Ποιος εκκολάπτει το φασισμό κυρία Ρεπούση; του Χρήστου Αβραμίδη

Ανοιχτή επιστολή-απάντηση στην κ. Ρεπούση “για το αυγό του φιδιού” [1]

Κυρία Ρεπούση με ενδιαφέρον διάβασα το άρθρο σας σχετικά με την ανάλυση του φασιστικού φαινομένου που υπογραμμίζετε ότι προκειμένου να το πατάξουμε πρέπει πρώτα να το αναλύσουμε.

Χαίρομαι που επιχειρείτε την ανάλυση αυτού του φαινομένου διότι τον τελευταίο καιρό είναι της μόδας επιδερμικές αναλύσεις οι οποίες προσπαθούν να συσχετίσουν το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής με τον εκάστοτε εχθρό. Έτσι, έχουν υπάρξει συσχετίσεις ανάμεσα στους αγανακτισμένους και τον φασισμό από τον συνεργάτη σας κύριο Πάγκαλο, όπως φυσικά και συσχετίσεις ανάμεσα στην αριστερά και τον φασισμό, επίσημο δόγμα πλέον της Ε.Ε. Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ. Αυτές οι αντιλήψεις μεταφέρονται στα εγχώρια από πολλούς “ειδικούς” ηρωικούς αντιφασίστες της πένας και των σαλονιών, με τελευταίο τον κ. Κασιμάτη [2] από τις στήλες της ιστορικής δημοκρατικής αντιφασιστικής εφημερίδας “Καθημερινής” .

Στο άρθρο σας αναφέρετε ότι ο σημαντικότερος λόγος εξάπλωσης της Χρυσής Αυγής είναι η έλλειψη κράτους σε συγκεκριμένες περιοχές, κάτι που αφήνει ελεύθερο τον χώρο στην Χρυσή Αυγή να το υποκαταστήσει και να καλύψει τα αισθήματα ανασφάλειας που νιώθει ο κόσμος.

Βέβαια υπογραμμίζετε ότι το κράτος πρέπει να καλύψει αυτές τις περιοχές αλλά χωρίς να καταπατά τα δικαιώματα Ελλήνων πολιτών και νομίμων και παράνομων μεταναστών. Με βάση τα λόγια σας δεν θα πρέπει δηλαδή “να βάζει στους μετανάστες το δίλημμα το φευγιό ή την ζωή σας”.

Δεν γνωρίζω βέβαια εάν το δίλημμα που βάζει η συγκυβέρνησή σας “το φευγιό ή την ελευθερία σας” είναι πιο δημοκρατικό από τις μεθόδους της Χρυσής Αυγής αλλά αυτό ίσως είναι κάτι που θα πρέπει να το κρίνει ο αναγνώστης.

Μιλώ ασφαλώς για τους “χώρους φιλοξενίας ” που χτίζει η συγκυβέρνησή σας σε όλη την Ελλάδα που είναι τόσο χώροι φιλοξενίας όσο ισχύει το ότι η εργασία στο Άουτσβιτς “απελευθέρωνε” , όπως έγραφε η πινακίδα που σε καλωσόριζε στον ίσως τελευταίο σταθμό της ζωής σου.

Νομίζω κυρία Ρεπούση ότι εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς στον μεταξύ μας διάλογο θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι σε σημαντικό βαθμό την φασιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, την τροφοδοτείτε και εσείς με τις πολιτικές σας επιλογές καθώς και το σφαγείο που κατ’ ευφημισμόν ονομάζετε Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης- χώροι φιλοξενίας δεν αποτελούν μία τομή σε σχέση με το ναζιστικό κίνημα. Η χρυσή Αυγή πάντοτε μιλούσε για αυτά και είμαι σίγουρος ότι σε πολλές τους κατ’ ιδίαν συζητήσεις θα έχουν τοποθετήσει και το άτομό σας σαν έναν πιθανό επισκέπτη τους.

Η Χρυσή Αυγή επομένως λέει αυτά που έλεγε πάντα για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης όσο και για τις νάρκες στον Έβρο και τους πνιγμένους μετανάστες στο Αιγαίο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι που έχει μετατοπιστεί προς αυτές τις αντιλήψεις και εκφράζει με την υποστήριξή σας ακραίες φασιστικές θέσεις, τις οποίες ξαναλέω η κυβέρνησή σας υλοποιεί.

Φυσικά καθότι γνωρίζετε να μην βλέπετε τα φαινόμενα μονόπλευρα, επιρρίπτετε ευθύνες σε δημοσιογράφους και κόμματα για το ότι διαμορφώνουν την ατζέντα που προωθεί έμμεσα (και άμεσα όπως νομίζω απέδειξα) το πρόγραμμα της Χρυσής Αυγής.

Μας λέτε ότι στο σχεδιασμό της Χρυσής Αυγής να πετάει εκτός σχολείου τα παιδάκια μεταναστών, ο υπουργός αντί να απαντήσει ότι τα παιδιά των νόμιμων μεταναστών, έχουν δικαίωμα στη μόρφωση, απλά απολογείται πως τα παιδιά μεταναστών είναι λίγα.

Επιτρέψτε μας με την σειρά μας να πούμε ότι εσείς αντί να απαντήσετε ,όπως θα έκανε ένας οποιοσδήποτε δημοκράτης, πως ο διαχωρισμός νομίμων και παράνομων μεταναστών είναι πλαστός και πως δεν υπάρχουν παράνομοι άνθρωποι, απαντάτε πως τα παιδιά των νομίμων μεταναστών μπορούν να πάνε σχολείο και εδραιώνετε ουσιαστικά τον διαχωρισμό. .Προφανώς, λοιπόν, μία λανθάνουσα ανάγνωση του σχολιασμού σας θα μπορούσε να είναι το ότι τα παιδιά παράνομων μεταναστών θα πρέπει να μείνουν εκτός σχολείου ,κάτι για το οποίο και σας καλώ να πάρετε θέση.

Μας λέτε ότι στην ερώτηση της Χ.Α. Για την ποσόστωση των μουσουλμάνων στα ΑΕΙ κραυγάζουν οι δημοσιογράφοι για την αδικία που συντελείται ενάντια στα Ελληνόπουλα. Μιας και πιάσαμε όμως το θέμα με τα ΑΕΙ, πάγιο αίτημα των νεοναζιστών (και όχι μόνο), στην Ελλάδα ήταν η κατάργηση του ασύλου. Βεβαίως ευτυχώς δεν ήρθαν οι κακοί ναζί στην εξουσία να το εφαρμόσουν αλλά αντίθετα το εφαρμόζει και το υλοποιεί η δημοκρατική σας κυβέρνηση.

Σε σχέση με το μεταναστευτικό ζήτημα, θα γνωρίζετε ασφαλώς ότι πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους που ονομάζετε “παράνομους” φεύγουν από χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση και επομένως με βάση τις διεθνείς συνθήκες δικαιούνται άσυλο. Κάτι τέτοιο δεν γίνεται δεκτό από την δημοκρατική σας κυβέρνηση με αποτέλεσμα αυτοί οι άνθρωποι να παραμένουν παράνομοι χωρίς δικαιώματα. Μάλιστα σε πολλές από αυτές τις χώρες, η Ελλάδα έχει στείλει στρατό προκειμένου να διασφαλίσει τα εκεί κατοχικά καθεστώτα (πχ. Αφγανιστάν) προς όφελος των πολυεθνικών και με την συνεργασία των μεγάλων μας συμμάχων. Νομίζω, θυμίζει εξαιρετικά αυτό που κάποτε έγραψε ο συνάδελφός μας, δάσκαλος, Κώστας Βάρναλης, “να σκοτώνονται οι λαοί για του αφέντη το φαΐ ”.

Αυτή η ιδιότυπη νομιμότητα-παρανομία των μεταναστών, κάποιους συμφέρει, αφού καθιστά τους μετανάστες ευάλωτους σε κάθε είδους καταπίεση εκμετάλλευση και παρενόχληση με αποτέλεσμα να γίνονται φθηνή εργατική δύναμη για μια σειρά από κλάδους. Είναι γνωστές νομίζω σε εσάς οι συνθήκες εργασίας τους στην Μανωλάδα Ηλείας ή ακόμα και στο υπουργείο Εργασίας [3] και οι φεουδαρχικού τύπου εργασιακές σχέσεις.

Όπως γνωρίζεται αυτή τους η κατάσταση, τους στέλνει στο κοινωνικό περιθώριο και από ότι θυμάμαι, αντίθετα με την Χρυσή Αυγή, εσείς πιστεύετε ότι δεν ανήκουν σε κατώτερη φυλή και κατά συνέπεια, η κοινωνική ένταξή τους μπορεί να εξαφανίσει τα προβλήματα συν-ύπαρξής.

Ένα από τα δικαιώματα που θα έπρεπε να απολαμβάνουν είναι ασφαλώς το δικαίωμα στην εργασία και στο οχτάωρο. Μάλιστα ,ως ιστορικός, γνωρίζετε ότι αυτά τα δικαιώματα κερδήθηκαν με κοινωνικούς αγώνες και πάλι με τέτοιους μόνο θα μπορέσουν να ανακτηθούν.

Βεβαίως, όταν πριν 2 χρόνια, 300 μετανάστες έκαναν απεργία πείνας ζητώντας μία αξιοπρεπή ζωή και δικαιώματα (μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα στην εργασία), το κόμμα σας από κοινού με τους δημοσιογράφους που κατηγορείτε τώρα, κατήγγειλε ,ουσιαστικά, εκείνον τον αγώνα διότι επρόκειτο για παράνομη κατάληψη πανεπιστημιακού χώρου. Εκτίμησή μου είναι ότι η συγκεκριμένη κατάληψη ήταν τόσο νόμιμη όσο ήταν και η κατάληψη του Πολυτεχνείου του 1973 επομένως σας καλώ να απευθύνετε τις καταγγελίες σας και σε εκείνους τους καταληψίες.

