Επώνυμη καταγγελία: Παραβίαση διεθνών ακαδημαϊκών κριτηρίων από το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Τεχνολογίας

Στις αρχές του 2019, είχα κάνει αίτηση στην 2η Προκήρυξη Ερευνητικών έργων ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ. για την ενίσχυση Μεταδιδακτορικών Ερευνητών/τριών. Τα προγράμματα έρευνας που προκηρύσσει το ΕΛΙΔΕΚ είναι ουσιαστικά τα μόνα διαθέσιμα στην Ελλάδα για τους ερευνητές των ανθρωπιστικών σπουδών και στόχο έχουν να καλύψουν το τεράστιο κενό που και πάλι υπάρχει, παρά την ύπαρξή τους, για τη χρηματοδότηση της ακαδημαϊκής έρευνας.

Τα τέσσερα κριτήρια που αναφέρονται στη σελίδα 24 της αρχικής προκήρυξης για την αξιολόγηση του επιστημονικά υπεύθυνου, (τα οποία δεν αλλάξαν στις μετέπειτα δύο τροποποιήσεις), είναι τα εξής:

«▪Επιστημονικό έργο (επιστημονικές δημοσιεύσεις, συμμετοχή σε συνέδρια, διακρίσεις, βραβεύσεις, συμμετοχή σε διεθνή και εθνικά ερευνητικά προγράμματα κτλ.).

▪ Βαθμός επιστημονικής εμβέλειας και απήχησης.

▪ Σε ποιο βαθμό ο ΜΕ-ΕΥ διαθέτει την απαραίτητη επιστημονική εμπειρογνωμοσύνη και ικανότητα για την επιτυχή υλοποίηση του προτεινόμενου ερευνητικού έργου.

▪ Ρόλος  του  ΜΕ-ΕΥ  στην  υλοποίηση  του  έργου  (βάσει  της  πλήρους επιστημονικής πρότασης – Τμήματα Β1 και Β2). [ αξιολογείται  μόνο  στη  2η   Φάση]   .»

Η αξιολόγηση που έλαβα στο κριτήριο της αξιολόγησης του επιστημονικά υπεύθυνου ήταν η εξής:

«Στα δέκα έτη που έχουν παρέλθει από την ολοκλήρωση της διδακτορικής του διατριβής (2009), ο Επιστημονικός Υπεύθυνος έχει επιδείξει αξιοσημείωτη κινητικότητα, κυρίως με τη συμμετοχή του σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Έχει να επιδείξει κάποια αυτοδύναμη διδακτική εμπειρία, και κάποιες από τις δημοσιεύσεις του είναι δημοσιευμένες σε έγκριτα διεθνή περιοδικά. Δεν φαίνεται να έχει, εντούτοις, συμμετοχή σε ερευνητικά έργα, και τούτο γεννά αμφιβολίες ως προς τη δυνατότητά του να διευθύνει το παρόν ερευνητικό έργο».

Η αναφορά ότι «κάποιες από τις δημοσιεύσεις του είναι δημοσιευμένες σε έγκριτα διεθνή περιοδικά» δεν λαμβάνει υπόψη της τον υψηλό impact factor των περιοδικών στα οποία έχω δημοσιεύσει, για τα δεδομένα των ανθρωπιστικών σπουδών και των κοινωνικών επιστημών, καθώς επίσης αγνοεί επιδεικτικά τη δημοσίευση του βιβλίου μου, που τονίζω ότι δημοσιεύτηκε σε έναν από τους εκδοτικούς οίκους με το μεγαλύτερο κύρος παγκόσμια, κάτι που ελάχιστοι Έλληνες, ακόμα και καθηγητές πρώτης βαθμίδας, έχουν καταφέρει.

Η συγκεκριμένη αξιολόγηση μπορεί να είναι μεν νόμιμη και να μην παραβιάζει την προκήρυξη αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποδίδει δικαιοσύνη, αφού καταπατάει τα ακαδημαϊκά κριτήρια που παγκόσμια εφαρμόζονται στις αξιολογήσεις του βιογραφικού ενός ερευνητή, το πλέον σημαντικό κομμάτι του οποίου θεωρείται διεθνώς ότι είναι τα αποτελέσματα της ακαδημαϊκής του έρευνας, που δεν είναι άλλα από τις δημοσιεύσεις του. Επίσης, ούτε το κριτήριο «βαθμός εμβέλειας και επιστημονικής απήχησης» σχολιάζεται, αφού θα έπρεπε να ληφθούν υπόψη τουλάχιστον οι διεθνείς αναφορές που έχω στις δημοσιεύσεις μου που αναφέρονται στο google scholar. Πολύ εύκολα μπορούσε να τις αναζητήσει κ να τις βρει ο/οι κριτής/ές. Επιπρόσθετα, ούτε και το γεγονός ότι είχα αποδεχθεί προσκλήσεις να είμαι κριτής σε μεγάλα ξένα περιοδικά και σε εκδοτικούς οίκους υψηλοτάτου ακαδημαϊκού βεληνεκούς, όπως ο Routledge και Bloomsbury, λαμβάνεται υπόψη από τον κριτή/ες, παρά την αναφορά της πληροφορίας αυτής στο βιογραφικό που είχα καταθέσει. Τέτοιου είδους προσκλήσεις είναι όμως ένα σοβαρό δείγμα της αναγνώρισης του έργου μου, όπως και του κάθε ερευνητή, επιστημονικής εμβέλειας και απήχησης αυτού.

Αντί να δοθεί λοιπόν η πρέπουσα βαρύτητα στα παραπάνω, ο/οι αξιολογητής/ές  εστιάζει/ουν αποκλειστικά και μόνο στο γεγονός ότι δεν έχω λάβει άλλη παρόμοια υποτροφία/χρηματοδότηση το οποίο και θεωρεί/ούν ως το μοναδικό κριτήριο για να βαθμολογηθεί αρνητικά η ερευνητική μου πρόταση στο «Κριτήριο 1. Αξιολόγηση Επιστημονικού Υπευθύνου» (Η πρόταση έρευνας που κατέθεσα ήταν ατομική).

Στην ένσταση που κατέθεσα, ως μέρος της νόμιμης διαδικασίας, όπως αναγράφονταν και στην προκήρυξη, τόνισα ότι, εφόσον στην προκήρυξη δεν αναφέρεται πουθενά κάποια προηγούμενη «συμμετοχή σε ερευνητικά έργα» ως μοναδικός ή απαραίτητος όρος για τη λήψη της υποτροφίας και εφόσον δεν αξιολογήθηκαν αρνητικά οι δημοσιεύσεις μου, ο αποκλεισμός μου, που ήρθε ως συνέπεια και αυτού του λόγου, τον οποίο επικαλείται ο κριτής ή η επιτροπή που έγραψε την αξιολόγηση, κρίνεται αντιακαδημαϊκός.

Η απάντηση στην ένστασή μου, που μου κοινοποιήθηκε στις 4/12/2019 και υπογράφει ο Πρόεδρος της επιτροπής ενστάσεων, ο καθηγητής φιλολογίας του ΑΠΘ κ. Σταύρος Φραγκουλίδης, τονίζει ότι αυτή απορρίπτεται διότι με το σχόλιο της επιτροπής

«Δεν φαίνεται να έχει, εντούτοις, συμμετοχή σε ερευνητικά έργα, και τούτο γεννά αμφιβολίες ως προς τη δυνατότητά του να διευθύνει το παρόν ερευνητικό έργο» «κρίνεται ότι αξιολογείται «ο ρόλος του Επιστημονικά υπεύθυνου στην υλοποίηση του έργου», δηλαδή ένα από τα ρητά οριζόμενα στην Προκήρυξη κριτήρια της ά φάσης της αξιολόγησης».

Παρά, δηλαδή, το ότι το τέταρτο κριτήριο «ο ρόλος του ΜΕ-Επιστημονικά Υπεύθυνου στην υλοποίηση του έργου», σύμφωνα με την προκήρυξη, αξιολογείται «μόνο στη δεύτερη φάση», η επιτροπή ενστάσεων παραδέχεται ότι ο κριτής/ές εστίασαν αποκλειστικά σε αυτό το τέταρτο κριτήριο και με αξιολόγησαν στην πρώτη φάση με αυτό παράτυπα, ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑΦΕΝΕΣΤΑΤΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΣ την προκήρυξη!! Είναι εντυπωσιακό μάλιστα ότι στην απόφαση της απόρριψης της ένστασης, αναφέρεται ΑΝΑΛΗΘΩΣ ότι το κριτήριο του ρόλου του Επιστημονικά υπευθύνου ορίζεται στην προκήρυξη ως κριτήριο της α φάσης της αξιολόγησης!