Συνέντευξη τύπου Αρβανιτόπουλου για το σχέδιο «Αθηνά»

Συνέντευξη Τύπου του Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου, για την παρουσίαση του Σχεδίου «Αθηνά», για την Ανασυγκρότηση του Χάρτη των Ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης της Χώρας

 

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ:

 

«Καλημέρα σε όλους. 

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, για να ανακοινώσουμε το Σχέδιο Ανασυγκρότησης του Ακαδημαϊκού Χάρτη της χώρας, το Σχέδιο «Αθηνά» και θα θελα να σημειώσω ότι η χώρα μας βιώνει μία βαθειά και πολύπλευρη κρίση. Εμείς εδώ, όμως, στο Υπουργείο Παιδείας πιστεύουμε ότι η ανάκαμψη της χώρας δεν είναι δυνατή χωρίς την ανάταξη και την αναγέννηση του Εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Γι’ αυτό, από την πρώτη στιγμή βάλαμε συγκεκριμένες προτεραιότητες και ένα συγκεκριμένο στοχο-χρονοδιάγραμμα, το οποίο ακολουθούμε απαρέγκλιτα.

 

Θα θυμάστε ότι σε ό,τι αφορά την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, συνεχίσαμε και ολοκληρώσαμε την εφαρμογή ενός Νόμου, ο οποίος ψηφίστηκε από την προηγούμενη Βουλή με ευρεία συναίνεση. Με τις ρυθμίσεις που φέραμε τον Αύγουστο, όχι μόνο εφαρμόσαμε το Νόμο, αλλά καταδείχθηκε ότι και η συντριπτική πλειοψηφία της Ακαδημαϊκής Κοινότητας θέλει τις μεταρρυθμίσεις, θέλει να αλλάξει τα πράγματα στην Εκπαίδευση. Και όχι μόνο αυτό. Επακολούθησε και η εκλογή των Εξωτερικών Μελών των Συμβουλίων, μία διαδικασία η οποία ουσιαστικά έδωσε μία ψήφο εμπιστοσύνης στα Ιδρύματά μας, γι’ αυτό όπως είδατε, άνθρωποι κύρους, από όλες τις μεριές του κόσμου, από καταξιωμένα Ιδρύματα, με καταξιωμένη παρουσία στην εκπαίδευση, ήρθαν να στελεχώσουν αυτά τα Συμβούλια των Ιδρυμάτων.

 

Σ’ αυτό, λοιπόν, το ψηφιδωτό της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, θα κάνουμε σήμερα το επόμενο βήμα, για να προχωρήσουμε στην ανασυγκρότηση του Ακαδημαϊκού Χάρτη της Χώρας, ο οποίος φέρει παθογένειες και στρεβλώσεις, που όλοι συζητάμε, όλοι συνομολογούμε, αλλά ήρθε η ώρα να τις αλλάξουμε.

 

Επιγραμματικά, θέλω να υπενθυμίσω ότι παράλληλα γίνονται οι άλλες αλλαγές, σε όλα τα επίπεδα της Εκπαίδευσης, γιατί ήδη βρίσκεται υπό συζήτηση το Σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος για την αξιολόγηση, για να μπει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Προχωράμε, επίσης, στην κατάθεση του Νομοσχεδίου για το Λύκειο και το Τεχνολογικό Λύκειο, λαμβάνοντας υπ’ όψη και χτίζοντας πάνω στην προεργασία που έχει γίνει. 

Ο Υφυπουργός, ο κ. Παπαθεοδώρου, που ασχολείται με τα θέματα αυτά, ετοιμάζει ένα Νομοσχέδιο για τα θέματα της Ειδικής Αγωγής. Θα επακολουθήσει και ένα Νομοσχέδιο, το οποίο θα ρυθμίσει συστηματικά, τα ζητήματα της Ελληνόγλωσσης Εκπαίδευσης.

 

Να πω, επίσης, ότι μαζί με τον Υφυπουργό, σχεδιάζουμε την επόμενη εβδομάδα, να αλλάξουμε οριστικά το Χάρτη των Προτύπων Σχολείων. Ο θεσμός αυτός πρέπει να ενισχυθεί με εισαγωγικές εξετάσεις, από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, όπως συνέβαινε παλιά, γιατί αυτά τα σχολεία δεν αποτελούν σχολεία «ελίτ», αποτελούν Σχολεία Αριστείας και πρέπει να τα ενισχύσουμε.

