Alfavita Newsroom ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΦΙΛΕΛΛΗΝΩΝ & ΨΥΛΛΑ 2
105 57 ΑΘΗΝΑ
Τηλ 213.16.16.900
Fax 2103246165
Email: [email protected],
ΚΕΙΜΕΝΟ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΥΠΟΥ Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013
Η σημερινή Συνέντευξη Τύπου πραγματοποιείται σε μια κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα και τους εργαζόμενους.
Η καταιγίδα των διαθεσιμοτήτων και των απολύσεων σε Δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τα νέα πρωτοφανή φορολογικά μέτρα που οδηγούν σε αρκετές περιπτώσεις στη δήμευση της κατοικίας, οι επερχόμενες νέες μειώσεις στις συντάξεις και εφάπαξ, αλλά και η ολοκληρωτική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, που σε αυτή τη φάση σηματοδοτείται με την κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, επιτείνουν το κοινωνικό αδιέξοδο.
Οι πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις των καθηγητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για την προστασία της Παιδείας και των εργαζομένων στο ΙΚΑ και στα άλλα Ασφαλιστικά Ταμεία για την προστασία της Κοινωνικής Ασφάλισης, ο αγώνας διαρκείας των διοικητικών ΑΕΙ και ΤΕΙ, που αρνούνται ουσιαστικά τη διάλυση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, οι ακαταπόνητοι αγώνες των εργαζομένων στην Υγεία για να μην κλείσουν νοσοκομειακές μονάδες και εν τέλει ο διαρκής αγώνας και οι απεργίες όλων των εργαζομένων στο Δημόσιο, δεν συνιστούν συντεχνιακές κινητοποιήσεις.
Σηματοδοτούν ένα διαρκή αγώνα υπέρ των Κοινωνικών Αγαθών, υπέρ των αδυνάτων, υπέρ της Δημοκρατίας και κατά της αντιλαϊκής πολιτικής Τρόικας και Κυβέρνησης, η οποία επιχειρείται να επιβληθεί με κάθε τρόπο. Εναν αγώνα που μπορεί και πρέπει να αγκαλιάσει ολόκληρη η κοινωνία (οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες) ιδίως σήμερα που τα μνημονιακά σχέδια για τη διάλυση του δημόσιου και κοινωφελή χαρακτήρα των υπηρεσιών, που το Κράτος -κατά το Σύνταγμα- οφείλει να παρέχει στους πολίτες του, βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη.
Α. Απορρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης - Απονέκρωση του Κοινωνικού Κράτους
Οι δρομολογούμενες απολύσεις χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων και οι εν εξελίξει διαθεσιμότητες, σε συνδυασμό με το κύμα συνταξιοδοτήσεων λόγω της διάχυτης αβεβαιότητας και ανασφάλειας, το δραστικό περιορισμό των προσλήψεων, τις συνεχιζόμενες συγχωνεύσεις και καταργήσεις δεκάδων Οργανισμών του Δημοσίου, την εκποίηση ακίνητης περιουσίας, τις συνεχόμενες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, τη διεύρυνση των ιδιωτικοποιήσεων, την κατάργηση δεκάδων υποκαταστημάτων Εφοριών και ΙΚΑ σε όλη την Ελλάδα, την κατάργηση ή συγχώνευση νοσοκομείων, σχολείων και παιδικών σταθμών, την κατάργηση των δομών Πρόνοιας, έχουν δημιουργήσει συνθήκες απορρύθμισης της Δημόσιας Διοίκησης, η οποία αδυνατεί πλέον να επιτελέσει ακόμη και τις στοιχειώδεις λειτουργίες της, καθώς και την απονέκρωση του Κοινωνικού Κράτους, σε μια χρονική συγκυρία, μάλιστα, που λόγω της βαθειάς οικονομικής κρίσης η ύπαρξη ενός ισχυρού, δημοκρατικά διαρθρωμένου και κοινωνικά αποτελεσματικού Κράτους αποτελεί αναγκαία συνθήκη, προκειμένου να είναι δυνατή η κάλυψη των βασικών αναγκών των χειμαζόμενων πολιτών.
Για τις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις, ωστόσο, η σημερινή Ελληνική Δημόσια Διοίκηση αποτελεί τροχοπέδη στη διαδικασία προώθησης των «διαρθρωτικών» αλλαγών που προωθούνται στο πλαίσιο των μνημονίων. Ενός άγριου και άκρως νεοφιλελεύθερου προγράμματος, με το οποίο επιχειρείται η επιβολή των πολιτικών του «μικρότερου Κράτους», με την ταυτόχρονη δημιουργία δομών, που θα εξυπηρετούν ουσιαστικά τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης.
Αυτό το πρόγραμμα, Τρόικα και ελληνική Κυβέρνηση, το ονομάζουν «αναγκαία διοικητική μεταρρύθμιση» ή «αναδιάρθρωση της Δημόσιας Διοίκησης» και το προωθούν μέσα από μία πρωτοφανούς έκτασης προπαγάνδα.
Β. Η προπαγάνδα της Κυβέρνησης
Η κυβέρνηση και η άρχουσα τάξη, συνεπικουρούμενες και από ορισμένα ΜΜΕ, επιχείρησαν από την πρώτη στιγμή εμφάνισης της κρίσης, να αποδώσουν τα αίτια της στους εργαζόμενους και την ελληνική κοινωνία και να τους ενοχοποιήσουν ως κύριους υπεύθυνους. Επιχείρησαν με αυτό τον τρόπο να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις και να διευκολύνουν την αποδοχή των επώδυνων μέτρων που θα έρχονταν, από το κοινωνικό σύνολο. Ετσι, στήθηκε το σκηνικό της καλλιέργειας κλίματος συλλογικής ευθύνης («μαζί τα φάγαμε», «όλοι φταίμε»). Στο πλαίσιο αυτό, επιχείρησαν να αναδείξουν ως την κεντρική αιτία της κρίσης, το δήθεν τεράστιο και σπάταλο Δημόσιο Τομέα, καθώς επίσης και τις δήθεν «υπέρογκες» αμοιβές των εργαζόμενων στο Δημόσιο. Προώθησαν με κάθε μέσο -και συνεχίζουν να προωθούν- τον κοινωνικό αυτοματισμό, προσπαθώντας να στρέψουν τη μια κατηγορία εργαζομένων απέναντι στην άλλη, τον ιδιωτικό υπάλληλο απέναντι στον εργαζόμενο στο Δημόσιο («τεμπέληδες», «ρετιρέ» κ.λπ.) και να διασπάσουν κάθε έννοια αλληλεγγύης μεταξύ των εργαζομένων.
1. Εκμεταλλεύτηκαν τις γνωστές παθογένειες στη λειτουργία του Δημοσίου και την αρνητική εικόνα που είχε ήδη σχηματιστεί στην κοινή γνώμη. Απέκρυψαν, όμως, ότι αυτό το πελατειακό, αναποτελεσματικό, γραφειοκρατικό Κράτος είναι αποτέλεσμα της διαχρονικής πολιτικής όλων των Κυβερνήσεων. Συνέχισαν έτσι να βομβαρδίζουν την κοινή γνώμη με απαράδεκτους και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για το έργο και την απόδοση των εργαζομένων στο Δημόσιο, επιδιώκοντας την κατασυκοφάντηση του ρόλου, της αποτελεσματικότητας και σε τελευταία ανάλυση της ίδιας της χρησιμότητας του Δημόσιου Τομέα (στενού και ευρύτερου) για την κοινωνία.
2. Διατυμπάνισαν ότι αυτός ο δήθεν «υπερτροφικός» και «σπάταλος» Δημόσιος Τομέας ευθύνεται για το στραγγαλισμό της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Απέκρυψαν, βέβαια, τις σπατάλες που κατά κόρον γίνονται με τις στρατιές των υψηλόμισθων συμβούλων, τις ανεξέλεγκτες επιχορηγήσεις διαφόρων Φορέων και ΜΚΟ ιδιωτικών συμφερόντων κ.λπ. Εξαπέλυσαν -και συνεχίζουν να το κάνουν- μύδρους του τύπου «να περιοριστεί με κάθε τρόπο το Δημόσιο, για να ανασάνουν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα», σκοπεύοντας έτσι στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρήσεων. Αλλά ουδέποτε εξήγησαν γιατί η επίθεση στο «κακό» Δημόσιο δεν καταλήγει ποτέ στην υπεράσπιση του καλού Δημοσίου, αλλά του «με κάθε τρόπο» ιδιωτικού.
3. Κραύγασαν με απύθμενο λαϊκισμό και πυροδότησαν επικίνδυνα τον κοινωνικό αυτοματισμό με επιχειρήματα του τύπου «δεν είναι άδικο να έχουμε ήδη ενάμιση εκατομμύριο ανέργους στον ιδιωτικό τομέα και να γίνεται τόσος θόρυβος για μερικές χιλιάδες που θα φύγουν νόμιμα από το δημόσιο;» (από τη συνέντευξη του κ. Σαμαρά στην Κ.Ε. – 13/4/2013).
Κι όλα αυτά έγιναν με έναν και μοναδικό στόχο: Τη δραστική συρρίκνωση των Υπηρεσιών του Δημοσίου και συνακόλουθα την εκχώρηση των πιο σημαντικών και κερδοφόρων τομέων του Δημοσίου στο μεγάλο κεφάλαιο. Εκεί βρίσκεται η «ταμπακέρα»! Η όλη προπαγάνδα αποβλέπει στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, μέσα από την κατάργηση του δημόσιου, δωρεάν και κοινωφελούς χαρακτήρα των υπηρεσιών που εξακολουθεί να παρέχει το Κράτος.
Γ. Οι απολύσεις, οι διαθεσιμότητες και η υποτιθέμενη «διοικητική μεταρρύθμιση»
Στην πρώτη φάση, οι απολύσεις προωθήθηκαν πίσω από το φερετζέ της εργασιακής εφεδρείας και της προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας δημοσίων υπαλλήλων και μάλιστα μονίμων, καταπατώντας τη συνταγματική προστασία της μονιμότητας. Η καθομολογούμενη -και από τους ίδιους τους κυβερνώντες- αποτυχία του μέτρου της εφεδρείας, καθώς επίσης το πολιτικό κόστος και ο κοινωνικός αντίκτυπος, τους ανάγκασαν να αλλάξουν –εν μέρει– την τακτική τους.
Στη δεύτερη φάση, (Νοέμβριος 2012) προώθησαν μαζικές «απομακρύνσεις» δημοσίων υπαλλήλων, μέσω της «διαθεσιμότητας» εργαζομένων που υπηρετούσαν σε καταργούμενες οργανικές θέσεις ή υπαλλήλων που άνηκαν σε διοικητικούς κλάδους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Παράλληλα προχώρησαν στη διαμόρφωση του κατάλληλου νομικού πλαισίου, ενός τερατουργήματος, που καταπατά βάναυσα συνταγματικές ρυθμίσεις, για να εξυπηρετήσουν το στόχο τους και να διευκολύνουν τις απολύσεις.
Σήμερα, οι απολύσεις προωθούνται μέσα από τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις Φορέων του Δημοσίου και μέσα από τη διαδικασία της περιβόητης δήθεν αξιολόγησης δομών και προσωπικού, με την κυβέρνηση να συνεχίζει την προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινωνίας, καθώς προβάλλει με κάθε ευκαιρία ότι πρόκειται για παρεμβάσεις καλά σχεδιασμένες και επιστημονικά τεκμηριωμένες, σημειακές και αξιοκρατικές, που εντάσσονται στο πλαίσιο θεραπείας της «αμαρτωλής» Δημόσιας Διοίκησης. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι οι διαθεσιμότητες αφορούν τις μετακινήσεις και την ορθολογικότερη κατανομή του προσωπικού και δεν οδηγούν σε απολύσεις!
Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική:
1. Ο ισχυρισμός της Κυβέρνησης ότι οι διαθεσιμότητες δεν οδηγούν σε απολύσεις είναι ψευδής!
· Η νέα δανειακή σύμβαση είναι σαφής και αποκαλυπτική των προθέσεων Κυβέρνησης και Τρόικας. Σε αυτήν αποτυπώνεται η δέσμευση για μείωση των απασχολούμενων στο Δημόσιο κατά 150.000 τουλάχιστον μέχρι το 2015, για διατήρηση της υφιστάμενης αναλογίας 1:5 ή ακόμα και του παγώματος των προσλήψεων, για απολύσεις συμβασιούχων και βίαιη μείωση 25.000 «υπεράριθμων» δημοσίων υπαλλήλων μέσα στο 2013, παράλληλα με το κλείσιμο, τη συγχώνευση ή τη συρρίκνωση Φορέων και Υπηρεσιών του Δημοσίου, την κατάργηση οργανικών θέσεων, κλάδων κ.λπ., μέσω της διαδικασίας αξιολόγησης και της δημιουργίας νέων οργανογραμμάτων. Η επικαιροποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων και συμφωνιών με την Τρόικα προβλέπουν 15.000 άμεσες απολύσεις (μέσα από καταργήσεις ΝΠΙΔ, πειθαρχικά κ.λπ.), εκ των οποίων 4.000 για το 2013, 11.000 για το 2014 και 25.000 διαθεσιμότητες υπαλλήλων μέχρι το τέλος του 2013, από τους οποίους οι περισσότεροι θα απολυθούν μετά από 8 μήνες.
· Ο αρμόδιος Επίτροπος της Κομισιόν, Όλι Ρεν, δήλωσε ότι ισχύει η δέσμευση της κυβέρνησης στο Πρόγραμμα Οικονομικής Προσαρμογής το Μάρτιο του 2012 για συρρίκνωση του Δημοσίου Τομέα κατά 150.000 άτομα έως το τέλος του 2015 και για θέση σε εργασιακή εφεδρεία 15.000 εργαζόμενων έως το τέλος του 2012, ανάλογα με τους Φορείς ή τις μονάδες που καταργούνται ή συρρικνώνονται. Σε σχετική απάντησή του αναφέρεται σαφώς ότι αποχωρήσεις θα προκύψουν και από την αξιολόγηση δομών. Πιο συγκεκριμένα ο ίδιος αναφέρει ότι «… η Επιτροπή, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ έχουν εκφράσει την άποψη ότι η μείωση προσωπικού πρέπει να είναι στοχευμένη και όχι οριζόντια. Η μείωση αυτή θα βασίζεται στην τρέχουσα κατάρτιση των οργανογραμμάτων και θα διευκολυνθεί από την πρόσφατη νομοθεσία, η οποία επιτρέπει τις υποχρεωτικές απολύσεις».
· Το ίδιο αποτυπώνεται και στο Μνημόνιο 3, το οποίο αναφέρει ότι «η Κυβέρνηση θα συνδυάσει την αξιολόγηση του θεσμικού περιβάλλοντος με την κινητικότητα, αποχωρήσεις, μείωση των προσωρινών συμβάσεων, πειθαρχικές διαδικασίες και υποχρεωτικές απολύσεις. Αυτό θα μπορέσει να βοηθήσει στη μείωση του εργατικού δυναμικού του Δημοσίου Τομέα κατά 150.000 έως το 2015, σχετικά με τα επίπεδα που επικρατούσαν κατά τα τέλη του 2010».
· Με βάση τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι ο αριθμός των 150.000 υπαλλήλων που πρέπει να αποχωρήσουν μέχρι το τέλος του 2015 σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να καλυφθεί μόνο με τις συνταξιοδοτήσεις αυτών των ετών, ούτε συμπληρώνεται από τον αριθμό των 15.000 άμεσων απολύσεων, τις οποίες η Κυβέρνηση έχει βαφτίσει «υποχρεωτικές αποχωρήσεις» (για το 2013 και 2014). Συνεπώς είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι υπόλοιπες απολύσεις θα προέλθουν από τη δεξαμενή των διαθεσίμων υπαλλήλων.
