ypologistis
Γράφει ο μαθητής Νίκος Διονυσάτος, μαθητής, μέλος του πυρήνα ελεύθερης έκφρασης νέων, Change the World

Αχ…κοροναϊός. Ο υπέρτατος φίλος κάθε σινεφίλ, βιβλιοφάγου και σειράκια ανά τον κόσμο. Τις δύσκολες για πολλούς συμπολίτες μας ώρες λοιπόν, ένα μεγάλο ποσοστό των απομονωμένων στα σπίτια (συμπεριλαμβανομένου και εμού φυσικά) απ’ ό,τι φαίνεται αξιοποιεί ένα σημαντικό κομμάτι του χρόνου του σ’ ό,τι τέλος πάντων καλείται σύγχρονος τρόπος ψυχαγωγίας βρε αδερφέ. Σ’ αυτό το άρθρο θα προτιμήσω να μην επεκταθώ τόσο στην φιλαναγνωσία βέβαια (αξίζει ένα δικό της ξεχωριστό άρθρο άλλωστε, τώρα που έχει πάρει και τα πάνω της), αλλά να επικεντρωθώ κυρίως στα πιο εμμονικά με τα κόπιραϊτς μέσα ψυχαγωγίας, όπως είναι τα βίντεο, τα τραγούδια, οι ταινίες και οι σειρές.  

Κατά τον 20ο αιώνα η ανθρωπότητα βίωσε μια τεράστια επέκταση στην γκάμα των δυνατοτήτων ψυχαγωγίας της. Από το θέατρο, προχωρήσαμε στον κινηματογράφο, από τον κινηματογράφο στην τηλεόραση, και από την τηλεόραση στο διαδίκτυο, με την ευρύτερη έννοια του. Και κάπου εδώ μπαίνουν στο παιχνίδι και οι δύο λέξεις κλειδιά αυτού του άρθρου. Η λογοκρισία και η πειρατεία.  

Καθ’ όλη τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα, παράλληλα με την άνθιση των μέσων ψυχαγωγίας, άνθισαν και η τρόποι ελέγχου των μέσων ψυχαγωγίας. Σαφώς οι έννοιες της λογοκρισίας και του λογοκριτή χρονολογούνται ήδη από την αρχαία Ρώμη, ωστόσο δεν ήταν παρά μόλις τον 19ο αιώνα όταν απέκτησαν την στενή σημασία που σήμερα διαθέτουν, πρώτα στην Αγγλική, και κατ’ επέκταση εννοιολογικά και στις υπόλοιπες γλώσσες της Ευρώπης. Από την έναρξη δε του 20ου αιώνα, η ανάγκη για έλεγχο των ερεθισμάτων που λάμβαναν οι πολίτες, έγιναν ζωτικής σημασίας για τις απολυταρχίες που θα προέκυπταν. Τα έντυπα μέσα ήταν προφανώς τα πρώτα που βρέθηκαν βορρά στα πενάκια των λογοκριτών, ωστόσο καθώς η τεχνολογία προόδευε, τα μέσα εξελίχθηκαν και η υπόθεση του ελέγχου και της προπαγάνδας έγινε πιο σύνθετη. Το σινεμά και το ραδιόφωνο αποτέλεσαν για παράδειγμα τον ακρογωνιαίο λίθο της ναζιστικής Γερμανίας ως γνωστόν, αφού τόσο ο Γκέμπελς, όσο και ο Χίτλερ, αναγνώρισαν αμέσως τη δύναμη των νέων αυτών μέσων στις μάζες. Από την δεκαετία του ’60 και την άνοδο της τηλεόρασης, ο έλεγχος επεκτάθηκε και εκεί φυσικά. Αργότερα, από την δεκαετία του ’90 τέθηκαν τα πρώτα όρια και στο ίντερνετ.  

«Την μουσική σκοτώνει η πειρατεία!». Και κάπως έτσι βρεθήκαμε στον 21ο αιώνα. Στον 21ο αιώνα όπου οι φιλελεύθερες κυβερνήσεις του δυτικού κόσμου, προκειμένου να αποστασιοποιηθούν από την ρετσινιά της λογοκρισίας, αρκέστηκαν σε φτηνά σποτάκια στην τιβί και σε επιφανειακές επιθέσεις στους ιδιοκτήτες των παράνομων σάιτ για να καταπολεμήσουν τον νέο εχθρό. Την πειρατεία. Μουσική και ταινίες βρέθηκαν ξαφνικά να διανέμονται δωρεάν για ντάουνλοουντινγκ στο ίντερνετ. Η κατάσταση για τους δημιουργούς, τις εταιρίες παραγωγής και τις εταιρίες διανομής, είχε αρχίσει να βγαίνει εκτός ελέγχου. Ο κόσμος επέλεγε την εύκολη λύση των πειρατικών σάιτ, αντί να ξοδεύει χρήματα για σιντί και εισιτήρια σινεμά. Γιατί όμως συνέβαινε κάτι τέτοιο;  

Οι λόγοι ήτανε πολλοί. Όμως οι δύο κυριότεροι, κι εκείνοι από τους οποίους σαφώς πήγαζαν και όλοι οι υπόλοιποι, ήταν η ευκολία και η οικονομία. Ο κόσμος απέκτησε πιο εύκολη και άμεση ψυχαγωγία από την άνεση του καπιταλιστικού του καναπέ. Μεγάλο δέλεαρ πράγματι, αν και δεν θα έπιανε και πολλά, αν δεν συνδυαζόταν αρμονικά με τον τίτλο ‘‘εντελώς δωρεάν’’. Μπορεί ο ήχος και η εικόνα πολλές φορές να μην ήτανε στην καλύτερη κατάσταση, το κατέβασμα να ήταν αργό και το λάπτοπ να κινδύνευε να τα φτύσει από τους ιούς που συνόδευαν τα τραγούδια ή την ταινία, ωστόσο η έλλειψη ουσιαστικής ενσυναίσθησης απέναντι στους καλλιτέχνες των οποίων τα έργα ο κόσμος απολάμβανε, αλλά και ένα σημαντικό κενό της αγοράς, ελάχιστους απέτρεπαν από το να αξιοποιήσουν το φαινόμενο της πειρατείας. Ποιο ήταν το κενό αυτό; Ο κόσμος είχε αρχίσει να ψηφιοποιείται ολόκληρος και η βιομηχανία της ψυχαγωγίας καθυστέρησε σημαντικά να το καταλάβει. Ο κόσμος ποτέ πια δεν θα ήταν ο ίδιος. Η εμπειρία της ψυχαγωγίας πλέον θα έπρεπε να είναι πιο εξατομικευμένη και διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή. Τα DVD και τα CD αποδείχθηκαν ασύμφορα κατά την δεκαετία του ’00, και κάπως έτσι, με την έλευση της περασμένης δεκαετίας, ένας νέος τρόπος διανομής εισέβαλε στις ζωές μας.  

Οι στρίμινγκ υπηρεσίες υπήρξαν διαδεδομένες στην αμερικανική ήπειρο ήδη από την δεκαετία του ’80, ωστόσο παγκοσμίως γνωστές άρχισαν να γίνονται περίπου πριν από 10 χρόνια. Και ξαφνικά, η λύση είχε βρεθεί. Το Netflix εξελίχθηκε αστραπιαία σε ένα κολοσσό ψυχαγωγίας, ενώ παράλληλα το HBO, το Hulu, το Disney+ και πολλές ακόμα πλατφόρμες, ακολούθησαν το παράδειγμα του. Οι σειρές και οι ταινίες που τόσο ανάγκη είχαν οι καταναλωτές άρχισαν με ελάχιστες χρεώσεις να γίνονται διαθέσιμες αξιόπιστα και σε άριστη ποιότητα. Παράλληλα στην μουσική, το Spotify και το iTunes πρόσφεραν απλόχερα στα πλήθη την μουσική που ζητούσαν για κατέβασμα, με ένα μικρό αντίτιμο φυσικά, ταράσσοντας την παντοδυναμία του You Τube. Όλα καλά δηλαδή σαν να λέμε (sic).  

Από τη μια η πειρατεία σε καμία περίπτωση δεν έχει σταματήσει και ούτε πρόκειται στο άμεσο μέλλον, όσες φορές κι αν δοκιμάσουν να την χτυπήσουν. Και από την άλλη, τι γίνεται με ό,τι δεν ανήκει ή δεν εγκρίνεται από τις πλατφόρμες μαζικής ψυχαγωγίας; Ή ακόμα χειρότερα, τι γίνεται με ό,τι δεν επιτρέπει να ανέβει ο αλγόριθμος του You Tube; Τι γίνεται με όσα βίντεο πέφτουν εξαιτίας ενοχλητικού περιεχομένου, ή περιεχομένου το οποίο είτε παραβιάζει όντως, είτε υποτίθεται ότι παραβιάζει τα πνευματικά δικαιώματα άλλων δημιουργών. Το Άρθρο 13 της ΕΕ βρίσκεται σε ισχύ και είναι λες και αντί να περιορίσει αποτελεσματικά την κλοπή πνευματικών δικαιωμάτων, έχει καταφέρει να περιορίσει την ελευθερία της έκφρασης στο διαδίκτυο και να εξιδανικεύσει την πειρατεία. Τα μεγάλα κεφάλαια στον χώρο της ψυχαγωγίας μεγαλώνουν και πολλαπλασιάζονται. Και καθώς οι παραδοσιακοί παίκτες εξελίσσονται ολοένα, η ελευθερία και οι ευκαιρίες των νέων δημιουργών μειώνονται. Με την έλευση του ίντερνετ και της παγκοσμιοποίησης, μέσα στα τόσα θετικά που αποκομίσαμε, δεν διστάσαμε απ’ ό,τι φαίνεται να θυσιάσουμε και την δύναμη της.

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα