Ένα ερώτημα όλων αυτών που μαθαίνουν από τις ειδήσεις για τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών σχετικά με την αξιολόγηση είναι γιατί οι εκπαιδευτικοί απεργούν; Γιατί οι εκπαιδευτικοί απέχουν από τη διαδικασία της αξιολόγησης; Δε θέλουν να αξιολογηθούν; Φοβούνται;
Η αλήθεια είναι ότι ο εκπαιδευτικός κόσμος είναι πολύ επιφυλακτικός με τη διαδικασία της αξιολόγησης, όπως αυτή προβλέπεται από τον Νόμο 4823/2021 που ψηφίστηκε το καλοκαίρι, και ιδιαίτερα απέναντι στον αυταρχικό τρόπο που προσπαθεί να την επιβάλλει η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας.
Διαβάζοντας αναλυτικά τον νόμο για την αξιολόγηση, δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά ως προς τον τρόπο και κυρίως ως προς τους στόχους της εφαρμογής της αξιολόγησης. Δυστυχώς, δεν έχουμε να κάνουμε με μία αξιολόγηση που στοχεύει στην ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και τη βελτίωση της σχολικής μονάδας, παρότι η ρητορική του Υπουργείου διανθίζει με τόσο ελκυστικούς όρους τα μέτρα της αξιολόγησης. Έχουμε να κάνουμε με μία αξιολόγηση που θέτει τον διευθυντή ή την διευθύντρια απέναντι από τον σύλλογο διδασκόντων, αφού τον/την καθιστά υπεύθυνο/η για τη διεξαγωγή και την ολοκλήρωση της διαδικασίας. Έχουμε να κάνουμε με μια αξιολόγηση που επιβαρύνει τους/τις εκπαιδευτικούς με γραφειοκρατικές διαδικασίες και τους/τις απομακρύνει από την ουσία του εκπαιδευτικού έργου, που δεν είναι άλλη από την ενασχόληση με την ίδια την παιδαγωγική διαδικασία.
Πρόκειται για μια αξιολόγηση που στοχεύει να δημιουργήσει κατηγορίες σχολείων • η κλίμακα αξιολόγησης προβλέπει τέσσερις βαθμίδες: εξαιρετική λειτουργία, καλή, επαρκής και μη επαρκής. Ένα σχολείο σε ορεινή, δύσβατη περιοχή ή σε δυσπρόσιτο νησί, με ελάχιστη στήριξη από την πολιτεία, πώς θα αξιολογηθεί ως εξαιρετικό ή ως μη επαρκές; Αντιστοίχως, ένας/μία εκπαιδευτικός που καλείται να ασκήσει το έργο του/της σε όλες αυτές τις δύσκολες συνθήκες, πώς θα αξιολογηθεί ως εξαιρετικός/ή ή μη επαρκής και από ποιον/ποια; Από ένα/μία αξιολογητή που δεν έχει βιώσει τις συνθήκες στις οποίες καλείται να ανταπεξέλθει κάθε μέρα ένας/μία εκπαιδευτικός δυσπρόσιτου σχολείου; Πόσο εύκολο θεωρείται ένας/μία εκπαιδευτικός να εφαρμόζει καινοτόμες διδακτικές πρακτικές σε τέτοιες συνθήκες;
Οι εκπαιδευτικοί θέλουμε την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Θέλουμε να αξιολογήσουμε τη σχολική μας μονάδα, τις ελλείψεις, τα προβλήματά της, να αναδείξουμε τα δυνατά της σημεία, να κάνουμε προτάσεις βελτίωσης. Σε μία ουσιαστική βάση, όμως, στην οποία όλη αυτή η δουλειά και η καταγραφή που θα γίνει, θα ληφθεί σοβαρά υπόψιν από το κράτος. Από ένα κράτος που θα δει την πραγματικότητα που βιώνει το κάθε σχολείο, θα λάβει υπόψιν το μαθητικό δυναμικό, τον εξοπλισμό, το φυσικό και κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται κάθε σχολείο και που θα ενεργοποιηθεί για την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει. Σε όλη αυτή τη διαδικασία είναι απαραίτητο η πολιτεία να λάβει σοβαρά υπόψιν τις προτάσεις των εκπαιδευτικών για τη βελτίωση του σχολείου, μιας και είναι αυτοί/ές που βιώνουν κάθε μέρα τη σχολική πραγματικότητα, μαζί με τα παιδιά.
Οι εκπαιδευτικοί θέλουμε και τη δική μας αξιολόγηση, όπου θα λαμβάνονται υπόψιν όλες οι παραπάνω συνθήκες στις οποίες καλούμαστε να εργαστούμε. Θέλουμε μία ουσιαστική αξιολόγηση που θα επιβραβεύει, θα αναγνωρίζει το έργο των εκπαιδευτικών που με κόπο προσπαθούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να στηρίξουν το δημόσιο σχολείο. Το δημόσιο σχολείο έχει πολύ καλούς/ές εκπαιδευτικούς και οφείλει να αναγνωρίζει την προσφορά τους. Θέλουμε και την ενδυνάμωση όσων θα κρίνεται ότι δεν ανταποκρίνονται επαρκώς στον ρόλο τους, την επιμόρφωσή τους, τη στήριξή τους, σε ουσιαστικό επίπεδο.
Οι εκπαιδευτικοί δε φοβόμαστε, ούτε αντιδρούμε στην αξιολόγησή μας! Δεν έχει παρασυρθεί το σύνολο του εκπαιδευτικού κόσμου από μια μικρή μερίδα συνδικαλιστών, οι οποίοι, σύμφωνα με την υπουργό, μας κάνουν να αντιδρούμε στην αξιολόγηση. Αντιθέτως, οι εκπαιδευτικοί είμαστε πολύ προβληματισμένοι/ες για το μέλλον της εκπαίδευσης.
Απεργούμε γιατί φοβόμαστε την πορεία που θα ακολουθήσει το δημόσιο σχολείο με την επιβολή της συγκεκριμένης αξιολόγησης! Απεργούμε γιατί τα δημόσια σχολεία υποχρηματοδοτούνται χρόνια τώρα και βλέπουμε τη διάθεση της πολιτείας να μετακυλήσει τις ευθύνες της αλλού!
Είναι υποχρέωση της πολιτείας να φροντίζει για τα σχολεία, να τα χρηματοδοτεί επαρκώς, να εξασφαλίζει τα απαραίτητα για τη λειτουργία τους. Είναι υποχρέωση της πολιτείας να επιμορφώνει τους/τις εκπαιδευτικούς, να τους/τις ενδυναμώνει, να καλλιεργεί στην πράξη μια κουλτούρα επαγγελματικής ανάπτυξης και συνεχούς βελτίωσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Είναι υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει ένα σχολείο για όλα τα παιδιά!
Μαριάννα Λεπίδα
Αναπληρώτρια Εκπαιδευτικός ΠΕ70
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 3/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
