Αγαπητοί συνάδελφοι, διευθυντές, αγαπητή συντονίστρια και διευθυντές Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης,
Αναρωτιέμαι αν και εσείς νιώθετε πως πρέπει να μπει ένα τέλος στην καταπάτηση των εργασιακών και πλέον ανθρώπινων δικαιωμάτων των αναπληρωτών εκπαιδευτικών.
Θεωρούμαστε μόνιμοι στις υποχρεώσεις και ανύπαρκτοι στα δικαιώματά μας.
Μόνιμοι για τα χαρτιά των γιατρών που όπως μας λένε στα εκάστοτε γραφεία εκπαίδευσης «έπρεπε να τα είχατε έτοιμα 1η του μήνα, αφού κάθε χρόνο προσλαμβάνεστε και τα ζητάνε» και αναπληρωτές, δηλαδή άνθρωποι χωρίς δικαιώματα, αφού μας λένε επίσης «αν δεν τα προσκομίσετε δε θα μπείτε σε λίστα μισθοδοσίας»!
Μόνιμοι γιατί καλύπτουμε σταθερά εκπαιδευτικές ανάγκες πλήρους ωραρίου πάνω από μια 10ετία αλλά αναπληρωτές (του ίδιου μας του εαυτού), γιατί τα καλοκαίρια δε μας προσμετρούνται και άρα οι διδακτικές ώρες δε μειώνονται. Ένας μόνιμος εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης μετά από 10 σχολικά έτη έχει 1 διδακτική ώρα λιγότερη. Ένας εκπαιδευτικός δευτεροβάθμιας στα 13 έτη έχει σύνολο είκοσι διδακτικές ώρες (και παλιότερα πολύ λιγότερες)! Λόγω της φύσης του επαγγέλματος, η απάντηση στο γιατί. Λόγω αδυναμίας να διδάσκει τις ίδιες ώρες καθώς μεγαλώνει. Είναι αναγκαίο δηλαδή. Ενώ εμείς οι αναπληρωτές;;; Δεν έχουμε τις ίδιες ανάγκες;;; Όχι, παραμένουμε στις 24 ώρες. Εμείς λειτουργούμε παραφύση με την εξής παράλογη σκέψη: πρέπει να συμπληρώσουν ημερολογιακό έτος οι διδακτικές μας ώρες και άρα χρειαζόμαστε τουλάχιστον 4 σχολικές χρονιές παραπάνω! Περίπου δηλαδή 1600 μαθητές ακόμα! Η πολυπόθητη μείωση 1 ή 2 διδακτικών ωρών (για όλους εμάς που έχουμε μονόωρο μάθημα) σημαίνει 1 ή 2 τμήματα λιγότερα, σημαίνει φροντίδα σε 24 ή 40 λιγότερα παιδιά.
Αλλά δεν έρχεται η μείωση των ωρών. Αντιθέτως έρχονται κάθε χρόνο ακόμα 450 καινούργιοι μαθητές, μιας και σχεδόν πάντα αλλάζουμε σχολικές μονάδες. Σημαίνει 450 άγνωστες προσωπικότητες που καλούμαστε να τις μάθουμε και να τις οδηγήσουμε στην αναγνώριση του εαυτού τους και των προτερημάτων τους, τα οποία πολλές φορές το σχολικό ή οικογενειακό ή ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον δεν αναγνωρίζει ή δεν αποδέχεται. Καλούμαστε να τους εντάξουμε στις ομάδες που θα δημιουργήσουμε. Εμείς δεν έχουμε τμήματα, έχουμε ομάδες τις οποίες δημιουργούμε κάθε φορά εκ νέου. Μέσα σε αυτές παίζουν, εκφράζονται, δημιουργούν, μαθαίνουν, αναπτύσσουν συγκλίνουσα και αποκλίνουσα νόηση, eq (συναισθηματική νοημοσύνη). Όλα αυτά συμβαίνουν ‘μόνιμα’ πια κάθε χρόνο μέσα από τις τεχνικές της Θεατρικής Αγωγής και των υπόλοιπων βέβαια μαθημάτων Αισθητικής Αγωγής.
