Thumbnail
της Vallia Vallio

της Vallia Vallio

Ο Gombrich λέει πως «στην πραγματικότητα η Τέχνη δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο οι καλλιτέχνες».

Είναι μία απάντηση θα λέγαμε στο ερώτημα «τι είναι Τέχνη».

Η τέχνη άλλωστε, με κεφαλαίο ή όχι «τ», είναι μάλλον υποκειμενική. Ίσως και απλά να μην υπάρχει. Είναι κάτι που ο καθένας βλέπει διαφορετικά. Η τέχνη είναι ένα άυλο όνειρο. Μια σκέψη. Μια ζωή ή μια εμπειρία. Μια φάρσα, ένα μοιρολόι, μια λέξη ή η ίδια η σιωπή. Η τέχνη, ό,τι κι αν είναι για τον καθένα μας, το σίγουρο είναι πως είναι σημαντική. Τη χρειαζόμαστε όσο τον αέρα που αναπνέουμε. Τη χρειαζόμαστε, τη βλέπουμε και τη ζούμε, κάποιοι την αναζητάμε, κάποιοι άλλοι τη δημιουργούν. Και κάποιοι... την κλέβουν.

Εφτά διάσημοι πίνακες που κλάπηκαν με εντυπωσιακό ή περίεργο τρόπο από καλά και λιγότερο καλά φυλασσόμενους χώρους. Εφτά έργα τέχνης, κάποια από τα οποία δεν έχουν ακόμα ανακτηθεί. Φήμες θέλουν άλλα να βρίσκονται στα χέρια των ληστών, άλλα σε προσωπικές συλλογές και άλλα πεταμένα στα σκουπίδια.

1911, Μουσείο Λούβρου, Παρίσι












 

 

 

 

 

Ο Vincenzo Perrugia κλέβει τον πιο διάσημο ίσως πίνακα του κόσμου, τη Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι στις 21 Αυγούστου του 1911. Θεωρείται ο μεγαλύτερος κλέφτης έργων τέχνης του 20ου αιώνα. Οι αστυνομικοί πίστευαν πως ο Peruggia εισέβαλε στο μουσείο την προηγούμενη μέρα, γνωρίζοντας πως το μουσείο θα είναι κλειστό την επομένη. Ο ίδιος όμως, στην ανάκριση του, είπε πως μπήκε στο μουσείο την ημέρα της κλοπής και μάλιστα από την πόρτα, την ώρα που έμπαιναν κάποιοι εργαζόμενοι του μουσείου, φορώντας την λευκή φόρμα εργασίας που χρησιμοποιούσαν οι εργαζόμενοι για να μην ξεχωρίζει.

Ο Peruggia έκρυβε τον πίνακα στο διαμέρισμά του στο Παρίσι. Όταν πήγε εκεί η αστυνομία για να τον ανακρίνει, ο ίδιος είχε άλλοθι λέγοντας πως εκείνη την ημέρα εργαζόταν σε άλλο σημείο της πόλης. Αφού κράτησε τον πίνακα κρυμμένο για δύο χρόνια, τον πήρε και επέστρεψε στην Ιταλία. Τον κράτησε σε ένα διαμέρισμα στη Φλωρεντία, όμως έγινε ανυπόμονος και πιάστηκε όταν επικοινώνησε με τον Alfredo Geri, ιδιοκτήτη μίας γκαλερί στη Φλωρεντία. Αφού πιάστηκε ο κλέφτης, ο πίνακας εκτέθηκε σε όλη την Ιταλία και τελικά επέστρεψε στη θέση του το 1913. Ο Perrugia αφέθηκε ελεύθερος σε σύντομο χρονικό διάστημα και πολέμησε για τον ιταλικό στρατό κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Εκτιμώμενη αξία: αξιολογήθηκε το 1962 στα 100 εκατομμύρια δολάρια. Σήμερα εκτιμάται στα 782 εκατομμύρια.

Δεκέμβριος 1984, Καθεδρικός St. John, Βενετία

 

 

 

 

 

 

 

Ο Άγιος Ιερώνυμος γράφει, ένας πίνακας του Caravaggio, κλάπηκε από τον Καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη στις 29 Δεκεμβρίου του 1984. Ο πίνακας υπέστη ζημιές αφού οι κλέφτες τον αφαίρεσαν από την κορνίζα του, κόβοντάς τον. Επέστρεψε στη θέση του στις 4 Αυγούστου του 1988. Ο Ugo Mifsud Bonnici, πρώην πρόεδρος της Μάλτας, συμμετείχε ενεργά στην ανάκτηση του κλεμμένου πίνακα του Caravaggio.

