Των αιρετών Νίκου Χριστοφόρου - Ηλία Ν. Σμήλιου: 330 οργανικές θέσεις-τμήματα περισσεύουν στη Δ/νση Π.Ε. Δυτικής Θεσ/νίκης για το υπουργείο Παιδείας

 

 

 

 

 

Αγαπημένο θέμα της φετινής “τηλεοπτικής άνοιξης” η εκστρατεία να πεισθεί η “κοινή γνώμη” για τον τεράστιο αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων, τους χιλιάδες “επίορκους” μεταξύ αυτών, τους ψυχα¬σθε¬νείς, τους άχρηστους και γενικώς αχρείαστους και αδίκως μισθοδοτούμενους από το δοκιμαζόμενο (φτωχό, άνεργο, πεινασμένο) ελληνικό λαό. Και επωδός σ’ όλα αυτά η (ομο¬λο¬γημένα ή όχι) «δικαιολογημένη  απαίτηση της  τρόικα» για δεκάδες χιλιάδες απολύσεις το 2013.

Τιμητική θέση στα ρεπορτάζ και τα τηλεπαράθυρα καταλαμβάνουν οι εκπ/κοί:  περισσότεροι από 200 χιλιάδες  ο αριθμός τους, 5 χιλιάδες ψυχασθενείς μεταξύ τους κι άλλα πολλά, την πηγή των οποίων κανείς εκ των τηλεμαϊντανών δεν αισθάνεται την ανάγκη να παρουσιάσει, αφού είναι σί¬γουροι ότι ελάχιστοι από τους τηλεθεατές θ’ αμφισβητήσουν. Άλλωστε …το είπε η τηλεόραση!

 

 

Μετά από ένα ατέλειωτο γαϊτανάκι νόμων, υπουργικών αποφάσεων, ανακοινώσεων ή “διαρ-ροών” (και της πάντα απαραίτητης σχετικής προπαγάνδας) για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και της σχολικής μονάδας, για την αύξηση του ωραρίου, για την αλλαγή των περιοχών μετάθεσης και τις υποχρεωτικές μεταθέσεις-μετακινήσεις εκπ/κών, το Υ.Παι.Θ.Π.Α. ανοίγει με τον πιο βάρ¬βα¬ρο τρόπο το ζήτημα των συγχωνεύσεων-υποβαθμίσεων-καταργήσεων τμημάτων και σχολείων. Ό¬πως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο «έχει διαπιστωθεί ότι μεγάλος αριθμός σχολικών μονά¬δων διατηρεί αυξημένη οργανικότητα, η οποία είναι δυσανάλογη με το μαθητικό δυναμικό που έ¬χει στο ενεργητικό της». Και «ενόψει της έκδοσης Υπουργικών Αποφάσεων σχολικών μετα¬βο¬λών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης» καλούνται οι Περιφερειακές Δ/νσεις Εκπ/σης (και δι αυτών οι Δ/νσεις Π.Ε. και σε ορισμένες περιοχές τα ίδια τα σχολεία να τοποθετηθούν επί ενός πίνακα όπου με απλά λόγια στη συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων φαίνεται να περισσεύουν 1-4 οργανικές θέσεις-τμήματα. 

 

Οι μαθητευόμενοι λογιστές του Υ.Παι.Θ.Π.Α. φαίνεται ότι δε σκαμπάζουν τίποτα περισσότερο από την απλή διαίρεση: Πήραν το συνολικό αριθμό των μαθητών κάθε σχολείου, τον διαίρεσαν με το 25 (ανώτατο όριο μαθητών/τμήμα, σύμφωνα με το νόμο) και βγάλαν πόρισμα. Μόνο που τα σχο¬λεία εκτός από το συνολικό αριθμό μαθητών έχουν και αριθμούς μαθητών ανά τάξη και τμήμα. Έ¬τσι ένα Δημοτ. Σχολείο με 16-17 παιδιά σε κάθε τάξη και συνολικά 98 παιδιά που λειτουργεί (σε α¬πό¬λυτη συμφωνία με το νόμο) ως 6/θέσιο, για το Υπουργείο πρέπει να ήταν 4/θέσιο ενώ ένα άλ¬λο με 16-18 παιδιά σε κάθε τμήμα και συνολικά 199 παιδιά που λειτουργεί ως 12/θέσιο θα έπρεπε να ήταν 8/θέσιο! Το ότι η ένωση δύο τμημάτων (ή ακόμα χειρότερα τάξεων) των 16-18 παιδιών βγά¬ζει άθροισμα πολύ μεγαλύτερο του 30 (και άρα έξω από τα πλαίσια του νόμου) φαίνεται να μην α¬πα¬σχολεί τους μαθητευόμενους λογιστές. Ο στόχος είναι ένας και …ιερός: κατάργηση χιλιάδων ορ¬γανικών θέσεων-τμημάτων και απολύσεις ή μη προσλήψεις χιλιάδων εκπ/κών ώστε να ικανο¬ποιή-σουμε τους στόχους της δημοσιονομική πολιτικής και να πληρώσουμε το χρέος τους!

 

Πιο συγκεκριμένα στη Δ/νση Π.Ε. Δυτικής Θεσ/νίκης 221 οργανικές θέσεις-τμήματα Δημοτ. Σχολείων και 5 Ν/γείων τίθενται υπό αμφισβήτηση από το Υ.Παι.Θ.Π.Α. Αν σ’ αυτές προσθέσου¬με τις 38 οργανικές δασκάλων και από Δ.Σ. με περισσότερα από 330 παιδιά και τις 17 ν/γών από Ν/γεία με περισσότερα από 50 νήπια για τα οποία δεν προβλέπονται επιπλέον οργανικές καθώς και τις 42 οργανικές θέσεις δασκάλων και 7 ν/γών των υπό ίδρυση-κατασκευή σχολείων που επί¬σης δε λαμβάνονται υπόψιν, φτάνουμε σε ένα σύνολο 330 οργανικών θέσεων που, κατά το Υπουργείο, απλά μπορούν να μην υπάρχουν…

Και ναι μεν η Δ/νση Π.Ε. Δυτικής Θεσ/νίκης, απαντώντας στο έγγραφο του Υ.Παι.Θ.Π.Α. και της Περιφερειακής Δ/νσης Εκπ/σης Κεντ. Μακεδονίας, υπέβαλλε μια πρόταση με περιορισμένο α¬ριθ¬μό υποβαθμίσεων σχολείων, που σε μεγάλο βαθμό αποτυπώνει την υπάρχουσα κατάσταση λει¬τουρ¬γίας των σχολείων της περιοχής, αλλά το τελικό αποτέλεσμα και αυτής της πρότασης εί¬ναι η κατάργηση σημαντικού αριθμού οργανικών θέσεων σε κάποιες περιοχές (Δ.Σ. των χω¬ριών του Στρυ¬μο¬νι¬κού, Ν/γεία των Αμπ/πων κ.ά.) και η συνέχιση της ύπαρξης υπεράριθμων τμημάτων (σε συνδυασμό με την έλλειψη κτιρίων) σε άλλες περιοχές (Εύοσμος, Σταυρού¬πο¬λη, Ωραιόκαστρο κ.ά.)

Και για όποιον αρέσκεται να εφησυχάζει, η παρατήρηση «αυτά δε γίνονται…» επιδέχεται πολλαπλές απαντήσεις. Κάπως έτσι δεν ήταν τα σχολεία και πριν αρκετές δεκαετίες, όπως κι η φτώχεια κι η ζωή της κοινωνικής πλειοψηφίας; Η επιβολή άλλωστε μετακίνησης μαθητών σε άλλο σχολείο ώστε ο αριθμός τους στα εναπομείναντα τμήματα των εναπομεινάντων σχολείων να αγγίζει (ή να ξεπερνά ελαφρώς…) το μαγικό 25 δεν είναι κάτι που θα επιχειρηθεί πρώτη φορά… 

 

 

Στο θέατρο το τρίτο καμπανάκι σημαίνει την άμεση έναρξη του έργου. Κι όποιος δεν προλάβει τη θέση του να πάρει, θα χάσει την αρχή, με βάσιμο τον κίνδυνο έξω από την υπόθεση του έργου να βρεθεί. Κατ’ αναλογία στο χώρο της εκπ/σης σήμερα χιλιάδες από μας τους εκπ/κούς κινδυνεύουμε έξω από την υπόθεση σχολείο να βρεθούμε και πολλαπλάσιοι μαθητές να μη μπορούν αλλιώς να το βιώσουν παρά σα χώρο που κατά δεκάδες στοιβάζονται σε μια αίθουσά του και καθημερινά πηγαινοέρχονται χωρίς τίποτα απ’ αυτό να μπορούν να πάρουν.

Πριν λοιπόν να είναι αργά, ας αντιδράσουμε. Και αυτό είναι το πεδίο που μπορούμε να δομή¬σουμε πραγματικές κοινωνικές συμμαχίες, να πείσουμε την κοινωνική πλειοψηφία πως το δι¬κό μας δικαίωμα στη δουλειά που τόσο έντονα στις μέρες μας αμφισβητείται (απολύσεις, πειθαρ¬χι¬κά, μηδενικοί διορισμοί, περιορισμός έως εξαφανίσεως των αναπληρωτών, αξιολόγηση, περικοπές μισθών κ.ά.) ταυτίζεται με το δικαίωμα των παιδιών του λαού σε μια ποιοτική κι ανταποκρινόμενη στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες μόρφωση.

Συλλόγοι Εκπ/κών Π.Ε., ΕΛΜΕ, και γονείς να οργανώσουμε άμεσα τη δράση μας για να μην πε¬ρά¬σουν οι συγχωνεύσεις και η πολιτική της κατάργησης των εργασιακών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων.