Η εκπαίδευση με μία ματιά στην Ελλάδα το 2012

Η εκπαίδευση με μία ματιά στην Ελλάδα του 2012

Ρίχνοντας  μια ματιά στα στοιχεία της νέας έκθεσης του Ο.Ο.Σ.Α. που δημοσιεύτηκε το Σεπτέμβρη του 2012 βλέπουμε  πως αντιλαμβάνονται την εκπαιδευτική πολιτική  αυτοί που τη σχεδιάζουν.

Όπως πάντα οι δείκτες είναι μόνο ποσοτικοί και μετρήσιμοι: ώρες, άτομα, μισθοί, δαπάνες.

Στην προσπάθεια αυτή της ομογενοποίησης των δεικτών δεν καταγράφεται το εκπαιδευτικό σύστημα κάθε χώρας και δύσκολα αντιλαμβάνεται κανείς το διαφορετικό ή το καλύτερο ή το θετικότερο  για τους μαθητές.

Η «εταιροποίηση» των δεδομένων στην εκπαίδευση έχει άλλο προσανατολισμό.

Η κατάταξη σε αυτές τις λίστες  είναι πασιφανές πως απλά δείχνει τον τρόπο πως  μία χώρα μπορεί να διαθέσει   λιγότερα χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό χωρίς να καταργήσει  την εκπαίδευση.

Επίσης είναι ένα βολικό μοντέλο υπολογισμού  του αυριανού αριθμού εργαζομένων και των  προσόντων του, ώστε η σχετική νομοθεσία για τις αμοιβές του να προσαρμοστεί ανάλογα και να αυξηθεί η φορολογία τους.

Πόσοι αποφοιτούν, από ποια βαθμίδα εκπαίδευσης, οι νυν εργαζόμενοι  ποιας βαθμίδας είναι απόφοιτοι, ποια η διαφορά μισθών μεταξύ εργαζομένων υποχρεωτικής εκπαίδευσης, δευτεροβάθμιας και πανεπιστημιακής  είναι μερικά από τα ερωτήματα που συναντάμε στην έκθεση.

Θεωρώντας τα γενικότερα αυτά στοιχεία αξιόπιστα, παρατηρούμε πως:

Σήμερα στην Ελλάδα 1 στα  4 άτομα του ενεργού πληθυσμού είναι απόφοιτοι υποχρεωτικής εκπαίδευσης και αμείβονται με τα ¾ του μισθού του αποφοίτου της δευτεροβάθμιας.

Το ποσοστό των αποφοίτων της δευτεροβάθμιας τα τελευταία 20 χρόνια τριπλασιάστηκε και επιπλέον 1 στους 3 είναι πλέον κάτοχος πανεπιστημιακού πτυχίου.

Άρα  οι νέοι που εισέρχονται στην αγορά εργασίας διαθέτουν περισσότερα προσόντα (απόφοιτοι δευτεροβάθμιας - μεταδευτεροβάθμιας) αλλά είναι αρκετά περισσότεροι από το 1990.

 Η ομάδα που πλήττεται περισσότερο από την ανεργία στις μέρες μας σε 33 χώρες είναι οι απόφοιτοι της δευτεροβάθμιας, αλλά και ο αριθμός όσων έχουν πανεπιστημιακό πτυχίο ή δίπλωμα Ι.Ε.Κ.  και δεν εργάζονται  διπλασιάστηκε  στην Ελλάδα σε σχέση με  το μέσο όρο του Ο.Ο.Σ.Α. (34 χώρες).

Στις άλλες χώρες η ομάδα των αποφοίτων Α.Ε.Ι. πλήττεται λιγότερο. Βέβαια στην Ελλάδα θα εξακολουθήσει να ανεβαίνει ο αριθμός των άνεργων πτυχιούχων αν λάβουμε υπόψη μας πως μόνο στον τομέα της εκπαίδευσης,  ο αριθμός των αναπληρωτών που εργάζονται στην εκπαίδευση διαρκώς μειώνεται και ήδη έχει δρομολογηθεί για το 2013-16 η περαιτέρω μείωση της στελέχωσης των δημόσιων σχολείων.

Επίσης 1 στους 5 από 15 μέχρι 25 χρονών στην Ελλάδα ούτε σπουδάζει, ούτε «απασχολείται» (ο όρος του Ο.Ο.Σ.Α. για την εργασία, γιατί εμπεριέχει και τη μη αμειβόμενη εργασία μέσω της πρακτικής εξάσκησης ή της μαθητείας ή αλλιώς τη «δια βίου μάθηση» ).

