Alfavita Newsroom Αν ήσουν ακόμη εδώ, χθες θα ήσουν εκεί. Στη Λέσβο. Θα άφηνες κάτω τη φωτογραφική σου μηχανή και θα προσπαθούσες να τραβήξεις τη βάρκα που εμπόδισαν κάποιοι να δέσει στο λιμάνι.
Αν ήσουν ακόμη εδώ, θα προσπαθούσες να σταματήσεις τις ρατσιστικές κραυγές τους και θα σκούπιζες τα βρεγμένα από τα κύματα μαλλιά των προσφύγων.
Αν ήσουν ακόμη εδώ, θα έριχνες τους προβολείς να δουν οι βάρκες που έχουν πάνω τους, της γης τους κυνηγημένους. Αν ήσουν ακόμη εδώ, θα χάζευες την τυφλή προσφύγισσα που είδες το 2015 στην Κω να κάθεται στην αμμουδιά. Που ο ήλιος όπως είχες πει μόλις είχε ανατείλει και της φώτιζε το πρόσωπο. Που χαμογελούσε. Που δεν ήθελες να καταστρέψεις την αρμονία και τη γαλήνη και τράβηξες μερικές φωτογραφίες από κάποια απόσταση. Που την πλησίασες και της έδωσες ένα γλυκό και κατάλαβες πως ήταν τυφλή. Που συγκινήθηκες. Που είδες πως δεν είχε χάσει την πίστη της στην ελπίδα και στην ομορφιά του κόσμου.
Αν ήσουν εδώ θα έφτιαχνες μια μπέρτα να βάλει ο πατέρας που κρατάει σφιχτά το παιδί του στη βροχή στα σύνορα Ελλάδας-Βόρειας Μακεδονίας. Που είπες πως δεν φορά κόκκινη κάπα, αλλά έχει μια μαύρη πλαστική κάπα από σακούλες σκουπιδιών. Που για σένα αυτό αντιπροσώπευε τον οικουμενικό πατέρα και την άνευ όρων αγάπη του πατέρα για την κόρη του. Αν ήσουν ακόμη εδώ, θα ήσουν εκεί. Όπου υπάρχουν εκείνοι που δεν έχουν φωνή.
Όπου χρειάζεται η αγάπη σου κι η ματιά σου μέσα από τον φακό σου. Γιάννη Μπεχράκη, αγαπημένε μας, σαν σήμερα πριν ένα χρόνο, ξεκίνησες για το φευγιό σου. Είσαι όμως ακόμη εδώ. Είσαι όπου είμαστε. Μαζί. Είσαι όπου αγωνιζόμαστε για να μη μπορεί κανείς να πει «Δε γνώριζα.»
Γιαννα Κουκά
Ένας χρόνος χωρίς τον Γιάννη Μπεχράκη: Πρόσφυγας κρατάει σφιχτά το παιδί του στη βροχή στα σύνορα Ελλάδας - Βόρειας Μακεδονίας. Η φωτογραφία βραβεύτηκε με Πούλιτζερ
Γυναίκα τυφλή πρόσφυγας στην Κω: «Δεν θα ξεχάσω τον Αύγουστο του 2015 στην Κω, όταν είδα μια γυναίκα κάπως ηλικιωμένη να κάθεται στην αμμουδιά. Ο ήλιος μόλις είχε ανατείλει και της φώτιζε το πρόσωπο. Χαμογελούσε. Ήταν μια πολύ ήσυχη στιγμή. Μη θέλοντας να καταστρέψω αυτή την αρμονία και τη γαλήνη, τράβηξα μερικές φωτογραφίες από κάποια απόσταση -στην παραλία πηγαινοερχόταν κόσμος, φωτογράφοι, πρόσφυγες- και κάποια στιγμή την πλησίασα και της έδωσα ένα γλυκό, έτσι σαν καλωσόρισμα ελληνικό. Και τότε κατάλαβα πως ήταν τυφλή! Η ψυχή μου πλημμύρισε από συγκίνηση. Μου έπιασε το χέρι και, συνεχίζοντας να χαμογελά, άρχισε να μου λέει ότι ένιωθε ευγνώμων που είχε μπορέσει να φτάσει έως εδώ, που μπορούσε να νιώθει αυτό το αεράκι και τη μυρωδιά της θάλασσας. Ένιωθε ξανά ότι υπάρχει ελπίδα γι’ αυτήν, για τα παιδιά και τα εγγόνια της. Ήταν Παλαιστίνια και ήταν η δεύτερη φορά που ξεριζωνόταν, την πρώτη ως πρόσφυγας από την Παλαιστίνη στη Συρία και τη δεύτερη από τη Συρία στην Ευρώπη. Και παρ’ όλα αυτά δεν είχε χάσει την πίστη της στην ελπίδα και στην ομορφιά του κόσμου».
Πρόσφυγες στο Αιγαίο στη Δύση του Ήλιου
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Βάσεις Εισαγωγής: Πτώση σε Πολυτεχνεία και Νομικές αλλά οι Ιατρικές διεκδικούν να πάνε ψηλότερα
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 01/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
