Alfavita Newsroom Αυτή η συνταγματική αναθεώρηση έχει μια ιδιομορφία: Ξεκίνησε με άλλη πλειοψηφία της (προτείνουσας) Βουλής και συνεχίζει με άλλη τώρα, με ταυτόχρονη επέλαση νεοφιλελεύθερων πολιτικών και της κρατικής καταστολής. Αυτή η ιδιορρυθμία θα δημιουργήσει προβλήματα και θα περιορίσει την αξία της.
θα περιοριστώ όμως στο θέμα του άρθρου 3. Θεωρώ ότι είναι ώριμος ο διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας, όπως προκύπτει από δημοσκοπήσεις, συζητήσεις και επιστημονικές συνεδρίες. Και φυσικά όχι μόνο δεν θίγει, αντιθέτως κατοχυρώνει πλήρως το δικαίωμα του πολίτη να θρησκεύεται, όπως θέλει ή και καθόλου. Δεν εκχωρεί υπεροχή σε μία μορφή θρησκευτικότητας εις βάρος κάποιας άλλης ενώ ταυτοχρόνως θεσπίζει το αυτονόητο: άλλο πράγμα ο πιστός και άλλο ο πολίτης. Αυτό που θα έλεγε και το Ευαγγέλιο με τη ρήση «Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ».
Πιστεύω μάλιστα ότι η πρόταση για το χωρισμό βοηθά και την Εκκλησία να ανασυγκροτηθεί σε συνθήκες κρίσης συνολικής, που αγκαλιάζει και αυτήν ως θεσμό. Να ανασυγκροτηθεί μέσα από τις δικές της δυνάμεις στη βάση του δικού της ευαγγελικού νοήματος και σκοπού, χωρίς επεμβάσεις κρατικές, με διασφάλιση της νομιμότητας και χωρίς φονταμενταλιστικές και ζηλωτικές εκφράσεις.
Ο χωρισμός όμως κράτους-εκκλησίας που είναι ώριμος από άποψη λαϊκής αποδοχής, είναι σήμερα επιπλέον και αναγκαίος: σε ολόκληρη την Ευρώπη υπάρχει «επιστροφή» της θρησκείας με διεκδίκηση πολιτικής παρέμβασης. Είναι ο νέος φονταμενταλισμός σε όλες τις εκδοχές του, σε όλες τις θρησκείες, αλλού περισσότερο έντονος αλλού λιγότερο. Τι άλλο τάχα ήταν η ιστορία με τις ταυτότητες επί μακαριστού Χριστόδουλου; Μια εκδήλωση διεκδίκησης πολιτικού ρόλου της εκκλησίας -φονταμενταλισμός, ζηλωτισμός, ορθοδοξισμός.
Αυτά τα φαινόμενα σε συνθήκες κρίσης μπορεί να πολλαπλασιαστούν και δημιουργούν στην Εκκλησία -και δεν εννοώ στους απλούς πιστούς, αλλά στο οργανωμένο σύνολο και κυρίως στα υψηλά κλιμάκια της Ιεραρχίας- μιαν αντίληψη ότι μπορούν να παρεμβαίνουν με ανταλλάγματα υλικά και πολιτικά. Άλλωστε, γιατί χρονίζει το πρόβλημα της εκκλησιαστικής περιουσίας τόσα χρόνια;
Αν κάποιοι λοιπόν δεν σέβονται την Εκκλησία δεν είναι στην πραγματικότητα εκείνοι που ζητούν το χωρισμό αλλά εκείνοι που ψηφοθηρούν στο όνομα της Εκκλησίας. Είναι αυτοί οι οποίοι θέλουν να ελέγχει το κράτος την Εκκλησία και να ελέγχεται από αυτήν. Είναι αυτοί που ούτε τα δικαιώματα του πολίτη σέβονται, ούτε τον ηθικό ρόλο της Εκκλησίας.
Υπήρξε στοιχείο της εθνικής ταυτότητας, θα ρωτήσει κάποιος, η Ορθοδοξία; Υπήρξε, βεβαίως. Ήταν το μοναδικό; Δεν υπήρξαν άλλα; Ανταποκρίνεται η απόλυτη ταύτιση των δύο στην ιστορική πραγματικότητα, ώστε να επιβιώνει και σήμερα, σε μια κοινωνία εκκοσμικευμένη; Είμαστε στο 1821; Ξεχνούν ότι ο Κοραής αλλά και ο Ρήγας με τον τρόπο του, έθεσαν το θέμα του χωρισμού; Ξεχνούν ότι το αίτημα ήταν ισχυρά διατυπωμένο από όλα τα κόμματα κατά τη Μεταπολίτευση;
Και όταν λέω «απ' όλα τα κόμματα», ξέρω καλά τι λέω. Ο μακαρίτης ο Παναγιώτης Ζέπος, καθηγητής Νομικής και υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή (1975) κατά τη συνταγματική αναθεώρηση είχε πει «ο χωρισμός είναι ορθότερος, όμως ας τον αφήσουμε για αργότερα». Είχε μειωμένη εθνική συνείδηση ο Ζέπος και όσοι μαζί με εκείνον είχαν συγκεκριμένη αντίληψη για τον ρόλο της Ορθοδοξίας στη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης; Όχι βεβαίως.
Το προσχέδιο Συντάγματος της ΝΔ το 1975 δεν περιελάμβανε στους στόχους της εκπαίδευσης (άρθρο 16) τη διαμόρφωση της θρησκευτικής συνείδησης. Επενέβησαν ακραίοι κύκλοι και επανέφεραν στην «τάξη» την τότε ΝΔ.
Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αφού εξελέγη πρόεδρος της ΝΔ, σε συνέντευξη του στον κ. Χατζηνικολάου είχε πει ότι δέχεται να υπάρξει αναθεώρηση του άρθρου 3 ταυτοχρόνως με το άρθρο 16… Κι αυτός μειωμένη εθνική συνείδηση; Κι αυτός δεν ήξερε τι σημαίνει Ορθοδοξία και Εκκλησία και χωρισμός κράτους-εκκλησίας;
Αφήστε λοιπόν κύριοι της ΝΔ την ψηφοθηρία σε βάρος των απλών θρησκευόμενων πολιτών. Είναι δυναμική η διαμόρφωση της εθνικής ταυτότητας σε κάθε εποχή, και γίνεται με βάση τα προτάγματα της εποχής. Τι υπερέχει όλων, ασυμβίβαστα και σε κάθε εποχή; ο συνταγματικός πατριωτισμός.
Το Προοίμιο του Συντάγματος, εν ονόματι της αγίας και ομοουσίου και αδιαιρέτου Τριάδος είναι αναχρονιστικό κατάλοιπο της περιόδου όπου στην Ευρώπη ο μονάρχης βασίλευε ελέω Θεού… Μπήκε στα Συντάγματα της Επανάστασης για συγκεκριμένους λόγους. Στο Σύνταγμα της πρώτης αβασίλευτης Ελληνικής Δημοκρατίας, το 1925, η αναφορά αυτή απαλείφθηκε. Είναι τυχαίο άραγε αυτό;
Στη συνέχεια ο Νίκος Φίλης, υποστήριξε ότι έπρεπε να προταθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ η κατάργηση του άρθρου 3 περί επικρατούσας θρησκείας. Υπενθύμισε ότι η πρόσφατη απόφαση του ΣΤΕ για το μάθημα των θρησκευτικών, ότι δηλαδή «πρέπει να είναι ομολογιακό», στηρίχθηκε στο άρθρο αυτό.
Και κατέληξε:
Ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε μία άτολμη πρόταση αναθεώρησης η οποία δυστυχώς προσέκρουσε και σε διάφορες ενδογενείς και άλλες αντιθέσεις που υπάρχουν στην κοινωνία. Δεν λύνουμε στην πολιτική κρίσιμης σημασίας προβλήματα με ατελείς συμβιβασμούς. Θα την ψηφίσω, κατ’ οικονομίαν, βλέποντας ποια κοινοβουλευτική πλειοψηφία υπάρχει σήμερα εδώ μπροστά μας, και τι προτείνει αυτή.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