Δεν είναι τυχαία η δήλωση του επικεφαλής του Ο.Ο.Σ.Α.  πως φοβάται πως  μια ολόκληρη γενιά  θα πάει χαμένη. Αυτό όμως δεν είναι μετρήσιμος δείκτης στις σχετικές εκθέσεις που χαράσσουν  την εκπαιδευτική πολιτική σε όλο τον κόσμο.

Μετρήσιμος δείκτης είναι η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στη χρηματοδότηση της τριτοβάθμιας ή άλλων βαθμίδων, αλλά στη σχετική έκθεση διαπιστώνουμε μια προτίμηση του ιδιωτικού τομέα προς την τριτοβάθμια, δηλαδή στις  στοχευμένες χρηματοδοτήσεις στην έρευνα από φαρμακευτικές εταιρείες  ή από εταιρίες κινητής τηλεφωνίας κ.ά.

Στην Ελλάδα στον προαναφερόμενο πίνακα δεν υπάρχουν  στοιχεία για τις δαπάνες ανά μαθητή,  όπως  υπαγορεύει ο Ο.Ο.Σ.Α. γιατί 2 υπουργεία χρηματοδοτούν την εκπαίδευση στη χώρα μας , το Παιδείας τους μισθούς  και τα λειτουργικά έξοδα το υπ. Εσωτερικών (μέσω δήμων).Άρα μέχρι να αλλάξει ο τρόπος χρηματοδότησης, μισθοί και λειτουργικά μόνο από το Παιδείας ή μόνο από το Εσωτερικών, σχετικά δεδομένα δε θα καταγράφονται. Παρόλα αυτά καταλήγουν σε συμπεράσματα για το κόστος ανά μαθητή, όπως θα δούμε παρακάτω.

Στην έκθεση είναι εντυπωσιακό το ποσοστό των 13 %  ως  διαθέσιμες δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση  στις χώρες του Ο.Ο.Σ.Α. χωρίς να αναφέρεται πόσες χώρες αφορά.

Η τελευταία ενότητα της έκθεσης εξειδικεύεται πάλι σε μετρήσιμους δείκτες , αναλογία μαθητών ανά δάσκαλο, ώρες διδασκαλίας, ωράριο εκπαιδευτικών.

Στην ενότητα με την αναλογία μαθητών ανά δάσκαλο δεν παρέχονται στοιχεία για την Ελλάδα στη φετινή έκθεση. Όμως  βλέπουμε πως στις χώρες του Ο.Ο.Σ.Α (μεταξύ αυτών κι αρκετές ευρωπαϊκές) σε κάθε εκπαιδευτικό στη δευτεροβάθμια αναλογούν κατά μέσο όρο 13,8 μαθητές. Στην ελληνική νομοθεσία η αναλογία αυτή είναι διπλάσια στη δευτεροβάθμια, το ανώτερο είναι 27 μαθητές ανά καθηγητή και ασκούνται πιέσεις για ακόμα μεγαλύτερο αριθμό μαθητών ανά τάξη.

Στην πρωτοβάθμια  η αναλογία στη Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Αυστρία, Φιλανδία κ.ά. είναι 15,8 μαθητές ανά δάσκαλο, στην ελληνική νομοθεσία είναι  9 μαθητές περισσότεροι, αλλά με το πάγωμα των προσλήψεων σε μόνιμους και αναπληρωτές  από το 2010 και μετά , ο αριθμός των 25 και άνω μαθητών ανά τάξη τείνει να γίνει ο πάγιος αριθμός μαθητών ανά τάξη πανελλαδικά.

Η ποιότητα στην εκπαίδευση εξαρτάται άμεσα από αυτήν την αναλογία, συνυπολογίζοντας και τη σύγχρονη προτεραιότητα της εκπαίδευσης  στον ψηφιακό εγγραμματισμό.

Στο θέμα των ωρών παρακολούθησης  ανά έτος τα στοιχεία του πίνακα δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα στο ελληνικό σχολειό. Οι μαθητές στα δημόσια δημοτικά σχολεία  είναι περίπου 590.000 με αυξητική τάση εγγραφών τα τελευταία έτη και για τα επόμενα (διακοπή φοίτησης στα ιδιωτικά σχολεία, αύξηση αριθμού γεννήσεων κ.ά.).

Περίπου 300.000 μαθητές φοιτούν στα σχολεία Ε.Α.Ε.Π. όπου ο υποχρεωτικός χρόνος διδασκαλίας για το μαθητή είναι 35 ώρες τη βδομάδα, για 38 βδομάδες του έτους, δηλαδή 1330 ώρες διδασκαλίας το χρόνο  στην Ελλάδα. Ο αντίστοιχος χρόνος στις χώρες του Ο.Ο.Σ.Α   774   ώρες διδασκαλίας  ανά  έτος. Οι μισοί μαθητές στην Ελλάδα διδάσκονται ετησίως 556 ώρες περισσότερες σε σύγκριση με 34 άλλες χώρες του κόσμου.

Οι υπόλοιποι 290.000 μαθητές στην Ελλάδα  έχουν υποχρεωτικό χρόνο διδασκαλίας στις μικρές τάξεις 25 ώρες και οι μεγάλες 30   ώρες, δηλαδή ετήσιο χρόνο παρακολούθησης 950 ώρες οι μικρές τάξεις και 1140 ώρες οι μεγάλες.

Στον πίνακα όμως αναφέρεται πως οι μικρές τάξεις στην Ελλάδα  παρακολουθούν 720 ώρες ετησίως και 812 οι μεγάλες  κατά πολύ λιγότερο από την πραγματικότητα.

Σχετικά με το ωράριο των εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια αναφέρεται πως εργάζονται 15,5 ώρες διδασκαλίας τη βδομάδα, δηλαδή 589 ώρες το χρόνο, ενώ για παράδειγμα στα σχολεία Ε.Α.Ε.Π  ο εκπαιδευτικός εργάζεται 22 ώρες τη βδομάδα , δηλαδή 836 διδακτικές ώρες ετησίως. Με άλλα λόγια 54 ώρες περισσότερες από το μέσο όρο με πολύ χαμηλότερο μισθό.

  «Οι μισθοί  των εκπαιδευτικών, οι  οποίοι αποτελούν συνήθως το μεγαλύτερο μέρος των προϋπολογισμών της εκπαίδευσης, είναι συγκριτικά χαμηλοί στην Ελλάδα. Είναι μικρότεροι σε όλα τα  σημεία σύγκρισης»

«Το μισθολογικό κόστος ανά μαθητή είναι πάνω από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ, κυρίως γιατί οι  Έλληνες  εκπαιδευτικοί έχουν λιγότερο χρόνο για τη διδασκαλία και η  Ελλάδα έχει μικρότερες τάξεις» αναφέρεται σε άλλη έκθεση του Ο.Ο.Σ.Α  κι αντιλαμβανόμαστε γιατί τα στοιχεία των εκθέσεων του δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα αλλά την προσαρμόζουν σε προειλημμένα συμπεράσματα που οδηγούν σε πολιτικές που είναι φθηνότερες για τον κρατικό προϋπολογισμό και  δεν αναβαθμίζουν την παιδεία (μη χρηματοδότηση μεταφοράς μαθητών, κατάργηση δωρεάν βιβλίου, 45% μείωση λειτουργικών εξόδων των σχολείων, μη εργαζόμενο έμπειρο διδακτικό προσωπικό-αναπληρωτές, κατάργηση β΄ ξένης γλώσσας για τα Ε.Α.Ε.Π. κ.ά.)

Αυτές οι αναλυτικές εκθέσεις με τα παραποιημένα και τα αμφισβητούμενα στοιχεία δε νομιμοποιούν αντιεκπαιδευτικές και αντιπαιδαγωγικές πολιτικές (π.χ. διακοπή φοίτησης προνηπίων, μαθητών ΣΜΕΑ λόγω μη μεταφοράς τους στο σχολείο κ.ά.)

Μπορεί να απενεχοποιούν φαινομενικά  τους σχεδιαστές της εκπαιδευτικής πολιτικής αλλά ουσιαστικά στερούν προνόμια,  κοινωνικά και μορφωτικά αγαθά από τους μαθητές και τις μαθήτριες που φοιτούν στην Ελλάδα και εδραιώνουν την ανισότητα εις βάρος τους σε σύγκριση με τους υπόλοιπους μαθητές.

Ή στη γλώσσα του Ο.Ο.Σ.Α

Βραχυπρόθεσμα

«η οικογενειακή δέσμευση για την εκπαίδευση, που αντικατοπτρίζεται σε σημαντικές οικονομικές επενδύσεις των νοικοκυριών στην Ελλάδα  στις  εκπαιδευτικές υπηρεσίες πέραν των τακτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων» μπορεί να διευρυνθεί και στα δημόσια  σχολεία ως επιχειρηματική δράση εξαιρετικά προσοδοφόρα

Μακροπρόθεσμα
οι μελλοντικοί φορολογούμενοι στην Ελλάδα θα έχουν πολύ λίγα προσόντα για να υπάρχει η δυνατότητα φορολόγησης του ισχνού μισθού τους ή του επιδόματος ανεργίας τους.

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

VOUCHER Green Skills 400 ευρώ: Ξεκινήστε ΑΜΕΣΑ εδω

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 7/8

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber