Το κείμενο αυτό δεν έχει σκοπό να τοποθετηθεί υπέρ ή κατά της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ) στα ΑΕΙ.
Στόχος του είναι να δείξει τεκμηριωμένα ότι τουλάχιστον στην περίπτωση των αθλημάτων για τα ΤΕΦΑΑ, η υλοποίηση της ΕΒΕ έγινε με πρωτοφανή προχειρότητα και έλλειψη κριτικής αξιολόγησης, με συνέπεια την δημιουργία τραγικών αδικιών. Στο τέλος, σαν συνέπεια αυτής της ανάλυσης, διατυπώνονται σκέψεις πάνω στο νόημα ύπαρξης ξεχωριστής ΕΒΕ για τα ειδικά μαθήματα και αθλήματα.
Πριν ξεκινήσουμε, ο αναγνώστης μπορεί να βρει τους πίνακες βαθμολογίας των αγωνισμάτων, μεταξύ άλλων, εδώ.
Κατ’ αρχήν, η βαθμολόγηση αυτή υπάρχει από το 2016, δηλαδή πολύ πριν την εισαγωγή της ΕΒΕ. Μία ματιά στους πίνακες αρκεί για να αντιληφθεί κανείς ότι αυτή η βαθμολόγηση γίνεται με ακέραιους βαθμούς από 0 έως 20 και κάθε βαθμός αντιστοιχεί σε ένα εύρος επιδόσεων.
Μία άλλη παρατήρηση είναι ότι οι επιδόσεις που βαθμολογούνται με μη μηδενικές τιμές είναι αρκετά αξιόλογες. Πχ στα 400 μέτρα των αγοριών, με χρόνο 64”51 ο υποψήφιος παίρνει στρογγυλό μηδενικό. Με απόλυτα κριτήρια, μηδενίζονται απόλυτα αξιοπρεπείς επιδόσεις. Μπορεί άραγε ένας υποψήφιος που κάνει το τετρακοσάρι σε 70”-75” ενώ έχει 17000 μόρια στα μαθήματα, να χαρακτηριστεί μη ικανός να φοιτήσει σε ΤΕΦΑΑ; Στα ΤΕΦΑΑ σπουδάζουν μελλοντικοί γυμναστές/προπονητές ή προπονούνται αθλητές υψηλού επιπέδου;
Η απάντηση είναι η εξής: η κλίμακα βαθμολόγησης των επιδόσεων δημιουργήθηκε αρκετά χρόνια πριν, με εντελώς διαφορετικό σκοπό: να δίνει ένα «bonus» βαθμολογίας σε αθλητές με αξιόλογες επιδόσεις, πράγμα φυσιολογικότατο, αλλά χωρίς να αποκλείει τους υπόλοιπους. Από την στιγμή που χρησιμοποιήθηκε αυτούσια ως «κόφτης» υποψηφίων, χωρίς μελέτη και προσαρμογή, τα αποτελέσματα είναι τραγικά, όπως θα δούμε αμέσως με συγκεκριμένα παραδείγματα.
Ξεκινάω από την βαθμολόγηση των επιδόσεων με ακέραιους αριθμούς 0-20. Όπως θα παρατηρήσει ο αναγνώστης βλέποντας την ΕΒΕ (5,95), οι μέσοι όροι βαθμολογίας των υποψηφίων στα τρία αγωνίσματα εκφράζονται με ακρίβεια εκατοστών (δύο δεκαδικών ψηφίων).
Αυτό είναι απόλυτα αντιεπιστημονικό. Από τα πρώτα πράγματα που διδάσκονται οι πρωτοετείς φοιτητές των θετικών επιστημών είναι ότι όταν υπολογίζουμε μία μέση τιμή, δεν έχει νόημα να την εκφράζουμε με ακρίβεια μεγαλύτερη από τις επιμέρους μετρήσεις.
Αυτό σημαίνει ότι τόσο οι βαθμολογίες, όσο και η ΕΒΕ, με τα υπάρχοντα δεδομένα, πρέπει να εκφραστούν με ακέραιους αριθμούς. Κατά την γνώμη μου δε, για την αποφυγή αδικιών, η ΕΒΕ πρέπει να στρογγυλοποιηθεί προς τα κάτω και οι βαθμολογίες προς τα επάνω. Είναι πραγματικά απίστευτο πώς στο υπουργείο Παιδείας δεν βρέθηκε κάποιος να υποδείξει στην υπουργό αυτό το τόσο βασικό στοιχείο.
Για να γίνει ακριβέστερη η βαθμολόγηση, σε δέκατα ή εκατοστά, θα έπρεπε να ξανασχεδιαστεί εξαρχής η κλίμακα. Για να έχει νόημα η ΕΒΕ με ακρίβεια δύο δεκαδικών, θα έπρεπε και οι επιμέρους βαθμολογίες να γίνονται με ακρίβεια δύο δεκαδικών, δηλαδή από 0,01-0,02 κλπ έως 19,99-20,00. Φυσικά τότε θα έπρεπε να οριστούν νέες περιοχές επιδόσεων για κάθε βαθμό. Επιπλέον, εφόσον πλέον μιλάμε για «κόφτη» και όχι «bonus», θα έπρεπε να βαθμολογούνται με μη μηδενικό βαθμό και «χειρότερες» επιδόσεις από τις υπάρχουσες, αφού η κλίμακα δεν απευθύνεται πλέον σε αθλητές, αλλά σε όλους τους υποψήφιους. Κατά την γνώμη μου, τα παραπάνω είναι κοινή λογική και θα έπρεπε να τύχουν μελέτης πριν την θέσπιση της ΕΒΕ στα αθλήματα.
Πάμε τώρα στην ακρίβεια μέτρησης των επιδόσεων και τις συνέπειες στην βαθμολόγηση. Πάντα στο τετρακοσάρι, βλέπουμε ότι για ένα εκατοστό του δευτερολέπτου, η βαθμολογία αυξάνεται ή μειώνεται κατά έναν ακέραιο βαθμό. Δηλαδή, για χρόνο 64”50 ο υποψήφιος παίρνει μία (ενδεχομένως υπερπολύτιμη) μονάδα, ενώ για χρόνο 64”51 μηδενίζεται. Όμως, ενώ το χρονόμετρο δείχνει εκατοστά του δευτερολέπτου, η χρονομέτρηση γίνεται με το χέρι!
Αυτό απλά σημαίνει ότι λόγω του χρόνου αντίδρασης και της εκτίμησης του χρονομέτρη, υπάρχει ένα σφάλμα οπωσδήποτε ενός ή περισσότερων δεκάτων του δευτερολέπτου, δηλαδή δεκαπλάσιο τουλάχιστον από χρόνο που χωρίζει το μηδέν από το ένα στην βαθμολογία (και οποιονδήποτε βαθμό από τον προηγούμενο και τον επόμενο)!
Αυτά είναι στοιχειώδη πράγματα που γνωρίζουν οι πρωτοετείς φοιτητές, αλλά φαίνεται πως ουδέποτε απασχόλησαν τους συμβούλους του υπουργείου….
Ας πάμε τώρα στην σφαιροβολία. Ένας υποψήφιος που πετυχαίνει 9,15 μ, βαθμολογείται το ίδιο με έναν που πετυχαίνει 8,80μ, δηλαδή 35 ολόκληρα εκατοστά λιγότερο. Ταυτόχρονα, χάνει μία μονάδα από έναν άλλο που πετυχαίνει 9,20 μ, δηλαδή μόλις 5 εκατοστά παραπάνω!
Πάμε τώρα στους μέσους όρους. Ο μέσος όρος (ΜΟ) για κάθε υποψήφιο είναι το άθροισμα των βαθμολογιών του στα τρία αθλήματα δια του 3. Το άθροισμα των βαθμολογιών στην «περιοχή» της ΕΒΕ έχει συγκεκριμένες τιμές, αφού η βαθμολόγηση γίνεται με ακέραιους. Κρατώντας 2 δεκαδικά, όπως (κακώς όπως δείξαμε) τα υπολογίζει το υπουργείο:
Υποψήφιος με άθροισμα 15 έχει ΜΟ = 15/3 = 5
Υποψήφιος με άθροισμα 16 έχει ΜΟ = 16/3 = 5,33
Υποψήφιος με άθροισμα 17 έχει ΜΟ = 17/3 = 5,67
Υποψήφιος με άθροισμα 18 έχει ΜΟ = 18/3 = 6
Δεν υπάρχουν άλλες δυνατές τιμές για τον ΜΟ σ’ αυτήν την περιοχή.
Τώρα, η ΕΒΕ υπολογίζεται με τον μέσο όρο των βαθμολογιών όλων των υποψηφίων, γι αυτό και έχει τιμή διαφορετική από τις παραπάνω, 5,95.
Αυτό σημαίνει ότι οι υποψήφιοι που συγκέντρωσαν 17 μονάδες και ΜΟ 5,67 κόβονται για μία μονάδα!!!
Αυτό κάλλιστα μπορεί να αντιστοιχεί σε ένα εκατοστό του δευτερολέπτου στο τρέξιμο!!!! Πιο πάνω δείξαμε ότι το σφάλμα χρονομέτρησης είναι περίπου δεκαπλάσιο!!!!! Σε ρίψεις και άλματα, χάνεις μία μονάδα για ένα εκατοστό του μέτρου!!!! Δεν υπήρξε ούτε ένας στο υπουργείο που να μην το συνειδητοποίησε; Είναι δυνατόν να επιτρέπονται τέτοιες κραυγαλέες αδικίες;
Είναι πασιφανές ότι η παρούσα βαθμολογική κλίμακα, ενώ είναι μια χαρά ως «bonus», δεν μπορεί να αντέξει σε στοιχειώδη λογική κριτική ως «κόφτης». Μπορεί τα παραπάνω να φαίνονται τεχνικά και κουραστικά, είναι όμως πολύ ουσιαστικά γιατί έχουν να κάνουν με τα όνειρα, κόπο και θυσίες παιδιών και οικογενειών.
Όταν εισάγει κανείς «κόφτη» στις πανελλαδικές, πρέπει να δείξει τον ανάλογο σεβασμό στους υποψηφίους και να προσέξει πιο πολύ να μην αδικήσει αυτούς που «αξίζουν» να φοιτήσουν (αν δεχτούμε τέτοιον όρο), παρά να νοιάζεται μήπως και ευνοηθεί κάποιος που «δεν αξίζει». Το θέμα άπτεται του συνόλου της κοινωνίας και δεν χωρά προχειρότητα.
Για να φτάσουμε στο «δια ταύτα», γνώμη του υπογράφοντος είναι ότι αν θέλουμε σώνει και καλά «κόφτη» στα αθλήματα, πρέπει να θεσπιστούν απλά κατώτατα όρια επιδόσεων, κατά τα πρότυπα των στρατιωτικών σχολών. Τα όρια αυτά πρέπει να είναι αρκούντως χαμηλά, ώστε να εξασφαλίζουν πως οι υποψήφιοι έχουν μία στοιχειωδώς καλή φυσική κατάσταση και ικανότητα για στοιχειώδεις επιδόσεις στα επιλεγμένα αθλήματα. Όπως έγραψα παραπάνω, τα ΤΕΦΑΑ είναι Πανεπιστήμια και όχι προπονητήρια.
Τέλος, θα ήθελα να παραθέσω λίγες σκέψεις για την ΕΒΕ στα ειδικά μαθήματα γενικότερα, μια και έχει «ανάψει» (και ορθώς) η δημόσια συζήτηση.
Αν έχω κατανοήσει την φιλοσοφία της ΕΒΕ γενικώς, είναι να εξασφαλίσει ότι στα ΑΕΙ θα εισαχθούν υποψήφιοι που έχουν τις στοιχειώδεις γνώσεις και ικανότητες προκειμένου να υποστούν την ακαδημαϊκή βάσανο.
Αυτό, στο φτωχό μου μυαλό σημαίνει ότι πρέπει να έχουν στοιχειώδη ικανότητα χειρισμού της γλώσσας, καθώς και στοιχειώδεις γνώσεις και ικανότητες σε 3 ακόμη μαθήματα του επιστημονικού τους πεδίου.
Αυτό μου φαίνεται υπερεπαρκές ώστε να επιλεγούν οι υποψήφιοι που κατά τεκμήριο έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, για να μείνουμε στην λογική της ΕΒΕ. Δεν βλέπω τον λόγο να τους ζητάμε ιδιαίτερες ικανότητες στα «ειδικά» μαθήματα, που είναι στο πλαίσιο αυτών που θα διδαχθούν ως φοιτητές.
Με απλά λόγια, η ΕΒΕ στα ειδικά μαθήματα μου φαίνεται αχρείαστη και άδικη. Επιπλέον, ας έχουμε υπόψη ότι τα παιδιά που επιλέγουν σχολές με ειδικά μαθήματα, το κάνουν γιατί στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, αυτή είναι η πρώτη τους επιλογή, είναι αυτό που λέει η καρδιά τους. Η ΕΒΕ των ειδικών μαθημάτων τότε αποκτά χαρακτήρα τιμωρού και τίποτα παραπάνω.
Γνώμη του υπογράφοντος είναι ότι, με την αναστάτωση που έχει δημιουργηθεί με την ασυγχώρητη προχειρότητα εφαρμογής της ΕΒΕ σε ειδικά μαθήματα και αθλήματα, απαιτείται πολιτικό θάρρος.
Εναπόκειται στον Πρωθυπουργό να το βρει, να παρέμβει και να αναστείλει την ΕΒΕ στα ειδικά μαθήματα. Εάν δε, θεωρεί πως πρέπει οπωσδήποτε αυτή να επανέλθει, ας αναθέσει σε μία ομάδα εκπαιδευτικών να δουν αν και πώς μπορεί να εφαρμοστεί με δίκαιο και εύλογο τρόπο την επόμενη χρονιά.
Όλοι θα βγουν τότε κερδισμένοι.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 18/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