Και σα να μην έφτανε το παράλογο της μη μείωσης ωρών, φέτος χάνουμε και τα αυτονόητα συνταγματικά μας δικαιώματα, αυτά που διασφαλίζουν τη σωματική μας ακεραιότητα και τη δική μας και των μαθητών μας. Αλήθεια εσείς δεν ανησυχείτε που σε λίγες μέρες εμείς οι ειδικοί αναπληρωτές καθηγητές θα αποτελούμε ‘κινητή βόμβα’ έχοντας έρθει σε επαφή με 400 – 450 μαθητές, με 50 – 100 συναδέλφους και έχοντας μπει σε 24 διαφορετικές τάξεις και άλλους κοινόχρηστους χώρους; Που αν αρρωστήσουμε δεν απαντάει κανείς με ακρίβεια τι θα γίνει; Πώς θα πραγματοποιηθεί ιχνηλάτιση;;;; Πού θα πηγαίνουν οι μαθητές αφού πια δεν επιτρέπεται να μοιράζονται;;;; Με τι είδους άδεια θα φύγουμε;;;; Ποιος θα αναλάβει τα έξοδα για το τεστ covid;;;; Κι όταν εξαντληθεί η άδεια ασθενείας; Θα πάρουμε κανονική άδεια και άρα πάει το σωτήριο επίδομα αδείας με το οποίο καλύπτουμε πάγιες ανάγκες όντας απολυμένοι το καλοκαίρι;;;; Κι όταν εξαντληθεί κι αυτή η άδεια; Γιατί αν πράγματι τηρήσουμε τις οδηγίες θα εξαντληθεί σε κάποιους. Ένας εκπαιδευτικός που πονάει συνέχεια ο λαιμός του και έχει ρίγη και πονοκέφαλο όπως εγώ -που απ’ το 2003 ωρομίσθια έως και σήμερα αρρωσταίνω ελαφριά συνέχεια με το που ξεκινάω τα μαθήματα- πώς θα αντιμετωπιστεί; Θα πρέπει να φεύγει συνέχεια απ’ το σχολείο όπως και οι μαθητές ή θα παραβούμε τις οδηγίες;;;
Η αγάπη μας για τα παιδιά και για τη διδασκαλία του μαθήματός μας σε συνδυασμό με το φιλότιμό μας, μας κράταγε αποτελεσματικούς και ενεργούς μέχρι τώρα. Αυτά εκμεταλλεύονται –την αγάπη μας και το φιλότιμό μας- και ενεργούν εις βάρος μας τόσα χρόνια. Και αυτό θα πρέπει να σταματήσει εδώ. Είχα πει πως θα φύγω απ’ την εκπαίδευση όταν νιώσω ότι δεν θα μπορώ να προσφέρω το 100 τις 100 σε κάθε διδασκαλία του μαθήματος μου. Όχι κύριοι και κυρίες, δεν πρέπει να φύγουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί εξαντλημένοι. ΌΧΙ. Θα πρέπει να διώξουμε αυτούς που δεν εξασφαλίζουν τις απαραίτητες συνθήκες για να πραγματοποιήσουμε την εκπαιδευτική διαδικασία και που καταπατούν τα εργασιακά και ανθρώπινα συνταγματικά μας δικαιώματα. Η αξιολόγηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας θα πρέπει να έχει διαμορφωτικό χαρακτήρα με σκοπό τη βελτίωσή της κι ως διαμορφωτική να αξιολογεί ολόπλευρα. Υλικοτεχνική υποδομή και συνθήκες, εισροές και εκροές.
Κυρίες και κύριοι, οι στόχοι, οι τεχνικές, η δυναμική και τα αποτελέσματα του μαθήματος της Θεατρικής Αγωγής αποτελούν ένα εκπαιδευτικό διαμάντι. Ένα διαμάντι στα χέρια κουρασμένων, απογοητευμένων και θυμωμένων πια εκπαιδευτικών. Εγώ τουλάχιστον έτσι νιώθω όταν πια έχω απομακρυνθεί απ’ τις σχολικές τάξεις. Βουλιάζω κρατώντας την αγάπη μου για τα παιδιά και το διαμάντι της θεατρικής αγωγής στα χέρια μου. Κάνω τα πάντα για να μη χαθεί στον βούρκο του αδιάφορου για τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία κρατικού μηχανισμού. Βουλιάζω ολόκληρη με το κεφάλι μου στητό και περήφανο∙ με το χέρι μου τεντωμένο, να προσπαθεί να παραμείνει έξω από τον παραλογισμό τους και να κρατήσει ψηλά το διαμάντι της ενεργητικής και σύγχρονης εκπαιδευτικής διαδικασίας. Κι ακροβατώ στις μύτες των ποδιών. Κι αντί να έχω από κάτω κρατικούς και συνδικαλιστικούς πυλώνες που θα πατήσω πάνω για να σηκωθώ και να συνεχίσω το έργο μου, έχω τύψεις κι ενοχές που κουράστηκα, που είμαι άνθρωπος και όχι υπερήρωας πια, που στα 40 μου θέλω τα αυτονόητα επαγγελματικά μου δικαιώματα για να μπορέσω να συνεχίσω να προσφέρω το διαμάντι της θεατρικής αγωγής στους μαθητές της δημόσιας δωρεάν παιδείας.
Για χάρη των μαθητών μας, θα πρέπει να διεκδικήσουμε καλύτερες συνθήκες. Για να τους κοιτάμε χωρίς να ντρεπόμαστε όπως τώρα που τους επιβάλουμε όλα αυτά τα παράλογα μέτρα κλείνοντας τα μάτια στην κοροϊδία. Αλήθεια εσείς τι τους απαντάτε όταν σας ρωτάνε ‘πώς θα κρατήσουμε αποστάσεις αφού καθόμαστε 2-2 και τόσοι πολλοί σε μια μικρή τάξη’; Ή τι απαντάτε στα παιδιά του ολοήμερου που μπαίνουν σε τάξεις (‘κυψέλες’) άλλων κ δικαίως ρωτάνε γιατί δεν μπορούν να μπουν και στην αίθουσα εκδηλώσεων για Θεατρική Αγωγή;
Να δοθεί επιτέλους υπεύθυνη απάντηση σε όλα τα παραπάνω αναπάντητα έως τώρα ερωτήματα. Απόδοση δικαιωμάτων τώρα. Μείωση των ωρών μας τώρα. Μείωση των μαθητών ανά τμήμα τώρα.
Χωρίς καμία εκτίμηση πια σε οποιονδήποτε επιβάλει αυτές τις απαράδεκτες συνθήκες,
Μαρίνα Δημητρίου, Εκπαιδευτικός Θεατρικής Αγωγής από το 2003
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 18/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
