Τα Πειραματικά Σχολεία ως δούρειος ίππος του υπουργείου Παιδείας

   Ας ξεκαθαρίσουμε, όμως, τα πράγματα. Τα πειραματικά σχολεία δομούνται με την λογική των σχολείων των αρίστων όπου καλλιεργείται ο ανταγωνισμός κι ο ελιτισμός στους μαθητές αλλά και στους καθηγητές τους. Το υπουργείο Παιδείας ασκεί ασφυκτικό έλεγχο σ’ αυτά, χρησιμοποιώντας τα ως δούρειο ίππο μέσα στην δημόσια εκπαίδευση κι εφαρμόζει, χωρίς καμιά αντίσταση, κάθε αντιδραστικό μέτρο, κάνοντας πρόβα στα μέτρα που πρόκειται να εφαρμόσει μελλοντικά στα υπόλοιπα σχολεία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ατομική αξιολόγηση, η οποία εφαρμόστηκε πανηγυρικά στα πειραματικά και προωθείται την φετινή χρονιά για όλους τους εκπαιδευτικούς. Το κλίμα μεταξύ των καθηγητών σ’ αυτά τα σχολεία, που χαρακτηρίζονται κι ως πρότυπα, είναι βαθιά ανταγωνιστικό, οι διδάσκοντες επιδίδονται μονίμως σε έναν αγώνα δρόμου για τη βελτίωση του προσωπικού τους φακέλου ενώ η συλλογική λειτουργία κι ο συνδικαλισμός απουσιάζουν εντελώς. Η λειτουργία των πειραματικών σχολείων διέπεται από την λογική της αγοράς και της βιτρίνας και δεν προσφέρει ιδιαίτερα πράγματα στα παιδιά, μιας που κι αυτά καταφεύγουν στα φροντιστήρια για να ανταποκριθούν στις ακραίες απαιτήσεις των πανελλαδικών εξετάσεων.

   Τελικά, όπως φαίνεται, πολλοί γονείς, αριστεροί ή δεξιοί, ακόμη και συνάδελφοι καθηγητές δημόσιων σχολείων θαμπώνονται από την βιτρίνα των πειραματικών και δεν τους ενοχλούν καθόλου οι εξετάσεις εισαγωγής σ’ αυτά. Αν είχαν αρκετά χρήματα, πιθανά να έστελναν τα παιδιά τους στα πολυδιαφημισμένα ιδιωτικά σχολεία όπως το Κολέγιο Αθηνών ή το Κολέγιο Ανατόλια στην Θεσσαλονίκη. Γι’ αυτούς, το απαξιωμένο δημόσιο σχολείο καταλήγει να είναι μια αναγκαστική λύση. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, πως το υπουργείο Παιδείας βρίσκει εύφορο έδαφος να περνά στην κοινή γνώμη, ως αναγκαίο, κάθε αντιδραστικό κι οπισθοδρομικό μέτρο και να οδηγεί τα σχολεία δεκαετίες πίσω, στον επιθεωρητισμό και στην εξάλειψη κάθε έννοιας παιδαγωγικής ελευθερίας, με τελικό στόχο την πλήρη υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

 

Η ΕΠΟΧΗ