Της συναδέλφου Vasiliki Antoniou...αλλά και του Νίκου...και της Μαρίας...και του Θανάση...και της Στέλλας....και....και... και....
"Τελείωσα το σχολείο μέσα στα αριστεία και τα πρωτεία. Σημαιοφόρος, απουσιολόγος… Στην 3η Λυκείου, για λόγους υγείας μέλους της οικογένειας μου, μετακομίσαμε στο χωριό. Προετοιμάστηκα για τις πανελλήνιες σε μια κουζινούλα 3x3 με άλλους 7 ανθρώπους στον ίδιο χώρο, ήταν το μοναδικό δωμάτιο του σπιτιού με σόμπα. Δεν βαρυγκωμώ, μακάρι να είναι καλά η οικογένεια μου. Και βγαίνουν τα μόρια… 650 μόρια πάνω από τη βάση του τελευταίου παιδαγωγικού της προηγούμενης χρονιάς, ε, πόσο θ’ ανέβει, συγκρίνοντας και με περασμένα έτη το πολύ ν’ ανέβει 400. Τι χαρά εκείνο το καλοκαίρι, ένιωθα ήδη φοιτήτρια!
Και βγαίνουν οι βάσεις! Ήμουν στο φροντιστήριο με τον καθηγητή των μαθηματικών ξεκινάμε αντίστροφα, το 1ο όχι δεν το πιάνω, 2ο, 3ο… Φτάνουμε στο τελευταίο σε μόρια παιδαγωγικό, της Ρόδου. 16.271. «Πόσο έχεις» με ρωτά, «δε θυμάμαι ακριβώς» του λέω, κοντά στο 16. 200. Μπαίνει στο αρχείο του 16.269. «Μπορεί να είναι λάθος περασμένο, πήγαινε σπίτι σου να το επιβεβαιώσεις» μου λέει ενώ η ταραχή του είναι ολοφάνερη. Και είναι αλήθεια, χάνω το παιδαγωγικό για 2 μόρια, 2 ΜΟΡΙΑ όταν το 0,1 παραπάνω στα μαθηματικά θα μου έδινε 25! Περνάω στο Βιολογικό, μια σχολή 1000 και μόρια πάνω από το παιδαγωγικό, που την έπιασα από το 3ο πεδίο, ήμουν θετική κατεύθυνση. Τα ζ ύγισα στο μυαλό μου, έχασα το παιδαγωγικό για 2, πέρασα σε μια σχολή με 1000 μόρια περισσότερα, μήπως ήταν γραφτό μου; Και το όνειρό μου που είχα από το δημοτικό να γίνω δασκάλα; Έπρεπε να ξαναπροσπαθήσω!
Την επόμενη χρονιά πέρασα στο Παιδαγωγικό Θεσσαλονίκης, με τα μόρια εισαγωγής να έχουν φτάσει στο Θεό, με τα ίδια μόρια να περνάω σε πολυτεχνικές σχολές ή ακόμα και στην τελευταία Ιατρική, αλλά όχι, εγώ ήθελα παιδαγωγικό! Παράλληλα γράφτηκα και σ’ ένα ωδείο, να συνεχίσω τις σπουδές μου στη μουσική. Διαπίστωσα πως μπορούσα να περνάω τα μαθήματα σχετικά εύκολα, τι μ’ ένοιαζε με τι βαθμό; Ήμουν 18, δεν ήξερα… Έπεσα με τα μούτρα στο ωδείο που ήταν πιο απαιτητικό, περνούσα 5 ώρες εκεί και ταυτόχρονα δούλευα. Πήρα πτυχίο ανώτερων θεωρητικών και πτυχίο οργάνου ταυτόχρονα με το πανεπιστήμιο και μπορούσα να κάνω τώρα τα χαρτιά μου και ως καθηγήτρια μουσικής, καλά τα κατάφερα, τι με νοιάζει ο βαθμός του πτυχίου μου; Ήμουν 20, δεν ήξερα… Και βγάζω βαθμό λίγο πιο κάτω από 8, λίγο μ’ ένοιαξε ο βαθμός αλλά και πάλι τι έγινε; Δεν μπορούσα μήπως να βγάλω παραπάνω; Απλά ήμουν πολυάσχολη. Ήμουν 21, δεν ήξερα…
Αποφοιτώ το 2011 και περιμένω κι εγώ όπως και οι απόφοιτοι του 10’, η ‘’γενιά’’ μου, να δουλέψω τον Σεπτέμβρη. Αλλά ούτε εκείνον, ούτε τον επόμενο, ούτε το μεθεπόμενο Σεπτέμβρη δούλεψα. 3 χρόνια αναμονής,3 χρόνια αμφιβολίας για το αν ΚΑΠΟΤΕ θα δουλέψω σ’ αυτή τη δουλειά. 3 χρόνια από δουλειά σε δουλειά, σε γουναράδικο, σε κατάστημα ενδυμάτων ακόμα και εργάτρια σε εργοστάσιο. Και περίμενα αλλά δεν απογοητευόμουν…
Και βγαίνει εκείνον τον Γενάρη ο νόμος Λοβέρδου. Δίκαιος και αξιοκρατικός αλλά όχι στη μέση της χρονιάς κι ενώ έχεις πάρει σχεδόν όλους τους αποφοίτους ενός παιδαγωγικού τμήματος. Και πέφτω 300 θέσεις και σε λίγες μέρες παίρνουν πολλούς φίλους μου κι εγώ πάλι να μένω πίσω…
Οι δύο μήνες ου ακολούθησαν ήταν εφιαλτικοί, πλέον είχα απογοητευτεί και κατηγορούσα τον εαυτό μου, ο μονός που έφταιγε για ότι πάθαινα. Και φτάνει ο Μάρτης και με παίρνουν! 15 Μαρτίου 2015, μετά από 3μιση χρόνια αναμονής, μετά από πολλές απογοητεύσεις, με πήραν! Κρήτη! Από βόρεια Ελλάδα, στην άλλη άκρη, στην Κρήτη, αλλά ήμουν τόσο χαρούμενη! Βέβαια ο χρόνος που απέμεινε για το σχολικό έτος δεν ήταν πολύς, αλλά ήταν μια ευκαιρία να διορθώσω το λάθος που έκανα με το βαθμό, ΝΑ ΠΑΡΩ ΜΟΡΙΑ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑΣ! Το Πάσχα πλησίαζε κι έτσι πριν φύγω έκλεισα 3 αεροπορικά εισιτήρια, ένα να κατέβω και 2 για τα πηγαινέλα του Πάσχα, σύνολο κοντά στα 500 ευρώ, αλλά θα δε μ ένοιαζε, δούλευα επιτέλους.
Στο νησί αντιμετώπισα μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Όλοι ετοιμαζόταν πυρετωδώς για την τουριστική σεζόν και ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕ ΝΟΙΚΙΑΖΕ ΣΠΙΤΙ, σου έλεγαν, «αφού δεν είναι για μακροχρόνια μίσθωση κοπέλα μου θα το νοικιάσω τον επόμενο μήνα με την ημέρα, δε με συμφέρει». Τα χρήματα που ξόδεψα σε ξενοδοχεία ανυπολόγιστα, αλλά δε μ ένοιαζε, θα έπαιρνα ΜΟΡΙΑ και έκανα επιτέλους αυτό που αγαπούσα, ήμουν τόσο χαρούμενη και η δουλειά μου με ξετρέλαινε! Χαλάλι όλες οι δυσκολίες και οι στεναχώριες!
Τον επόμενο χρόνο με παίρνουν νωρίς, Νοέμβριο, και πάλι Κρήτη. Φέτος νωρίς, άντε, ν’ αποκτήσω και λίγη προϋπηρεσία… και λίγο πριν το Πάσχα σκάει η τροπολογία, ελάχιστα μόρια η προϋπηρεσία και μετράει ο βαθμός! Τώρα με νοιάζει, γιατί τώρα είμαι 28.
Την προηγούμενη εβδομάδα έστειλα τα χειμωνιάτικα μου και άφησα κάποια λίγα ανοιξιάτικα. Μετά την αδιαλλαξία του υπουργού στη συζήτηση του την Παρασκευή μάζεψα και τα υπόλοιπα και τα στέλνω τη Δευτέρα. Σκέφτομαι να μην ξαναγυρίσω μετά το Πάσχα, με τη νέα τροπολογία φτάνω στα 4 και κάτι μόρια που σημαίνει πως όποιος έχει πάνω από 9 θα με περάσει που σημαίνει 1000 θέσεις κάτω, που σημαίνει πως του χρόνου δε θα δουλεύω. Σκέφτομαι λοιπόν να μην ξαναγυρίσω, να προλάβω και τη σεζόν στα γουναράδικα όπου δούλευα. Πόσο αληθινό για μένα αυτό που ανέβασε λίγες μέρες πριν ένας συνάδερφος από το Ηράκλειο.
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΑ ΓΟΥΝΑΡΑΔΙΚΑ.
Ραντεβού στα γουναράδικα λοιπόν!"
Πηγή: Πρώτα ο δάσκαλος
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη