«Σήμερα δεν υπάρχει ένα αληθινό ηθικό σύστημα, κι αυτό γιατί πλέον οι συνθήκες που θα έκαναν έναν ηθικό κώδικα άξιο του ονόματος του. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν ο ένας τον άλλον».
Ζαν-Πολ Σαρτ.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται πολύ συχνά η χρήση του όρου «παραπαιδεία» με έναν όμως εντελώς λανθασμένο τρόπο που δε συμβάλλει στη κατανόηση των προβλημάτων που ταλανίζουν το σύγχρονο ελληνικό σχολείο αλλά και τη φροντιστηριακή εκπαίδευση. Πράγματι, αποδίδεται στη λέξη λανθασμένο περιεχόμενο, δημιουργεί σύγχυση στην ελληνική κοινωνία και δεν αποκαλύπτει την πραγματική διάσταση του όρου. Τον τελευταίο καιρό μάλιστα παρατηρείται μία σχετική ηθικοποίηση της συγκεκριμένης παράνομης και ανήθικης δραστηριότητας, καθώς ακόμη και ο ίδιος υπουργός Παιδείας υποβάθμισε τη βαρύτητα αυτής της παράνομης πρακτικής, εκφράζοντας μόνο αμφιβολίες για την ηθική διάσταση του φαινομένου (;).
Η ηθική και η νομική διάσταση μίας παράνομης πράξης δεν θα έπρεπε να θεωρούνται άσχετες μεταξύ τους. Ένας υπουργός μάλιστα θα έπρεπε να συμβάλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος και να μην περιορίζεται σε θεωρητικές αναζητήσεις ηθικού υποβάθρου. Παρόλα αυτά, η θέση του υπουργού αποτελεί μόνο την αφορμή αυτού του άρθρου, το οποίο δεν έχει ως στόχο να λειτουργήσει ούτε παραινετικά αλλά ούτε και επικριτικά απέναντι σε πρόσωπα, αλλά να αναδείξει την αναγκαιότητα επαναπροσδιορισμού της ηθικής και της νομιμότητας στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής παράλληλης στήριξης. Όλοι μας πλέον γνωρίζουμε το πολιτικά ορθό και αντιλαμβανόμαστε πια όλες τις διαστάσεις των συγκρούσεων και των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων που συνυφαίνουν την σημερινή κατάσταση. Παρόλα αυτά, επειδή κατά το ρωμαϊκό δίκαιο «όποιος σιωπά φαίνεται ότι συναινεί» (qui tacet consentire videtur) σας παραθέτω τη γλωσσολογική αλλά και ηθική προσέγγιση ενός φροντιστή.
Η ένσταση λοιπόν, αποτελεί όχι μόνο γλωσσικό, αλλά κατά τη ταπεινή μου γνώμη και... ηθικό κορδακισμό, παρά τα γενικώς και ειδικώς λεγόμενα ακόμη κι από τον ίδιο τον υπουργό περί ηθικής. Ίσως ακριβώς για αυτό τον λόγο νιώθω ότι πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε, ή καλύτερα να αποκαταστήσουμε την έννοια της ηθικής, τουλάχιστον όσον αφορά σε αυτό το ζήτημα της «παραπαιδείας». Ίσως, παραφράζοντας λίγο τον Σαρτρ, έτσι να δημιουργήσουμε τις συνθήκες, ή να τις επαναφέρουμε, ώστε αφενός τα ηθικά σημαινόμενα να βρουν εύφορο έδαφος και αφετέρου (και ως αποτέλεσμα του προηγουμένου) οι άνθρωποι να μπορούν να δουν ο ένας τον άλλο.
Θα προσπαθήσω να μην κουράσω! Θα δώσω την ερμηνεία του Μπαμπινιώτη ως προς το λήμμα με μια μικρή προέκταση. Πράγματι, στο λεξικό του ευυπόληπτου και εγνωσμένου καθηγητή, ακόμη και στην πιο περιορισμένη σε περιεχόμενο, ηλεκτρονική εφαρμογή, ως «παραπαιδεία» ορίζεται η παράνομη παράδοση μαθημάτων εκτός του πλαισίου της αναγνωρισμένης δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης, κατ΄οίκον και συνήθως χωρίς φορολόγηση και ως εκ τούτου παράνομη. Ο ίδιος ο καθηγητής επισημαίνει, ακόμη και στην ηλεκτρονική του έκδοση, ότι η συσχέτιση με τα φροντιστήρια είναι καταχρηστική.... Υποθέτω ότι η σύγχυση είναι σκόπιμη και επιγέννημα, κυρίως εκείνων των συναδέλφων που συνειδητά παρανομούν, προκειμένου να συμπαρασύρουν στη παρανομίας τους, έστω και στα λόγια, όλους εκείνους τους συναδέλφους που νομίμως διδάσκουν σε φροντιστήρια ή σε κέντρα Ιδιαίτερων Μαθημάτων.
Όπως λοιπόν προκύπτει από τα προηγούμενα, η σύγχυση δημιουργείται σκοπίμως από τους έχοντες έννομο (στη περίπτωση μας... παράνομο) συμφέρον! Προφανώς, ως «παραπαιδεία» νοείται η παράνομη δραστηριότητα δημόσιων λειτουργών το απόγευμα ή ακόμη και τα πρωινά σε αποφοίτους ή σε μαθητές τους οποίους προτρέπουν να μη πάνε στα σχολεία τους, αφού πάρουν κατ'επαναληψη και ανελλιπώς κατ' έτος αναρρωτική άδεια (;)! Αυτή η δραστηριότητα είναι γνωστή στους παροικούντες εν Ιερουσαλήμ (εκών άκων). Αυτή ονομάζεται και αυτή είναι παραπαιδεία: η παράνομη και ανήθικη παράδοση μαθημάτων από δημόσιους λειτουργούς, για να… «συμπληρώσουν» κατά τον υπουργό (αν και μη «ηθικό» όπως επεσήμανε ο ίδιος).
Ο αμοιβαίος σεβασμός, η ανάδειξη του ρόλου και του έργου του δημόσιου λειτουργού είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη πλευρά είναι νοσηρή, όσο νοσηρή είναι και η γενικότερη ανηθικότητα στη κοινωνία μας. Η προσπάθεια ηθικοποίησης της ανηθικότητας δεν αποτελεί παράδειγμα για τη κοινωνία του μέλλοντος και για τα παιδιά μας.
Τώρα για τον τρόπο που λειτουργεί το φροντιστήριο και τα κέντρα ιδιαίτερων μαθημάτων στην Ελλάδα, αυτό είναι δουλειά θεσμών με συγκεκριμένες νομοθετικές ρυθμίσεις και με πλαίσια πολύ αυστηρά. Η φροντιστηριακή λοιπόν εκπαίδευση (αφού πλέον έγινε σαφές ότι «παραπαιδεία» είναι η παράνομη παράδοση μαθημάτων από δημόσιους λειτουργούς) ελέγχεται και διέπεται από πολύ αυστηρούς κανόνες τόσο από το υπουργείο οικονομικών (φορολογικού περιεχομένου) όσο και από το υπουργείο Παιδείας (ΕΟΠΠΕΠ και περιφερειακές διευθύνσεις δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης). Ας μη συγχέουμε λοιπόν τις νόμιμες επαγγελματικές δράσεις επιστημόνων στο φροντιστήριο ή στα νόμιμα κέντρα Ιδιαιτέρων Μαθημάτων με τις παράνομες απογευματινές (και κατά περίπτωση και πρωινές) δράσεις διορισμένων... λειτουργών! Η σύγχυση δεν ωφελεί όλους τους υπόλοιπους, τους νόμιμους και ηθικούς δημόσιους λειτουργούς.
Με εκτίμηση
Φοδελιανάκης Αντώνης M.A., Med, υπ. Ph.d
Φροντιστής-συγγραφέας
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη