Alfavita Newsroom Είναι κρίμα μαμά, άλλαξέ τον και λίγο.
Κώστας Μουρσελάς, Ω τι κόσμος μπαμπά
Μέρες του Αυγούστου… εν αναμονή
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, Νίκο Παπαχρήστο,
Αξιότιμα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου,
Εάν δεν ήμουν άνεργη υποψήφια Αναπληρώτρια, θα ξεκινούσα αυτήν την επιστολή, που δεν ξέρω εάν ποτέ θα διαβαστεί από εσάς, με τη φράση: «Είμαστε όλοι αναπληρωτές!». Συμβαίνει όμως να είμαι, να είμαι και άνεργη και υποψήφια αναπληρώτρια, ήμουνα νια και γέρασα, οπότε δεν ξέρω καν εάν δικαιούμαι να σας απευθυνθώ, με την προσφώνηση «αγαπητοί συνάδελφοι».
Θα φροντίσω να είμαι σύντομη, μιλώντας στο όνομα τόσων άλλων άσημων αναπληρωτών, που περιπλανήθηκαν σε διάφορες περιοχές· που πήγαν και επαρχία· που δούλεψαν όπως σχεδόν όλοι μας ώς και σε τέσσερα σχολεία· και που αισθάνονται άσχημα που έχουν μία, δύο ή και τρεις επιτυχίες στο ΑΣΕΠ, γιατί πράγματι αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Και δεν σημαίνει, γιατί είναι ένας διαγωνισμός με σοβαρά μειονεκτήματα, όπως σωστά τεκμηρίωσε, σε επιστολή του στην Αυγή ο συνάδελφος, κ. Γιώργος Μπουγελέκας, όπως και άλλοι που τάσσονται ανοιχτά κατά του ΑΣΕΠ.[1]
Κυρίως όμως δεν σημαίνει κάτι, γιατί αποδείχτηκε περίτρανα ότι όσοι είχαν πασοκικά και δεξιά μέσα για να εργαστούν στις Πρόσθετες και στα Ιδιωτικά είναι αυτοί που μετρούν.
Ναι σωστά, πήγε το μυαλό σας. Θέτω ευθέως το θέμα του ΑΣΕΠ και της κατάληψης της Αττικής από τους απολυμένους των ιδιωτικών και της Ειδικής Αγωγής. Και πολύ σωστά θα σας έρχεται ίσως, ως λύση, έτοιμος ο αντίλογος υπέρ τού να ξαναπάμε και φέτος πάλι επαρχία, εάν θέλουμε πραγματικά, να εργαστούμε. Και ναι, το ξέρω... Κι εσείς είχατε πάει.
Όμως εσείς επενδύατε δουλεύοντας ένα διάστημα στην επαρχία, ξέροντας ότι θα διοριζόσασταν μόνιμοι κάποια στιγμή. Θα θυμάστε, υποθέτω, την προστασία του δεκαεξαμήνου, επί Αρσένη, και τους αγώνες που είχατε κάνει για να εξασφαλιστεί. Εμείς παλεύουμε είκοσι χρόνια και βάλε, πότε με ΑΣΕΠ… πότε με προϋπηρεσίες στου διαβόλου την μητέρα… πότε με μεταπτυχιακές σπουδές στα γεράματα…
Κι εκεί που λέμε κάτι θα γίνει, όχι επειδή πιστεύουμε τον εκάστοτε υπουργό, αλλά επιστρατεύοντας τη λογική, όλο και κάτι άλλο προκύπτει. Αντί να ανεβαίνουμε τις θέσεις στον Ενιαίο Πίνακα Αναπληρωτών, κάτι συμβαίνει και τις κατεβαίνουμε. Πάντα κάτι, κάτι, κάτι…
Είτε που ήταν σκληροί, τη μια χρονιά, οι σχολάρχες των βορείων προαστίων και απέλυσαν πολλούς συναδέλφους ―εδώ δεν διστάζω να χρησιμοποιήσω τη λέξη… Αναπληρωτές άλλωστε γίναν και αυτοί καθήμενοι όμως στην δική μου την πλάτη!―· είτε επειδή έκλεισε ένα ιδιωτικό σχολείο στα νότια προάστια, και προηγήθηκαν τρεις φιλόλογοι, ο καθείς σε δημόσιο της γειτονιάς του· είτε επειδή η ειδική αγωγή τα κατάφερε να παίξει και στα δύο ταμπλό· είτε επειδή είχαμε πολλούς τοκετούς την περασμένη χρονιά, αυξήθηκαν οι πολύτεκνες/οι, οι τρίτεκνες/οι… ― που ζωή να έχουν και τα παιδιά τους και οι ίδιοι.
Αλλά την νύφη ποιος την πληρώνει, αγαπημένη ΟΛΜΕ; Ποιος άλλος εκτός από μένα και τους ομοιοπαθόντες μου;
Πάλι τα ίδια και τα ίδια, θα μου πεις, φίλε. Και βεβαίως ψυχανεμίζομαι τον άλλον εύλογο αντίλογό σου πως το θέμα είναι πολυπλοκότερο και σχετίζεται με τη γενικότερη κρίση. Σ’ άκουσα, άλλωστε, πολλές φορές να με υπερασπίζεσαι ζητώντας αγωνιστικά μαζικούς μόνιμους διορισμούς.
Μήπως όμως πρέπει να δούμε και λίγο το ευρύτερο θέμα της αδιοριστίας, εστιάζοντας στους Αθηναίους υποψήφιους Αναπληρωτές; Δεν δικαιούμαι να μιλώ για μένα, και σας διαβεβαιώ ότι δεν αισθάνομαι ούτε καλύτερη ούτε χειρότερη· και με ΑΣΕΠ· και με δίχως.
Τι να κάνομε όμως; Εμείς δεν διοριστήκαμε στους ΟΑΕΔ, στις Πρόσθετες, στα ιδιωτικά… Δεν ενημερωθήκαμε ότι η Ένωση Ελλήνων Φυσικών, χορηγεί επ’ αμοιβή γερή, «πτυχία» Ειδικής Αγωγής, διά της απλής παρακολούθησης Σεμιναρίων. Με μια λέξη, δεν αξιωθήκαμε να καταλάβουμε, με κάποιον τρόπο, την Αττική. Δεν μας απέλυσαν μία φορά από ιδιωτικό, αλλά δεκαπέντε και βάλε από δημόσιο. Κάποιοι μας πρόλαβαν…
Με δεδομένη δηλαδή την αποτελεσματικότητα των απανωτών μας κυβερνήσεων, τι νομίζετε ότι πρέπει να γίνει; Θα πρέπει να συνταξιοδοτηθούμε οργώνοντας την επαρχία; Γιατί δεν ξεκινάμε αντίστροφα; Γιατί δεν ξεκινούν απ’ τα δυσπρόσιτα οι απολυμένοι των ιδιωτικών της Αττικής; Εμείς έως πότε θα την εκτίουμε τη θητεία μας;
Δεν λέω… Υπάρχουν και άλλοι ανίκανοι να μας κυβερνήσουν. Και πού ξέρεις, αγαπημένη μαμά ΟΛΜΕ, μπορεί κάποτε προσμένοντας κανείς να ανοίξει η Αττική, αντί να κατεβαίνει θέσεις, όντας αδιόριστος, να τις ανεβαίνει, ώστε κάποια στιγμή ταυτόχρονα να διορίζεται και να συνταξιοδοτείται.
Μαμά ΟΛΜΕ αγαπημένη, λυπάμαι που θα σ’ το πω, αλλά η μητριά ΟΙΕΛΕ, που δεν με καταδέχτηκε στη λίστα των εκλεκτών της, ψυχανεμίζομαι πως θα ’ταν περισσότερο αποτελεσματική να συμβάλει σε μία τέτοια ωραία ουτοπία. Όμως εγώ, και να με καταδεχόταν, και πάλι εσένα θα διάλεγα. Δεν θα πουλούσα την πτωχή μου μάνα, για καμία πλούσια μητριά. Και ας μην μερίμνησες ώς τώρα για το αντίστροφο… Να διοριστώ, ως απολυθείσα από δεκαπέντε και βάλε δημόσια, σε κάποιο ιδιωτικό… Κι ας μην άκουσα ποτέ πρότασή σου να διοριστούν μεν αναπληρωτές οι απολυμένοι συνάδελφοι ―πάλι χρησιμοποιώ τη λέξη― αλλά στην επαρχία, και όχι στην δική μου πλάτη ή, έστω δικαιότερα, να διοριστούμε όλοι μαζί στην επαρχία (με ανοικτή ίσως προοπτική να συγκατοικήσουμε, για να μοιραστούμε και τα έξοδα!).
Και κυρίως θα διάλεγα εσένα, Μαμά ΟΛΜΕ αγαπημένη, γιατί εκ πεποιθήσεως και αυτοβούλως προτιμώ να διδάσκω ελεύθερα, με όλες τις συνέπειες της επιλογής μου να τάσσομαι στην λίστα των αφθονούντων ανυπεράσπιστων. Κι αν σου τα γράφω αυτά, είναι γιατί δεν έχω πού αλλού να τα πω… Γιατί όσες φορές επιχείρησα να τα διαβιβάσω στους εκάστοτε ιθύνοντες υπουργούς έφτασαν ώς το γκισέ των γραμματέων και Φαρισαίων τους. Κι αν προχώρησαν και λίγο παραπέρα, όπως αποδείχτηκε, σκοτίστηκε ―και πάλι― η καμία απάντηση!
