Έχει περάσει περίπου μισός χρόνος από τότε που η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και η Υπουργός, κυρία Κεραμέως, με ορμή οδοστρωτήρα άρχισε να φέρνει σαρωτικές αλλαγές σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.
Εν μέσω πανδημίας, το Υπουργείο Παιδείας επέδειξε εκπληκτική νομοθετική δραστηριότητα θεσπίζοντας τόσες πολλές και βαθιές μεταρρυθμίσεις, που ακόμα και τα πιο παραγωγικά διευθυντικά στελέχη πολυεθνικών επιχειρήσεων θα ζήλευαν, εν μέσω τόσο αντίξοων συνθηκών.
Γιατί φυσικά, το εύρος των μεταρρυθμίσεων που ψηφίστηκαν, η φύση τους και η συγκυρία στην οποία έλαβαν και λαμβάνουν χώρα απαιτούν, αναντίρρητα, τεράστια ένταση εργασίας, εκπληκτική πολιτική διορατικότητα και μοναδική ικανότητα διαπραγμάτευσης και πειθούς για να συγκεραστούν διαφορετικά και ανταγωνιστικά συμφέροντα με γνώμονα τη μεγιστοποίηση της συλλογικής ωφελιμότητας, που θα πρέπει να αποτελεί, για να μην ξεχνιόμαστε, το ζητούμενο της κάθε Κυβέρνησης.
Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν στην ηγεσία του Υπουργείου που κατάφερε να ρυθμίσει μέσα σε μερικούς μήνες επιτυχώς, όπως αυτάρεσκα διατείνεται, ζητήματα πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας, μεταδευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ειδικότερα, ζητήματα τεχνικής εκπαίδευσης, ζητήματα ασφάλειας στα Πανεπιστήμια, ζητήματα ωρολογίου προγράμματος, ζητήματα ενδοσχολικών εξετάσεων, ζητήματα πρόσβασης σε ανώτερες σπουδές, ζητήματα εκπαίδευσης ενηλίκων, τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των κολλεγίων και πολλά άλλα που σίγουρα μας διαφεύγουν.
Ένα μεγάλο μπράβο που τα κατάφεραν όλα αυτά στο Υπουργείο εν μέσω πανδημίας, σε μερικούς μόνο μήνες, με τη χώρα κλειστή, που κατάφεραν να διαβουλευτούν με τόσους φορείς μέσω webex, που έπιασαν τον παλμό της μαθητιώσας νεολαίας, που εξήγησαν στους εκατομμύρια γονείς τις αλλαγές αυτές και πόσο καλές είναι για το μέλλον των παιδιών τους και της πατρίδας. Το μέγεθος της επιτυχίας είναι τόσο μεγάλο που σίγουρα θα μπορούσαν να μοιραστούν την τεχνογνωσία τους και με τους Ευρωπαίους ομότεχνούς τους.
Για να επιστρέψουμε όμως στην σκληρή πραγματικότητα, όλες οι κινήσεις του Υπουργείου Παιδείας, οι οποίες δεν φαίνονται να προβληματίζουν διόλου την Κυβέρνηση, καταδεικνύουν δυστυχώς τα ακόλουθα. Κάθετες και ταχύτατες νομοθετικές παρεμβάσεις από τα πάνω προς τα κάτω, κανένας ουσιαστικός κοινωνικός διάλογος και νομοσχέδια που βγήκαν απευθείας από τα κομματικά συρτάρια και είχαν διαμορφωθεί όσο η Νέα Δημοκρατία ήταν στην αντιπολίτευση. Ως εκ τούτου, η προνομιακή σχέση του κόμματος με διάφορες ομάδες πίεσης και ιδιωτικά συμφέροντα αποκρυσταλλώθηκε στις προτάσεις που αργότερα έγιναν, αμετάλλακτα, ή με ελάχιστες τροποποιήσεις, νόμοι του κράτους.
Ωστόσο, αυτό το στυλ νομοθέτησης δεν αφορά αποκλειστικά το Υπουργείο Παιδείας. Και τούτο διότι, από τις πρώτες ημέρες εκλογής της Νέας Δημοκρατίας, λαοπρόβλητοι Υπουργοί και στελέχη διατείνονταν ότι αλλάζουμε τα πάντα τόσο γρήγορα, επειδή είμαστε έτοιμοι.