Μάλιστα αν δεν με γελάει η μνήμη μου ένας από τους λόγους άρνησης στήριξης αυτού του αγώνα ήταν ότι η πολιτική πλατφόρμα στην οποία βασιζόταν, χαρακτηριζόταν “ακραία” . Είμαι βέβαιος ότι εξίσου ακραίο θεωρούν το άσυλο και το δικαίωμα στην εργασία για μετανάστες ,οι φεουδάρχες της Ηλείας, οι Νότιοι του Αμερικάνικου εμφυλίου και φυσικά οι νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής.

Για το τέλος αφήσατε το γνωστό φιλελεύθερο ευχολόγιο καταδίκης της βίας από όπου και αν προέρχεται, αν και προς τιμήν σας δεν βάζετε στο ίδιο τσουβάλι την φασιστική βία με τη βίαιη αντίσταση του λαού τα τελευταία χρόνια.

Εγώ από την πλευρά μου θα ήθελα να σας πω ότι έχετε εν μέρει δίκιο και η βία δεν μπορεί να συμψηφιστεί. Για όλους εμάς που έχουμε βρεθεί στα κινήματα τόσα χρόνια, τόσο το γκλοπ του αστυνομικού όσο και το μαχαίρι του φασίστα όταν προσπαθούν να σπάσουν απεργίες και καταλήψεις [4], ή να δείρουν μετανάστες, δεν τίθεται προς συμψηφισμό. Είναι εμφανές ότι απλά ταυτίζονται και συνυπάρχουν αρμονικά. Όπως γνωρίζετε κρατική και παρακρατική βία συνεργάστηκαν ιστορικά κάτι που φαίνεται να συμβαίνει και σήμερα όπως καταγγέλλει και η κυρία Κούρτοβικ [5] .

Από τις καταδιώξεις Εαμιτών στα Δεκεμβριανά μέχρι την δολοφονία του Λαμπράκη, του Τεμπονέρα και τις σημερινές επιθέσεις στους μετανάστες και στην αριστερά με τις πλάτες της αστυνομίας, οι δύο μορφές βίας συνενώθηκαν για να διατηρήσουν την εκάστοτε κυρίαρχη τάξη.

Μόνο που όπως ήδη θα γνωρίζετε, είναι ιστορικός νόμος ότι όσο η παρακρατική και κρατική βία θα τραυματίζει και θα σκοτώνει αγωνιστές, τόσο θα γεννιούνται καινούριοι Λαμπράκηδες σώμα απ΄το σώμα του λαού, ποτισμένοι απ’το αίμα όλων εκείνων που πάλεψαν για την ισότητα και την ελευθερία. Αν κάποτε οι νεκροί αγωνιστές ήταν λίπασμα στο δέντρο της αστικής δημοκρατίας ,όπως γράφει ο Τζέφερσον, σήμερα είναι λίπασμα στο δέντρο της επανάστασης.

Εμείς ως απλοί καρποί του δέντρου, εργαζόμενοι που τους ρίξατε τον μισθό στα 400 ευρώ, άνεργοι, θαμώνες των κλεισμένων νοσοκομείων, παιδιά των πίσω και των μπροστά θρανίων πιστεύουμε ότι όπως αναφέρει και ο Πάουλο Φρέιρε “η επανάσταση αγαπά και δημιουργεί ζωή, και για να δημιουργήσει ζωή μπορεί να υποχρεωθεί να εμποδίσει μερικούς ανθρώπους, να βάλουν φραγμούς στη ζωή. Πέρα από τον κύκλο ζωής και θανάτου που είναι βασικός στη φύση, υπάρχει ένας αφύσικος ζωντανός θάνατος. Η ζωή που στερήθηκε την πληρότητά της.”[6]

Και εμείς κυρία Ρεπούση θέλουμε να ζήσουμε, για αυτό θα αγωνιζόμαστε με όλα τα μέσα για έναν κόσμο που θα είναι πιο εύκολο να τον αγαπάς.

Ο άνεργος πρώην φοιτητής σας

Χρήστος Αβραμίδης

Παραπομπές

[1] http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/gia-aygo-toy-fidioy-tis-marias-repoysi (ανακτήθηκε στις 28/09/2012)

[2] http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_16/09/2012_461507 (ανακτήθηκε στις 28/09/2012)

[3] http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=236714 (ανακτήθηκε στις 28/09/2012)

[4] http://www.youtube.com/watch?v=pd4dPwSmuHw (ανακτήθηκε στις 28/09/2012)

[5] http://tvxs.gr/news/ellada/i-koyrtobik-anepiptreptes-oi-epitheseis-se-allileggyoys-dikigoroys (ανακτήθηκε στις 28/09/2012)

[6] Πάυλο, Φρέηρε, 1977. Η αγωγή του καταπιεζόμενου 1977. Αθήνα: Ράππα, σελ. 211 (ολόκληρο εδώ )