Α… Και μην ξεχάσω. Κι εγώ και τόσοι άλλοι έχουμε εργαστεί κατά καιρούς στον ιδιωτικό τομέα. Όχι σε ιδιωτικά σχολεία βέβαια, αλλού. (Πώς θα τα βγάζαμε πέρα τόσα χρόνια!) Έχετε μήπως κάποιον συνδικαλιστικό φορέα να μας προτείνετε μπας και βρεθεί καμία άλλη θέση Αναπληρωματικού εργαζομένου Δημοσίου Φορέα; Και εάν κάτι τέτοιο είναι αδύνατον, μήπως σας βρίσκετε καμία νέα Ένωση Ελλήνων Φυσικών για να μας χορηγήσει «πτυχία» Ειδικής Αγωγής επί προσιτοτέρα αμοιβή;
Ναι… ξέρω… το θέμα είναι πολυπλοκότερο απ’ ό,τι μοιάζει. Υπόκειται, άλλωστε, σε τόσους και τόσους αμφίσημους νομοθετικούς σχεδιασμούς, εκπορευόμενους από άλλες τόσες αμφίσημες στρατηγικές.
Ξέρω επίσης ότι γίνομαι πολύ δυσάρεστη, συμμεριστείτε όμως την πικρία μου, πικρία που αντιπροσωπεύει τόσους εκατοντάδες αδιόριστους που παλεύουν μόνο με το ΑΣΕΠ και την προϋπηρεσία στα δημόσια σχολεία. Συμμεριστείτε μας αυτές τις μέρες που υπ’ ατμόν περιμένουμε την προκήρυξη για να δηλώσουμε περιοχές, μπαίνοντας κάθε τόσο στο Εκπαιδευτικό Ενημερωτικό Δίκτυο / AlfaVita. Κάπου σε αυτόν τον πανικό, πέσαμε μάλιστα και στην ανακοίνωσή σας περί την τακτική συνεδρίαση της ΟΛΜΕ, για την Τετάρτη, 23 Αυγούστου 2017, και ώρα 10:30 π.μ.[2]
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
Σας συγχαίρουμε ειλικρινά γιατί, έχοντας, από την Ημερήσια Διάταξη, παραλείψει ώς και τη λέξη «Αναπληρωτής» αποδείξατε, για άλλη μία φορά, περίτρανα ότι, όχι, «Δεν είμαστε όλοι Αναπληρωτές»!
Τότε για ποιους μόνιμους ή αναπληρωματικούς διορισμούς, αλήθεια, μιλάμε; Εάν παραλείπετε το μείζον θέμα της αδιοριστίας εσείς, η μαμά ΟΛΜΕ, ποιος θα το κινήσει; Ο καλός μας υπουργός ή η μητριά ΟΙΕΛΕ;
Όσο για το έβδομο θέμα της Ημερήσιας Διάταξης, τις «Επισκευές γραφείων ΟΛΜΕ», θα σας παρακαλούσαμε θερμά, να μας έχετε υπόψη, εάν περισσέψει καμιά καρέκλα. Θα ήταν πολύτιμη, εάν όχι για τον όποιον ουτοπικό μόνιμο διορισμό μας, που τυχόν συμπέσει με συνταξιοδότηση, έστω για τον επικείμενο αναπληρωματικό σ’ ένα κατάμεστο γραφείο καθηγητών, όπου και πάλι δεν θα ’χει θέση να καθίσω.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς,
* Το παρόν κείμενο είναι αναδημοσίευση του πρωτοδημοσιευθέντος στο φθινοπωρινό τεύχος των Αντιτετραδίων της Εκπαίδευσης (τχ. 117, Σεπτ. 2017).
[1] Γιώργος Μπουγελέκας, «Για τα δικαιώματα των αναπληρωτών εκπαιδευτικών», Αυγή, 31 Ιουλίου 2017. Βλ. επίσης και την δική μου απάντηση: Αριστέα Παπαλεξάνδρου, «Από τη σκοπιά μιας Αναπληρωματικής / Σαν απάντηση στο ―της 31 Ιουλίου 2017―κείμενο του κ. Γιώργου Μπουγελέκα», Αυγή, 17 Αυγούστου 2017.
[2] Ο Πρόεδρος, Νίκος Παπαχρήστος, «Ο.Λ.Μ.Ε.: Τακτική Συνεδρίαση την Τετάρτη, 23/8/2017 στις 10:30 π.μ.», Ενημερωτικό Δίκτυο / AlfaVita, 22 Αυγούστου 2017· ώρα: 12:56.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