Η ταχύτητα ήταν, σύμφωνα με τα λεγόμενα τους, δείγμα επιτελικότητας και αριστείας. Οποιαδήποτε αργοπορία, σύμφωνα με το σκεπτικό τους, θα σήμαινε ανετοιμότητα. Βέβαια, τα λόγια αυτά θα έκαναν ακόμα και έναν πρωτοετή φοιτητή Διοικητικής Επιστήμης να φρίξει με την αβασιμότητα αλλά και επικινδυνότητα του επιχειρήματος.
Σε σχέση με τον από τα πάνω προς τα κάτω σχεδιασμό πολιτικής, η δικαιολογία εντοπιζόταν στο ότι έπρεπε να γίνουν βαθιές τομές και να μπει το μεταρρυθμιστικό μαχαίρι στο κόκκαλο. Με αυτόν τον τρόπο όμως, εξοβελίστηκε κάθε διαδικασία διαπραγμάτευσης, κάθε διαδικασία όσμωσης και διαβούλευσης, κάθε προσπάθεια εξισορρόπησης ανταγωνιστικών συμφερόντων, κάθε προσπάθεια για πολιτισμικά ευαισθητοποιημένες και κοινωνικό-οικονομικά πλαισιοθετημένες και δίκαιες πολιτικές. Αυτό το «αυταρχικό» μοντέλο διακυβέρνησης, που έλαμψε στο Υπουργείο Παιδείας, νομιμοποιήθηκε επίσης στην αιτιολογική βάση του ότι οι συλλογικές δομές εκπροσώπησης στη χώρα είναι τόσο σαθρές και απαξιωμένες που δεν αξίζει καν, να εντάσσονται στη διαδικασία σχεδιασμού πολιτικών ή λήψης αποφάσεων.
Δεν πρόκειται μόνο για περιφρόνηση των συλλογικών μορφών εκπροσώπησης των διαφόρων κοινωνικών ομάδων και των συνδικαλιστικών φορέων, αλλά για μια βαθιά ριζωμένη αντίληψη ότι μπορούμε και χωρίς εκπροσώπηση. Αντίστοιχες φυσικά είναι οι στάσεις της «νέας» αυτής πολιτικής διαχείρισης σχετικά με συλλογικούς τρόπους αντίδρασης, σχετικά με κινηματικές δράσεις και σχετικά με οτιδήποτε οργανωμένο προέρχεται από την κοινωνία των πολιτών αξιώνοντας κοινωνικές διεκδικήσεις. Κοντολογίς, υπάρχει διάχυτη μιαν αυταρχική πατερναλιστική αντίληψη του τύπου, ο νομοθέτης ξέρει καλύτερα και δεν χρειάζεται την άποψη κανενός και ειδικά των συλλογικών φορέων εκπροσώπησης.
Και τούτο διότι, ο συνδικαλισμός και οι κινηματικές διεκδικήσεις φαίνεται ότι αποτελούν στα μάτια των κυβερνώντων, μορφές λαϊκισμού και τα βαρίδια εκείνα που δεν αφήνουν την χώρα να βαδίσει προς το μέλλον, ένα μέλλον όπως το έχουν οι ίδιοι προδιαγράψει στο μυαλό τους.
Μέσα σε όλο αυτό το “πολιτικό habitus”, η λαϊκή βούληση και κυριαρχία εκφράζεται κάθε τέσσερα χρόνια και αυτό δίνει στην Κυβέρνηση τη νομιμοποίηση να αγνοεί επιδεικτικά τα αιτήματα και τις ανάγκες κοινωνικών-επαγγελματικών ομάδων που θίγονται από τα διάφορα μέτρα.
Κανένα πρόβλημα λοιπόν σχετικά με την υπερνομοθέτηση εν μέσω πανδημίας, με την απουσία διαλόγου και με την έλλειψη πραγματικής διαβούλευσης και διαπραγμάτευσης ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες και σχεδιαστές πολιτικών.
Όλα αυτά αποτελούν άλλωστε χρονοβόρες, ανούσιες και επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία διαδικασίες, και αυτή είναι μια πολιτική γραμμή, που δεν διακρίνει προφανώς μόνο το Υπουργείο Παιδείας. Δεν είναι τόσο λοιπόν, η ανάγκη ανασχηματισμού, όσο η ανάγκη για αλλαγή βασικών αξιών και προτεραιοτήτων στον τρόπο χάραξης δημόσιων πολιτικών.
Πολύβιος Ψήνας, Κοινωνιολόγος MSc, M.Ed.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 19/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