 

Τώρα, τις παθογένειες στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, τις γνωρίζουμε όλοι. Τα τελευταία 25 χρόνια αναπτύχθηκε ένας Ακαδημαϊκός Χάρτης στη χώρα, ο οποίος πολλές φορές δε λογοδοτούσε ούτε σε επιστημονικά κριτήρια, ούτε σε επιστημονικές αναγκαιότητες, αλλά και ούτε σε αναπτυξιακά κριτήρια. Δε λογοδοτούσε στον αναπτυξιακό χάρτη της χώρας. Έγινε για λόγους, που όλοι γνωρίζουμε. Έγινε διότι αυτή ήταν μία παθογένεια του πελατειακού, πολιτικού συστήματος, ήταν μία λογική που επικράτησε, η οποία έλεγε ότι «πρέπει να ανοίξουμε ένα Πανεπιστημιακό Τμήμα σε κάθε πόλη, ένα τμήμα ΤΕΙ σε κάθε χωριό» και έτσι βρεθήκαμε με έναν Ακαδημαϊκό Χάρτη, ο οποίος αποτυπώνει όλες αυτές τις παθογένειες: κατακερματισμό γνωστικών αντικειμένων, πανσπερμία γνωστικών αντικειμένων, κατακερματισμό σε όλη την περιφέρεια.

 

Ένας Ακαδημαϊκός Χάρτης της χώρας, ο οποίος ουσιαστικά παρήγαγε ανέργους. Τμήματα με υπερεξειδικευμένα γνωστικά αντικείμενα, που στην καλύτερη περίπτωση, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα μάθημα, αλλά στήθηκαν ολόκληρα Τμήματα, πάνω σε αυτά τα γνωστικά αντικείμενα. Οι παθογένειες είναι γνωστές. Πρέπει, λοιπόν, να τις αλλάξουμε. Κάθε κρίση ενέχει, εμπεριέχει κινδύνους, αλλά δημιουργεί και ευκαιρίες. Ευκαιρίες για έναν εξορθολογισμό, ευκαιρίες για μία ουσιαστική ανασυγκρότηση του Εκπαιδευτικού Χάρτη της χώρας. Αυτές τις ευκαιρίες δε θέλουμε να τις χάσουμε, γιατί δεν υπάρχει χρόνος. Πρέπει να γίνει άμεσα αυτή η διόρθωση.

 

Η χώρα βρίσκεται σε μία βαθειά κρίση, ο πολιτικός χρόνος είναι συμπυκνωμένος, δεν έχουμε την πολυτέλεια ατέρμονων συζητήσεων. Παρόλα αυτά, όμως, η μεθοδολογία που ακολουθήσαμε ήταν μία μεθοδολογία διαλόγου. Ξεκινήσαμε συγκεντρώνοντας κατ’ αρχήν όλα τα στοιχεία, τα οποία θα μας επέτρεπαν να κάνουμε έναν εμπεριστατωμένο διάλογο, με όλους τους αρμόδιους φορείς και τα πολιτικά κόμματα. Ήταν μία επικαιροποίηση, μια συνολική συγκέντρωση στοιχείων, που δεν έχει γίνει ποτέ σ’ αυτό το βαθμό.

 

Στη συνέχεια, μιλήσαμε με τους αρμόδιους φορείς, ακούσαμε τις προτάσεις τους, μιλήσαμε με τα Ιδρύματα και στη Σύνοδο των Πρυτάνεων και στη Σύνοδο των Προέδρων των Τεχνολογικών Ιδρυμάτων και με την ΠΟΣΔΕΠ, αλλά μετά και με καθένα Ίδρυμα ξεχωριστά. Συζητήσαμε τα προβλήματα, συζητήσαμε την ανάγκη του εξορθολογισμού, ακούσαμε τις προτάσεις τους και τις λάβαμε πολύ σοβαρά υπ’ όψη. Μιλήσαμε με την Αρχή για τη Διασφάλιση Ποιότητας στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ) και μιλήσαμε και με όλα τα κόμματα.

 

Σε μία πρώτη συνάντηση, θέσαμε κατ’ αρχήν τα κριτήρια, τους κανόνες πάνω στους οποίους θα στηριζόταν το Σχέδιο αυτό.

 

Θέσαμε τα κριτήρια στις επιτροπές των κομμάτων, τα οποία μετέχουν στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Όταν καταλήξαμε στο Σχέδιο, είχαμε και πάλι επαφές με τις ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων, με τους Προέδρους των Κοινοβουλευτικών ομάδων και με επιτροπές εκπροσώπησης από τα ίδια τα κόμματα.

 

Σήμερα καταθέτουμε αυτό το Σχέδιο, αλλά ο διάλογος συνεχίζεται. Θα το αποστείλουμε στα Ιδρύματα και θα καλέσουμε την Εκπαιδευτική κοινότητα να τοποθετηθεί επί του Σχεδίου αυτού. Θα στείλουμε, επίσης, ολοκληρωμένο το Σχέδιο στα Κόμματα και η βούληση της Πολιτικής Ηγεσίας του Υπουργείου είναι να έχουμε και μία ενδελεχή συζήτηση επί του Σχεδίου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Γνωρίζετε, πάντως, ότι το Σχέδιο αυτό, δεν μετουσιώνεται και δεν υλοποιείται μέσα από ένα Νομοσχέδιο, αλλά με Προεδρικά Διατάγματα και Υπουργικές Αποφάσεις. Είναι, όμως, μία εθνική υπόθεση, πρέπει να το δούμε ως εθνική υπόθεση και για το λόγο αυτό πρέπει να γίνει μία συζήτηση επί της ουσίας, χωρίς ιδεοληψίες, χωρίς να περιχαρακωνόμαστε με βάση τις κομματικές μας ταυτότητες.

 

 

Ο πρώτος στόχος μας είναι η ενίσχυση της Δημόσιας, Δωρεάν Παιδείας.

 

Ο δεύτερος στόχος είναι η αναβάθμιση των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ μας. Θέλουμε να εξορθολογίσουμε τα γνωστικά αντικείμενα των Τμημάτων μας, να έχουμε Τμήματα και Πανεπιστήμια ισχυρά, εξωστρεφή, κόμβους αριστείας. Θέλουμε να αναβαθμίσουμε τα Τεχνολογικά Ιδρύματα. Αλλά πως; Επιστρέφοντας στην αρχική φιλοσοφία, δηλαδή εκείνη της τεχνολογικής εκπαίδευσης. Θέλουμε τα ΤΕΙ να αποτελέσουν έναν ισχυρό, τεχνολογικό πυλώνα εκπαίδευσης, όχι να γίνουν κακέκτυπα των Πανεπιστημίων.

 

Θέλουμε να ενώσουμε τον Ακαδημαϊκό Χάρτη της χώρας, με τον αναπτυξιακό χάρτη της χώρας. Δεν ισχυρίζομαι ότι η γνώση πρέπει να έχει ως μοναδικό σκοπό τη σύνδεση με την παραγωγική διαδικασία. Η γνώση είναι πολλά περισσότερα πράγματα. Σημαίνει καλλιέργεια του πνεύματος και της ψυχής, σημαίνει ενστάλαξη κανόνων ηθικής σε μία κοινωνία, σε ένα κοινωνικό σύνολο, σημαίνει έναν αγώνα για την τελείωση του ανθρώπου. Δεν μπορεί, όμως, η γνωσιακή διαδικασία για τους σκοπούς της κοινωνίας να είναι αποκομμένη από την παραγωγική διαδικασία. Και αυτό πρέπει να το χτίσουμε σταδιακά από την αρχή.

 

 

Στους φοιτητές μας, οι οποίοι πρέπει να βγουν ενισχυμένοι, μέσα από ισχυρά Τμήματα, που θα τους δίνουν πιο ισχυρά και ανταγωνιστικά πτυχία. 

Στους μαθητές μας, που σήμερα προετοιμάζονται για τις εξετάσεις και πρέπει να δουν ένα μηχανογραφικό σύστημα, με πιο ορθολογικά αντικείμενα και να γνωρίζουν ότι θα αποκτήσουν ένα πτυχίο, το οποίο δε θα είναι είσοδος στην ανεργία.

 

Απευθυνόμαστε στην ελληνική οικογένεια, η οποία ιδίως μέσα σ’ αυτή την κρίση θα πρέπει να δει ότι οι θυσίες της δεν πάνε χαμένες και ότι υπάρχει μέλλον για τα παιδιά της.

 

Απευθυνόμαστε στις τοπικές κοινωνίες και τους λέμε ότι η πραγματική επένδυση δεν είναι σε μία κοινωνία ραντιέρηδων, αλλά σε μία κοινωνία της Γνώσης. Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, οι τοπικές κοινωνίες θα βγουν ενισχυμένες, μέσα από τον εξορθολογισμό του Ακαδημαϊκού Χάρτη της χώρας και μέσα από την επένδυση στη γνώση.

 

Απευθυνόμαστε στους παραγωγικούς φορείς της χώρας, που πρέπει να συνδεθούν με αυτούς τους κόμβους αριστείας που δημιουργούμε.

 

 

Εντάσσουμε όλα ανεξαιρέτως τα Τμήματα, Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, στις Σχολές. Ενοποιούμε τα κατακερματισμένα γνωστικά αντικείμενα στα Τεχνολογικά Ιδρύματα, κυρίως αυτά που έχουν να κάνουν με τις Σχολές Διοίκησης και Οικονομίας, και αυτά που έχουν να κάνουν με την Πληροφορική, στα ΤΕΙ.

 

Αναδιατάσσουμε χωρικά τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, μέσα στις Διοικητικές Περιφέρειες. Η προσπάθειά μας είναι, Τμήματα, τα οποία ανήκουν σε μία Σχολή, να στεγάζονται σε μία πόλη, ώστε να δημιουργηθεί μία κρίσιμη Ακαδημαϊκή μάζα.

 

Προχωράμε στις συγχωνεύσεις Τμημάτων, με ομοειδή αντικείμενα, γνωστικά αντικείμενα και στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ. Συγχωνεύουμε τα Ιδρύματα, που διοικούνται από Διοικούσες Επιτροπές και έχουν λιγότερα από τέσσερα Τμήματα. Συγχωνεύουμε Ιδρύματα που λειτουργούν εντός της ίδιας Περιφέρειας και βρίσκονται σε πόλεις με μικρή χιλιομετρική απόσταση, προκειμένου να κάνουμε αυτή τη χωρική αναδιάταξη και να δημιουργήσουμε ένα Ίδρυμα ανά Περιφέρεια.

 

Εισάγουμε το Ομόσπονδο μοντέλο στην ελληνική Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Είναι ένα μοντέλο, το οποίο έχει εφαρμοστεί με επιτυχία και στη Μεγάλη Βρετανία και στη Γαλλία και αυτό το εισάγουμε στην Αττική. Γνωρίζουμε όλοι και αν κάνουμε μία ιστορική αποτίμηση και μία – αν θέλετε – γενεαλογική μελέτη του πώς προέκυψαν τα Πανεπιστήμιά μας, τι συνέβη; Υπήρχε η Πάντειος Σχολή, η Γεωπονική, η Ανωτάτη Βιομηχανική, η Ανωτάτη Εμπορική, σχολές, οι οποίες θα εντάσσονταν σε ένα Πανεπιστήμιο. Δεν συνέβη έτσι. Οι σχολές αυτές εξελίχθηκαν σε μονοθεματικά Πανεπιστήμια. Και είναι καλά Πανεπιστήμια.

 

Εντάσσοντας τα Πανεπιστήμια αυτά σε έναν ομόσπονδο κόμβο επιτυγχάνουμε τα εξής: Αυτός ο κόμβος έχει δυνατότητες να εξελιχθεί σε ένα «Κόμβο Αριστείας». Έχει δυνατότητες παροχής κινητικότητας του προσωπικού, έχει δυνατότητες που δίνει στους φοιτητές, έχει δυνατότητες οικονομίας κλίμακος, έχει δυνατότητες να ανταποκριθεί στις αναπτυξιακές προτεραιότητες της χώρας μας.

 

Οικονομία. Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Εξαιρετικό Πανεπιστήμιο.

 

Πολιτική Επιστήμη, Δημόσια Διοίκηση, Διεθνείς Σχέσεις, το Πάντειο Πανεπιστήμιο.

 

Τραπεζικές-Χρηματοιοικονομικές σπουδές, Ναυτιλία-Τουρισμός, Πανεπιστήμιο Πειραιά.

 

Πρωτογενής Τομέας, το Γεωπονικό.

 

Οικιακή Οικονομία, το Χαροκόπειο.

 

Δημιουργείται ένας Πανεπιστημιακός ομόσπονδος κόμβος. Το ομόσπονδο Πανεπιστήμιο «Αδαμάντιος Κοραής». Το οποίο φέρει και το όνομα ενός ανθρώπου που έχει συνδεθεί με το διαφωτισμό και έχει εισάγει και τον όρο «Πανεπιστήμιο» στην ελληνική γλώσσα.

 

Ενδυναμώνουμε τα Πανεπιστήμια, τα οποία διατηρούν την αυτοτέλειά τους. Διατηρούν την Ακαδημαϊκή τους αυτοτέλεια. Διατηρούν τα προγράμματα σπουδών τους, διατηρούν τα πτυχία τους και την εξέλιξη του προσωπικού τους. Δημιουργείται μια υπερδομή από τα υφιστάμενα Συμβούλια σε ένα ομόσπονδο Κεντρικό Συμβούλιο.

 

Επίσης δημιουργούμε το Ομόσπονδο Τεχνολογικό Ίδρυμα, το οποίο εντάσσουμε στο ΤΕΙ της Αθήνας, το ΤΕΙ του Πειραιά και την ΑΣΠΑΙΤΕ. Η φιλοσοφία είναι παρόμοια.

 

Αναβαθμίζουμε το Διεθνές Πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη. Όλοι γνωρίζουμε τη φιλοσοφία πάνω στην οποία βασίστηκε η ίδρυση του. Αλλά θέλουμε να καταστήσουμε το Διεθνές Πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη, ένα κόμβο που θα δημιουργήσει δίκτυο με τις Έδρες Ελληνικών Σπουδών του εξωτερικού. Θα ενισχυθεί ως Ακαδημαϊκός χώρος προσέλκυσης ξένων σπουδαστών, που ήδη το πράττει, με ξενόγλωσσα Μεταπτυχιακά προγράμματα, κατά τα πρότυπα του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας.

 

Εισακτέοι. Η εκτίμησή μας είναι ότι, θα έχουμε αύξηση εισακτέων στα Πανεπιστήμια και ελαφρά μείωση στα ΤΕΙ. Η συνολική εκτίμηση είναι, ότι η μείωση δεν θα υπερβεί το 4%.

 

Επανεξετάζουμε την απόδοση, βέβαια, επαγγελματικών δικαιωμάτων, προκειμένου να υπάρξει αντιστοιχία με τα προγράμματα σπουδών των Τμημάτων. Και βέβαια, στο πλαίσιο αυτό, θα δοθεί μεγάλη έμφαση στην απόδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων των απόφοιτων ΤΕΙ, κάτι που εκκρεμεί εδώ και χρόνια.

 

Ο συνολικός χάρτης, για να κάνουμε την συνολική αποτίμηση, μας δείχνει μετά από αυτές τις παρεμβάσεις, ότι τα 533 Τμήματα που είχαν ιδρυθεί, και τα 480 που ήταν στο μηχανογραφικό δελτίο πέρυσι, θα περιοριστούν στα 386.

 

Αυτά τα Τμήματα και με τις συνέργειες και τις συγχωνεύσεις, σχεδόν όλα θα έχουν τον απαραίτητο αριθμό μελών ΔΕΠ, που χρειάζεται για να λειτουργήσουν. Όλα εντάσσονται στις Σχολές, προκειμένου να διευκολυνθεί η κινητικότητα, η συνέργεια και η όσμωση.

 

Δημιουργούμε ανταγωνιστικά Ιδρύματα, και μειώνουμε τον κατακερματισμό τους σε πόλεις. Από 63 πόλεις, που έχουμε σήμερα, στις 51.

 

Δύο ακόμα στοιχεία τα οποία θέλω να αναφέρω ενδεικτικά. Όσον αφορά την προσπάθεια σύνδεσης του Ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας, με τον Αναπτυξιακό χάρτη της χώρας. Νομίζω ότι ομοσπονδοποίηση των δύο όρων στην Αττική, θα λειτουργήσει προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως σας την προανέφερα, αλλά υπάρχουν και άλλα παραδείγματα στην επικράτεια που προσπαθούμε να τονώσουμε τη σύνδεση των Ιδρυμάτων με την παραγωγή.

 

 

Ενισχύουμε δύο Τμήματα και τα εντάσσουμε σε Σχολές: Διοίκηση Συστημάτων Εφοδιασμού. Πού; Στα δυο μεγάλα διαμετακομιστικά κέντρα της Ελλάδας. Στη Θήβα και την Κατερίνη. Είναι συνδεδεμένα με την παραγωγική διαδικασία, τροφοδοτούν με αποφοίτους τις επιχειρήσεις, τα ενισχύουμε, τα εντάσσουμε σε Σχολή, και έτσι ακόμα περισσότερο, ενισχύεται η διασύνδεσή τους με την παραγωγική διαδικασία.

Ένα Τμήμα Ιχθυοκαλλιέργειας στο Μεσολόγγι, το οποίο γνωρίζετε ότι ενισχύεται και από ένα Ινστιτούτο που υπάρχει εκεί, είναι συνδεδεμένο με την παραγωγή, ένα Τμήμα.

Στο Κιλκίς, όπου δίνουμε έμφαση στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας. Υπάρχει ένα Τμήμα, το ενισχύουμε, είναι συνδεδεμένο με την παραγωγή.

Όπως επίσης, στην Κοζάνη: Τα Τμήματα που βρίσκονται εκεί, παρότι εντάσσονται στην Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου, τα Τμήματα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, παραμένουν στην Κοζάνη, γιατί συνδέονται με τον τομέα της βαριάς βιομηχανίας της περιοχής.

Όπως επίσης τα Τμήματα Φυτικής και Ζωικής παραγωγής βρίσκονται σε συγκεκριμένες περιοχές, όπου υπάρχει αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή.

 

Καταλήγοντας, θέλω να πω το εξής: Γνωρίζουμε όλοι, το έχετε γράψει και εσείς, ποιες είναι οι παθογένειες, και τις συνομολογούμε. Τώρα πρέπει, όλη η Κοινότητα, αυτήν την 12η ώρα, να βγει και να ολοκληρώσει έναν διάλογο που έχει αρχίσει, για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στον εξορθολογισμό και την ανασυγκρότηση του Ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας.

 

Είναι μια διαδικασία, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη, όχι μόνο με την παραγωγή, αλλά με το μέλλον του τόπου. Και πιστεύω ότι σε αυτό το διάλογο, που έχει ήδη αρχίσει, και που πρέπει να καταθέσω ότι γίνεται καλόπιστα, από όλες τις πλευρές. Θα πρέπει να το δηλώσω απερίφραστα ότι, από όλα τα κόμματα έγιναν και παρατηρήσεις, αλλά και συνολικά έγινε ένας διάλογος ουσίας, ο οποίος υπερέβαινε κατά πολύ, τις όποιες κομματικές επιφυλάξεις.

 

Γίνεται ένας διάλογος ουσίας, αυτό θα πρέπει να το επισημάνω, και θα πρέπει να ευχαριστήσω όλα τα κόμματα, αλλά και την Ακαδημαϊκή Κοινότητα, η οποία προσήλθε στο διάλογο με συγκεκριμένες προτάσεις. Πολλές από τις οποίες, οι περισσότερες, έχουν ήδη συμπεριληφθεί στην πρόταση. Έτσι, νομίζω, ότι, με την ολοκλήρωση αυτού του διαλόγου, με βάση πλέον ένα κωδικό χάρτη, μπορούμε να προχωρήσουμε στο βήμα αυτό. Από εκεί και πέρα αντιλαμβάνεστε, όλοι ότι, ιδίως στην διαδικασία την εκπαιδευτική, η εκπαιδευτική μάλλον διαδικασία, είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την αλλαγή. Πάντοτε, ο τομέας της Εκπαίδευσης, πρέπει να είναι τομέας χωρίς αγκυλώσεις, πρέπει να υπάρχουν συνέχεια διαδικασίες μιας συνεχούς αξιολόγησης, μιας συνεχούς αναζήτησης προς το καλύτερο. Υπ΄ αυτήν την έννοια η όποια προσπάθεια θα συνεχιστεί.