Alfavita Newsroom Απολογισμός...
Στον απολογισμό μου που κάνω με αφορμή το γεγονός που περιγράφω εδώ
δεν είναι δυνατό να μη με ρωτήσω που πήγανε τόσες εκατοντάδες χιλιάδες διδακτικές ώρες που χάθηκαν με απεργίες και συλλαλητήρια...
Πού πήγανε τόσα και τόσα μεροκάματα που χάθηκαν;
Που πήγαν οι αγώνες μου;
Η ΟΛΜΕ μας και οι δεκάδες ΕΛΜΕ μας, χρόνια τώρα αγωνιστικών χαιρετισμών και κινητοποιήσεων και πάλης και νέων ξεκινημάτων και.... και... (φέξε μου και γλίστρησα) δεν απαίτησαν ΠΟΤΕ από το Υπουργείο Παιδείας (που μόνο ονόματα αλλάζει και τίποτε άλλο) ούτε καν τα αυτονόητα.
Χιλιάδες ντουντούκες ηχορύπανσης και ψεύτικα σφιγμένες γροθιές συλλαλητηρίων δεν κατάφεραν ούτε το πιο απλό, γιατί ποτέ δε το ζήτησαν, μιας και ουσιαστικά κοιτούσανε την τσεπάρα τους:
1) Δεν καταφέραμε τα σχολικά βιβλία των παιδιών να είναι επαρκή για τις εξετάσεις τους, ώστε οι κάθε είδους εξετάσεις να μην είναι υπόθεση μόνο των ακριβοπληρωμένων εξωσχολικών βοηθημάτων, αλλά υπόθεση και του σχολικού βιβλίου και του Σχολείου.
Τί πιο αυτονόητο από το να θέλεις ένα Δημόσιο Σχολείο να δίνει στα παιδιά βιβλία επαρκή για τις εξετάσεις τους!!!!
2) Δεν καταφέραμε να μη τυπώνει ο ΟΕΔΒ κεφάλαια και κεφάλαια και ατέλειωτα κεφάλαια που δεν περιλαμβάνονται στη διδακτέα ύλη και άρα ούτε διδάσκονται στα παιδιά και ούτε προφανώς τα διαβάζει κανένας. Για ποιο λόγο ο κάθε φορολογούμενος να πληρώνει και να ξαναπληρώνει κάθε χρόνο εκατομμύρια τυπωμένες σελίδες που δεν χρησιμοποιούνται ΠΟΥΘΕΝΑ στο μάθημα γιατί είναι εκτός ύλης;
Αφού σαν Υπουργείο, ως Πολιτεία, ως .... ως... δε θες να τις διαβάσουν τα παιδιά σου τί διάολο τις τυπώνεις και με βάζεις εμένα ως φορολογούμενο και πληρώνω και ξαναπληρώνω πράγματα που δε χρησιμοποιεί κανένας αλλά στο τέλος της χρονιάς τα παιδιά τα σχίζουνε και τα πετάνε;
3) Δεν καταφέραμε τη μέρα του σχολικού αγιασμού (πρώτη μέρα στο σχολείο) ΟΛΟΙ οι καθηγητές να είναι στις θέσεις τους και τα παιδιά να παίρνουν το οριστικό πρόγραμμά τους για το πρώτο τετράμηνο.
Την επόμενη του αγιασμού τα σχολεία θα έπρεπε να λειτουργούν κανονικότατα!
Τρία απλά και αυτονόητα αιτήματα (και πόσα άλλα απλά υπάρχουν) έθεσα, που θα μπορούσαν να έχουν λυθεί με μισή ώρα απεργίας μας...
Μα εμείς φίλοι μου δεν παλέψαμε γι΄ αυτά γιατί ούτε καν μας ένοιαζαν. Κοιτάξαμε το βόλεμά μας, τα αλισβερίσια μας και ανεχτήκαμε να σκάνε γύρω μας τα παντός είδους πυροτεχνήματα ενός διοικητικού προσωπικού τυχάρπαστων που σκουντιότανε στις σκάλες του Υπουργείου χωρίς όραμα, αλλά με περισσή ματαιοδοξία.
Διαγκωνίζονταν μεταξύ τους αυτοί για να αρπάξουν καμιά καρέκλα και δε βλέπαμε ότι τα Σχολεία λιώνανε από τα σκουντήματά τους...
Και τους ξαναψηφίζαμε για να τα λιώσουν ακόμη πιο πολύ...
Και όταν όλα αυτά τα σκουντήματα έπαιρναν και έδεναν, η ΟΛΜΕ και οι ΕΛΜΕ της Ελλάδας, απλοί θεατές στο δίκιο και στο άξιο που πνιγόταν, περιδιαβαίνανε τα σχολεία με αέρα κυβερνήτη για να λένε με χιλιάδες λέξεις πολύ λιγότερα από όσα θα μπορούσαν να είχαν πει αν είχαν σωπάσει...
Και εμείς βολευόμασταν με την προχειρότητά τους, τη ματαιοδοξία τους και τη λούφα...
Με μισή ώρα απεργίας για να μη πω με ένα απλό έγγραφο των συνδικαλιστικών οργανώσεων τα σχολικά βιβλία θα ήταν επαρκή και τα Σχολεία θα άρχιζαν στην ώρα τους...
Τώρα που γράφω, Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012, το Λύκειο το οποίο υπηρετώ και στο οποίο διδάσκω (και ποιος ξέρει πόσα άλλα σχολεία) δεν έχει ακόμη αρχίσει κανονικά τη λειτουργία του, γιατί η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας και το ΠΥΣΔΕ και δεν ξέρω ποιος άλλος, ακόμη τακτοποιούν τους καθηγητές, παίρνοντας τον ένα από δω και πηγαίνοντας τον άλλον αλλού.
Τα παιδιά του Γενικού Λυκείου Αγριάς δεν έχουν σταθερό πρόγραμμα διδασκαλίας και δεν διδάσκονται όλες τις ώρες που προβλέπει το αναλυτικό πρόγραμμά τους, γιατί ακόμη η Μαγνησία τακτοποιεί καθηγητές.
Αυτά που κάνουν τώρα τέλος Οκτωβρίου οι Διευθυντές Εκπαίδευσης (ακολουθώντας τους νόμους του Υπουργείου) θα έπρεπε με κατάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις του ΥΠΕΠΘ να τα είχαν κάνει από το Μάιο και τον Ιούνιο και στον σχολικό αγιασμό του Σεπτεμβρίου θα έπρεπε όλοι οι καθηγητές του Σχολείου να είναι παρόντες, τα παιδιά να παίρνουν το οριστικό τους πρόγραμμα και την επόμενη μέρα να αρχίζουν κανονικά τα μαθήματα, με βιβλία ικανά να αντιμετωπίσουν τις εξετάσεις τους.
Μισή ώρα απεργίας θα απαιτούσε αυτό. Αλλά η ΟΛΜΕ οι ΕΛΜΕ και οι διαγκωνιζόμενοι για τις καρέκλες του Υπουργείου και εμείς οι «αγωνιστές» δεν κοιτάξαμε κανένα κοινωνικό όραμα στα μάτια, αλλά παλέψαμε να πάει ο μισθός του νεοδιοριζόμενου καθηγητή κοντά στα 2000 ευρώ (δε θυμάμαι πόσο), ελπίζοντας κατά βάθος ότι ο δικός μας μισθός αμέσως μετά θα πήγαινε στο πάμπλουτος.
Το κάναμε τη στιγμή που βλέπαμε γύρω μας άτομα να δουλεύουν στα σούπερ μάρκετ με σπαστό ωράριο, πρωί και απόγευμα ώστε να τους τρώει όλη τη μέρα της ζωής τους και με μισθούς πείνας.
Την τσεπάρα μας κοιτάξαμε και χάσαμε την κοινωνία μας.
Αυτό πώς να το απαλύνω μέσα μου;
Παλέψαμε ώστε ο νεοδιόριστος προνομιούχος στο Δημόσιο Σχολείο να φτάσει κοντά στα 2000 ευρώ και μάλιστα φεύγοντας από το σχολείο το πολύ μέχρι την 1.30 το μεσημέρι, όταν η εργαζόμενη πρωί και βράδυ στο σουπερ μάρκετ έπαιρνε λιγότερο και από τα μισά του μισθού του νεοδιόριστου.
Κλείσαμε τα μάτια όταν άλλοι λουφαδόροι έπαιρναν τα μαλλιοκέφαλά τους από το κράτος της ρεμούλας...
Και φτάσαμε σήμερα να μην απαιτούμε ούτε μια τιμωρία κανενός αλλά πάλι να στριμωχνόμαστε πίσω από τους ίδιους που μας χάλασαν...
Αγωνιστήκαμε με ψέματα και έτσι δεν καταφέραμε να κάνουμε ούτε τα σχολεία να ξεκινούν μαθήματα στην ώρα τους.
Γενικό Λύκειο Αγριάς Μαγνησίας, Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012...Περιμένει ακόμη να του στείλουνε καθηγητές για να ξεκινήσει κανονικά η λειτουργία του.
Υπάρχει πιο μεγάλη θλίψη για έναν Δάσκαλο;
Και αυτό δεν έγινε φέτος λόγω κρίσης. Γίνεται από τότε που διορίστηκα και επαναλαμβάνεται κάθε μα κάθε χρονιά, γιατί ποτέ κανείς δε θέλησε και δεν απαίτησε ποιότητα στο Δημόσιο Σχολείο, αλλά μόνο βόλεμα.
Θυμάμαι κάποιες χρονιές, τότε στην περίοδο των παχιών αγελάδων, μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου και το Λύκειο το οποίο υπηρετώ, όχι μόνο δε λειτουργούσε κανονικά, αλλά τα παιδιά παίρνανε το πρόγραμμα της επόμενης μέρας μόνο.
Ούτε καν πρόγραμμα εβδομάδας δε μπορούσαμε να βγάλουμε γιατί οι καθηγητές μετακινιόντουσαν από τη Διεύθυνση Δ/μιας Μαγνησίας και από το ΠΥΣΔΕ και από τον ένα και τον άλλον «υπεύθυνο», σα πιόνια από δω και από κει χωρίς καμιά ουσία παρά μόνο για βολέματα, ενστάσεις, λάθη, κακούς χειρισμούς κ.λ.π.
Εκατομμύρια χαμένες διδακτικές ώρες απεργίας, χιλιάδες συνεδριάσεις, άπειρες μετακινήσεις καθηγητών από δω και από κει, χιλιάδες έντυπα συνδικαλιστικών οργανώσεων και δεν κατάφεραν να κάνουν τα σχολεία να ξεκινούν στην ώρα τους και τα σχολικά βιβλία να είναι αξιόπιστα και επαρκή για τις εξετάσεις των παιδιών...
Μα εκείνο για το οποίο στεναχωριέμαι πιο πολύ από όλα, είναι ότι δεν άκουσα ένα συγγνώμη... Οι ίδιοι άνθρωποι στις ίδιες από πάντα θέσεις έτοιμοι, μετά την παταγώδη αποτυχία τους, να με ξαναοδηγήσουν στο μέλλον τους, μπροστάρηδες αυτοί, πίσω εγώ...
Κρίμα!!!
Θρασύβουλος Κων. Μαχαίρας
Φυσικός
Γενικού Λυκείου Αγριάς
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