Μάρτιος 1990, Μουσείο Isabella Stewart Gardner, Βοστόνη









 

 

 

 

 

Στις 18 Μαρτίου του 1990, ένα ζευγάρι ληστών ντυμένοι αστυνομικοί της Βοστόνης μπήκαν στο Μουσείο προφασιζόμενοι ότι ειδοποιήθηκαν για κάποιο πρόβλημα. Το ζευγάρι άρπαξε 13 πίνακες, μεταξύ των οποίων και ο διάσημος πίνακας Το Κονσέρτο, του Βερμέερ, καθώς και έργα των Ντεγκά και Ρέμπραντ. Ο πίνακας είναι ένα έργο του 1664 και απεικονίζει δύο γυναίκες και έναν άνδρα να δημιουργούν μουσική σε ένα αμυδρά φωτισμένο σαλόνι. Το κονσέρτο κρατάει το ρεκόρ του πιο ακριβού πίνακα που έχει κλαπεί ποτέ και δεν έχει ακόμα ανακτηθεί. Η αξία του υπολογίζεται στα 200 εκατομμύρια δολάρια.

Φεβρουάριος 1994, Εθνική Πινακοθήκη, Όσλο & Αύγουστος 2004, Μουσείο Μουνχ, Όσλο

 

 

 

 

 

 

 

 

Στις 12 Φεβρουαρίου του 1994, την ίδια ημέρα της έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στην πόλη Lillehammer, δύο άντρες μπήκαν στην Εθνική Πινακοθήκη του Όσλο και έκλεψαν την Κραυγή, έναν από τους διασημότερους πίνακες του Μουνχ, αφήνοντας ένα σημείωμα το οποίο έλεγε «ευχαριστούμε για τη φτωχή ασφάλεια». Ο πίνακας είχε μεταφερθεί σε μία δεύτερη αποθήκη της Πινακοθήκης ως μέρος των Ολυμπιακών εκδηλώσεων. Η Νορβηγική αστυνομία έβαλε σε εφαρμογή μία επιχείρηση σε συνεργασία με τη βρετανική αστυνομία και το Μουσείο Getty και ο πίνακας ανακτήθηκε άθικτος στις 7 Μαΐου του 1994. Τον Ιανουάριο του 1996, τέσσερις άντρες καταδικάστηκαν για την κλοπή, μεταξύ των οποίων και ο Pål Enger, ο οποίος το 1988 είχε καταδικαστεί για την κλοπή του Βαμπίρ, ενός άλλου πίνακα του Μουνχ.

Η Κραυγή κλάπηκε στις 22 Αυγούστου του 2004, κατά τη διάρκεια της ημέρας, όταν κουκουλοφόροι ένοπλοι ληστές εισέβαλαν στο Μουσείο Μουνχ στο Όσλο και έκλεψαν μαζί και τη Μαντόνα του ίδιου ζωγράφου. Ένας μάρτυρας φωτογράφισε τους ληστές καθώς έβγαιναν από το Μουσείο κρατώντας στα χέρια τους τα έργα τέχνης. Στις 8 Απριλίου του 2005, η Νορβηγική αστυνομία συνέλαβε έναν ύποπτο που φερόταν να έχει σχέση με την κλοπή, αλλά οι πίνακες παρέμεναν άφαντοι και κυκλοφόρησαν φήμες πως οι ληστές τους έκαψαν για να εξαφανίσουν τα ίχνη. Στις 1 Ιουνίου του 2005, με τέσσερις υπόπτους σε κράτηση, η κυβέρνηση του Όσλο προσέφερε αμοιβή 2 εκατομμύρια κορώνες για πληροφορίες που θα βοηθούσαν στον εντοπισμό. Το Μουσείο Μουνχ παρέμεινε κλειστό για δέκα μήνες ώστε να ενισχυθεί η ασφάλεια.

Στις 31 Αυγούστου του 2006, η Νορβηγική αστυνομία ανακοίνωσε ότι ανέκτησε την Κραυγή και τη Μαντόνα, αλλά δεν αποκάλυψε λεπτομέρειες. Οι πίνακες ήταν σε καλύτερη από την αναμενόμενη κατάσταση. «Είμαστε 100% σίγουροι ότι είναι τα πρωτότυπα», είχε δηλώσει ο αρχηγός της αστυνομίας Iver Stensrud. Τα συντηρημένα έργα επέστρεψαν στο Μουσείο στις 23 Μαϊου του 2008. Η Κραυγή είχε κάποιες ζημιές, αλλά η συνολική ακεραιτότητα του έργου δεν είχε παραβιαστεί.

Εκτιμώμενη αξία: 110 εκατομμύρια δολάρια

Φεβρουάριος 2008, Ζυρίχη, Ελβετία

 

 

 

 

 

 

 

 

Το αγόρι με το κόκκινο γιλέκο, ένας πίνακας του Πολ Σεζάν, κλάπηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 2008 από το Ίδρυμα E.G. Bührle της Ζυρίχης. Μαζί με άλλα τρία έργα τέχνης, ήταν το πιο πολύτιμο έργο του Ιδρύματος. Η ληστεία έγινε από τρεις κουκουλοφόρους ένοπλους άνδρες, για τους οποίους οι αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν πως μιλούσαν γερμανικά με σέρβικη προφορά. Η αστυνομία έκανε επιδρομές και συλλήψεις στην πόλη του Βελιγραδίου και στο κέντρο της πόλης Κάρακ, οι οποίες έγιναν σε συνεργασία με την αστυνομία και άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Οι εμπειρογνώμονες είπαν πως οι ληστές εκμεταλλεύτηκαν την χαμηλής ποιότητας ασφάλεια του Ιδρύματος, χωρίς να γνωρίζουν από τέχνη και πόσο δύσκολο είναι να πουλήσεις έναν πίνακα τόσο διάσημο. Οι ληστές πήραν τα πρώτα τέσσερα έργα που πρόλαβαν ν’ αρπάξουν πριν κλείσει το Ίδρυμα. Αν και ο πίνακας που πήραν ήταν από τους πολυτιμότερους, άφησαν πίσω τους το δεύτερο πιο πολύτιμο πίνακα του Ιδρύματος, την αυτοπροσωπογραφία του Σεζάν, αξίας 98 εκατομμυρίων. δολαρίων. Το έργο ανήκε στη συλλογή 200 έργων τέχνης του δισεκατομμυριούχου βιομηχάνου πρώην ναζιστή Emil Buehrle, ο οποίος πέθανε το 1956. Ο πίνακας βρέθηκε στη Σερβία στις 12 Απριλίου του 2012 και επεστράφη στη θέση του.

Εκτιμώμενη αξία: 91 εκατομμύρια δολάρια.
Μάιος 2010, Μουσείο Art Moderne de la Ville, Παρίσι






 

 

 

 

 

Μία από τις πιο περίεργες κλοπές, έλαβε θέση στις 20 Μαΐου του 2012, στο Παρίσι. Το αριστούργημα του Πικάσο Le pigeon aux petits pois, κλάπηκε από το Μουσείο Art Moderne και ήταν ένας από τους 5 πίνακες που κλάπηκαν, με εκτιμώμενη αξία περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια. Στη σκηνή του εγκλήματος βρέθηκαν μόνο ένα σπασμένο λουκέτο και ένα σπασμένο παράθυρο. Ο ληστής ήταν επαγγελματίας αφού αφαίρεσε από τις κορνίζες τα έργα χωρίς να τα κόψει. Η αστυνομία ισχυρίζεται πως η δουλειά αυτή ήταν ενός μόνο ανθρώπου και όχι μιας ομάδας. Ένας άντρας συνελήφθη και καταδικάστηκε το 2011, ο οποίος ισχυρίζεται πως φοβήθηκε και μετά την κλοπή πέταξε τον πίνακα στα σκουπίδια. Πολλοί εκφράζουν τις αμφιβολίες τους και θεωρούν ότι ο πίνακας κάποια στιγμή θα ανακτηθεί.

Αύγουστος 2010, Κάιρο






 

 

 

 

Ο διάσημος πίνακας του Βαν Γκονγκ Άνθη Παπαρούνας αφαιρέθηκε από την κορνίζα του στις 21 Αυγούστου του 2010, όπως ανέφερε ο Farouk Hosni στην αστυνομία. Η αστυνομία μελέτησε το βίντεο από την κάμερα ασφαλείας και ανέκρινε τους υπαλλήλους του μουσείου. Ο ίδιος πίνακας είχε κλαπεί από το ίδιο μουσείο το 1977 και επέστρεψε δέκα χρόνια αργότερα. Το μουσείο Mahmoud Khalil δημιουργήθηκε από το Αιγυπτιακό κράτος το 1930 και φιλοξενεί επίσης έργα των Μονέ, Ρενουάρ και Ντεγκά. Ο πίνακας δεν έχει ακόμα βρεθεί.

Εκτιμώμενη αξία: 55 εκατομμύρια δολάρια (αμοιβή για την εύρεση του πίνακα: 175.000 δολάρια)

 

 

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 12/8

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

diamantopoyloy_1.jpg
Το μάθατε; Η Άννα Διαμαντοπούλου παραιτήθηκε αλλά μην πάει ο νους σας στο κακό!

Η Coca-Cola HBC AG ανακοίνωσε ότι η Άννα Διαμαντοπούλου, ανεξάρτητο μη εκτελεστικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και μέλος της Επιτροπής...

Το μάθατε; Η Άννα Διαμαντοπούλου παραιτήθηκε αλλά μην πάει ο νους σας στο κακό!
odontiatros
Ευρώπη: Από ποιες χώρες αποφοιτούν οι περισσότεροι γιατροί και οδοντίατροι – Η θέση της Ελλάδας
Τα υψηλότερα ποσοστά αποφοίτησης καταγράφηκαν στη Βουλγαρία, με εντυπωσιακή αναλογία 29,5 γιατρούς ανά 100.000 κατοίκους, ακολουθούμενη από τη Μάλτα...
Ευρώπη: Από ποιες χώρες αποφοιτούν οι περισσότεροι γιατροί και οδοντίατροι – Η θέση της Ελλάδας