Ας ξεκινήσουμε με ένα χατ-τρικ (αγγλ. hat-trick) του υπουργείου παιδείας: Πρώτα δικαίωμα τοποθέτησης με επιμίσθιο στα Κέντρα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Κ.Ε.Ε.) των πανεπιστημιακών σχολών, όσων δεκάδων έχουν διατελέσει περιφερειακοί διευθυντές και διευθυντές εκπαίδευσης.
Τώρα περίπου χίλιες (1.000) οργανικές θέσεις στα πειραματικά σχολεία, με παράκαμψη της νόμιμης διαδικασίας των μεταθέσεων. Διότι ένας εκπαιδευτικός που προσελήφθει σε πειραματικό σχολείο και άφησε οργανική θέση σε κάποιο νησί ή απομακρυσμένο μέρος της ηπειρωτικής χώρας, με την ίδρυση των οργανικών αυτών στα πειραματικά σχολεία, αυτομάτως «μετατίθεται» σε ΠΥΣΔΕ μεγάλης πόλης, όπου και βρίσκεται το πειραματικό σχολείο, χωρίς καμία σύγκριση μορίων μετάθεσης με τους συναδέλφους του, παρακάμπτοντας άλλους με πολύ περισσότερα μόρια.
Μετά κατά παρέκκλιση εκατοντάδες μεταθέσεις, δυνάμει της διάταξης του άρθρου 44 του Ν. 4589/2019, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση εκπαιδευτικών των κλάδων Φυσικής αγωγής (ΠΕ11), Αγγλικής γλώσσας (ΠΕ06) και Μουσικής (ΠΕ 79.01), με γνώμονα τα μόρια του τελευταίου υποχρεωτικά μεταταγμένου των ιδίων κλάδων, από την δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, δυνάμει των διατάξεων του Ν. 4172/2013, δήθεν σε συμμόρφωση με την απόφαση με αριθμό 3404/2017 του ΣτΕ. Άλλο αν έτσι τώρα μετατίθενται σε κάποιες «περιζήτητες» περιοχές κατά παρέκκλιση πολλοί περισσότεροι από όσους είχαν μεταταγεί υποχρεωτικά στις ίδιες περιοχές, σε αντίθεση με το πνεύμα και το νόημα της δικαστικής απόφασης.
Μόνο που όταν οι κυβερνώντες ήταν αντιπολίτευση φώναζαν και ωρύονταν για ρουσφετολογικές υποχρεωτικές μετατάξεις, άσχετα που είχαν μεταταχθεί σε περιζήτητες περιοχές, εκτός από την σύζυγο του πρωθυπουργού, ακόμα και δικά τους κομματικά στελέχη στην εκπαίδευση. Τώρα αποδεικνύεται ότι φώναζαν μόνο και μόνο γιατί δεν τις είχαν κάνει αυτοί για να απολαύσουν τα μικροκομματικά οφέλη.
Το υπουργείο το τερμάτισε. Μύρισε εκλογές και ήρθε η ώρα να τα δώσει όλα. Όλα προς άγραν ψήφων. Κάθε φορά η ίδια ιστορία. Γιατί δηλαδή σε προεκλογική περίοδο να κάμπτεται η νομιμότητα αλλά και η κοινή λογική; Είναι γλυκιά η καρέκλα; Ούτε με κρουστικό δραπανοκατσάβιδο δεν μπορεί να τους ξεκολλήσει κανείς; Πρέπει οι ψηφοφόροι μας να είναι πιο ίσοι από τους άλλους; Όλα όμως έχουν την εξήγησή τους: Ψάξτε την ροή του χρήματος.
Κρίμα που τελικά δεν είμαστε ευνομούμενο κράτος, αλλά μία περιοχή που την λυμαίνονται ολιγάρχες του πλούτου, με υποχείρια πολιτικούς με μειωμένη ευσυνειδησία και εντιμότητα. Μόνο έτσι εξηγείται το γεγονός ότι κάθε φορά το κάθε κυβερνών κόμμα προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στην εξουσία. Έχει απλήρωτα γραμμάτια, χρωστά σε αυτούς που φρόντισαν να βοηθήσουν την εκλογή του στην κυβέρνηση, είτε οικονομικά είτε και με επιρροή στους εξαρτημένους οπαδικούς στρατούς τους, καθοδηγώντας τους προς την «σωστή» ψήφο, καλλιεργώντας τους την ψευδαίσθηση ότι έτσι βοηθούν την ομάδα τους, τον εαυτό τους και τον εργοδότη τους.
Ίσως ποτέ άλλοτε δεν ήταν πιο φανερή η εξάρτηση του πολιτικού και κομματικού προσωπικού της χώρας από τους οικονομικούς παράγοντες, τους ολιγάρχες του πλούτου. Ποτέ άλλοτε δεν είχε «ποδοσφαιροποιηθεί» τόσο πολύ η πολιτικοοικονομική ζωή της χώρας.
Έχω ένα ελάττωμα. Πίσω από το κάθετι ψάχνω να βρω τη ροή του χρήματος. Κατά το ψάξτε τη γυναίκα πίσω από κάθε αισθηματική περιπλοκή, εγώ ξεκινάω την προσέγγιση των γεγονότων έχοντας κατά νού το «ψάξτε το χρήμα». «Η ψυχή των πραγμάτων (ή του πολέμου) είναι τα λεφτά» έλεγε ο Κικέρων, Ρωμαίος ρήτορας & πολιτικός.
Το κουσούρι μου λοιπόν αυτό δεν με έχει προδώσει μέχρι σήμερα. Αν ανακαλύψουμε τον δρόμο του χρήματος, τότε πολλά ανεξήγητα φαινόμενα βρίσκουν την ερμηνεία τους. Επίσης όταν βρω τον δρόμο του χρήματος, σχεδόν πάντα ξετυλίγεται ανάγλυφα μπροστά μου μία μεγάλη αντιπαράθεση: Δύο πανίσχυροι οικονομικοί παράγοντες έλκουν στο πλάι τους ένα από τα δύο πρώτα κόμματα, άλλοτε ως κυβέρνηση και άλλοτε ως αντιπολίτευση, και επιδίδονται σε μία μάχη χωρίς μπέσα και έλεος για να επικρατήσουν και να συγκεντρώσουν ακόμα περισσότερο χρήμα και δόξα. Στον πόλεμο αυτό χρησιμοποιούν και ποδοσφαιρικές ομάδες με τους οπαδικούς στρατούς τους, μέσα μαζικής ενημέρωσης και εξωνημένους δημοσιογράφους, για να παραπλανήσουν το κοινό και να πείσουν ότι αυτοί κόπτονται για το καλό της πατρίδας και του λαού.
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι στην πατρίδα μας μαίνεται ο πόλεμος μεταξύ δύο πολύ μεγάλων οικονομικών παραγόντων, που έχουν στο πλάι τους από ένα μεγάλο κόμμα και μία μεγάλη ομάδα. Αλάνθαστη συνταγή για την επιτυχία. Πλέον οι μάσκες έπεσαν και ο κόσμος που δεν φορά παρωπίδες το καταλαβαίνει. Με την λυσσαλέα αντιπαράθεση των δύο «γνωστών άγνωστων» αυτών μεγαλοεπιχειρηματιών – ολιγαρχών, δημιουργείται σε κάθε πλευρά μία νερορουφήχτρα που απορροφά ποδοσφαιρικές ομάδες, κανάλια, εφημερίδες, επιχειρήσεις και συνειδήσεις. Όποιος κατορθώσει να συγκεντρώσει περισσότερα, θα βγει νικητής.
Να λοιπόν γιατί τα δίνουν όλα κάθε φορά σε προεκλογικές περιόδους, για να παρατείνουν την εξυπηρέτηση των αφεντάδων τους. Το ζήτημα είναι, μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, τι κάνουμε εμείς ως πολίτες. Αρχικά θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν έχουμε εμείς καμία σχέση και ομοιότητα με τους πάμπλουτους αυτούς ανθρώπους, τους παρατρεχάμενους και τον οπαδικό στρατό τους. Αν επωφελούμαστε και εμείς από την δική τους κερδοφορία και την αστείρευτη δίψα για χρήμα, δόξα και εξουσία.
Αν όχι, τότε θα πρέπει να αποφύγουμε να πέσουμε στην παγίδα. Δεκάρα δεν δίνουν αυτοί για εμάς και δεκάρα δεν πρέπει να δίνουμε και εμείς για αυτούς, για να μιλήσουμε με οικονομικούς όρους, που αυτοί καταλαβαίνουν καλύτερα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μας συνεπαίρνει η ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής ζωής του τόπου και να φανταζόμαστε και εμείς, όπως οι οπαδοί των ομάδων και των κομμάτων της ιδιοκτησίας τους, ότι είμαστε «συνεταίροι» τους στο κέρδος.
