Το έργο «Θεατρολόγοι στην Εκπαίδευση» ξεκίνησε την πορεία του εδώ και αρκετά χρόνια, περισσότερα από δεκαπέντε. Πρωταγωνιστές ήταν απόφοιτοι πανεπιστημιακών τμημάτων θεατρικών σπουδών, που αφού τελείωσαν τις σπουδές τους ξεκίνησαν να διδάσκουν το μάθημα της θεατρικής αγωγής ως αναπληρωτές σε Δημοτικά σχολεία σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Τα παιδιά έδειχναν να χαίρονται το μάθημα, καθώς τα βοηθούσε να προσεγγίζουν άλλες οπτικές, να μπαίνουν στη θέση του άλλου, να παίζουν και να γελάνε, να γνωρίζουν και να αγκαλιάζουν τον πολιτισμό. Το έργο μετά από κάποιο διάστημα απέκτησε σασπένς, στην πλοκή του άρχισαν να προστίθενται μνημόνια, οικονομική κρίση, πάγωμα διορισμών, κατάργηση μαθήματος στις δύο τελευταίες τάξεις, ενώ οι αναπληρωτές καλούνταν να εμπλουτίζουν διαρκώς τον ρόλο τους με επιμορφώσεις, μεταπτυχιακά, μόρια σε πίνακες. Και με αρκετές δόσεις αγωνίας.
Κάποια στιγμή φάνηκε να αλλάζει το σκηνικό, τα μνημόνια τελείωσαν, αλλά μετά τον πρώτο διορισμό 171 θεατρολόγων, η βασική πλοκή έμεινε απαράλλαχτη. Εν τω μεταξύ άρχισε να βρέχει διορισμούς εκπαιδευτικών, πλησίασαν τις 30.000, αλλά στους θεατρολόγους το υπουργείο Παιδείας χάρισε απλόχερα ομπρέλες και αδιάβροχα.
Τα χρόνια περνούσαν και για να έχει η παράσταση ενδιαφέρον, άρχισαν να εμφανίζονται νέοι πρωταγωνιστικοί ρόλοι. Αστέρες της διοίκησης του υπουργείου, γενικοί γραμματείς, γραμματείς των γραμματέων και γραμματείς αυτών, με πλειάδα κομπάρσων που, πάντα με σοβαρό ύφος, αφού μιλούσαν για την αξία του θεάτρου, εξηγούσαν ότι δεν μπορούν να κάνουν διορισμούς γιατί δεν υπάρχουν θέσεις, γιατί δεν προχώρησε η σύστασή τους, την οποία οι ίδιοι θα έπρεπε να έχουν προχωρήσει. Εδώ διακρίνουμε ασφαλώς στοιχεία θεάτρου του παραλόγου. Σε άλλες βέβαια ειδικότητες προέκυπταν θέσεις και διορισμοί με διάφορα κόλπα, οπότε η όλη παράσταση είχε αρχίσει να αποκτά και κάτι από την αίσθηση της ταχυδακτυλουργίας, του μαγικού, αυτού που δεν εξηγείται και όμως γίνεται πράξη. Ηταν αδύνατο, έγινε πράξη! Μάλιστα κάποιοι από αυτούς τους νέους πρωταγωνιστές απέκτησαν το στάτους του ακριβοθώρητου σαμάνου. Μερικούς από αυτούς, αν είσαι θεατρολόγος, δεν μπορείς να τους συναντήσεις ποτέ, ούτε καν τη φωνή τους στο τηλέφωνο δεν ακούς.
Σε κάποιες από τις παραστάσεις, όπως της 31ης Μαρτίου της φετινής χρονιάς, με τη σκηνική παρουσία και αστυνομικών, μόνιμα διορισμένων και με τα μισά χρόνια από τους ταλαίπωρους –αλλά πάντα αναπληρωτές– θεατρολόγους, ακούστηκαν και ατάκες που φάνηκε να ξαφνιάζουν το κοινό, όπως ότι το μάθημά τους μπορεί να το διδάσκει και ο δάσκαλος της τάξης.
Ετσι η παράσταση μας ταξίδεψε στο παρελθόν, κάπου στη δεκαετία του ‘70, με τον δάσκαλο-παντογνώστη που όλα μπορεί να τα διδάσκει (εδώ ο σκηνογράφος πρόσθεσε και κάτι από ελληνική επαρχία της εποχής). «Θεατρική αγωγή;» σκέφτηκε ο δάσκαλος. «Εύκολο, βάζουμε τα παιδιά να φωνάζουν δυνατά τα λόγια τους στη σχολική γιορτή». Ή, ακόμα καλύτερα, «ανοίξτε τώρα το βιβλίο της γλώσσας γιατί έχουμε μείνει πίσω…». Κάποιος από το κοινό ρώτησε: «Μα δεν είμαστε στο 2023;» «Σσσς!!!» διαμαρτυρήθηκαν εκνευρισμένοι κάποιοι από το κοινό που μόλις είχαν διοριστεί.
Η τελευταία πράξη του έργου ξεκινά με την εμβληματική πλέον φράση του υπουργείου «δεν προλάβαμε». Και πάλι δεν πρόλαβαν, παρά τις τόσες υποσχέσεις το περασμένο καλοκαίρι. Αλήθεια, το υπουργείο που λατρεύει την αξιολόγηση παντού αξιολογεί τους ανθρώπους του που ποτέ δεν προλαβαίνουν; Αξιολογεί τον εαυτό του που δεν τηρεί τις υποσχέσεις του, που κάνει αυθαίρετα διαχωρισμούς σε εκπαιδευτικούς πρώτης και δεύτερης κατηγορίας; Αξιολογεί την αδικία; Αξιολογεί τις επιλογές των στελεχών του, που αναζητούν τρόπους να αντιμετωπίσουν τη βία που απλώνεται στον χώρο των σχολείων και αγνοούν όλα τα επιστημονικά πορίσματα για τη σημασία της θεατρικής αγωγής προς την κατεύθυνση αυτή;
Οι θεατρολόγοι εκπαιδευτικοί, αναπληρώνοντας τόσα χρόνια τον εαυτό τους, αρχίζουν να καταλαβαίνουν, μαζί με τους μαθητές τους, ότι εδώ και καιρό έχουν κατέβει από τη σκηνή, ότι έχουν γίνει οι ίδιοι το κοινό ανθρώπων που δεν αγαπούν το θέατρο, αλλά λατρεύουν να παίζουν θέατρο. Αυτό που δεν ξέρουν είναι τι να κάνουν πλέον, να κλάψουν ή να γελάσουν. Και, τελικά, όλο αυτό το έργο τι είναι, δράμα ή κωμωδία;
*Αναπληρωτής καθηγητής
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
2ος Πανελλήνιος γραπτός διαγωνισμός: Βγήκε η προκήρυξη - Αιτήσεις από 29/4 έως 14/5
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 21/04
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
