Alfavita Newsroom Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση (με τους ΑΝΕΛ) έφερε στην επιφάνεια σαν σίφουνας μία σειρά ψευτοθεωρίες που νομίσαμε ότι είχαν χαθεί στη σκόνη της ιστορίας. Σαν τον Λάζαρο όμως αναστήθηκαν (που θάλεγαν και οι χριστιανοί). Εξηγήσιμο πράγμα διότι η αλλαγή των κυβερνητικών θέσεων αφήνει ανέγγιχτο το έργο αλλά έχει διαφορετικό παίξιμο.
Εδώ γεννιούνται προσδοκίες και νέοι ψυχισμοί. Αίφνης οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, μη έχοντας κάτι χειροπιαστό να δώσουν στο χειμαζόμενο λαό, ασχολούνται με τα λεγόμενα θεσμικά. Μ’ αυτά δηλαδή που έχουν μηδενικό ή ελάχιστο κόστος, αλλά φαντάζουν κομψοτεχνήματα αν τα συγκρίνουμε με τον ζόφο των Σαμαρά-Βενιζέλου.
Μία πρόσφατη εφεύρεση στο υπουργείο Παιδείας ήταν η «σκέψη» του Τ. Κουράκη να εκλέγονται οι διευθυντές των σχολείων από το σύλλογο διδασκόντων, σκέψη που γέννησε αναταραχή, προβληματισμούς και ελπίδες, όχι στην άρχουσα τάξη αλλά στον «αρχόμενο» λαό και την αριστερά.
Συνδιοίκηση: Παλιός μύθος.
Η θεωρία της συμμετοχής των εργαζομένων «στα κέντρα λήψης αποφάσεων» δεν είναι νέα. Αντίθετα είναι εξαιρετικά γερασμένη.
Γεννήθηκε στη δυτική Ευρώπη μετά το τέλος του Β΄ παγκόσμιου πολέμου, στο έδαφος της παραγωγικής ανασυγκρότησης των κατεστραμμένων εθνών, από τους σοσιαλδημοκράτες και τους κήρυκες του λεγόμενου ευρωκομμουνισμού, δηλαδή της συνδιαχείρισης του καπιταλισμού από τη δεξιά και την αριστερά.
Έτσι εφευρέθηκε το σχήμα της «λαϊκής συμμετοχής» σε χώρους εργασίας, δήμους ή τμήματα της κρατικής μηχανής από μειοψηφία εκπροσώπων των εργαζομένων, κατά κανόνα μελών των δύο ισχυρότατων κομμουνιστικών κομμάτων σε Γαλλία – Ιταλία (Μαρσαί - Τολλιάτι και Μπερλίγκουερ αντίστοιχα). Η εφεύρεση της λαϊκής συμμετοχής, που ονομάστηκε αργότερα «συμμετοχική δημοκρατία» (σ’ αντίθεση με την αμέτοχη;) στηρίχτηκε από τα στρώματα της εργατικής αριστοκρατίας και τους μικροαστούς διανοούμενους που έπαιρναν έτσι ένα κομμάτι από τα ψίχουλα των αστών.
Χρησιμοποιήθηκε σαν πολιτικό αντίβαρο στους ένοπλους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες του γ’ κόσμου και τη γραμμή του κομμουνιστικού κόμματος της Κίνας που έβρισκε μεγάλη απήχηση στη Δύση.
Την ίδια ώρα ο γκρίζος χρουστσιωφισμός - μπρεζνιεφισμός στην πρώην ΕΣΣΔ πρόβαλλε την ειρηνική συνύπαρξη με τις ΗΠΑ, το λεγόμενο ειρηνικό πέρασμα, την άμιλλα(!) των δύο συστημάτων και μία καινούργια θεωρία που την ονόμαζε «μη καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης». Αυτή αναφερόταν στον γ’ κόσμο και είχε ως εργαλείο οικονομίας και ανάπτυξης το κράτος. Κρατικός καπιταλισμός θα μπορούσε να ονομαστεί.
Η θεωρία της λαϊκής συμμετοχής – συνδιοίκησης – συνδιαχείρισης χρησιμοποιήθηκε ιδιαίτερα στα «30 ένδοξα χρόνια» για να αφοπλίσει τους αγώνες των εργατών και του λαού και βρήκε άπειρες παραλλαγές που όμως είχαν κοινό παρονομαστή. Πώς είναι δυνατόν στο πλαίσιο του αστικού συστήματος να υπάρξουν νησίδες δημοκρατίας, αυτοδιαχείρισης ή ακόμα και σοσιαλισμού. Πώς είναι δυνατόν να υπάρξει μία όαση στην καπιταλιστική Σαχάρα. Εδώ έχουμε αναβίωση των θεωριών ενός μικροαστικού σοσιαλισμού και των αυταπατών που κριτίκαραν έξοχα οι Μαρξ – Ένγκελς στο «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος».
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς ότι οι ρεφορμιστικές και ενσωματώσιμες προτάσεις της συνδιαχείρισης συνδέονται ρητά και άρρηκτα με τον πούρο κινηματισμό.
Ο κινηματισμός έχει σαν σημαία του την «απεργία διαρκείας». Να πώς αντιμετωπίζει ο Λένιν τους απεργομανείς: «…. ο σ. Μάρτοφ… εξωθεί μονομιάς το λάθος του ως τον παραλογισμό υποβιβάζοντας το σοσιαλδημοκρατισμό (εννοεί τους μπολσεβίκους) ως τον απεργισμό». (Άπαντα Λένιν, τόμος 8, Ένα βήμα μπρος, δύο βήματα πίσω).
Λέγοντας απεργισμό ο Λένιν εννοεί το κατέβασμα της πολιτικής πάλης στην ανακήρυξη μιας απεργίας, να λύνονται όλα τα ζητήματα με μια απεργία, πράγμα στο οποίο πρύτανης είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Η καλλιέργεια, για να ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας, των αυταπατών για τις «νησίδες δημοκρατίας» σε συνθήκες εξάρτησης ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ και μνημονίων θα είναι ο επόμενος μύθος προς το λαό και την εργατική τάξη. Κι αν ο Ηρακλής κόβει τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας θα χρειαστεί ο Ιόλαος να τα καυτηριάζει ώστε να μη φυτρώσουν διπλά και τρίδιπλα. Σήμερα η λαϊκή συμμετοχή που ξεκινάει από το συμβολισμό στις παρελάσεις και καταλήγει στις εκλογές κρατικών προϊσταμένων θα βρει «ευήκοα ώτα» στις παρυφές της αριστεράς, στην καρδιά των συνδικάτων, στους οπαδούς της μικροαστικής δημοκρατίας και στα απόνερα των πλατειών.
Ωστόσο γνωρίζουμε πολύ καλά την προϊστορία αυτών των προτάσεων και τις προθέσεις των γεννητόρων τους, ιδιαίτερα μπροστά στα εκπαιδευτικά συνέδρια. Αν ορισμένοι θέλουν να κολυμπήσουν στις θάλασσες των αυταπατών δικαίωμά τους. Διατηρούμε όμως ακέραιο το δικαίωμά μας να τους προειδοποιήσουμε και να λάβουμε τα μέτρα μας.
Πηγή: ΛΑΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Συμπλήρωσε τα στοιχεία σου στο Carrefour και κέρδισε 200 ευρώ
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
