«Παράτησα τη δικηγορία και την οικονομική επιστήμη, κρέμασα τα πτυχία μου στον τοίχο και επέλεξα να ζήσω σαν χίπης στον Μύρτο. Διάλεξα να εργαστώ σαν φορτοεκφορτωτής κηπευτικών και να ζήσω την ελεύθερη χίπικη ζωή, μένοντας σε ένα μικρό δωμάτιο στον Μύρτο, όπου τότε είχαμε πολλές φίλες Γερμανίδες, με τις οποίες αναπτύσσαμε σχέσεις. Εμείς δώσαμε το πρώτο έναυσμα για να αναπτυχθεί ο τουρισμός εδώ στον Μύρτο. Δεν έχω μετανιώσει ποτέ που διάλεξα να ζήσω στον Μύρτο σαν χίπης παρά σαν δικηγόρος στην Αθήνα», αναφέρει στο neakrtii.gr ο κ. Στεφανίδης, ένας από τους ανθρώπους που έζησαν τη χίπικη ζωή και θυμούνται πολλά από εκείνη την ανέμελη περίοδο.
Όταν στα τέλη της δεκαετίας του 1960 οι χίπις εκδιώχθηκαν από τα Μάταλα, έψαξαν και βρήκαν ότι στα νότια όρια των νομών Ηρακλείου και Λασιθίου υπάρχουν οι πιο απάνεμες ερημικές παραλίες, που συνδυάζονται με το υποτροπικό κλίμα και την εύκολη πρόσβαση στην αγορά εργασίας, επιλέγοντας να δημιουργήσουν τα καινούργια τους κοινόβια, κάτω από τα αλμυρίκια στον Μύρτο Ιεράπετρας και δευτερευόντως στα Τέρτσα Βιάννου, μένοντας σε σκηνές και σε καλύβες που έφτιαχναν μόνοι τους με καλάμια από τα παρακείμενα ρέματα.
Η δεκαετία του 1970 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980 ήταν η περίοδος που οι ξένοι χίπις μαζί με τους Έλληνες που ήθελαν να ζουν τη ζωή των “παιδιών των λουλουδιών” συνυπήρξαν στον Μύρτο και στα Τέρτσα, δημιουργώντας σχέσεις αναλλοίωτες στον χρόνο, κάνοντας οικογένειες και παιδιά, ενώ κάποιοι από αυτούς επέλεξαν τον τόπο που τους μάγεψε, δίνοντας τον δικό τους αγώνα κόντρα στο κατεστημένο και περνώντας το μήνυμά τους «κάντε έρωτα, όχι πόλεμο», αλλά και το μήνυμα της ειρήνης σε όλο τον κόσμο.
«Οι ίδιοι οι χίπις, όταν διώχτηκαν από τα Μάταλα, επέλεξαν τον Μύρτο γιατί ταίριαζε στη μορφή του τουρισμού που ήθελαν να κάνουν. Ο Μύρτος είναι απάνεμος και γύρω από την περιοχή αυτή οι χίπις μπορούσαν να βρίσκουν δουλειά στις υπαίθριες καλλιέργειες μπανάνας και κηπευτικών που υπήρχαν τότε. Πολλοί μάλιστα εργάζονταν ως συσκευαστές και φορτοεκφορτωτές κηπευτικών στο Στόμιο Ιεράπετρας.
Ζούσαν σε σκηνές και σε καλαμένιες καλύβες στην παραλία του Μύρτου, στον Βάτο και στα Τέρτσα. Ζούσαν μια ελεύθερη ζωή, χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις. Ο αείμνηστος Ούλοφ Πάλμε, πριν γίνει πρωθυπουργός της Σουηδίας, είχε ταξιδέψει στη χώρα μας με το σακίδιο στην πλάτη σαν χίπης. Εδώ στον Μύρτο για μία δεκαετία έζησε σαν χίπης και ο γνωστός τραγουδιστής και συνθέτης Στέλιος Ρόκκος, που δούλευε ως συσκευαστής κηπευτικών, όπως επίσης και μια παλιά κυβερνήτης του Καναδά», μας είπε ο πρόεδρος της Κοινότητας Μύρτου κ. Αλέκος Παντελάκης.