· Επιπροσθέτως, ο Νόμος για τις διαθεσιμότητες (Ν.4093/2012 – υποπαραγρ. Ζ2) προβλέπει ότι οι υπάλληλοι που τίθενται σε διαθεσιμότητα μπορεί κατά τη διάρκειά της να μετατάσσονται εκουσίως ή υποχρεωτικά, να τοποθετούνται σε άλλη Υπηρεσία ή Φορέα για την κάλυψη προσωρινών αναγκών ή να υπάγονται σε προγράμματα επανεκπαίδευσης. Όταν όμως οι περισσότερες κενές οργανικές θέσεις έχουν καταργηθεί με το Ν.4024/2011, όταν σε όλα τα Υπουργεία τα προωθούμενα οργανογράμματα προβλέπουν μείωση των δομών από 30% έως 60% – κατά συνέπεια μείωση και των οργανικών θέσεων – όταν σχεδιάζονται και υλοποιούνται συγχωνεύσεις και κλείσιμο σχολείων, νοσοκομείων, ΑΕΙ, εφοριών κλπ, είναι πρακτικά αδύνατο να απορροφηθεί η μεγάλη πλειοψηφία των υπαλλήλων που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα. Μόνο ένας μικρός αριθμός των -προς αναζήτηση θέσης εργασίας- υπαλλήλων θα μπορέσει να απορροφηθεί. Η συρρίκνωση, δε, της διάρκειας της διαθεσιμότητας από 1 έτος σε 8 μήνες συμπιέζει το παραπάνω ασφυκτικό πλαίσιο και συνηγορεί στην προαναφερθείσα εκτίμηση ότι το καθεστώς αυτό οδηγεί στην ουσία τους περισσότερους στην απόλυση.
· Άλλωστε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» (3/8/2013) δηλώνει ότι από το 3,5% του συνολικού προσωπικού του Δημοσίου που θα τεθεί σε διαθεσιμότητα, το 2% θα απομακρυνθεί τελικά, δηλ. σχεδόν το 60% των 25.000 (15.000), που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα μέχρι το τέλος του 2013, θα απολυθεί σε 8 μήνες.
· Το Μνημόνιο 3, μεταξύ άλλων, προβλέπει γι’ αυτό το θέμα τα εξής: «Η κυβέρνηση θα τοποθετήσει 25.000 κυβερνητικούς υπαλλήλους στο σχέδιο κινητικότητας το 2013, εκ των οποίων τους μισούς έως τα μέσα του 2013. Το κυβερνητικό σχέδιο κινητικότητας, με βάση το οποίο, το μετακινούμενο προσωπικό μπορεί να παραμείνει έως ένα χρόνο με μειωμένο μισθό (υποκαθιστώντας τις αποζημιώσεις απολύσεων), ενώ βρίσκεται στη διαδικασία αναζήτησης νέας εργασίας και επανεκπαίδευσης, θα βοηθήσει τν μετάβαση μεταξύ θέσεων εργασίας, προς τον ιδιωτικό τομέα εάν είναι αναγκαίο».
2. Ο ισχυρισμός της Κυβέρνησης περί «αντικειμενικών» και «επιστημονικών» εκθέσεων αξιολόγησης και «σχεδίων στελέχωσης» είναι ψευδής!
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια αυθαίρετη, πρόχειρη και αντιεπιστημονική διαδικασία προώθησης των αξιολογήσεων όλων των οργανικών δομών του Δημοσίου και του προσωπικού, η οποία σε καμία περίπτωση δεν συνιστά διοικητική μεταρρύθμιση. Η επίκληση στην επιστημονική αρτιότητά της γίνεται μόνο για λόγους επικοινωνιακούς, προκειμένου να συσκοτιστούν οι απολύσεις και η προσπάθεια εκχώρησης ολόκληρων τομέων του Δημοσίου σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Πιο συγκεκριμένα:
· Οι οδηγίες στις Επιτροπές Αξιολόγησης, που είχαν συσταθεί για κάθε Υπουργείο με απόφαση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, αφορούσαν -σχεδόν αποκλειστικά- στη με κάθε τρόπο μείωση των δαπανών, στο δραστικό περιορισμό των δομών και του προσωπικού, ενώ απουσίαζαν η αναζήτηση ποιοτικών κριτηρίων και οποιαδήποτε συμμετοχική διαδικασία. Ουδέποτε υπήρξαν οι προϋποθέσεις αντικειμενικότητας και επιστημονικής προσέγγισης των διαδικασιών αξιολόγησης.
· Υπάρχει –από τότε έως σήμερα- πλήρης αδιαφάνεια γύρω από όλες τις διαδικασίες και την πορεία σύνταξης των Εκθέσεων των Επιτροπών Αξιολόγησης μέχρι τις τελικές εγκρίσεις, οι οποίες διατηρούνται ως επτασφράγιστα μυστικά. Οι αρχικές εκθέσεις θεωρούνται απλές εισηγήσεις προς το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, όπως και το ίδιο παραδέχεται και από εκεί και πέρα παρατηρούνται δαιδαλώδεις διαδρομές, με παρεμβάσεις και συνεχείς τροποποιήσεις (άγνωστο από ποιους και με ποια κριτήρια) μέχρι την τελική κατάληξη σε επίπεδο Κυβερνητικού Συμβουλίου Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Το ίδιο συμβαίνει και με τα σχέδια στελέχωσης των Υπουργείων (αριθμός, κλάδοι, ειδικότητες, κατανομή του προσωπικού στις Υπηρεσιακές Μονάδες κ.λπ).
· Η περιβόητη «αναδιοργάνωση δομών», πέραν των άλλων, στήθηκε «ανάποδα». Πρώτα έγινε η συμφωνία με την Τρόικα για την κατακρεούργηση των δομών του Δημοσίου και τη δραστική συρρίκνωση του προσωπικού της και μετά πλασαρίστηκε το περιτύλιγμα της «αξιολόγησης».
3. Ο ισχυρισμός της Κυβέρνησης ότι οι διαδικασίες αξιολόγησης και διαθεσιμοτήτων είναι αξιοκρατικές είναι ψευδής!
· Η εξαγγελία για ισόποσες προσλήψεις, σε σχέση με τις απολύσεις, από τη μια πλευρά αποκαλύπτει τους μύθους περί «υπερτροφικού» Δημοσίου και συνιστά δημόσια παραδοχή των κρίσιμων λειτουργικών κενών που θα προκύψουν, από την άλλη όμως φανερώνει μικροκομματικές πελατειακές προθέσεις και μεθοδευμένη καλλιέργεια κλίματος ελπίδας, που στην πράξη για ελάχιστους ενδέχεται να πραγματοποιηθεί, μέσα σε ένα πλαίσιο μάλιστα ακραίου και επικίνδυνου κοινωνικού αυτοματισμού και εντός του Δημοσίου.
· Η διαδικασία μοριοδότησης είναι προφανώς ψευδεπίγραφη, αφού η Κυβέρνηση έχει εκ των προτέρων προσδιορίσει τις κατηγορίες των προς διαθεσιμότητα υπαλλήλων με πολλές παρασκηνιακές μεθοδεύσεις και πρακτικές. Χαρακτηριστικό στοιχείο της λαϊκίστικης τακτικής της είναι η υπέρμετρη μοριοδότηση του τρόπου και χρόνου πρόσληψης, με επιχείρημα το βαθμό «αξιοκρατίας» εισόδου στο Δημόσιο. Εντέχνως, όμως και σκοπίμως, αποκρύπτουν τις πρακτικές που ακολούθησαν οι Κυβερνήσεις όλη την προηγούμενη περίοδο με τις φωτογραφικές προσλήψεις υπό την αιγίδα του ΑΣΕΠ και ταυτόχρονα καταπατούν τις θεσμοθετημένες διαδικασίες εναρμόνισης της ελληνικής νομοθεσίας με την κοινοτική και τη μετατροπή συμβάσεων (πολυετών) ορισμένου χρόνου σε αορίστου (Π.Δ.164).
4. Ο ισχυρισμός ότι οι διαδικασίες διαθεσιμοτήτων θα τελειώσουν σύντομα είναι ψευδής!
Η προώθηση στο αμέσως προσεχές διάστημα των προεδρικών διαταγμάτων για τους οργανισμούς των Υπουργείων και των Φορέων του Δημοσίου, οι οποίοι θα περιλαμβάνουν δραστικά συρρικνωμένες δομές και ως εκ τούτου θα συνοδεύονται από μειώσεις οργανικών θέσεων, θα δημιουργήσουν νέους κύκλους διαθεσιμοτήτων, αφού «λογικά» θα «περισσεύουν» υπάλληλοι!
Ενδεικτικό είναι, άλλωστε, το γεγονός ότι στις υπουργικές αποφάσεις που αφορούν τη σύσταση των τριμελών ειδικών υπηρεσιακών συμβουλίων «για την αποτίμηση των προσόντων, την κατάρτιση των βαθμολογικών πινάκων των προς διαθεσιμότητα υπαλλήλων και τη μετάταξη - μεταφορά τους προς άλλους Φορείς του Δημοσίου», προβλέπεται η 4ετής θητεία τους, με δυνατότητα παράτασης για δύο επιπλέον έτη. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει ότι οι διαδικασίες διαθεσιμότητας θα συνεχιστούν για πολύ καιρό ακόμα (αλλιώς τι νόημα έχει η 6ετής θητεία των ειδικών υπηρεσιακών συμβουλίων;).
5. Ο ισχυρισμός της Κυβέρνησης ότι προωθεί ένα αξιοκρατικό πλαίσιο επιλογής προϊσταμένων είναι ψευδής!
Η κυβέρνηση προωθεί σχέδιο αλλαγής του θεσμικού πλαισίου επιλογής προϊσταμένων, με νομοσχέδιο που προβλέπεται να κατατεθεί σύντομα, αντικαθιστώντας αυτό που είχε ψηφιστεί το 2011 και προέβλεπε κρίσεις με σχετικά μετρήσιμα κριτήρια. Τα προβλεπόμενα από το νόμο Ραγκούση για γραπτές εξετάσεις μάλλον εγκαταλείπονται. Με αυτό τον τρόπο η Κυβέρνηση σχεδιάζει έφοδο στις θέσεις ευθύνης, προσπαθώντας να ελέγξει πλήρως τη διοικητική ιεραρχία και να επιβάλλει πλήρη συμμόρφωση προς τα μνημονιακά σχέδια στο χώρο του δημοσίου, συνεχίζοντας και διευρύνοντας τον άκρατο κομματισμό. Οι εξαγγελίες για επιλογή προϊσταμένων δήθεν με αξιοκρατικά και αντικειμενικά κριτήρια, αλλά στην ουσία με βάση τη συνέντευξη, είναι δίχως άλλο προκλητικές και αποκαλυπτικές του τρόπου με τον οποίο δομείται η περιβόητη «διοικητική μεταρρύθμιση». Νωπές εξάλλου είναι οι διαδικασίες «μοιράσματος», μεταξύ των εταίρων της τέως τρικομματικής κυβέρνησης, των θέσεων προϊσταμένων των Δ.Ο.Υ.
6. Ο ισχυρισμός της Κυβέρνησης ότι προωθεί παρεμβάσεις που έχουν στόχο την αναβάθμιση της Δημόσιας Διοίκησης είναι ψευδής!
Συνιστά τουλάχιστον ουτοπία να αναμένει κανείς ότι θα βελτιωθεί η λειτουργία της Δημόσιας Διοικήσεως με την κατάργηση για παράδειγμα της μηχανογραφικής άδειας ή με τη μείωση των αναρρωτικών ή εκπαιδευτικών αδειών, όταν τα χρονίζοντα προβλήματα παραμένουν στο απυρόβλητο και σε κάθε περίπτωση σε αυτά έρχονται να προστεθούν οι αξιώσεις της Τρόικα για απολύσεις προσωπικού. Στην πραγματικότητα οι ρυθμίσεις των τελευταίων ετών που αφορούν την οργάνωση και λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, στη συντριπτική τους πλειονότητα ήταν κυρίως τιμωρητικές και αποσπασματικές και δεν αποσκοπούσαν να γιατρέψουν κάποια από τα χρονίζοντα προβλήματα της Διοίκησης.
Δ. Οι Επιπτώσεις για τη Δημόσια Διοίκηση και την Κοινωνία
Όλες αυτές οι πρόχειρες, αυθαίρετες, πέρα από κάθε επιστημονική δεοντολογία και γνώση του αντικειμένου, βίαιες συρρικνώσεις των δομών των Υπουργείων και οι απολύσεις προσωπικού, θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις:
1. Στο προδιαγραφόμενο υπηρεσιακό έργο. Η οργανική υποβάθμιση, μέσω της δραστικής συρρίκνωσης των δομών και της απίσχνανσης του ανθρώπινου δυναμικού και μάλιστα σε Τομείς νευραλγικής σημασίας για τον κοινωνικό, ελεγκτικό και παραγωγικό χαρακτήρα του Δημοσίου, είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει δυσλειτουργίες, περαιτέρω υποβάθμιση και ουσιαστική διάλυση των Δημοσίων Υπηρεσιών.
2. Στην αύξηση του συνολικού ποσοστού ανεργίας, το οποίο σήμερα στην Ελλάδα ανέρχεται στο 27,6% (σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ) και αναμένεται να ξεπεράσει στο 30%.
3. Στο δικαίωμα των πολιτών για βασικά κοινωνικά αγαθά και υπηρεσίες. Οι επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο θα είναι δραματικές.
Ενδεικτικά αναφέρονται τα εξής :
Η μείωση του προσωπικού στα Πανεπιστήμια και στα Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (κατά 50% το τελευταίο διάστημα, από 14.000 σε 7.000, και επιπλέον διαθεσιμότητες 1.400 από τα 7.000 άτομα που υπηρετούν σήμερα, παρά τις υπαρκτές ανάγκες για επιπλέον προσωπικό που έχουν επισημανθεί από τις πρυτανικές αρχές) οδηγεί στην πλήρη αδυναμία λειτουργίας τους, γεγονός που φαίνεται και από την απόφαση των Πρυτάνεων να αναστείλουν τη λειτουργία στα 8 μεγάλα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας. Η μείωση του προσωπικού, η οποία σε συνδυασμό με την α) μείωση της χρηματοδότησης κατά 50% μέσα σε 3 χρόνια και επιπλέον 15% για το 2014, β) το παράνομο κούρεμα περιουσίας των ΑΕΙ (PSI), γ) τη συγχώνευση τμημάτων και σχολών, θα έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη διάλυση των ΑΕΙ, γεγονός που θα οδηγήσει στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της ανώτατης παιδείας και κατά συνέπεια στην αδυναμία πρόσβασης σε αυτήν της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού, των νέων που προέρχονται από τα ασθενέστερα λαϊκά στρώματα.
Παράλληλα προωθούνται τα μνημονιακά σχέδια για την ουσιαστική διάλυση του Δημόσιου Σχολείου. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η κατάργηση τομέων και κλάδων, καθώς και οι διαθεσιμότητες πλέον των 2.000 εκπαιδευτικών της τεχνικής – επαγγελματικής εκπαίδευσης (ΤΕΕ), γεγονός που οδηγεί στη διάλυση της δημόσιας ΤΕΕ, με απώτερο στόχο την ενίσχυση των ιδιωτικών επιχειρήσεων της εκπαίδευσης.
Στο χώρο της Υγείας η κατάσταση που διαμορφώνεται με τις μνημονιακές πολιτικές είναι δραματική. Έχουν ήδη κλείσει 8 Νοσοκομεία και στο δεύτερο κύκλο θα κλείσουν περί τα 40 Νοσοκομεία στην Περιφέρεια. Εξάλλου αυτό αποτυπώνεται και στο μνημόνιο στο οποίο αναφέρεται ότι από τα 132 Νοσοκομεία θα μείνουν 80 και τα υπόλοιπα θα κλείσουν. Ο σχεδιασμός, που αποτυπώνεται και στο μνημόνιο, έχει ως στόχο τη συστηματική μείωση των δαπανών για την Υγεία. Την τριετία είχαμε μια μείωση 1,1 δισ. και για το 2014 σχεδιάζεται μείωση 300 εκατ. €, η οποία μεταφέρεται στις πλάτες των πολιτών, είτε άμεσα είτε μέσω των ασφαλιστικών ταμείων σε μια εποχή μάλιστα που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας. Τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια (ΚΕΝ) που ήδη εφαρμόζονται έχουν οδηγήσει σε κατακόρυφη αύξηση του κόστους νοσηλείας που θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των εισφορών ή την παραπέρα μείωση των παροχών. Το χαράτσι των 25 € εισόδου στα Νοσοκομεία καθιστά ακόμα πιο δυσχερή την προσβασιμότητα των πολιτών στα νοσοκομεία, ενώ με το επικοινωνιακό τρικ του μέτρου του «καταναλωτικού πακέτου» με τις μέχρι 3 επισκέψεις έως τα τέλη του χρόνου η κυβέρνηση προκαλεί την κοινωνία. Η διάλυση και το κλείσιμο των Μονάδων Υγείας του ΕΟΠΥΥ (Πολυϊατρεία πρώην ΙΚΑ) και η μετάβασή τους στο ήδη καταρρακωμένο ΕΣΥ θα διαλύσει το μεγαλύτερο οργανωμένο δίκτυο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας της χώρας και οδηγεί σε τελική εκχώρηση των Υπηρεσιών Υγείας σε ιδιώτες και αντίστοιχη επιβάρυνση των πολιτών (για εξετάσεις, ιατρική περίθαλψη, εμβόλια κλπ), δεδομένου ότι τα Νοσοκομεία δεν αντέχουν τον όγκο των ασφαλισμένων. Συμπερασματικά η πλήρης αποσάθρωση του δημόσιου συστήματος υγείας οδηγεί στην εμπορευματοποίηση του κοινωνικού αγαθού της υγείας και στην εξυπηρέτηση μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων.
Η κατάσταση στα Ασφαλιστικά Ταμεία είναι τραγική, όταν μάλιστα η κυβέρνηση είχε δεσμευτεί ότι δεν θα προέβαινε σε μειώσεις προσωπικού. Χαρακτηριστικά σημειώνεται ότι στο ΙΚΑ οι αποχωρήσεις έφτασαν τις 3.759 μεταξύ της τριετίας 2010 – 2013, αφού οι 9.229 υπηρετούντες υπάλληλοι το 2010, μειώθηκαν στους 5.930. Αυτή η υποστελέχωση των ασφαλιστικών ταμείων, η οποία εντάσσεται στο συνολικό σχέδιο για συρρίκνωση συντάξεων και παροχών, έχει οδηγήσει στην εκτόξευση του χρόνου απονομής σύνταξης, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να φτάνει τα τρία έτη, καθιστώντας δυσχερή την επιβίωση των υποψηφίων συνταξιούχων.
Η αποδιάρθρωση των δομών της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Έργων και η μείωση του προσωπικού της με τις διαθεσιμότητες κλπ θα έχει τεράστιες επιπτώσεις σε μια σειρά ζωτικούς τομείς, όπως στη δυνατότητα αποπεράτωσης των δημοσίων έργων (ΕΣΠΑ, συγχρηματοδοτούμενα, εθνικό πρόγραμμα) που ανέρχονται σήμερα στο ποσό των 11,98 δις. €, στο πλαίσιο της αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών αφού αποδιαρθρώνεται το δίκτυο υπηρεσιών αποκατάστασης σεισμοπλήκτων με στόχο τη μεταφορά της υποχρέωσης από το κράτος του κοινωνικού αγαθού της αποκατάστασης των ζημιών από τους σεισμούς κλπ φυσικές καταστροφές σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες («σεισμόσημο»), στον τομέα της συντήρησης αφού μεθοδεύεται η κατάργηση των αντίστοιχων υπηρεσιών. Με το πρόσχημα της κινητικότητας επιδιώκεται η πλήρης αποδυνάμωση της Γ.Γ.Δ.Ε. με στόχο να ανοίξει εντελώς ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων έργων και του ελέγχου αυτών.
Στους 19.000 αρχαιολογικούς χώρους και στα 210 μουσεία της χώρας εργάζονται 6.900 υπάλληλοι αρχαιολόγοι, συντηρητές, μηχανικοί, διοικητικοί, αρχαιοφύλακες, μαρμαροτεχνίτες, τεχνίτες ανασκαφών κ.α. Τίθενται σε διαθεσιμότητα σε πρώτη φάση 200 υπάλληλοι ενώ οι ανάγκες του Υπουργείου Πολιτισμού είναι τεράστιες. Σε μια χώρα όπου η πολιτιστική κληρονομιά αποτελεί το μεγαλύτερο πλεονέκτημά της, όχι μόνο δεν εξασφαλίζονται τα απαραίτητα κονδύλια και το αναγκαίο προσωπικό για την προστασία και ανάδειξη των μνημείων, καθώς και για τη λειτουργία των μουσείων και των αρχαιολογικών χώρων, αλλά το έργο αυτό συνεχώς υποβαθμίζεται και συρρικνώνεται, με συνέπεια να οδηγείται σε μορφές βίαιης ιδιωτικοποίησης.
Η κατάσταση στα Ασφαλιστικά Ταμεία είναι τραγική, όταν μάλιστα η κυβέρνηση είχε δεσμευτεί ότι δεν θα προέβαινε σε μειώσεις προσωπικού. Χαρακτηριστικά σημειώνεται ότι στο ΙΚΑ οι αποχωρήσεις έφτασαν τις 3.759 μεταξύ της τριετίας 2010 – 2013, αφού οι 9.229 υπηρετούντες υπάλληλοι το 2010, μειώθηκαν στους 5.930. Αυτή η υποστελέχωση των ασφαλιστικών ταμείων, η οποία εντάσσεται στο συνολικό σχέδιο για συρρίκνωση συντάξεων και παροχών, έχει οδηγήσει στην εκτόξευση του χρόνου απονομής σύνταξης, η οποία σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά τα δύο έτη, καθιστώντας δυσχερή την επιβίωση των υποψηφίων συνταξιούχων.
Η αποδιάρθρωση των δομών της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Έργων και η μείωση του προσωπικού της με τις διαθεσιμότητες κλπ θα έχει τεράστιες επιπτώσεις σε μια σειρά ζωτικούς τομείς, όπως στη δυνατότητα αποπεράτωσης των δημοσίων έργων (ΕΣΠΑ, συγχρηματοδοτούμενα, εθνικό πρόγραμμα) που ανέρχονται σήμερα στο ποσό των 11,98 δις. €, στο πλαίσιο της αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών αφού αποδιαρθρώνεται το δίκτυο υπηρεσιών αποκατάστασης σεισμοπλήκτων με στόχο τη μεταφορά της υποχρέωσης από το κράτος του κοινωνικού αγαθού της αποκατάστασης των ζημιών από τους σεισμούς κλπ φυσικές καταστροφές σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες («σεισμόσημο»), στον τομέα της συντήρησης αφού μεθοδεύεται η κατάργηση των αντίστοιχων υπηρεσιών. Με το πρόσχημα της κινητικότητας επιδιώκεται η πλήρης αποδυνάμωση της Γ.Γ.Δ.Ε. με στόχο να ανοίξει εντελώς ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων έργων και του ελέγχου αυτών.
Στους 19.000 αρχαιολογικούς χώρους και στα 210 μουσεία της χώρας εργάζονται 6.900 υπάλληλοι αρχαιολόγοι, συντηρητές, μηχανικοί, διοικητικοί, αρχαιοφύλακες, μαρμαροτεχνίτες, τεχνίτες ανασκαφών κ.α. Τίθενται σε διαθεσιμότητα σε πρώτη φάση 200 υπάλληλοι ενώ οι ανάγκες του Υπουργείου Πολιτισμού είναι τεράστιες. Σε μια χώρα όπου η πολιτιστική κληρονομιά αποτελεί το μεγαλύτερο πλεονέκτημά της, όχι μόνο δεν εξασφαλίζονται τα απαραίτητα κονδύλια και το αναγκαίο προσωπικό για την προστασία και ανάδειξη των μνημείων, καθώς και για τη λειτουργία των μουσείων και των αρχαιολογικών χώρων, αλλά το έργο αυτό συνεχώς υποβαθμίζεται και συρρικνώνεται, με συνέπεια να οδηγείται σε μορφές βίαιης ιδιωτικοποίησης.
Φίλες και Φίλοι δημοσιογράφοι,
Δε θα πάψουμε να επισημαίνουμε ότι μία από τις σοβαρότερες πηγές της κακοδαιμονίας είναι η διαρκής εμπλοκή της πολιτικής εξουσίας στο χώρο της Δημόσιας Διοικήσεως. Συνέπεια της εμπλοκής αυτής είναι ότι η Δημόσια Διοίκηση δεν εκπληρώνει το σκοπό της, που είναι η εξυπηρέτηση του πολίτη, αλλά τελικά λειτουργεί για την ικανοποίηση αλλότριων σκοπών από αυτούς που συνταγματικά της έχουν ανατεθεί.
Είναι παγία αντίληψη της σύγχρονης διοικητικής επιστήμης και τελικώς το παράδειγμα άλλων χωρών απέδειξε, ότι αποτελεί ίσως τη μοναδική οδό για τη διασφάλιση της λειτουργίας της Δημόσιας Διοικήσεως η απεμπλοκή της από την πολιτική, η δόμηση της κατά τρόπο, ώστε οι πολιτικοί προϊστάμενοι να παρέχουν μόνο τις γενικές πολιτικές κατευθύνσεις στη Διοίκηση, η οποία και θα πρέπει στα πλαίσια της δικής της δομής και ιεραρχίας να επιλέγει τον τρόπο και τη μέθοδο, με τις οποίες οι γενικές αυτές κατευθύνσεις θα υλοποιηθούν.
Αντ’ αυτού, τα τελευταία τρία χρόνια, η Δημόσια Διοίκηση από λάφυρο της εκάστοτε Κυβερνήσεως έχει μετατραπεί σε αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τους διεθνείς δανειστές της χώρας, με αποτέλεσμα η κατάσταση να επιδεινώνεται αντί να βελτιώνεται καθώς συστηματικά, εισάγονται μειώσεις προσωπικού, χωρίς καμία ουσιαστική μελέτη των αναγκών των υπηρεσιών, χωρίς πρόνοια για τη συνέχιση της λειτουργίας τους.
Η διαρκής απαξίωση, άλλωστε, των Δημοσίων Υπηρεσιών, η υποβάθμιση της λειτουργίας τους και η συστηματική απομάκρυνση προσωπικού, οδηγούν συστηματικά στην άμετρη και τελικώς επιβλαβή για τα συμφέροντα του Δημοσίου εισδοχή ιδιωτικών συμφερόντων στο χώρο των Δημοσίων Υπηρεσιών.
Αυτό επιχειρείται σήμερα: Η δημιουργία ενός Κράτους συρρικνωμένου, αποδιαρθρωμένου, συγκεντρωτικού, αναποτελεσματικού, αφυδατωμένου από ουσιαστικές και παραγωγικές δραστηριότητες, πόρους και προσωπικό, ώστε να υποκατασταθεί από τον ιδιωτικό τομέα και να μετεξελιχθεί σε διεκπεραιωτικό μηχανισμό εξυπηρέτησης των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Ο αγώνας, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής είναι υπόθεση κάθε πολίτη!
Οι μάχες που πρόσφατα δώσαμε, εξακολουθούμε και θα συνεχίσουμε να δίνουμε ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, τόσο σε πανεργατικό ή πανδημοσιοϋπαλληλικό επίπεδο όσο και σε επιμέρους κλάδους, όπως οι διοικητικοί τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, οι εκπαιδευτικοί, οι σχολικοί φύλακες, οι εργαζόμενοι στα Ασφαλιστικά Ταμεία κ.λπ., µε τη μεγάλη συμμετοχή και τις πολύμορφες δράσεις, δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε τις μνηµονιακές πολιτικές. Ολοι μαζί μπορούμε να προωθήσουμε µια άλλη πολιτική που θα υπηρετεί τους εργαζόμενους και την κοινωνία που θα προστατεύει και θα διευρύνει τα δημοκρατικά, κοινωνικά και συλλογικά μας δικαιώματα.
Ο αγώνας διαρκείας ενάντια
στις μνηµονιακές πολιτικές αποτελεί τη μόνη µας ελπίδα
Όλοι μαζί στην Απεργία της 6ης Νοεμβρίου
Όλοι τα απεργιακά συλλαλητήρια και συγκεντρώσεις
Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
