Alfavita Newsroom
Μαζεύονταν σύννεφα και σύννεφα εκείνο το Σαββατόβραδο της 8ης Απριλίου 2017 στο δίπλα από το Λύκειό μας Δημοτικό σχολείο, σύννεφα γλυκιάς προσμονής και όμορφης ελπίδας σε απέραντους ξερότοπους, σε πολύχρονα άνυδρο περιβάλλον, σε καιρούς παρατεταμένης ανομβρίας. Γονείς και εκπαιδευτικοί περίμεναν πως και πως να καμαρώσουν τα παιδιά τους και τους μαθητές τους, να τους δουν πρωταγωνιστές, να ξαφνιαστούν ακόμα και στην προκαταβολικά αναμενόμενη επιτυχία τους.
Για μένα η παράσταση είχε και μια ιδιαιτερότητα. Είχα μάθει ότι θα έκαναν αναφορά στην παρουσία μου ως εκπαιδευτικού με αφορμή την αφυπηρέτησή μου. Και ένιωθα μια όμορφη προσδοκία να απλώνεται στον κόσμο του συναισθήματός μου. Ό,τι ομορφιά ξεπηδάει μέσα από του μαθητή σου και από της μαθήτριάς σου την έκφραση θέλεις να την οικειοποιείσαι με έναν πολύ παράξενο τρόπο. Πιστεύεις ότι ένα μέρος απ’ αυτή την φανερωμένη γοητεία οφείλεται και σε εσένα – δεν έχει σημασία αν είναι ψευδαίσθηση ή όχι. Πόσες και πόσες φαντασιώσεις δεν τις καλείς να πάρουν θέση στον κόσμο της προσωπικής πραγματικότητάς σου, για να σου άρουν την τραχύτητα της πεζής καθημερινότητας, για να σου φτιάξουν μια ονειρεμένη ζωή…
«Ο Ματωμένος Γάμος» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, σπουδαίο θεατρικό έργο, αγγίζει πάντα όλη εκείνη τη χορεία του κορυφώσεων του θεάτρου που μένουν στην κοινή ιστορία όλων των ανθρώπων συμβολίζοντας την ενότητα του ανθρώπινου είδους και του πολιτισμού μας, την κοινή μοίρα μας. Η τραγικότητα του έργου στο κορυφαίο ζήτημα της ζωής, τον έρωτα, αγγίζει τα όρια του «πεπρωμένου μας» και της υπαρξιακής αγωνίας μας και δοκιμάζει την ψυχή μας στις μεγάλες προκλήσεις που μπορεί ποτέ να αντιμετωπίσει.
Μόνο το θέατρο – που γεννήθηκε μαζί με τη δημοκρατία και πορεύτηκε μαζί της για να ενισχύει συνεχώς την κριτική σκέψη και την ελευθερία του πνεύματος, για να παλεύει με τα πρώτιστα προβλήματα και με τις κορυφαίες δοκιμασίες της βούλησης του ανθρώπου – μπορεί να «διαπραγματευτεί» με ευαισθησία αλλά και με καθαρότητα τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής.
Το θέατρο για το σχολείο μας ήταν πάντα μια μεγάλη πρόκληση. Για να καλλιεργεί την τέχνη και τον πολιτισμό των μαθητών, γιατί μόνο έτσι μπορεί να θέτει το πεδίο της μόρφωσης, να αγγίζει τις τόσες και τόσες πτυχές της προσωπικότητάς τους που η παραδοσιακή λειτουργία της εκπαίδευσης τις αγνοεί τόσο προκλητικά, να προαγάγει τις δημιουργικές δυνάμεις τους απελευθερώνοντάς τες από την τυποποιημένη λειτουργία τους.
Κάθε φορά που παρακολουθούσα τις παραστάσεις αναλογιζόμουνα ένα στοιχείο: πόσο ξεχωριστοί είναι οι μαθητές μας σε σχέση με τα μαθησιακά στερεότυπα που διαμορφώνουμε μέσα στη σχολική αίθουσα και πόσο τους αδικούμε βλέποντας μια μόνο όψη της προσωπικότητάς τους… Και αναρωτιόμουνα. Ποιο μαγικό ραβδί της τέχνης αναδεικνύει το Όλον του μαθητή; Γιατί να μη συναντάμε αυτή την ακτινοβολία των «προσώπων» τους στη λειτουργία του μαθήματος;
Η φετινή όμως παράσταση ξεπέρασε κάθε προσδοκία, την οποία είχε δημιουργήσει η παράδοση και ιδιαίτερα η προηγούμενη χρονιά. Η επιλογή του θέματος, η συστηματική σκληρή δουλειά – πάντα μετά τη λειτουργία του σχολείου – των μαθητών και του υπεύθυνου καθηγητή Δημήτρη Αθανασίου, η ευρηματική σκηνοθεσία του Κ. Τσακανάκη και κυρίως η χαρισματικότητα μαθητών και μαθητριών διαμόρφωσε ένα στερέωμα έκστασης και θαυμασμού, ψυχικής ανάτασης και πνευματικής καλλιέργειας.
Η λιτότητα των σκηνικών συνέργησε κι αυτή στην προσήλωσή μας στα πρόσωπα, στο δράμα του έργου. Η απόλυτη καθήλωση καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου μαρτυρούσε το τόσο όμορφο ταξίδεμα που νιώθαμε όλοι οι θεατές. Είχαμε πάει κάπου αλλού, έξω από την πραγματικότητα των αισθήσεων, σε ένα καινούργιο σύμπαν πνευματικής έκστασης και ψυχικής ευφορίας, συναισθηματικής πληρότητας και κοινής ονειροπόλησης, στο μεγαλείο που δημιουργούσαν οι πρωταγωνιστές του έργου.
Ένιωθα πάντα την ομορφιά του μέλλοντος – και ψυχανεμιζόμουνα μαζί της – μέσα από τη δημιουργικότητα των μαθητών μας. Γευόμουνα αυτό που με βεβαιότητα θα φέρει η νέα γενιά υπερβαίνοντας τις δυσκολίες της κρίσης˙ γιατί πολύ απλά έχουν τη δυνατότητα να ανακαλύπτουν τη γοητεία της ζωής και του κόσμου και να πιστεύουν στον εαυτό τους και στις δυνατότητες που δίνει μια κουλτούρα αγώνα και γνώσης.
Πώς μπορεί να ερμηνευτεί άραγε ότι φέτος συμμετείχαν οι άριστοι των αρίστων μαθητών του σχολείου μας ανακαλύπτοντας για μια ακόμα φορά τη χαρισματικότητα της προσωπικότητάς των; Πώς να μην τονίσω την τόσο εξαίρετη ερμηνεία της Δέσποινας και του Γεράσιμου, μαθητών της Γ΄Λυκείου, που εν μέσω των φοβερών απαιτήσεων των Πανελλαδικών εξετάσεων έδωσαν την ψυχή τους για να φτάσουν όλους μας και τους εαυτούς τους σε μια γεύση κορύφωσης της τέχνης;
Η Δέσποινα, ο Γεράσιμος, η Αλεξία, η Μελίνα, ο Άλκης, η Άννα και η Βάσω από την Α΄ τάξη, η Χριστίνα, η Λίλιαν και η Ελένη από τη Β΄ Τάξη, η Μαρία και η Νικολέττα, περσινές μας μαθήτριες και ο Θρασύβουλος και ο Βασίλης, απόφοιτοι του 6ου Γ.Λ. Ζωγράφου μας πήγαν στον κόσμο του ποιητή, στην ομορφιά του θεάτρου, στη γοητεία της νεότητας και της δημιουργίας.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
