Alfavita Newsroom Συμβολή στο ΔΙΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
Από Γεώργιο Παρίκο, Εκδότη Πανεπιστημιακών Συγγραμμάτων
Σχόλια για την εισήγηση του
«Συνδέσμου Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών»
στον εθνικό διάλογο για την παιδεία με θέμα τα
Πανεπιστημιακά Συγγράμματα
ΘΕΣΗ Α: Σχόλια επί της «Σύνοψης»
Το 2012 ο ΣΕΑΒ προώθησε με την βοήθεια μέλους του συμβούλου του τότε Γενικού Γραμματέα του ΥΠΕΠΘ (+) Παπάζογλου, την ένταξη στο ΕΣΠΑ[1] του «ΚΑΛΛΙΠΟΣ» για την παραγωγή ψηφιακών βιβλίων για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ με χρηματοδότηση 20.000.000,00 (20 εκατομμυρίων €) για την παραγωγή 2.000 τίτλων με δαπάνη 10.000 € ανά τίτλο μόνο ως συγγραφή και επιμέλεια.
Η ανταπόκριση της Ακαδημαϊκής Κοινότητας ήτο περιορισμένη. Τα βιβλία που παρήχθησαν έως τον 10ο/2015 ήταν γύρω στα 200 και ευελπιστούν πως έως το καλοκαίρι του 2016 θα έχουν ολοκληρωθεί άλλα 300.
Η εξοικονόμηση πόρων που επαγγέλλεται ο Σύνδεσμος ύψους 6 έως 10 εκατομμύρια € ετησίως, θα το δούμε με την πρώτη εφαρμογή του συστήματος το φετινό Α’ Εξάμηνο του 2015-16 για τα διαθέσιμα πρώτα 200 βιβλία. Ήδη το εξάμηνο τελείωσε και τα στοιχεία πρέπει να υπάρχουν ήδη.
Εκτίμησή μας είναι πως η αποδοχή του ψηφιακού συγγράμματος θα είναι πολύ μικρή, εκτός και αν καταργήσουν παράνομα την πρόταση πολλαπλής βιβλιογραφίας, όπως προβλέπει η μεταρρύθμιση ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ. Ας θυμηθούμε πως μια έρευνα του ΕΥΔΟΞΟΣ επί ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ, Γ. Γραμματέα, έδειξε πως μόνο το περίπου 2% (Δύο επί τοις εκατό) των φοιτητών δήλωσε ενδιαφέρον για ψηφιακή ανάγνωση.
Γεγονός αναμφισβήτητο: Ο ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ δεν πεθαίνει ποτέ στην Ελλάδα.
Αν πραγματικά ήθελαν ψηφιακά βιβλία, αυτά θα τα δημιουργούσαν μέσω των εκδοτών.
Παρατήρηση: Με 20.000.000,00 €, χρηματοδότηση που εδόθη στον «ΚΑΛΛΙΠΟ» θα είχαν εξοπλιστεί πλήρως 700 νέες ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ σε Γυμνάσια και Λύκεια (~1500 Γυμνάσια, Λύκεια, Τεχνικές Σχολές, παραμένουν χωρίς βιβλιοθήκες).
Γενικό ερώτημα: Τα λίγα βιβλία που δημιούργησε ο ΚΑΛΛΙΠΟΣ θα ανανεωθούν σε 3-5 χρόνια, όπως η παγκόσμια ακαδημαϊκή κοινότητα απαιτεί; Με ποιο μόνιμο μηχανισμό; Με ποια, και από πού, νέα κονδύλια; Συνεχώς θα «καταναλώνουμε» τα ΕΣΠΑ και τα νέα ΣΕΣ;
Ίσως μετά από αρκετά χρόνια θα αναφωνήσουμε και πάλι: ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ;
ΘΕΣΗ Β: «1. Περιγραφή υπάρχουσας κατάστασης»
Οι ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες είναι αναγνωστικές και όχι και δανειστικές όπως απαιτείται στο σύνολο των ΑΕΙ και ΤΕΙ, και η επιστημονική βιβλιογραφία καλύπτεται από ένα αντίτυπο (και αν) ανά ζητούμενο τίτλο.
Οι χώροι που έχουν διατεθεί από τα Ιδρύματα για τη λειτουργία Βιβλιοθηκών είναι περιορισμένοι και ούτε καν συγκρίσιμοι με Ευρωπαϊκά και Αμερικανικά Ιδρύματα στα οποία οι βιβλιοθήκες είναι και δανειστικές.
Τα βιβλία που προμηθεύονται οι «Ελληνικές Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες» μέσω ΕΥΔΟΞΟΥ τα τελευταία χρόνια βρίσκονται πλέον σε κούτες, ελλείψει χώρων στα ράφια των βιβλιοθηκών.
Η επίκληση πως οι φοιτητές θεωρούν τις σημειώσεις του Καθηγητή σημαντικές «δεν κομίζει γλαύκας εν Αθήναις» διότι και με το Νόμο Γιαννάκου προσδιορίζεται υποχρέωση των καθηγητών να διαθέτουν στους φοιτητές Σημειώσεις ~100 σελίδων άνευ αμοιβής και υποχρεωτική πρόταση του καθηγητή για 3 έως 5 τίτλους απ’ όπου ο φοιτητής θα επιλέξει το βιβλίο που αυτός εκτιμά πως θέλει να μελετήσει. Το αν στις εξετάσεις κάθε μαθήματος, σύμφωνα με την έρευνα, αρκούν οι σημειώσεις αυτό πρέπει να προβληματίσει την Ακαδημαϊκή κοινότητα πρωτίστως.
Σ’ όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου από τα προτεινόμενα συγγράμματα ένα μέρος διδάσκεται, ενώ οι φοιτητές εξετάζονται γραπτώς για ολόκληρη την ύλη του συγγράμματος πριν το τελικό διαγώνισμα. Η περισσότερη ύλη σ’ ένα βιβλίο βοηθάει στη συγγραφή εργασιών που ανατίθεται εβδομαδιαίως στους φοιτητές, αλλά στα καθ’ υμάς, υποκαθιστά και την καθολική έλλειψη δανειστικών βιβλιοθηκών.
Η επαναχρησιμοποίηση των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων από τον ίδιο τον φοιτητή στη διάρκεια των σπουδών εντός της σχολής είναι μεγάλη στις επιστήμες υγείας όπως επισημαίνει η έρευνα. Αυτό είναι φυσικό αλλά και επιβεβαιώνει πως κανείς δεν θα χρησιμοποιήσει μόνο σημειώσεις όταν θα κάνει ειδικότητα και κυρίως όταν δώσει εξετάσεις πιστοποίησης να πάρει την άδεια του ιατρού.
Στις επιστήμες των μηχανικών, το μικρό ποσοστό χρήσης των συγγραμμάτων ίσως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αλλά να οφείλεται στις συνθήκες στους χώρους μέτρησης, ενδεχομένως στις ερωτήσεις και τον τρόπο που υποβλήθηκαν. Διότι εμείς από τις διανομές διαπιστώνουμε διαφορετικά στοιχεία.
Είναι κοινότυπη η έκφραση ενός φοιτητή (Πολυτ. Σχολ.) και δεν ήταν ο μόνος που ήρθε και αγόρασε τόμο 550 σελίδων και στην ερώτησή μας γιατί δεν προτάθηκε προς διανομή και αυτό το έτος μάς απάντησε: «Ο νέος διδάσκων πρότεινε το βιβλίο του (μικρο-σημειώσεις) για τις εξετάσεις αλλά αυτός (ο φοιτητής) αγοράζει το βιβλίο για την παράλληλη μελέτη σε βάθος διότι το βιβλίο αυτό θα το χρειαστεί και στο επάγγελμα.
Η απάντηση λοιπόν είναι ότι τα έντυπα βιβλία, που καλύπτουν πλήρως το θεματικό πεδίο του Μαθήματος, όσο ογκώδη και αν είναι θα είναι εργαλείο, εκτός των εξετάσεων, στην άσκηση του επαγγέλματος.
Στο τέλος του Πρώτου μέρους της εισήγησης του ΣΕΑΒ αναγράφεται:
«… προωθηθεί μια συνολική μεταρρύθμιση, … με τη συνύπαρξη και τη συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων παραγόντων (πολιτείας, καθηγητών, εκδοτών κ.λπ.).