«Σιγά-σιγά, από τις καλαμένιες καλύβες και τις σκηνές οι χίπις άρχισαν να ενοικιάζουν μικρά χωριάτικα σπιτάκια ή δωμάτια με μια τουαλέτα και ένα κουζινάκι. Οι κάτοικοι του χωριού ξεκίνησαν να φτιάχνουν τις παλιές αποθήκες σε καταλύματα για να υποστηρίξουν αυτό το τουριστικό προϊόν που έβαζε τις βάσεις για να εξελιχτεί ο Μύρτος σε ένα σύγχρονο και ταυτόχρονα παραδοσιακό τουριστικό χωριό. Η υπεραξία που απέκτησαν τα σπίτια και η αύξηση των ενοικίων στα καταλύματα λίγο αργότερα ανάγκασε τους χίπις να μετακομίσουν σε χωριά της ενδοχώρας και κυρίως στους Μύθους», μας είπε, μεταξύ άλλων, ο κ. Παντελάκης.
Η εποχή εκείνη είχε πολλές και πολύπλευρες επιδράσεις στην τοπική κοινωνία του Μύρτου.
«Αυτοί οι άνθρωποι φέρανε τα “καινά δαιμόνια” στον Μύρτο», μας είπε ο καθηγητής Μαθηματικών κ. Βαγγέλης Φραγκιαδάκης, που έζησε με χίπις την εποχή εκείνη.
«Μας έφεραν ένα νέο τρόπο ζωής και δημιούργησαν πολλές όμορφες σχέσεις με τους νέους της εποχής εκείνης. Ενώ την περίοδο εκείνη δεν τολμούσαμε να πούμε μια καλημέρα σε μια ντόπια κοπέλα που μας άρεσε και η παραλία του χωριού ήταν χωρισμένη στα δύο, για τους άντρες και χωριστά για τις γυναίκες, που κολυμπούσαν με τα κομπινεζόν, ξαφνικά είδαμε τις νεαρές χίπισσες να κυκλοφορούν με τα μπικίνι στο χωριό και να έχουν ελεύθερες σχέσεις χωρίς κανένα ταμπού, έκαναν μάλιστα και το πρώτο στρατόπεδο γυμνιστών στην παραλία Βάτος, 2 χλμ. δυτικά του Μύρτου. Εμείς, δε, οι νεαροί τότε περιμέναμε κάθε μέρα το λεωφορείο του ΚΤΕΛ να δούμε τι νέο όμορφο κόσμο θα φέρει στο χωριό», μας είπε ο κ. Φραγκιαδάκης.
Στον Μύρτο δημιουργήθηκαν πολλές σχέσεις με τους χίπις και κάποιοι έμειναν για πάντα στο χωριό, όπως για παράδειγμα ο κ. Παναγιώτης Κοντοπόδης.
«Την εποχή εκείνη κοιμόμασταν 200 άτομα στην παραλία, στο λιμανάκι, κάτω από τα αλμυρίκια, σε τέντες, σε σκηνές ή σε αυτοσχέδιες καλαμένιες καλύβες. Ζούσαμε μαζί με τους ξένους χίπις και δουλεύαμε στις υπαίθριες μπανάνες και στις καλλιέργειες κηπευτικών. Στα Τέρτσα έμεναν στην παραλία 20-40 άτομα. Αργότερα νοικιάσαμε δωμάτια και πληρώναμε για το νοίκι ενός μηνός ό,τι μεροκάματο παίρναμε μία μέρα στα χωράφια. Κάναμε πάρτι κάθε βράδυ στην παραλία με κιθάρες και άλλα όργανα, ανάβαμε φωτιά στην άμμο και περνούσαμε πάρα πολύ ωραία, καθώς οι σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων ήταν πολύ ελεύθερες και κάναμε πολλά παιχνίδια και έρωτες. Πολλοί δε από εμάς τους χίπιδες παντρευτήκαμε με ξένες και κάναμε οικογένεια», μας είπε ο κ. Παναγιώτης Κοντοπόδης.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη