Θα είχα πιστέψει ότι το θέμα εξαντλήθηκε από κάθε άποψη και από πολλούς και δεν θα παρακινούμουν να ξαναγράψω κάτι επ΄αυτού.
Όμως, έπειτα από πλήθος ανακοινώσεων, αντιδράσεων, ψηφισμάτων και γνωμοδότησης, εννοώ την μοναδική γνωμοδότηση που επισήμως και αρμοδίως εκπονήθηκε από την νομική σύμβουλο της ΔΟΕ, αισθάνομαι την ανάγκη, διότι διαβλέπω κάποια κενά και ορισμένες παρανοήσεις, σχετικά με το φλέγον ζήτημα του 30ωρου, να επανέλθω.
Καταρχήν, σε όσα αφορούν την γνωμοδότηση, είμαι έμπλεη χαράς και την χαιρετίζω με ικανοποίηση. Η γνωμοδότηση αυτή είναι απολύτως επιστημονικά τεκμηριωμένη και απαντά πλήρως στο ερώτημα που τέθηκε, αν και στο τέλος, ανεπαίσθητα μόνο, ξεφεύγει λίγο από την αυστηρή επιστημονική εργασία και αρμοδιότητα απάντησης σαφών ερωτημάτων, επιδεικνύοντας και μιας μορφής έπαρση, με τον τονισμό της αυθεντικότητάς της στην γραμματική και τελολογική ερμηνεία των διατάξεων, αφήνοντας ταυτόχρονα αιχμές αποδοκιμασίας σε οποιαδήποτε άλλης μορφής προσέγγιση του θέματος από νομικής πλευράς, τη στιγμή κατά την οποία δεν έχει εκπονηθεί γνωμοδότηση του θέματος και από τον άλλο επίσημο συνδικαλιστικό φορέα και εννοώ την ΟΛΜΕ.
Αντιπαρέρχομαι το σημείο αυτό, το οποίο άλλωστε δεν μεταβάλλει το περιεχόμενο της γνωμοδότησης από πλευράς ερμηνείας τους νόμου. Συμφωνώ απολύτως με τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει. Αυτό όμως που δεν τονίζεται επαρκώς στο κείμενο αυτό, δεν είναι αρμοδιότητά και σκοπός της άλλωστε, αλλά έχει ως αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε να εφησυχαστούμε, η κατά την γνώμη μου σκοπιμότητα στην παρά τον νόμο σύνταξη του κειμένου της «εφαρμοστικής» εγκυκλίου για το ωράριο.
Και εξηγούμαι: Από χθες διαβλέπω, μπορεί να κάνω και λάθος μία καταλαγή και κατευνασμό των αντιδράσεών μας για το 30ωρο. Πολλοί από εμάς λέμε και σκεφτόμαστε: «…Πολύ ωραία, αφού η εγκύκλιος είναι παράνομη και ο νόμος μας δικαιώνει πολύ κακό για το τίποτα, ας ησυχάσουμε…».
Σε όσους από εμάς σκέφτονται κατά αυτόν τον τρόπο, είναι ανάγκη να τονιστούν, με μορφή ερωτημάτων, ορισμένα πράγματα, τροφή για σκέψη και τόσο απλά, που είναι απολύτως κατανοητά:
1. Αν ο παλιός νόμος έλεγε τα ίδια, ποια η ανάγκη να αλλάξει;
2. Είναι απλά ατυχής σύνταξη, η διατύπωση της εγκυκλίου έτσι όπως εκδόθηκε; Ή κρύβεται και κάτι άλλο πίσω από αυτό;
3. Γιατί μετά από τόσο μεγάλο χαμό από τα επίσημα κιόλας χείλη της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ, δεν βγαίνει από το Υπουργείο οποιαδήποτε επίσημη ανακοίνωση – δελτίο τύπου, με τα οποία θα καθησυχάζονται οι αντιδράσεις;
Έχω την εντύπωση, πως κανείς δεν έχει απαντήσει, ούτε δημοσίως αλλά ούτε και μέσα του σε αυτά τα τρία ερωτήματα. Αυτά σε κάθε περίπτωση δεν απαντιούνται με την νομική γνωμοδότηση, η οποία εξαντλείται στην γραμματική και τελολογική ερμηνεία, όπως άλλωστε είναι η αποκλειστική αρμοδιότητα ενός νομικού συμβούλου.
Σε μια προσπάθεια απάντησης των ερωτημάτων αυτών είναι σκόπιμο να αναφερθεί ένα αξίωμα της φιλοσοφίας του δικαίου: «Πρώτα αλλάζει η κοινωνία και μετά αλλάζει ο νόμος». Ένα παράδειγμα τεκμηρίωσης του αξιώματος αυτού, είναι ο νόμος για τον πολιτικό γάμο. Πρώτα έγινε κοινωνική αναγκαιότητα για πολλά χρόνια και μετά μόλις το 1982, αν δεν κάνω λάθος έγινε νόμος.
Έχοντας κατά νου τα παραπάνω, ίσως μπορέσουμε να κατανοήσουμε την πραγματικότητα και να επιχειρήσουμε να απαντήσουμε στα τρία αυτά ερωτήματα.
Και ξεκινώ την σκέψη μου: Έχουμε ποτέ μπει στον πειρασμό να εμβαθύνουμε και να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο οδηγήθηκε να μας βλέπει η κοινωνία; Μας βλέπει όπως παλιά ή μήπως έχει μεταβληθεί τεχνηέντως προς το χειρότερο η άποψή της; Έχει την άποψη, καλώς ή κακώς, ότι είμαστε τεμπέληδες, φυγόπονοι, λουφαδόροι κλπ ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το; Μία αύξηση του ωραρίου μας με ποιον τρόπο θα την έβλεπε η κοινωνία; Νομίζετε πως θα αντιδρούσε και θα προσέτρεχε στο πλάι μας ή θα την υποδέχονταν με ενθουσιασμό;
Στο σημείο αυτό δεν θα εξαντληθώ σε επιχειρήματα αντίκρουσης των παραπάνω, όπως δουλειά στο σπίτι, αυξημένη ευθύνη, αντιστοιχία ωρών διδασκαλίας με ώρες δουλειάς άλλης μορφής κλπ. Αυτά είναι γνωστά σε όλους τους συναδέλφους, αλλά όμως δεν είναι σε καμία περίπτωση αρκούντως γνωστά στην κοινωνία.
Η σκέψη αυτή, εφόσον ενστερνιζόμαστε την ορθότητά της, νομίζω ότι απαντά και στα άλλα δύο ερωτήματα.
Κύριοι, ο νόμος άλλαξε, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, η πολυπληθής αναφορά των καθηκόντων μας στο κείμενό του, η πληθώρα καθηκόντων που μπορεί ενδεικτικά να μας ανατεθούν, μεταξύ των οποίων, προσέξτε το αυτό και κρατήστε το, η ενημέρωση των γονέων έχει εκ των πραγμάτων αλλάξει αν όχι εντελώς με γνώμονα την γραμματική και ίσως τελολογική ερμηνεία, αλλά πάντως σίγουρα έχει αλλάξει από άποψης φιλοσοφίας του δικαίου.
Με μεγαλύτερη σαφήνεια: Έχει εκ των πραγμάτων αλλάξει, διότι βάζει όλους τους εμπλεκόμενους σε σκέψεις πως για να είναι απολύτως νόμιμοι, ίσως θα πρέπει να αναθέτουν επί μονίμου και καθημερινής βάσεως όλα τα ενδεικτικώς αναφερόμενα στο νέο νόμο πολυπληθή καθήκοντα και άλλα στη χρονική διάρκεια του υποχρεωτικού ωραρίου 8 – 2.
Τροφή για σκέψη: Οι γονείς, αφού βομβαρδιστούν επικοινωνιακά από το υπουργείο και τα παπαγαλάκια του, το εκάστοτε υπουργείο, γιατί αυτό αποτελεί προσπάθεια που απαιτεί χρόνο, τους αποκρυσταλλώνεται η άποψη ότι το υποχρεωτικό ωράριο των εκπαιδευτικών είναι καθημερινά 8 – 2 και επομένως μπορούν να βρίσκουν τους εκπαιδευτικούς στο σχολείο.
Για να προλάβω τις αντιδράσεις σας: Θα μου πείτε άλλα προβλέπουν τα προεδρικά διατάγματα για την ενημέρωση των γονέων. Θα αρκεστώ για αυτό να πω ότι ο νόμος έχει μεγαλύτερη τυπική ισχύ από τα προεδρικά διατάγματα κα υπερισχύει στην εφαρμογή (άλλη μία ανάγκη έκδοσης ερμηνευτικής εγκυκλίου από το υπουργείο).
Επεκτείνοντας την σκέψη μου ερωτώ: Ποιος από την κοινωνία θα λογαριάζει τα γραφόμενα, όταν εντέχνως θα έχει διαποτιστεί με την πεποίθηση ότι το ωράριό μας είναι 8 – 2; Ποιος θα λογαριάζει με ποιες συνθήκες και πόσο πολύ δουλεύουμε και στο σχολείο και στο σπίτι και εκτός αυτού του ωραρίου;
Επομένως αλλάζει ή δεν αλλάζει κατά το δοκούν ο νόμος, όταν η κοινωνία είναι πρόθυμη; Όταν έχει αλωθεί κάθε έννοια δικαίου και ηθικής και έχει θυσιαστεί στο βωμό της μνημονιακής εξοικονόμησης δαπανών;
Η Ηθική και το Δίκαιο είναι ένα άλλο θέμα, που πάντως θα πρέπει οι αρμόδιοι, σε οποιουσδήποτε φορείς και αν δραστηριοποιούνται, να παίρνουν μάθημα, πριν αναλάβουν οποιαδήποτε δημόσια ή υπεύθυνη θέση και εκφέρουν οποιαδήποτε άποψη και γνώμη με επιρροή.
Δυστυχώς στις μέρες μας πλέον η Ηθική έχει πάρει διαζύγιο από το Δίκαιο και κυρίως από το γραπτό δίκαιο.
Επειδή μετά από όλα αυτά, κανείς δεν πρέπει να καθησυχάζεται, γρηγορείτε γιατί χανόμαστε!
Η Ολυμπία Ζαραμπούκα MSc είναι Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής*
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