Σωστό αρκεί να ξεκαθαριστούν οι ρόλοι του καθενός:
Πολιτεία: Αποφασίζει και διαθέτει τους πόρους
Καθηγητές: Ασχολούνται με το διδακτικό και καθοδηγητικό έργο τους
Εκδότες: Δημιουργούν έντυπα και ψηφιακά βιβλία. Αυτή είναι η δουλειά τους.
Φυσικά και εννοούμε τους ιδιωτικούς εκδοτικούς οίκους. Αν υπάρχουν αυτοεκδότες να υποχρεωθούν στην παράλληλη εγγραφή τους στον ΕΟΠΠΥ. Αλλά όχι επανίδρυση κρατικών και δη μονοπωλιακών εκδοτικών ιδρυμάτων. ΕΛΕΟΣ!
Στην τελευταία παράγραφο της ίδιας σελίδας αναφέρεται ως πρόταση:
«μείωση του αριθμού των συγγραμμάτων ανά φοιτητή».
Πώς θα γίνει αυτό, όταν ο φοιτητής δικαιούνται ένα βιβλίο ανά μάθημα;
Θα μειωθούν τα μαθήματα; Αυτό είναι ευθύνη κάθε σχολής.
Ο νόμος ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ ορίζει πως ο διδάσκων είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για τα προτεινόμενα συγγράμματα (τουλάχιστον 3/μάθημα). Πώς θα του περιορίσουμε την ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ; Εδώ υπάρχει και σωστά το πραγματικό ΑΣΥΛΟ επιστημονικής γνώμης.
Επίσης, στην ίδια παράγραφο:
«μείωση της αποζημίωσης ανά σελίδα, οριζόντιες μειώσεις κ.λπ.».
Άσχετοι κρατιστές. Είναι έτοιμοι να προτείνουν μειώσεις μισθών των υπαλλήλων μας, του κόστους των εκτυπώσεων, του εισαγόμενου χαρτιού και άλλων υλικών; ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΥΠΑΡΚΤΑ ΣΟΒΙΕΤ.
ΘΕΣΗ Γ: «2. Θετικές και Αρνητικές παράμετροι – Πρόβλεψη για τι θα συμβεί στο μέλλον»
Σωστά επισημαίνονται τα θετικά σημεία του υπάρχοντος συστήματος διανομής συγγραμμάτων.
Όσον αφορά τα αρνητικά στοιχεία:
Χαμηλή απόδοση/υψηλό κόστος.
Πολλοί τίτλοι, περίπου 7.000 διανέμονται σε ελάχιστα αντίτυπα: από 1 έως 50. Αυτά τα βιβλία έχουν αρνητική οικονομική απόδοση στους εκδότες. Και όμως, οι εκδότες αισθάνονται υποχρέωση να τα εκδίδουν και να τα διανέμουν, διότι τα απευθύνουν παράλληλα και στο επιστημονικό δυναμικό της χώρας.
6.000 τίτλοι με διανομή 50 έως 300 αντίτυπα παρέχουν μια αξιοπρεπή οικονομική διαχείριση, όταν τα βιβλία είναι ασπρόμαυρα.
Για όσα από αυτά είναι τετράχρωμα, γιατί έτσι πρέπει να είναι, η κερδοφορία είναι στο ΜΗΔΕΝ.
Για τα βιβλία που διανέμονται από 500 και πάνω τα μεν μονόχρωμα έχουν τη σωστή κερδοφορία.
Για τα τετράχρωμα υπάρχει μια περιορισμένη κερδοφορία, κυρίως λόγω του πενταπλάσιου κόστους παραγωγής.
Επισημαίνεται η αδυναμία ανατύπωσης και η διανομή μικρού (συμπληρωματικού) αριθμού αντιτύπων, κυρίως όταν οι φοιτητές «άργησαν» να τα δηλώσουν.
Επειδή όμως η έρευνα αναφέρεται στο έτος 2014-15 δεν λαμβάνεται υπόψη ότι για τα διανεμηθέντα βιβλία οι εκδότες ήταν απλήρωτοι από το Νοέμβριο του 2014 έως το Σεπτέμβριο του 2015, με αφιλόξενες ή κλειστές τράπεζες.
Μονομέρεια στην Εκπαίδευση
Η έλλειψη πρόσθετων συγγραμμάτων, περισσότερων του ενός που διανέμεται με επιλογή του φοιτητή, θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, αν όλα τα προτεινόμενα από τον καθηγητή συγγράμματα παρείχοντο μέσω δανειστικής βιβλιοθήκης των 5 αντιτύπων, με εβδομαδιαίο δανεισμό.
Χρόνια η ασθένεια του συστήματος.
Εισαγωγή Αμφίβολης Ποιότητας Υλικού
Ο ισχυρισμός αυτός, εκ μέρους του ΣΕΑΒ, σημαίνει πως τα ΑΕΙ και ΤΕΙ διαθέτουν αμφίβολης επιστημονικότητας διδακτικό προσωπικό. Δεν το δεχόμαστε. Το αντίθετο μάλιστα κατά τη γνώμη μας συμβαίνει.
Εκδόσεις Συγγραμμάτων που δεν Ανταποκρίνονται
Αδόκιμες δικαιολογίες.
«Student edition»: Είναι πολυτέλεια για την Ελλάδα να εκδίδεται ένας τίτλος σε δύο διαφορετικές εκδόσεις. Άρα είναι προτιμότερο να εκδίδεται το πλήρες έργο και ο διδάσκων να δίνει βαρύτητα και να εξετάζει το προοριζόμενο για Student edition περιεχόμενο, αλλά να έχει ο φοιτητής το πλήρες σύγγραμμα και για την καριέρα του.
Χαμηλή Ανταπόκριση Ανανέωσης
Αν ένας εκδότης δεν ανανεώσει έγκαιρα ένα βιβλίο, ένας άλλος εκδότης θα βγάλει ένα νεώτερο, που θα προτιμηθεί.
Αυτή είναι η μεγάλη προσφορά του συστήματος ΕΥΔΟΞΟΣ. Η ανανέωση της βιβλιογραφίας με συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού.
Απουσία Εκμετάλλευσης Νέων Τεχνολογιών
Σε αρκετά από τα διενεμόμενα βιβλία υπάρχει διαθέσιμο πολυμεσικό υλικό (Interactive, κ.λπ.) (π.χ. Νο Ευδόξου: 16668: Ιστορία της Τέχνης – υπάρχει άριστο πολυμεσικό υλικό με διδακτική στόχευση και ως εργαλείο εργασιών για τον φοιτητή). Το υλικό αυτό, ο ΕΥΔΟΞΟΣ δεν το κοστολογεί. Αν ο ΕΥΔΟΞΟΣ τα κοστολογήσει, τότε σύντομα θα έχουμε πολυμεσικό βοηθητικό υλικό σε πλήθος συγγραμμάτων. Ο ΚΑΛΛΙΠΟΣ δεν νομίζουμε πως έχει παράγει αντίστοιχο παρόμοιας τεχνολογίας υλικό.
Επίδραση στις Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες
Οι ιθύνοντες δεν έχουν διαχειριστεί αυτό που έχουν στα χέρια τους, δηλαδή τα έντυπα βιβλία, από χρόνια. Ας κάνουν χώρους, ας δημιουργήσουν και ψηφιακές υποδομές και ας αναζητήσουν για να υποδεχθούν, εφόσον το θελήσουν, ψηφιακό υλικό από τους φυσικούς παραγωγούς των εντύπων βιβλίων, διότι αυτοί έχουν στα χέρια τους το περιεχόμενο και ως γνωστόν ο κατέχων το περιεχόμενο είναι ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ.
Ο ψηφιακός τεχνικός ή επιστήμονας είναι ο «υπηρέτης» του περιεχομένου.
Ο ΣΕΑΒ-HEAL-Ling συνεχώς ζητά από τους εκδότες την παραχώρηση τμημάτων από τα βιβλία μας ΔΩΡΕΑΝ για να τα αναρτήσουν στους ιστότοπους των Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών. Και τούτο διότι το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ προβλέπει αμοιβές των πάντων, εκτός του περιεχομένου των ιδιωτών.
Στο τέλος του δεύτερου μέρους (σελίδα 15) της εισήγησης του ΣΕΑΒ, παρουσιάζεται πλήρης απαισιοδοξία, πολύ μαυρίλα.
Ας μην στενοχωρούνται οι κρατιστές.
Η πανεπιστημιακή βιβλιογραφία των ελλήνων εκδοτών σήμερα, είναι ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η παγκόσμια βιβλιογραφία.
Και θα συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό αν οι Ευρωπαϊκοί πόροι δεν κατευθυνθούν σε λανθασμένες δράσεις ΚΡΑΤΙΣΜΟΥ.
ΘΕΣΗ Δ: «3. Νέες Δυνατότητες και Βασικές Αρχές που Πρέπει να Διασφαλίζονται
Εισαγωγή του Ηλεκτρονικού Συγγράμματος»
Οι εκδότες δεν αρνήθηκαν ποτέ την έκδοση ηλεκτρονικών συγγραμμάτων προς διανομή στους σπουδαστές.
Το αντικείμενο το γνωρίζουν καλύτερα οι εκδότες.
Οι εκδότες γνωρίζουν επίσης και εφαρμόζουν τους νόμους για την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών του υλικού περιεχομένου (κειμένων, εικόνων, σχεδίων, πινάκων κ.λπ.).
Ελπίζουμε πως οι υπεύθυνοι του ΚΑΛΛΙΠΟΣ θα μας δίνουν τη δυνατότητα αν και όταν αιτηθεί να εξεταστεί η πρωτοτυπία του υλικού που έχουν χρησιμοποιήσει στα 500 πρώτα συγγράμματα παραγωγής του. Έτσι, θα διασφαλίζεται η καλή χρήση και όχι η κατάχρηση των πηγών.
Περιμένουμε να μας ενημερώσουν και για τις «Καλές πρακτικές». Πιστεύουμε να μην είναι τόσο καλές όσο αυτή, που στην ημερίδα του Νοεμβρίου στο Κάραβελ για να παρουσιάσουν τα αποτελέσματα του ΚΑΛΛΙΠΟΣ λάβαμε ως εκδότες την πρόσκληση το πρωί στις 9 η ώρα, την ίδια μέρα που στις 10.00 ξεκινούσε η ημερίδα τους. Τόσο έγκαιρα, τόσο «καλή πρακτική».
Υποστήριξη της μετάβασης από το Παραδοσιακό στο νέο…
Το παραδοσιακό σύγγραμμα δεν θα πάψει να υπάρχει όσο θα παρέχεται το δημοκρατικό δικαίωμα στο φοιτητή να επιλέξει. Το νέο ίσως δεν υπερβεί ποτέ το 15%. Εδώ θα είμαστε αν ζούμε.
Τα «πακέτα μελέτης» τα γνωρίζουμε. Αρκεί να καταργηθεί το ένα αντίτυπο και να ισχύσει η κοστολόγηση και διανομή «πακέτου μελέτης». Έτσι, θα επανέλθει π.χ. η χρήση και του εργαστηριακού βιβλίου ως «πακέτου μελέτης» μαζί με το βιβλίο θεωρίας, που μόνο το δεύτερο κοστολογείται και διανέμεται.
Αυτά οι εκδότες τα γνωρίζουν από πολλά χρόνια. Ο Κάλλιπος «μόλις τώρα το μαθαίνει».
Ενθάρρυνση Δημιουργικού Υλικού για Ανοιχτή Πρόσβαση
Το θέμα το έχουν προτείνει οι εκδότες πριν 3 χρόνια. Πρέπει όμως, σύμφωνα με την πρόταση που κατετέθη να καλύπτει τις πρόνοιες των συμβολαίων που έχουμε με συγγραφείς και κυρίως με Διεθνείς εκδότες.
Οι παράγραφοι, που ακολουθούν στην εισήγηση του ΣΕΑΒ, αφορούν τη διαχείριση του προτεινόμενου συστήματος.
Γενικά όμως, η χρήση των ηλεκτρονικών βιβλίων εξαρτάται από τους διαθέσιμους προς τούτο πόρους, προς τους εκδότες και τους συμβαλλόμενους δημιουργούς.
ΘΕΣΗ Ε: «4.1. Παρεμβάσεις – Ενίσχυση Δράσεων»
Ερώτημα: Γιατί προτείνεται οι φοιτητές να έχουν Ανοιχτή πρόσβαση στα ηλεκτρονικά συγγράμματα ως μόνη τους επιλογή;
Τι θα γίνει δηλαδή ο ΚΑΛΛΙΠΟΣ;
Ο νέος μεγάλος ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ του ηλεκτρονικού (και όχι μόνο) πανεπιστημιακού βιβλίου;
Μια μεγάλη δηλαδή ΚΡΑΤΙΚΗ επιχείρηση, που θα διαθέτει ~1000 γραφίστες, μηχανικούς Η/Υ, διορθωτές κ.λπ.;
Εύγε. Το κουαρτέτο το ξέρει (επίκαιρο).
Προς το παρόν αγοράστηκαν σε ψηφιακή (PDF) μορφή 30.000 βιβλία από διεθνείς εκδοτικούς οίκους στα αγγλικά φυσικά. Αυτά θα είναι επίκαιρα για 4-5 χρόνια το πολύ. Μετά τι θα κάνετε; Με ποιους όρους αγοράστηκαν; Γιατί δεν ζητήσατε να αγοράσετε τα ίδια βιβλία ή και παρόμοια σε ψηφιακή μορφή, από τις ελληνικές μεταφράσεις των βιβλίων, που διαθέτουν στον Εύδοξο οι Έλληνες εκδότες; ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΑ. Εκατομμύρια πιθανολογούνται οι δαπάνες γι’ αυτά. Εν κρυπτώ και παραβύσω.
Το πιλοτικό πρόγραμμα (υπάρχει η προκήρυξη) ήταν για 2.000 βιβλία. Πώς τελικά προέκυψαν μόνο 500;
Η πρόταση του ΣΕΑΒ (σελ. 21) για μείωση δαπανών των έντυπων συγγραμμάτων ώστε να χρηματοδοτηθούν τα ηλεκτρονικά είναι «φωτιά» στον «κόρφο» κάθε δημόσιου λειτουργού, που θα το αποφασίσει.
Όσο για τα οικονομικά οφέλη ως «όνειρο θερινής νυχτός» στα αφτιά των «κουτόφραγκων» που θα εγκρίνουν τις δαπάνες του ΣΕΣ 2014-20. Και αργότερα θα ψάχνονται στο Υπ.ΠΑ.Θ. για ισοδύναμα.
Στην πρόταση του ΣΕΑΒ (σελ. 23) προβλέπεται και η δυνατότητα εκτύπωσης κατά παραγγελία (print on demand) όποιου ηλεκτρονικού συγγράμματος θελήσει ο φοιτητής σε έντυπη έκδοση.
Η άγνοια του κόστους και της διαχείρισης του συστήματος είναι εμφανής. Φανταστείτε να κληθεί ο φοιτητής να πληρώσει ένα σύγγραμμα, κατά 50% έως 150% ακριβότερο, απ’ ότι ένα αντίστοιχου μεγέθους κοστολογημένο έντυπο βιβλίο των εκδοτών. Θα είναι δυνατή η διαχείριση της αντίδρασης των φοιτητών ή θα πληρωθεί το κόστος από το γνωστό πακέτο της διανομής;
Εν κατακλείδι, η πρόταση του ΣΕΑΒ θα εκτοξεύσει στα ύψη τις κρατικές δαπάνες για τα συγγράμματα, χωρίς να έχει εξασφαλιστεί η ποιότητα και η συνεχής επικαιροποίηση των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων.
ΘΕΣΗ Ε: «4.2. Προτάσεις Εκσυγχρονισμού (Προτάσεις Μεταρρύθμισης)»
Εδώ γίνεται ευθέως πρόταση κρατικοποίησης του έργου των ιδιωτών εκδοτών.
Οι προτάσεις του ΣΕΑΒ με τη σύσταση επιτροπών για την έγκριση των προς διανομή συγγραμμάτων και τη θεσμοθέτηση διαφόρων ενεργειών είναι πολύ συγκεντρωτική.
Το αποτέλεσμα θα είναι η έγκριση ενός νέου συγγράμματος να απαιτεί ένα και δύο χρόνια από τη στιγμή που θα εκδοθεί για να μπορεί να προταθεί από ένα τμήμα Σχολής προς διανομή.
Κάθε χρόνο προτείνονται προς διανομή από 1.500 έως 2.000 νέοι τίτλοι, που έχουν επιλεγεί από τους αντίστοιχα καθ’ ύλη αρμόδιους διδάσκοντες. Χρονολογήσατε το έργο των κριτών των επιτροπών;
Ο νόμος ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ πολύ σωστά έχει προβλέψει να προτείνονται τα βιβλία από τους διδάσκοντες και η συνέλευση του τμήματος να επικυρώνει την πρόταση, συμπληρώνοντας την εισήγηση προς τη γραμματεία του τμήματος. Μετά την ισχύ του νόμου εξομαλύνθηκαν οι προστριβές και οι «ηγεμονισμοί» στο εσωτερικό των σχολών ως προς την «προώθηση φίλιων» συγγραμμάτων.
Αλήθεια, ποιος θα κρίνει ποιον όταν τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα είναι ανεξάρτητα και αυτοδιοίκητα κατά το Σύνταγμα;
Ελπίζουμε πως οι προτάσεις του ΣΕΑΒ θα ήταν η περαιτέρω βελτίωση της πραγματικά ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΥ υπηρεσίας ΕΥΔΟΞΟΣ, που εισήγαγε προτάσεις πολλαπλής βιβλιογραφίας ανά μάθημα από τους διδάσκοντες καθηγητές και τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ επιλογή συγγράμματος από τους φοιτητές, με απόλυτο έλεγχο των διανομών, της κοστολόγησης και εν τέλει των δαπανών του κράτους.
Αντ’ αυτού κατετέθη από το ΣΕΑΒ μια πρόταση ακοστολόγητη με πολλά θα και αν και με προσπάθεια κατεδάφισης του ΕΥΔΟΞΟΣ, έχοντες ως αντικειμενικό στόχο ΚΟΝΔΥΛΙΑ από το νέο ΕΣΠΑ (ΣΕΣ – 2014 – 2020).
Υπενθυμίζουμε πως οι θιασώτες ΚΡΑΤΙΣΤΕΣ διαχείρισης του Ηλεκτρονικού βιβλίου άσκησαν πιέσεις σε προηγούμενους Υπουργούς για τη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ (ΣΕΣ) της αγοράς «Αναγνωστών - Τάμπλετ» για 420.0000 περίπου φοιτητές με συνολική δαπάνη 35.000.000 € και με ετήσια ανανέωση περίπου 85.000 τάμπλετ για τους πρωτοετείς ετήσιας επιπλέον δαπάνης στη διανομή συγγραμμάτων κατά 10.000.000 €.
Οι δαπάνες βέβαια θα απορροφηθούν κατά 75% από το ΕΣΠΑ. Αλλά με τις ίδιες δαπάνες θα ολοκληρώνονταν περίπου 1.000 νέες σχολικές βιβλιοθήκες για τις οποίες κανείς λειτουργός της παιδείας ενδιαφέρθηκε τα τελευταία χρόνια.
Τι θα κάνει ο κ. Υπουργός και οι υφιστάμενοι εισηγούμενοι φορείς; Θα υποκύψουν στις αφόρητες πιέσεις που δέχονται;
Εμείς δεν θα θέλαμε να αναφωνήσουμε ξανά:
«ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΑΡΗ»
κατά την ατάκα γνωστής ελληνικής ταινίας.
Ίδωμεν.
15/2/2016
[1] Η ένταξη στο ΕΣΠΑ έγινε με βασική πρόταξη την κάλυψη των δαπανών της δημοσίευσης των αποτελεσμάτων των ερευνών. Γι’ αυτό το λόγο στην ενημερωτική ημερίδα στο Ίδρυμα Ερευνών το 2012, προσήλθαν και παρουσίασαν τον τρόπο ένταξης των ερευνητικών δημοσιεύσεων από τους έλληνες ερευνητές, δαπάνες του ΕΣΠΑ, εισηγητές από τα ηλεκτρονικά επιστημονικά περιοδικά της ELSEVIER κ.ά., τα οποία, με τη σειρά τους τα εκμεταλλεύονται οικονομικά εις βάρος και των μελών του ΣΕΑΒ. Σ’ αυτή τη δράση βαφτίστηκαν τα ηλεκτρονικά συγγράμματα ως ερευνητικές εργασίες. Σοφόν το σαφές!!
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 19/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
