Alfavita Newsroom Καλή σχολική χρονιά, με πίστη
στην αποστολή του σχολείου,
στην ακτινοβολία του εκπαιδευτικού επαγγέλματος,
στη δυναμική του εκπαιδευτικού κινήματος!
Η σημερινή κρίση της χώρας μας δεν είναι μια παρένθεση που κάποια στιγμή θα κλείσει και θα ξαναβρεθούμε στην παλιά λεωφόρο της ευημερίας. Όχι, η κρίση θα μετασχηματίσει συνολικά την ελληνική κοινωνία, θα αλλάξει την αφήγηση της ιστορίας μας - και ήδη αυτά έχουν αρχίσει να συμβαίνουν.
Η κρίση έχει ήδη συμπεριλάβει και το συνδικαλισμό. Οι σημερινοί συσχετισμοί των παραταξιακών δυνάμεων στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΛΜΕ είναι απόρροια της κρίσης και γι’ αυτό την αναπαράγουν με τόση ευκολία, αφού έχουμε τα τελευταία χρόνια την πλήρη απραξία του εκπαιδευτικού κινήματος των καθηγητών με την ηγεσία τους να μην διαμορφώνει ούτε υποψία εισηγήσεων και θέσεων για την εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό, που βρίσκονται σε συνεχιζόμενη σκληρή δοκιμασία. Δεν βλέπουμε ούτε καν μια αρθρογραφία για σχολιασμό των τόσων και τόσων αρνητικών γεγονότων. Δηλαδή ο συνδικαλιστής στην ηγεσία του κλάδου δεν κινείται ούτε καν ως αρθρογράφος να καταθέτει την άποψή του.
Το γεγονός ότι κάθε ομάδα εκπαιδευτικών (αναπληρωτές, αδιόριστοι, επιστημονικοί κλάδοι, εκπαιδευτικοί προ σύνταξης κλπ) έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνει τα επιμέρους συμφέροντά της είναι νομοτελειακή εξέλιξη της αδυναμίας (ή και ανυπαρξίας) του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ και σε κάθε περίπτωση πολλαπλασιάζει τα αδιέξοδα.
Το πεδίο μιας δημιουργικής πορείας του εκπαιδευτικού κινήματος – πάντα κατά τη γνώμη μου – βρίσκεται στους Συλλόγους Διδασκόντων, στους πρωτογενείς προβληματισμούς των εκπαιδευτικών. Αρκεί να κατακτηθεί μια κουλτούρα: ότι ο συνδικαλισμός δεν είναι αποκλειστική / επαγγελματική υπόθεση κάποιων εκπροσώπων μας αλλά υπόθεση όλων, ότι η συλλογική δράση είναι στάση ζωής και συστατικό στοιχείο της εκπαιδευτικής και παιδαγωγικής μας φυσιογνωμίας, ότι δεν μπορεί καν να νοηθεί εκπαιδευτικός χωρίς την ενασχόλησή του με το γενικό πεδίο της εκπαίδευσης και της παιδείας! Όποιος κάνει το μάθημά του και τίποτα άλλο δεν έχει καμιά σχέση με την έννοια της μόρφωσης και της αγωγής!!
Ο Σύλλογος είναι το προνομιακό πεδίο μιας βαθιάς αναγέννησης της συλλογικής δράσης. Και να γιατί. α) Εδώ οι δυσκολίες και οι προκλήσεις, τα προβλήματα και τα όποια αγκάθια της διδασκαλίας και της όλης σχολικής λειτουργίας εμφανίζονται με το πιο καθαρό σχήμα τους αλλά και επιτάσσουν την αντιμετώπισή τους. Τα ζητήματα της εκπαίδευσης εδώ δεν εμφανίζονται με τη γενική της μορφή – επί της οποίας ο καθένας μπορεί να θεωρητικολογεί – αλλά με την πρωτόλεια έκφρασή τους και δεν μπορούν να παρακαμφθούν.
β) Εδώ δεν υπάρχουν εκπρόσωποι και αντιπρόσωποι των εκπαιδευτικών, όπως συμβαίνει κυρίως στις Γενικές Συνελεύσεις αλλά οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί με τον πρωτογενή λόγο τους και με την αυθεντικότητα των προβληματισμών τους και των σκέψεών τους. Δεν απαιτείται γενικός λόγος και βερμπαλισμός αλλά απτές και αποτελεσματικές λύσεις, καινοτομίες και επινοήσεις. Δεν χρειάζονται ψηφοφορίες με βάση τις παραταξιακές επιρροές και τις κομματικές προτεραιότητες, που συχνά στρεβλώνουν την αποτελεσματικότητα της συλλογικότητας.
γ) Εδώ η «συνάντηση των εκπαιδευτικών» δεν είναι μία ή δύο φορές το χρόνο αλλά καθημερινή και μπορεί να βαστάει χρόνια και χρόνια. Οι σχέσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών σμιλεύονται μέσα από την καθημερινή λειτουργία του σχολείου και βγαίνουν στην επιφάνεια όλα τα δύσκολα σημεία για να αντιμετωπιστούν μέσα από την κουλτούρα του παιδαγωγικού διαλόγου. Μην ξεχνάμε ότι στις Γενικές Συνελεύσεις ο διάλογος δεν ευδοκιμεί και εύκολα αφού οι θέσεις και οι απόψεις των εκπαιδευτικών σχηματοποιούνται συχνά στις φόρμες των παρατάξεων.
Προφανώς δεν ισχυρίζομαι ότι δεν απαιτούνται οι παρατάξεις αλλά θέλω να τονίσω την ανάγκη μιας ευρύτερης αντίληψης και μιας συλλογικής αντιμετώπισης των εκπαιδευτικών πραγμάτων με νοοτροπία σύνθεσης των επιμέρους απόψεων μακριά από τη λογική της συνεχούς και μονότονης επιβεβαίωσης της παραταξιακής καθαρότητας.
Ο Σύλλογος Διδασκόντων παρά τις φοβερές δυσκολίες - που αντιμετωπίζουν τα σχολεία και το προδιαγραφόμενο δυσοίωνο μέλλον - οφείλει να αναδείξει την αγωνιστική κουλτούρα ως συστατικό στοιχείο της εκπαίδευσης και της παιδείας.
Το «σχήμα του εκπαιδευτικού» δεν προκύπτει μόνο τη διδασκαλία στη σχολική αίθουσα. Συνδημιουργείται από τον κοινωνικό του ρόλο και από την παιδαγωγική του ακτινοβολία, από τη Μορφή τού – κατά τον Γκράμσι – Οργανικού Διανοούμενου. Είναι το σχήμα του πιο ενεργού και πιο δημιουργικού, του πιο συγκροτημένου και πιο υπεύθυνου πολίτη!
Η σκληρή πραγματικότητα ή σε γονατίζει ή σε δυναμώνει. Θέλω να πιστεύω ότι στους «εκπαιδευτικούς – παιδαγωγούς», στους «εκπαιδευτικούς – αγωνιστές», στους δύο φοβερά όμορφους και κοινωνικά υπεύθυνους ρόλους - που τους εμπεριέχει η ίδια η αποστολή της εκπαίδευσης - δεν υπάρχει κανένα δίλημμα, καμιά ταλάντευση.
Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να δυναμώνουν, γιατί πρέπει να δίνουν δύναμη στους μαθητές τους, αλλά και γιατί η ίδια η διδασκαλία το επιτάσσει – αλλιώς δεν είναι διδασκαλία αλλά μια κάποια συζήτηση εντός του σχολείου! Γιατί η εκπαιδευτική λειτουργία έχει ως πρώτο σημείο της την ενθάρρυνση των εκπαιδευόμενων και την προαγωγή μιας κινηματικής κουλτούρας. Γιατί η παιδεία και η μόρφωση είναι η πιο συστηματική προσπάθεια κατάκτησης του μέλλοντός μας και της ζωής μας.
Καλή σχολική χρονιά
με πίστη στη διδασκαλία και στην παιδαγωγική!
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
2ος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ τον Ιούνιο: Ανακοινώθηκε ΕΠΙΣΗΜΑ η ύλη!
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 2/04
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
