Alfavita Newsroom Έχουμε χαρακτηρίσει ως Μεσαίωνα την ιστορική περίοδο μεταξύ αρχαιότητας και νεωτερικότητας προσδίδοντάς του ένα απόλυτα ανορθολογικό περιεχόμενο. Και είναι σωστό.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει μεσαίωνας και στη σύγχρονη εποχή – τουλάχιστον σε επιμέρους πεδία του πολιτισμού μας. Αποικιοκρατία, βίαιοι εκχριστιανισμοί, φονταμενταλισμοί, ιμπεριαλισμός, φασισμός, ναζισμός, παγκόσμιοι πόλεμοι, φτώχεια, άγνοια, προκατάληψη, πεινασμένοι, άστεγοι, περιθωριοποιημένοι, κλασματικές κοινωνίες του 1/3 κλπ είναι συνοδευτικά στοιχεία των νεωτερικότητας και δεν μπορούν να αποκρυφτούν από την τεχνολογική ευδαιμονία και τον καταναλωτισμό ενός τμήματος της ανθρωπότητας.
Αυτά γενικά για εισαγωγή.
Αλλά έχουμε πολλούς και μικρούς μεσαίωνες, που δεν τους αναγνωρίζουμε ως τέτοιους, και γι’ αυτό έχουν «μέλλον και προοπτική»! Ας δούμε κάποια στοιχεία για έναν μικρό μεσαίωνα… «Ο αριθμός των κοριτσιών ηλικίας κάτω των 16 ετών που υποβάλλονται σε άμβλωση ανέρχεται σε τουλάχιστον 30.000 ετησίως!» (ΤΟ ΒΗΜΑ, 4 Αυγούστου 2019). Και αυτά είναι τα στοιχεία που καταγράφονται, γιατί η υπόθεση έχει πολλά «μαύρα κουτιά».
Έχουμε δηλαδή έναν αριθμό κοριτσιών μια μικρής πόλης να οδηγείται σε άμβλωση. Πρόκειται για μαθήτριες που δεν έχουν καλά – καλά φτάσει στο Λύκειο! Και ενώ αυτή η υπόθεση είναι μια γκρίζα πραγματικότητα, την κρύβουμε, αντί να τη συζητήσουμε και να επιχειρήσουμε να δώσουμε λύση. Γνωστή ιστορία για την υποκριτική στάση της κοινωνίας μας. Ο καθένας ας το μπαλώσει το πρόβλημα όπως νομίζει αλλά στα κρυφά, για να μην το μάθει ο περίγυρος.
Δεν είναι αυτό μια στάση βικτωριανής ηθικής, όπου η επιφάνεια των πραγμάτων είναι λεία, αλλά αποκάτω ζει και βασιλεύει η τραχύτητα; Υπάρχει και συνέχεια. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, «η χώρα μας έχει εξαιρετικά μικρή εμβολιαστική κάλυψη ενάντια στον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, έναν σεξουαλικώς μεταδιδόμενο καρκίνο που κάνει ‘δυναμική εμφάνιση’ σε νεαρά άτομα». Δεν είναι δηλαδή μόνο η ηθική υποκρισία αλλά και ένα εν δυνάμει πρόβλημα υγείας.
Οι κοπέλες και οι γονείς τους έχουν επιπλέον να αντιμετωπίσουν και την μεσαιωνική στάση της εκκλησίας με την επέκταση της θεωρίας της για την «Ημέρα του αγέννητου παιδιού», που καθιερώθηκε από την Ιερά Σύνοδο. Και όλα αυτά σε μια εποχή όπου υπάρχει φοβερή εμπορευματοποίηση του γυμνού και η τηλεόραση και το διαδίκτυο κυριαρχούνται από κάθε είδους σεξουαλικές εικόνες, πληροφορίες, παραπληροφορήσεις, υπονοούμενα κλπ. Τα παιδιά, οι νέοι και οι νέες αντιμετωπίζουν ένα διάχυτο και κραταιό σύμπαν περί του σεξ, αλλά δεν ακούνε κάτι σχετικό ούτε από την οικογένειά τους ούτε από το σχολείο! Όταν πριν αρκετά χρόνια στη δεκαετία του 1990 δημοσίευσα ένα άρθρο στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ως πρόεδρος της ΟΛΜΕ για την ανάγκη της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο σχολείο (και υπό την πίεση του AIDS σε εκείνη την περίοδο), δέχθηκα αρκετά θετικά σχόλια και από επισήμους. Δυστυχώς δεν έχει γίνει ούτε καν ένα βήμα. Δεν αναγνωρίζουμε καν ότι υπάρχει πρόβλημα ενημέρωσης των μαθητών και των μαθητριών μας πάνω σε ένα τόσο σημαντικό κοινωνικό και όχι μόνο εκπαιδευτικό ζήτημα. Ενώ όλοι διαπιστώνουμε ότι η σεξουαλική ζωή του ανθρώπου συνδέεται με το συναισθηματικό του κόσμο και με τον ψυχισμό του, με την προσωπικότητά του και την ευτυχία του αλλά και με την ίδια τη ζωή του συνολικά, εθελοτυφλούμε σε μια πρακτική τύπου δεκαετίας του 1960 «ας μάθει το παιδί μόνο του»! Από πού; Από όπου προλάβει από την τηλεόραση, το ίντερνετ, τις παρέες, τις καφετέριες αλλά – προς θεού – όχι από την οικογένεια και το σχολείο. Δυστυχώς δεν αντιλαμβανόμαστε το πολλαπλό συναισθηματικό «κόστος» της άμβλωσης ή της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης σε ένα κορίτσι 14 ή 15 ετών.
Πορευόμαστε «μοιραίοι και άβουλοι» σε κρίσιμα ζητήματα της νεολαίας, χωρίς καν να αναρωτιόμαστε ότι έχουμε ευθύνη ως οργανωμένη πολιτεία και ως ευρωπαϊκή χώρα να συμβαδίζουμε με ένα παρόν που αποικίζεται όλο και πιο πολύ από ένα μέλλον που «δεν διαρκεί πολύ». Και ενώ άλλες χώρες του δυτικού κόσμου ασχολούνται με νέα ζητήματα της σεξουαλικότητας, εμείς δεν έχουμε καν θέση σε συζήτηση σχετικά ζητήματα του παρελθόντος – που έχουν αντιμετωπιστεί εδώ και δεκαετίες στην Ευρώπη – προσομοιάζοντας μάλλον προς μια φονταμενταλιστική ασιατική χώρα.
Ήθελα να ρωτήσω τους σχεδιαστές της εκπαιδευτικής πολιτικής για μια ακόμα φορά. Θεωρούν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με το έλλειμμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο σχολείο;
Θεωρούν ότι δεν έχουν καμιά κοινωνική και πολιτική ευθύνη προς τούτο; Μήπως εκτός από το πανεπιστημιακό άσυλο και το σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων – που το έχουμε ρημάξει τόσο πολύ όσο καμιά χώρα στον κόσμο… – υπάρχουν και ζητήματα που θέτει η σχολική ζωή, η ζωή των μαθητών και των μαθητριών;
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 19/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
