Για μια ακόμη φορά το θέμα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών βρίσκεται στο προσκήνιο, όχι ως ένα σοβαρό ζήτημα που πρέπει να συζητηθεί με νηφαλιότητα και δημοκρατικό τρόπο, αλλά ως ένα τεράστιο πρόβλημα, το οποίο, επειδή δεν έχει επιλυθεί, συσσώρευσε τα μύρια όσα προβλήματα στον χώρο της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Υπεύθυνοι, βεβαίως, για όλη αυτήν την κατάσταση θεωρούνται πάλι οι εκπαιδευτικοί. Έτσι, κάποιοι νομίζουν ότι η εφαρμογή της αξιολόγησης θα δώσει άλλο ένα ράπισμα στους «κακομαθημένους» εκπαιδευτικούς, θα αποτελέσει έναν ακόμη θρίαμβο για τη σημερινή υπουργό Παιδείας και θα θεραπεύσει ούτε λίγο ούτε πολύ όλα τα μεγάλα προβλήματα του δημόσιου σχολείου.
Γράφουν, λοιπόν, ειδικοί και μη, αδαείς και γνώστες, αναλύσεις επί αναλύσεων για την αξιολόγηση. Πολλοί από αυτούς, άλλοι σκόπιμα και άλλοι από άγνοια, δεν κάνουν καμιά αναφορά στη σχολική πραγματικότητα. Αφήνω κατά μέρος τις τεχνικές πλευρές της κατά Κεραμέως αξιολόγησης, την απίστευτη γραφειοκρατία που την ακολουθεί, τον τεράστιο όγκο άχαρης δουλειάς που προστίθεται στις πλάτες των εκπαιδευτικών, και έρχομαι σε βασικά και ουσιαστικά ερωτήματα. Υπάρχουν, άραγε, αντικειμενικά κριτήρια για να αξιολογηθεί ο εκπαιδευτικός της τάξης; Πώς, για παράδειγμα, θα κριθεί το παιδαγωγικό κλίμα που υπάρχει στη σχολική αίθουσα; Με ποια μετρήσιμα μόρια, με ποια η επάρκεια και η ικανότητά του να διδάσκει, όταν ένα από τα χαρακτηριστικά του σημερινού σχολείου είναι η ανομοιογένεια των μαθητών; Με ποιο τρόπο θα αξιολογηθούν οι παιδαγωγικές μέθοδοι με τις οποίες χειρίζεται τα σύνθετα κοινωνικά προβλήματα, τα οποία βρίσκουν αντανάκλαση στον σχολικό χώρο; Πώς θα αξιολογηθούν άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν επιμορφωθεί ουσιαστικά τα τελευταία τριάντα χρόνια ούτε μία φορά, με ευθύνη του αρμόδιου υπουργείου; Εκτός κι αν θεωρούμε ότι και γι’ αυτό φταίνε οι εκπαιδευτικοί, επειδή δε φρόντισαν να έχουν οικονομικά αποθέματα για να πληρώνουν σεμινάρια, μεταπτυχιακά κ.α. Να θυμίσουμε, λοιπόν, εδώ το αυτονόητο, αυτό που κάποιοι «ξεχνάνε», ότι δηλαδή οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, εκτός από το διδακτικό τους ωράριο, πέρα από τις άλλες υπηρεσίες που προσφέρουν στον εργασιακό τους χώρο, έχουν φόρτο εργασίας και στο σπίτι και μάλιστα ορισμένες ειδικότητες πολλή δουλειά. Ακόμη κι αν υπήρχαν τα χρήματα για επιμορφώσεις, πού να βρεθεί ο χρόνος; Τέλος, επειδή ζούμε στην Ελλάδα, ποιες δικλίδες ασφαλείας θα αποτρέψουν πολιτικές παρεμβάσεις υπέρ συγκεκριμένων αξιολογούμενων;
Αυτοί που πανηγυρίζουν με χαιρεκακία για το ξεκίνημα της ατομικής αξιολόγησης, αυτοί που θεωρούν τους εκπαιδευτικούς ανεπαρκείς και ετοιμάζονται να τους ρίξουν στην πυρά, οι αυλοκόλακες και οι προπαγανδιστές, προσφέρουν τις χειρότερες υπηρεσίες στην εκπαίδευση. Η συγκεκριμένη αξιολόγηση, όχι μόνο δε θα λύσει προβλήματα, αλλά θα συσσωρεύσει νέα. Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι μηχανές, για να κριθούν ανάλογα με τα κομμάτια που παράγουν ανά ώρα. Συχνά η προσφορά τους και η θετική επίδραση που έχουν στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του μαθητή φαίνεται μετά από χρόνια. Ούτε είναι φοβισμένα παιδάκια που χρειάζονται μπαμπούλα για να αποδώσουν. Στη συντριπτική πλειονότητά τους προσφέρουν αθόρυβα πολύ περισσότερα από όσα γνωρίζουν οι τεχνοκράτες των γραφείων που σχεδιάζουν αξιολογήσεις και οι αξιολογητές που θα τους κρίνουν με φορμαλιστικό και μηχανιστικό τρόπο.
Οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν ανάγκη από τις αξιολογήσεις που επιβάλλονται από διάφορους ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι αγνοούν την ελληνική σχολική πραγματικότητα. Με απειλές, προσπάθειες εκφοβισμού και πολεμικές ιαχές δε θα αλλάξει απολύτως τίποτα προς το καλύτερο. Αντιθέτως, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές χρειάζονται επιμόρφωση και συμβουλευτική καθοδήγηση για να γίνουν καλύτεροι, κλίμα ελευθερίας, διαλόγου, εμπιστοσύνης και δημοκρατίας, για να μπορέσουν να αναπνεύσουν και να δημιουργήσουν. Στο πλαίσιο αυτό η Ο.Λ.Μ.Ε. θα πρέπει να είναι έτοιμη να προτείνει και να συζητήσει μια μορφή αξιολόγησης στηριγμένη κατά το δυνατόν σε αντικειμενικά κριτήρια. Μια αξιολόγηση στην οποία θα έχει ρόλο και ο Σύλλογος Διδασκόντων και ο Διευθυντής. Μια διαδικασία, η οποία θα βοηθούσε τους εκπαιδευτικούς να βελτιωθούν και να εξελιχθούν επαγγελματικά και θα συνέβαλλε, μαζί με άλλες αλλαγές που είναι απαραίτητες, στην πραγματική αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
*Εκπαιδευτικός στο 1ο Γυμνάσιο Καλαμάτας
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
