Ξεκινώντας με το σημερινό μου άρθρο, θα ήθελα να συγχαρώ τους φετινούς επιτυχόντες μας για τη μεγάλη ή τη μικρή (όπως το βλέπει κανείς) δικαίωση τους.
Σε μια πολλή κρίσιμη σχολική χρονιά, με ένα πολύμηνο lockdown και Πανελλαδικές Εξετάσεις καραντίνας, κάποιες-οι απέδειξαν ότι τίποτα δεν είναι πιο ισχυρό από τη θέληση ενός παιδιού!
Ας πάμε τώρα στα σημαντικότερα των φετινών βάσεων, όπου πολλοί υποψήφιοι απαξίωσαν τις Φιλολογικές σχολές λόγω της μεγάλης ανεργίας του κλάδου, αλλά και της απαιτητικότητας των εν λόγω σχολών.
Ωστόσο, φέτος στις περισσότερες σχολές της χώρας, είδαμε αύξηση των βάσεων και λόγω της ΕΒΕ, ενώ δε παρατηρήσαμε το φαινόμενο σχολών του 1,2,3,4...
Πρόκειται για την ΕΒΕ (Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής), το μέτρο της κυβέρνησης που έπιασε τόπο στην κυριολεξία, σε μια εποχή όπου η ανεργία των νέων βαράει... κόκκινο σ' όλα τα επίπεδα.
Στον αντίποδα, ο απέραντος λαϊκισμός της αντιπολίτευσης πως όλοι πρέπει να μπουν στο δημόσιο Πανεπιστήμιο, ενώ το 30% (σύμφωνα με μελέτες της ευρωπαϊκής επιτροπής) δεν ολοκληρώνει τις σπουδές τους, αποτελεί σαφώς ένα ψηφοθηρικό πυροτέχνημα δίχως ουσιαστική συζήτηση ή βάση.
Έτσι, η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη, βάζοντας ένα τέλος... στο λεγόμενο "μπάτε, σκύλοι, αλέστε" των δημοσίων ΑΕΙ και της λευκής κόλλας εισαγωγής τους σ' αυτά.
Βεβαίως, αντίστοιχη βάση εισαγωγής όπως αναλύσαμε σε παλαιότερο άρθρο, θα έπρεπε να υφίσταται και στα ιδιωτικά κολλέγια, τα οποία λανθασμένα εξίσωσε με τα δημόσια ΑΕΙ, η Ν. Κεραμέως.
Οι λόγοι προφανείς, έμειναν εκτός ΑΕΙ περίπου 40.229 υποψήφιοι όπου (δυνητικά) θα μπορούν να εγγραφούν στα ισότιμα κολλέγια των ολιγαρχών-φίλων αυτής της κυβέρνησης, εφόσον διαθέτουν το απαραίτητο κεφάλαιο για τα δίδακτρά τους.
Άρα, αυτό όπου θεωρείται αναγκαίο για την επόμενη χρονιά, σχετίζεται με μια κοινή ελάχιστη βάση εισαγωγής προς ΟΛΑ τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, δίχως διακρίσεις κι αποκλεισμούς σε δημόσια/ιδιωτικά.
Κλείνοντας με αυτές τις σκέψεις φίλες και φίλοι, δεν επιδιώκω σήμερα να επισκιάσω την "επιτυχία" ή την "αποτυχία" των νεαρών συμπολιτών μας.
Οι πρώτοι, μπορούν να πανηγυρίζουν για τη σπουδαία νίκη τους σήμερα, οι δεύτεροι ίσως νοιώθουν θλίψη για το γεγονός ότι δεν κατάφεραν αυτό το οποίο έμοιαζε αυτονόητο... άλλες χρονιές από μεγαλύτερους μαθητές, και δεν διαφέρει από την εισαγωγή τους στο δημόσιο Πανεπιστήμιο.
Εγώ όμως, οφείλω να επισημάνω και την τεράστια ανεργία, που αυτή απορρέει από τη λανθασμένη συμπεριφορά της πολιτείας τα περασμένα χρόνια, βάζοντας τους πάντες και τα πάντα στα ΑΕΙ, δίχως να σκεφτεί κανένας Υπουργός ότι το 1/3 των υποψηφίων, όλα αυτά τα χρόνια, αδυνατούσε στην περάτωση των σπουδών τους καθώς εισήχθη στα ΑΕΙ με λευκή κόλλα.
Πρόκειται δηλαδή για τη ζοφερή πραγματικότητα, την οποία παραπάνω περιέγραψα εις ότι αφορά τα Πανεπιστήμιά μας.
Δυστυχώς, η αλήθεια πάντοτε πονάει, αλλά πρέπει να ειπωθεί κάποτε και σ' αυτή τη χώρα, την Ελλάδα.
Εύχομαι λοιπόν, η "οργανωμένη" πολιτεία κάνοντας αυτή τη σημαντική αρχή, να την επεκτείνει από του χρόνου και στα ιδιωτικά κολλέγια των φίλων της, σε διαφορετική περίπτωση, θα έχουμε "πανηγύρια" την ημέρα των αποτελεσμάτων, και στεναγχώρια με διάχυτη απόγνωση για την αμέσως επόμενη μέρα στη ζωή των επιτυχόντων μας, με τον κορεσμό των κλάδων να αποκτά τρομακτικές διαστάσεις.
Καλή αρχή στη νέα τους φοιτητική ζωή, και καλή σταδιοδρομία!
ΥΓ: Με αγάπη και χωρίς φόβο...
Ο Αβραάμ Θ. Λαφαζάνης είναι Φιλόλογος, Ειδικός Παιδαγωγός
Ειδήσεις, θέματα και λύσεις για Πανελλήνιες 2024 - Βάσεις εισαγωγής
Μηχανογραφικό: Διαφοροποιήσεις στις επιλογές των υποψηφίων και επιλογές που εκπλήσσουν
Βάσεις εισαγωγής: Πτώση σε Πολυτεχνεία και Νομικές αλλά οι Ιατρικές
