Τα ιδιωτικά σχολεία, αύξησαν εντυπωσιακά την κερδοφορία τους ιδίως την τριετία 2007-2010

Το «χρυσό» σχολειό

 

Τα ιδιωτικά σχολεία, όχι μόνο δεν επλήγησαν από την κρίση, αλλά αύξησαν εντυπωσιακά την κερδοφορία τους ιδίως την τριετία 2007-2010, όπως προκύπτει από στοιχεία αδημοσίευτης έρευνας του Ινστιτούτου Εργασίας

 

Της ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΛΙΑΤΣΟΥ

«Τα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων είναι παγωμένα. Οι μαθητές μειώνονται. Το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων των σχολείων από τα δίδακτρα πάει στη μισθοδοσία των εκπαιδευτικών». Αυτή είναι η εικόνα της ιδιωτικής εκπαίδευσης, την περίοδο της οικονομικής κρίσης, όπως την παρουσιάζουν οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων. Αλήθειες ή ψέματα;

 

Αδημοσίευτη έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας (ΙΝΕ) της ΓΣΕΕ/ ΟΙΕΛΕ που ολοκληρώθηκε πριν από ένα μήνα και επεξεργάστηκε τη σχέση διδάκτρων με τον αριθμό των μαθητών και τους μισθούς των εκπαιδευτικών, διαψεύδει πλήρως την παραπάνω εικόνα. Το συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι η ιδιωτική εκπαίδευση, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, όχι μόνο δεν επλήγη όπως άλλοι κλάδοι, την περίοδο της κρίσης, αλλά η κερδοφορία των ιδιωτικών σχολείων αυξήθηκε εντυπωσιακά, ιδίως στην τριετία 2007-2010, καθώς:

 

* Τα δίδακτρα αυξήθηκαν.

 

* Η μείωση των μαθητών των ιδιωτικών σχολείων είναι σχεδόν μηδενική.

 

* Το ποσοστό που καταβάλλεται από τα δίδακτρα για τους μισθούς των εκπαιδευτικών ανέρχεται περίπου στο 40%. Με τον επίσημο υπολογισμό του υπουργείου Ανάπτυξης που προσδιορίζει τα λοιπά λειτουργικά έξοδα των σχολείων στο 35%, προκύπτει πως ένα ποσοστό 25% από τα δίδακτρα πηγαίνει κατ' ευθείαν στα ταμεία των σχολείων, ως καθαρό κέρδος.

 

 

Η έρευνα ανέδειξε σημαντικά ευρήματα, ειδικά για τα δίδακτρα που, σύμφωνα με τη νομοθεσία, έπρεπε να έχουν παγώσει τα τελευταία τρία χρόνια. Αντιθέτως, προέκυψε ότι:

 

1. Στα Νηπιαγωγεία, η μέση αύξηση διδάκτρων ήταν 6,3%. Ωστόσο ένα ποσοστό της τάξης του 25% των πιο μικρών μονάδων των νηπιαγωγείων μείωσε τα δίδακτρα κατά 4,5%, ενώ ένα ποσοστό 25% των ακριβότερων και γνωστότερων ιδιωτικών σχολείων αύξησε τα δίδακτρα κατά 16,4%.

 

2. Στα Δημοτικά σχολεία, η μέση αύξηση των διδάκτρων ήταν 33% για την πρώτη τάξη. Στο 25% των πιο φθηνών Δημοτικών σχολείων, η μέση αύξηση κυμάνθηκε κάτω από το 18,8%, ενώ στο 25% των ακριβότερων δημοτικών σχολείων η αύξηση εκτοξεύεται στο 45,6%.

 

3. Στα Γυμνάσια-Λύκεια, η μέση αύξηση στα δίδακτρα ήταν 30,5%. Στο 25% των φθηνότερων Γυμνασίων-Λυκείων η αύξηση περιορίστηκε σε επίπεδα κάτω από το 12,6%, ενώ στο 25% των ακριβότερων σχολείων η αύξηση διαμορφώθηκε σε επίπεδα υψηλότερα από το 38,6%.

 

Στο ερώτημα εάν οι μαθητές έχουν εγκαταλείψει τα ιδιωτικά σχολεία, λόγω οικονομικής στενότητας, η έρευνα απαντά αρνητικά. Τα στοιχεία από τις εγγραφές μαθητών δείχνουν ότι:

 

 

1. Η ζήτηση για την ιδιωτική εκπαίδευση, παρά τις όποιες αυξομειώσεις της ως προς τη βαθμίδα φοίτησης, διατηρείται σταθερή. Το 2011, σε ιδιωτικά σχολεία, φοιτούσαν συνολικά 90.300 μαθητές. Επιπλέον:

 

2. Την τριετία 2007-2009, στα ιδιωτικά σχολεία, οι μαθητές αυξήθηκαν κατά 6.000 ενώ το σχολικό έτος 2010-2011 καταγράφηκε μείωση κατά 1.400 μαθητές. Δεδομένων των αυξομειώσεων του συνολικού μαθητικού πληθυσμού, ο αριθμός των μαθητών που φοιτούν στην ιδιωτική εκπαίδευση από το 2000 και μετά διατηρείται σταθερός στα επίπεδα 6,4% έως 6,5% επί του συνόλου των μαθητών που φοιτούν σε δημόσια σχολεία.

 

3. Μια μικρή μείωση της ζήτησης που εμφανίζεται στα Γυμνάσια και στα Λύκεια αντισταθμίζεται από την αύξηση των μαθητών στα ιδιωτικά Νηπιαγωγεία. Επιπλέον αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι τη χρονιά 2009 μειώθηκε ο συνολικός μαθητικός πληθυσμός της χώρας σε Γυμνάσια και Λύκεια.

 

4. Την ίδια χρονιά, το 2009, τα ιδιωτικά σχολεία αυξάνονται από 765 σε 818 (πρόκειται κυρίως για Νηπιαγωγεία), γεγονός που δείχνει ότι η κρίση δεν έχει αγγίξει ακόμη την ιδιωτική εκπαίδευση. Το συγκριτικό πλεονέκτημα των ιδιωτικών σχολείων οφείλεται φυσικά στην αδυναμία του δημόσιου σχολείου να καλύψει με επάρκεια τη φοίτηση παιδιών του Νηπιαγωγείου.

 

 

Στην έρευνα αποτυπώνεται ακόμη η σχέση εισροής διδάκτρων και μισθοδοσίας των εκπαιδευτικών σε σχέση τόσο με το παλιό μισθολόγιο, που ίσχυε μέχρι τις 15 Ιουνίου του 2010, όσο και με το νέο. Από τη σύγκριση αυτή προκύπτει ότι η τοποθέτηση των ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων πως το 80% των διδάκτρων απευθύνεται στην πληρωμή μισθών των εκπαιδευτικών, όχι απλώς δεν ευσταθεί αλλά καταρρέει πλήρως. Η συγκριτική μελέτη διδάκτρων και μισθών εκπαιδευτικών κατέδειξε τα εξής:

 

1. Για τα Νηπιαγωγεία, με βάση το μέσο μισθό ενός εκπαιδευτικού με το παλιό μισθολόγιο, η μέση τιμή του ετήσιου εργασιακού κόστους επί των διδάκτρων ανέρχεται μόλις στο 42,5% των διδάκτρων.

 

2. Για τα Δημοτικά, η μέση τιμή του ετήσιου εργασιακού κόστους ανέρχεται στο 37,7% των διδάκτρων.

 

3. Για τα Γυμνάσια-Λύκεια, η μέση τιμή του ετήσιου εργασιακού κόστους ανέρχεται μόλις στο 40,6% των διδάκτρων.

 

Συνεπώς μετά την πρόσφατη μείωση κατά 20-40% των αποδοχών των εκπαιδευτικών, η κερδοφορία των ιδιοκτητών των ιδιωτικών σχολείων εκτοξεύεται και, όπως αποδεικνύει η έρευνα, διαμορφώνεται ως εξής:

 

1. Στα Νηπιαγωγεία, το ποσοστό κέρδους αυξάνεται από 39,2% που ήταν με το παλιό μισθολόγιο, σε 50,6% με το μειωμένο.

 

2. Στα Δημοτικά σχολεία, το ποσοστό κέρδους αυξάνεται από 42% που ήταν, σε 53%.

 

3. Στα Γυμνάσια και Λύκεια, το ποσοστό κέρδους αυξάνεται από 37,5% σε 47,8%.

 

ΤΥΠΟΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