Διότι αυτοί πιστεύουν ότι και το κόμμα και η ομάδα είναι ιδιοκτησία τους, όχι μόνο ως οργανισμοί, αλλά και ως ιδέες. Αυτό θα πρέπει να τους το ξεκόψουμε. Να βροντοφωνάξουμε: Ως εδώ! Οι ιδεολογίες και οι ομάδες δεν πωλούνται, η ιστορία δεν είναι κτήμα κανενός, όσο και αν γράφεται από τους πρόσκαιρους νικητές. Τελικοί νικητές είναι αυτοί που κατανοούν την ουσία των πραγμάτων και ξεφεύγουν από την παγίδα.
Πώς θα το πετύχουμε αυτό; Άποψή μου είναι πως υπάρχει τρόπος. Στην αστική δημοκρατία υπάρχει ακόμα ένα όπλο: Οι εκλογές. Η ψήφος μας δεν είναι εκρηκτικός μηχανισμός, που για να μην εκραγεί στα χέρια μας, απαλλασσόμαστε από αυτήν και την πετάμε όπου νάναι. Η ψήφος μας είναι όπλο για να ανακόψουμε την επέλαση των ολιγαρχών. Υπάρχουν ακόμα σε όλα τα κόμματα αξιόλογοι άνθρωποι που δεν έχουν αλωθεί και αλλοτριωθεί από το ιδιοτελές συμφέρον, από το χρήμα. Τώρα πλέον, που όσο ποτέ στο παρελθόν, η πολιτική ζωή ολοφάνερα ποδηγετείται από τους ολιγάρχες του πλούτου, δεν είναι τόσο δύσκολο να ξεχωρίσουμε τους ακόμα άξιους, ευσυνείδητους και ακέραιους ανθρώπους. Αρκεί να σκεφτούμε καθαρά και να αναζητήσουμε τον δρόμο του χρήματος.
Για να μπορούμε όμως να το κάνουμε αυτό, απαιτείται να βελτιώνουμε καθημερινά την ανθρώπινη και πνευματική αξία μας, να διαβάζουμε ανεπηρέαστα και να σκεφτόμαστε εμβαθύνοντας στα φαινόμενα της ζωής, ψάχνοντας την κινητήρια δύναμη και τις γενεσιουργές αιτίες των γεγονότων. Αυτό φοβούνται μόνο όλοι αυτοί: Τον άνθρωπο που σκέφτεται και διακρίνεται για τον κριτικό του στοχασμό. Αυτόν τον άνθρωπο δεν μπορούν να τον κάνουν εύκολα υποχείριό τους. Τι εμποδίζει λοιπόν τον σωματικό και πνευματικό εξανδραποδισμό μας; Μα η σωστή Παιδεία, η ολόπλευρη μόρφωση και η μελέτη της ιστορίας.
Για τον λόγο αυτόν άλλωστε όλο και περισσότερο η παρεχόμενη από τα καθοδηγούμενα κυβερνώντα κόμματα Παιδεία, απομακρύνεται από την αληθινή διαπαιδαγώγηση τέτοιων ανθρώπων, ανθρώπων σκεπτόμενων και μορφωμένων πολιτών και προσεγγίζει την εκπαίδευση ανθρώπων με καθοδηγούμενη σκέψη, αυτοματοποιημένες αντιδράσεις και εκπαιδευμένων σε μονόπλευρες και χρήσιμες στην αγορά και στο χρήμα δεξιότητες.
Η τελευταία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και η φροντιστηριοποίηση του λυκείου αυτό αποδεικνύει.
Ο μόνος τρόπος να σταματήσουν είναι η σωστή Παιδεία και η σωστή Παιδεία απαιτεί πολιτική ηγεσία με θέληση να την δημιουργήσει και να την υποστηρίξει. Η δε πολιτική ηγεσία με τέτοια θέληση, απαιτεί πολίτες που ψηφίζουν σκεπτόμενοι. Το αξίωμα «έχουμε την κυβέρνηση που μας αξίζει» επαληθεύεται ολοκληρωτικά. Τώρα πια που οι μάσκες έπεσαν, πιστεύω ότι είναι πιο εύκολο.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 18/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
