Alfavita Newsroom Η έκθεση του ΕΣΕΚΑΑΔ (πρώην ΕΣΥΠ) για τα επαγγελματικά προγράμματα διετούς εκπαίδευσης μέσα στα ΑΕΙ περιλαμβάνει 14 καίρια σημεία. Η έκθεση βρίσκεται στα χέρια του υπουργου Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου.
Διαβάστε παρακάτω τα εισαγωγικά στοιχεία της έκθεσης του ΕΣΕΚΑΑΔ και 14 σημεία / προτάσεις για τη σύσταση των νέων προγραμμάτων.
Eισαγωγικά στοιχεία από την Έκθεση
Στην Ελλάδα, το ποσοστό των νέων 15-24 ετών που δεν εργάζεται και δεν βρίσκεται σε πρόγραμμα εκπαίδευσης ή κατάρτισης (κατηγορία NEETS) αγγίζει το 15,3% (EUROSTAT, 20174). Μάλιστα, για την ηλικιακή ομάδα 20-24 ετών, το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 22%, κατατάσσοντας την Ελλάδα στην τρίτη θέση μετά την Ιταλία και την Κύπρο, με τα υψηλότερα ποσοστά NEETS στην Ευρώπη.
Η ανεργία θίγει κυρίως νέες/ους που δεν έχουν κάνει ανώτατες σπουδές, ιδιαίτερα δε νέες γυναίκες. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν, τα επίπεδα απασχόλησης των αποφοίτων ανώτερης δευτεροβάθμιας και μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης παραμένουν μακράν τα χαμηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συχνά, η κατάσταση αυτή αποδίδεται σε κάποιες «άλλες» ανάγκες που έχει η παραγωγή ή στην έλλειψη «ευελιξίας». Οι εν λόγω διαπιστώσεις δεν αντιμετωπίζουν όμως την οδυνηρή πραγματικότητα της απορρυθμισμένης επαγγελματικής εκπαίδευσης, της έλλειψης επενδύσεων και πραγματικών θέσεων εργασίας, την «άτυπη» και «ιδιαιτέρως άτυπη» εργασία και τη διάβρωση της δημόσιας διοίκησης από τις πελατειακές σχέσεις.
Το πρόβλημα περιπλέκεται από μια σκόπιμα αναπαραγόμενη μυθολογία σε σχέση με τα νέα επαγγέλματα που αναδύονται στη διεθνή αγορά εργασίας. Συγκεκριμένα, ορισμένοι αναλυτές ισχυρίζονται ότι τα επαγγέλματα με τη μεγαλύτερη ζήτηση στο μέλλον θα περιλαμβάνουν μάλλον «εξωτικές» ειδικότητες, όπως τους κατασκευαστές μελών ανθρώπινου σώματος και τους χρηματιστές χρόνου. Αστάθμητα, υπερβολές και άτοπα αυτού του τύπου, που δυστυχώς διδάσκονται σε αρκετά μεταπτυχιακά προγράμματα εξειδίκευσης στην Ελλάδα και την Κύπρο, δημιουργούν μια εικονική πραγματικότητα που έχει πολύ μικρή σχέση με την οικονομική κρίση, τους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς, τη μαζική μετανάστευση από τις εμπόλεμες ζώνες και τη διεύρυνση της φτώχειας.
Στον αντίποδα των αστήρικτων ισχυρισμών, εμπεριστατωμένες έρευνες στην Ελλάδα αποκαλύπτουν ελλείψεις σε συμβατικές ειδικότητες, όπως τα στελέχη πληροφορικής, οι ειδικοί τεχνίτες και οι μηχανικοί, τα στελέχη στο marketing και τα στελέχη στην παροχή υπηρεσιών υγείας (Πίνακας Ι, βλέπε παραπομπή 5 και αναφορές εκεί).
Παράλληλα, σε διεθνές επίπεδο παρατηρείται μια γενικότερη στροφή στον αυτοματισμό. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ομίλου Boston Consulting Group και του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, σε μια δεκαετία περίπου από σήμερα το 25% των θέσεων εργασίας θα έχει αντικατασταθεί από έξυπνα λογισμικά, ενώ στα επόμενα 20 χρόνια θα έχει χαθεί το 35% των θέσεων εργασίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς οι χειρώνακτες θα έχουν εκτοπισθεί εντελώς από αυτοματοποιημένα συστήματα.
Τα παραπάνω στοιχεία παραπέμπουν σε μια εξαιρετικά σύνθετη εικόνα της μελλοντικής αγοράς εργασίας. Η εικόνα αυτή γίνεται ακόμα πιο δυσανάγνωστη, επειδή το κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώνεται στη χώρα και διεθνώς ωθεί διαρκώς τα πράγματα προς την περαιτέρω ελαστικοποίηση των μορφών εργασίας, τη διαμερισματοποίηση της παραγωγής, την άμετρη αύξηση της κερδοφορίας σε βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων, την ελαχιστοποίηση του χρόνου σπουδών και τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους. Αυτή την πραγματικότητα και αυτές τις προκλήσεις θα πρέπει να αντιμετωπίσει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, καθώς η Ελλάδα εξέρχεται από μια δεκαετή οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση και εισέρχεται, σοβαρά αποδυναμωμένη, στη χορεία των λεγόμενων «κανονικών» ευρωπαϊκών χωρών.
1. Λιτό και ισορροπημένο «μείγμα» προγραμμάτων
Συνιστάται στα Ιδρύματα να επιλέξουν ένα λιτό και ισορροπημένο «μείγμα» προγραμμάτων, με βάση πρωτίστως τον στρατηγικό τους σχεδιασμό και τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα, έτσι ώστε να αναδεικνύεται κάθε φορά η ειδοποιός διαφορά με τα ήδη υπάρχοντα προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης και μαθητείας στα Ι.Ε.Κ. που λειτουργούν στη χώρα. Η πρόνοια αυτή αντιμετωπίζει αυτόχρημα και τον δεύτερο όρο που τίθεται παραπάνω, δηλαδή τη διασφάλιση της υψηλής ποιότητας των νέων προγραμμάτων.
Με δεδομένη την οικονομική δυσπραγία των Α.Ε.Ι., που συνεχίζεται παρά τις πρόσφατες ενισχύσεις από την Πολιτεία, θεωρείται απαραίτητο η οργάνωση των Κέντρων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στα Πανεπιστήμια να λάβει υπ’ όψιν τη σχετική διαθεσιμότητα του προσωπικού τους.
Θα πρέπει επίσης να αξιοποιηθούν ευφυώς οι διαθέσιμες υποδομές, ώστε να γίνει εφικτή η υλοποίηση του νέου θεσμού χωρίς σημαντικό πρόσθετο κόστος ή αρνητικές επιπτώσεις στο εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο των Ιδρυμάτων.
Τέλος, σημαντικό για την κάλυψη του κόστους των διετών προγραμμάτων είναι να εμπλακούν το συντομότερο δυνατόν στη διαδικασία ανάπτυξής τους οι κοινωνικοί εταίροι, για να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά τους.
2. Μεθοδολογία
Σε ό,τι αφορά τη μεθοδολογία εξειδίκευσης και εφαρμογής του νέου θεσμού, προτείνεται με έμφαση η χρήση τεκμηριωμένων (evidence-based) προσεγγίσεων και η αξιοποίηση αξιόπιστων μηχανισμών διάγνωσης των αναγκών της αγοράς εργασίας.
Με τις συνέργειες ανάμεσα στο Ε.Σ.Ε.Κ.Α.Δ., το Ε.Ι.Ε.Α.Δ.. τις Μονάδες Διασφάλισης Ποιότητας (ΜΟ.ΔΙ.Π.) και τα Γραφεία Διασύνδεσης των Α.Ε.Ι., θα γίνει δυνατή η θεμελίωση στοχευμένων προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης σε σχετικά σύντομο χρόνο, χωρίς να παρατηρούνται επικαλύψεις και αναπαραγωγή στο πανομοιότυπο (duplication).
3. Τρεις Κατηγορίες Διετών Προγραμμάτων
Κατηγορία Ι: Προγράμματα «γενικού σκοπού». Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει τεχνικές -έως τεχνολογικές- ειδικότητες, τόσο στον τομέα των υπηρεσιών (π.χ., τουρισμό) όσο και στον τομέα της μεταποίησης (π.χ., ενέργεια).
Υποδείγματα σχετικών ειδικοτήτων είναι τα ναυτιλιακά, η διαφήμιση, η ηλεκτρολογία, η υφαντουργία και το βιομηχανικό σχέδιο.
Κατηγορία ΙΙ: Προγράμματα με τοπο-ειδική εξειδίκευση. Η κατηγορία αυτή αφορά ειδικότητες που προσιδιάζουν σε εύρωστες μορφές τοπικής οικονομίας (π.χ., αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα σε ορισμένες περιοχές).
Σχετικά υποδείγματα είναι η η ειδικότητα της γαλακτοκομίας και της ιχθυοκαλλιέργειας.
Κατηγορία ΙΙΙ: Προγράμματα με έμφαση στις νέες τεχνολογίες και την καινοτομία.
Εδώ κατατάσσονται ειδικότητες με «αναδυόμενο» χαρακτήρα, που συνδυάζουν τεχνικές δεξιότητες με «Key Enabling Technologies» (όπως τα μικροηλεκτρονικά, η βιομηχανική βιοτεχνολογία, τα νανοϋλικά και η φωτονική).
Υποδείγματα σε αυτή την περίπτωση είναι οι συντηρητές μνημείων και εικόνων με τεχνολογία laser και οι εξειδικευμένοι τεχνικοί που χρειάζονται για τη συντήρηση και την επιδιόρθωση εργαστηριακού εξοπλισμού στα Ερευνητικά Κέντρα, τα Πανεπιστήμια και τα Νοσοκομεία.
4. Σε ποια Προγράμματα θα πρέπει να εστιαστούν τα ΑΕΙ
Ένα κομβικό ερώτημα είναι εάν θα πρέπει τα Κ.Ε.Ε. να περιλαμβάνουν (κατά Ίδρυμα) μία μόνο από αυτές τις κατηγορίες προγραμμάτων ή ένα ισορροπημένο μείγμα τους.
Με δεδομένη την ύπαρξη των Ι.Ε.Κ., αλλά και Τ.Ε.Ι. που θα παραμείνουν εν λειτουργία σε ορισμένες περιοχές της επικράτειας βραχυπρόθεσμα, συνιστάται τα Κ.Ε.Ε. να επικεντρωθούν στο άμεσο μέλλον στα προγράμματα της κατηγορίας ΙΙ και ΙΙΙ.
Τα προγράμματα της τελευταίας κατηγορίας θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ιδιαίτερα για την παραγωγή στελεχών που θα ενισχύσουν τον εκπαιδευτικό-ερευνητικό ιστό της χώρας, τη διασύνδεση της επιστημονικής έρευνας με την παραγωγή, τη συγκρότηση μονάδων R&D στις επιχειρήσεις και τον τομέα του «after sales service».
Ο κρίσιμος ρόλος των προγραμμάτων της κατηγορίας ΙΙΙ προκύπτει επίσης από πρόσφατη μελέτη για την προσφορά και ζήτηση προσόντων στην Ευρώπη έως το 2020, όπου φαίνεται ότι οι περισσότερες νέες θέσεις εργασίας λόγω ανάπτυξης της αγοράς θα απαιτήσουν προσόντα υψηλού επιπέδου .
5. Κίνητρα στα μέλη ΔΕΠ που θα συμμετάσχουν στα διετή προγράμματα
Ένα άλλο θέμα, που προκύπτει εκ των πραγμάτων, αφορά το κόστος των διετών προγραμμάτων.
Με δεδομένη την οικονομική δυσπραγία των Α.Ε.Ι., που συνεχίζεται παρά τις πρόσφατες ενισχύσεις από την Πολιτεία, είναι απαραίτητο η ίδρυση Κέντρων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στα Πανεπιστήμια να εναρμονιστεί απόλυτα με τον στρατηγικό τους σχεδιασμό.
Περαιτέρω, θα πρέπει να προσφερθούν δημοσιονομικώς «ουδέτερα» κίνητρα στα μέλη ΔΕΠ που θα συμμετάσχουν στα διετή προγράμματα (π.χ., επιπλέον κινητικότητα), να γίνει πλήρης -και ευφυής- χρήση των διαθέσιμων υποδομών σε κάθε Ίδρυμα και να αναζητηθεί βοήθεια από κοινωφελείς οργανισμούς, ώστε να καταστεί εφικτή η στήριξη της νέας πρωτοβουλίας με ελάχιστο επιπλέον κόστος.
Τέλος, κρίνεται σημαντικό να εμπλακούν το συντομότερο δυνατόν στη διαδικασία συγκρότησης και λειτουργίας των διετών προγραμμάτων οι κοινωνικοί εταίροι, για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητά τους.
Σε αυτόν τον τομέα, καταλυτικός θα μπορούσε να είναι ο ρόλος της τοπικής/περιφερειακής αυτοδιοίκησης.
6. Έξυπνη εξειδίκευση
Είναι προφανές ότι ο σχεδιασμός των διετών προγραμμάτων πρέπει να γίνει ορθολογικά, επί τη βάσει τεκμηριωμένων (evidence-based) προσεγγίσεων.
Αυτό σημαίνει με τη σειρά του ότι θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν εργαλεία Τ.Π. για να διαγνωσθούν οι τάσεις της αγοράς, οι τοπικές ιδιαιτερότητες, αλλά και οι αναδυόμενοι τομείς της τοπικής οικονομίας.
Σε αυτή τη διαδικασία, θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη οι κατευθύνσεις που παίρνει η λεγόμενη «έξυπνη εξειδίκευση» (smart specialization) και να αξιοποιηθούν ορισμένοι νέοι θεσμοί, όπως το Ε.Σ.Ε.Κ.Α.Α.Δ. και το Ε.Ι.Ε.Α.Δ., τα Ακαδημαϊκά Συμβούλια των Α.Ε.Ι. και τα Περιφερειακά Συμβούλια Έρευνας και Καινοτομίας (Π.Σ.Ε.Κ.).
7. Όχι με πρόχειρο τρόπο
Η επιλογή διετών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης επείγει.
Δεν θα πρέπει όμως να γίνει με πρόχειρο τρόπο, αλλά με τρόπο που λαμβάνει υπ’ όψιν όλες τις παραμέτρους και αντιμετωπίζει τις εντονότατες πελατειακές και τοπικιστικές πιέσεις που δημιουργούνται συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις. Για αυτούς τους λόγους, επαναλαμβάνεται ότι:
-Τα διετή προγράμματα πρέπει να ενταχθούν στον στρατηγικό σχεδιασμό των Α.Ε.Ι..
-Πριν την οριστικοποίησή τους, θα πρέπει να διερευνηθούν σημαντικά ζητήματα όπως η διαθεσιμότητα των τοπικών παραγωγικών μονάδων για πρακτική άσκηση, η σχέση με υπάρχοντα προγράμματα μαθητείας και οι δυνατότητες διεθνών ανταλλαγών.
8. Οι τέσσερις φάσεις ανάπτυξης των διετών προγραμμάτων
Σχηματικά, στη συγκρότηση και την ανάπτυξη των διετών προγραμμάτων διακρίνονται τέσσερις φάσεις:
Φάση 1: Διατύπωση προτάσεων από τα αρμόδια πανεπιστημιακά Τμήματα και Σχολές (μέσω των Συγκλήτων) στο Ε.Σ.Ε.Κ.Α.Α.Δ.. Οι προτάσεις απορρέουν από τις αναδυόμενες ανάγκες σε γνώσεις, δεξιότητες, ικανότητες επιπέδου προσόντων ή προσόντων Ε.Π.Π. 5, λόγω τεχνολογικών, οικονομικών, διαρθρωτικών αλλαγών στην οικονομία.
Φάση 2: Προώθηση των προτάσεων στο Ε.Σ.Ε.Κ.Α.Α.Δ. και κατόπιν στον Μηχανισμό Διάγνωσης Αναγκών της Αγοράς Εργασίας του Ε.Ι.Ε.Α.Δ.. Οι προτεινόμενες ειδικότητες προωθούνται στον Μηχανισμό ο οποίος παράγει στοιχεία σχετικά με τη δυναμική των ειδικοτήτων και τις απαιτούμενες δεξιότητες σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο. Σε δεύτερο χρόνο, με τη δημιουργία των Περιφερειακών Παρατηρητηρίων Απασχόλησης, το στάδιο αυτό της διαδικασίας θα αποκτήσει περισσότερο αποκεντρωμένο χαρακτήρα, συμπεριλαμβάνοντας τους περιφερειακούς σχεδιασμούς και τις σχετικές εξειδικεύσεις.
Φάση 3: Επαναπροώθηση των προτάσεων στα Πανεπιστήμια και οριστικοποίηση των δράσεων μετά από συζήτηση στις Συγκλήτους. Στο στάδιο αυτό, η κάθε πρόταση θα πρέπει να περιγράφει αναλυτικά:
• Τα μαθησιακά αποτελέσματα που θα προκύψουν μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος (θεωρία, πρακτική/μαθητεία, τεχνικές και οριζόντιες δεξιότητες).
• Το καινοτόμο του προγράμματος και τη σημασία του στην αναπτυξιακή διαδικασία.
• Την οργάνωση των σπουδών, συμπεριλαμβανομένων των χώρων πρακτικής άσκησης και του προσωπικού που θα χρησιμοποιηθεί.
• Το προφίλ των υποψηφίων σπουδαστριών/ών (τεχνικές και οριζόντιες δεξιότητες, γνώση ξένων γλωσσών, προηγούμενη εμπειρία).
• Τον τρόπο επιλογής σπουδαστριών/ών δηλαδή τα επιπλέον ποιοτικά κριτήρια, εκτός από τα τυπικά προσόντα, που θα εξασφαλίζουν την καλύτερη προσαρμογή του προγράμματος στον σπουδαστικό πληθυσμό.
• Το κατ’ έτος κόστος του προγράμματος, με σαφή αναφορά στη βιωσιμότητά του.
• Το σύστημα πιστοποίησης των αποκτηθεισών γνώσεων, δεξιοτήτων, ικανοτήτων, που είναι βασικό κριτήριο για την αναγνώριση των προσόντων από την αγορά εργασίας, αλλά και επαγγελματικής κατοχύρωσης για την/τον εκπαιδευόμενη/ο.
Φάση 4: Αξιολόγηση. Η φάση αυτή περιλαμβάνει την αποτίμηση του προγράμματος κατά τακτά χρονικά διαστήματα (π.χ., τριετία ή πενταετία) σε ό, τι αφορά:
• Την απορρόφηση των αποφοίτων από την αγορά εργασίας.
• Την ποιότητα των παρεχόμενων προγραμμάτων.
• Την κάθετη κινητικότητα (πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση).
9. Συνεργασία μεταξύ των Α.Ε.Ι. και των Υπουργείων
Σε ό,τι αφορά τα μαθησιακά αποτελέσματα του προγράμματος επισημαίνεται ότι για τον προσδιορισμό τους θα πρέπει να έχει προηγηθεί συντονισμένη και συστηματική συνεργασία μεταξύ των Α.Ε.Ι. και των Υπουργείων που έχουν καθ’ ύλη αρμοδιότητα εποπτείας συγκεκριμένων επαγγελμάτων, η οποία άλλωστε προβλέπεται από τις διατάξεις του Νόμου 4521/2018, ώστε να εναρμονισθούν με τα επαγγελματικά δικαιώματα που θα περιγράφονται στα προεδρικά διατάγματα που θα εκδοθούν για την άσκηση των επαγγελμάτων, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τις διατάξεις περί επαγγελματικής ελευθερίας.
10. Πιστοποίηση
Σχετικά με το σύστημα πιστοποίησης αποκτηθεισών γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων, επισημαίνεται επίσης ότι στην ελληνική επικράτεια για την πρόσβαση σε πολλά επαγγέλματα απαιτείται η κατοχή προσόντων που πιστοποιούνται από επαγγελματικούς τίτλους ή επαγγελματικές εξετάσεις πιστοποίησης.
Πέραν της αρμοδιότητας του Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού του Νόμου 3369/2005, που ήδη μνημονεύεται στις διατάξεις του Νόμου 4521/2018, το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης το οποίο κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του Νόμου 4468/2017 αποτελεί τον επίσημο τεχνικό σύμβουλο της Πολιτείας, χορηγεί πιστοποιητικά διαπίστευσης σε φορείς πιστοποίησης και συμμετέχει σε συμφωνίες αμοιβαίας αναγνώρισης, οι οποίες συνάπτονται μεταξύ εθνικών φορέων διαπίστευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προκειμένου περί των διετών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης στα Α.Ε.Ι, θα πρέπει να διευρηνηθεί εάν τα Ιδρύματα θα μπορούσαν να παρέχουν πιστοποίηση στους αποφοίτους τους μέσω των τελικών εξετάσεων. Εάν αυτό γινόταν δυνατό, η ελκυστικότητα του νέου θεσμού θα ήταν μεγάλη.
11. Πρόσβαση των αποφοίτων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση
Τέλος, σε ό,τι αφορά την πρόσβαση των αποφοίτων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα ήταν χρήσιμο να αξιοποιηθεί η γαλλική εμπειρία.
Ένα σύστημα πιστωτικών μονάδων, σε συνδυασμό με ειδικά κατ’ επιλογήν μαθήματα, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν έναν μηχανισμό αξιολογικής, αλλά και διευκολυνόμενης, πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Μαζί με την αυτόματη πιστοποίηση και τον αναβαθμισμένο χαρακτήρα τους, το μέτρο αυτό θα καθιστούσε ιδιαιτέρως δημοφιλή τα διετή προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης στα Α.Ε.Ι.
12. Σε έξι μήνες τα Προγράμματα
Εάν τα Ιδρύματα ενεργήσουν με επιτελικό τρόπο και εάν υπάρξουν οι απαραίτητες συνέργειες ανάμεσα στο Ε.Σ.Ε.Κ.Α.Α.Δ., το Ε.Ι.Ε.Α.Δ, τις Μονάδες Διασφάλισης Ποιότητας (ΜΟ.ΔΙ.Π.) και τα Γραφεία Διασύνδεσης των Α.Ε.Ι., υπολογίζεται ότι η προτεινόμενη μεθοδολογία θα επιτρέψει τη συγκρότηση στοχευμένων προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης (φάσεις 1-3) σε διάστημα που δεν ξεπερνά τους έξι μήνες από την έναρξη της σχετικής διαδικασίας.
13. Χωρίς καινοτομικά στοιχεία, τα προγράμματα αυτά θα διολισθήσουν
Η επιτυχία των διετών προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης εντός των Α.Ε.Ι. θα εξαρτηθεί τόσο από το καινοτομικό τους περιεχόμενο όσο και από την προσαρμογή τους στο κοινωνικο-οικονομικό ανάγλυφο του πεδίου ορισμού τους.
Χωρίς καινοτομικά στοιχεία, τα προγράμματα αυτά θα διολισθήσουν σε «τετριμμένα» σχήματα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, που έχουν μικρή επιρροή στον μετασχηματισμό της οικονομίας.
Από την άλλη πλευρά, για να γίνουν αναγνωρίσιμα, τα νέα προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης θα πρέπει να αποκαταστήσουν σύντομα μια επαφή με τη σημερινή αγορά εργασίας και να «αφουγκραστούν» την αναπτυξιακή προοπτική.
14. Τα διετή προγράμματα αποτελούν μέρος μιας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης
Σε ένα άλλο επίπεδο, δεν θα πρέπει ωστόσο να διαφύγει ότι τα διετή προγράμματα αποτελούν μέρος μιας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που έχει ευρύτερους στόχους.
Σ’ αυτό το σημείο, είναι επίκαιρη όσο ποτέ μια παρατήρηση που έχει διατυπώσει με ενάργεια ο καθηγητής Κώστας Σταμάτης.
«Ζητείται, λοιπόν», γράφει, «εκπαίδευση που επιτρέπει στους ανθρώπους να καταστούν κοινωνικοί, δημιουργικοί, ικανοί για έντιμη συνεργασία μέσα στους επαγγελματικούς χώρους, αλλά και έξω από αυτούς, στον ελεύθερο χρόνο τους και στην επικοινωνιακή δράση τους.
Για όλους τους ανθρώπους και όχι μόνο για το κλάσμα που θα ήταν απολύτως αναγκαίο για τη στελέχωση των διαφόρων κλάδων της οικονομίας, με τους υπόλοιπους ριγμένους στην αθλιότητα της μακροχρόνιας ανεργίας, στον κυκεώνα του κοινωνικού αποκλεισμού».
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
