Alfavita Newsroom Tα πρόσφατα στοιχεία της ActionAid για τα παιδιά με αναπηρίες και την πρόσβασή τους στην εκπαίδευση περιγράφουν με τα πλέον μελανά χρώματα την κατάσταση που επικρατεί. Ο αριθμός των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες υπολογίζεται στις 200.000, με μόλις το 15% αυτών (31.761 παιδιά) να έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση.
Ωστόσο, η έλλειψη μητρώου ΑμεΑ καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την καταγραφή της πραγματικής εικόνας. Πέραν όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα άτομα με αναπηρίες (προσβασιμότητα στο δομημένο περιβάλλον, ΚΕΠΑ, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ρατσισμός και προκατάληψη), στερούνται -στην συντριπτική πλειονότητά τους- και το αναφαίρετο δικαίωμα στη μόρφωση και την αξιοπρέπεια.
Μαρτυρίες
Αραγε η κοινωνία ίσων ευκαιριών και η συνεκπαίδευση αποτελούν ουτοπία; Πρόκειται για κάτι άπιαστο και αδύνατο να υλοποιηθεί ή απλούστατα δεν συμπεριλαμβάνεται στην ατζέντα και τη θέληση της εκάστοτε κυβέρνησης; Η «Εφ.Συν.» συνομίλησε με γονείς, εκπαιδευτικούς, αλλά και άτομα που δραστηριοποιούνται στον χώρο των δικαιωμάτων των ΑμεΑ και παρουσιάζει τα προβλήματα στην -λεγόμενη- ειδική αγωγή και τους τρόπους, με τους οποίους μπορεί να βελτιωθεί η παρούσα κατάσταση.
1. Ο πρόεδρος της Παvελλήvιας Ομoσπovδίας Σωματείωv Γovέωv και Κηδεμόvωv Ατόμωv με Αvαπηρίες (ΠΟΣΓΚΑμεΑ), Γιάννης Λυμβαίος, κάνει λόγο για υποχρεωτική εκπαίδευση, η οποία βρίσκεται μόνο στα χαρτιά, καθώς στην πράξη είναι σχεδόν αδύνατη λόγω σειράς προβλημάτων: «Δεν υπάρχει ένα δημόσιο σύστημα μεταφορών, οι αναπληρωματικοί εκπαιδευτικοί έρχονται τρεις και τέσσερις μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ενώ το ειδικό βοηθητικό προσωπικό τοποθετείται με μεγάλη καθυστέρηση. Η υποστελέχωση των δομών δεν οδηγεί μόνο στην πλημμελή βοήθεια των παιδιών, αλλά και στη σωματική και ψυχολογική εξόντωση των βοηθών. Για παράδειγμα, στο Παγκράτι, στην Ελληνική Εταιρεία Προστασίας και Αποκατάστασης Ανάπηρων Παιδιών (ΕΛΕΠΑΠ), για 48 μαθητές υπάρχουν μόνο δύο άτομα βοηθητικό προσωπικό. Ας μη μιλήσω και για την έλλειψη προσαρμοσμένων προγραμμάτων εκπαίδευσης. Η αναπηρία χρειάζεται εξατομίκευση και υλικοτεχνικές υποδομές, προκειμένου να μπορέσουν οι μαθητές ΑμεΑ να αντεπεξέλθουν».
Ο Γ. Λυμβαίος μάς μιλάει και για τον διττό ρόλο των ειδικών σχολείων, αυτόν της εκπαίδευσης και της αποκατάστασης, και τονίζει την αναγκαιότητα της ύπαρξης ολοήμερων σχολείων, προκειμένου να διευκολυνθεί η διπλή αυτή λειτουργία των σχολείων.
2. Η εικόνα παραμένει ίδια και στα ΕΕΕΕΚ-ΑμεΑ (Ειδικά Εργαστήρια Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Κατάρτισης ΑμεΑ), αλλά και στην παράλληλη στήριξη. Δύο λέξεις μονοπώλησαν τη συζήτηση: υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση. «Η προοπτική των ΑμεΑ, αυτή τη στιγμή, είναι να τελειώσουν ένα ΕΕΕΕΚ και μετά να ενταχθούν στο πρόγραμμα ενός κέντρου διημέρευσης, όπου θα εξασκήσουν δεξιότητες κοινωνικής ενσωμάτωσης. Ακόμη όμως και αυτά τα κέντρα, που λειτουργούν με πρωτοβουλία των γονέων και κηδεμόνων των παιδιών με αναπηρίες, δεν ενισχύονται ως έπρεπε από την Πολιτεία», μας λέει η Φωτεινή Ζαφειροπούλου, μητέρα παιδιού με αυτισμό και αντιπρόεδρος της ΠΟΣΓΚΑμεΑ.
3. Στις δομές της παράλληλης στήριξης εντοπίζονται παρόμοια προβλήματα, σύμφωνα με όσα μας λέει η Ερασμία Μαρκοπούλου, μέλος του Δ.Σ. της ΠΟΣΓΚΑμεΑ και μητέρα παιδιού με αυτισμό. «Είναι εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα το γεγονός ότι δεν υπάρχει εξειδίκευση των εκπαιδευτικών. Σκεφτείτε ότι, ενώ στην πλειοψηφία τους τα παιδιά στην παράλληλη στήριξη είναι μαθητές με αυτισμό, στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, απ’ όπου προέρχονται οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί ειδικής εκπαίδευσης, το μάθημα του αυτισμού είναι μάθημα επιλογής. Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο προβληματικό είναι αυτό».
Πολιτική βούληση για αναδόμηση του σχολείου, όχι... μπαλώματα
Οι εκπρόσωποι της ΠΟΣΓΚΑμεΑ με τους οποίους μιλήσαμε, μας είπαν ότι θεωρούν ιδανική την ύπαρξη ενός ενιαίου σχολείου, όπου θα μπορούν να συμμετέχουν, τόσο οι μαθητές ενός τυπικού σχολείου όσο και τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Ωστόσο, θεωρούν ότι κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο να γίνει, καθώς ένα τέτοιο σχολείο θέλει υποδομές και στελέχωση, άρα χρήματα.
Ο Παναής Κασσιανός, διευθυντής του 10ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Αθηνών (Μαράσλειο)
Εδώ έρχεται να απαντήσει ο Παναής Κασσιανός, 15 χρόνια δάσκαλος στην ειδική αγωγή και διευθυντής του 10ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Αθηνών (Μαράσλειο), ο οποίος οραματίζεται ένα ενιαίο σχολείο για όλους τους μαθητές: «Το μοντέλο είναι εύκολο να συμβεί, αρκεί να υπάρξει πολιτική θέληση και οργάνωση. Στα σχολεία όπου θα διοχετευτούν οι μαθητές των ειδικών σχολείων θα δημιουργηθούν οργανικές θέσεις Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, λογοθεραπευτών κ.ά.) με ρόλο υποστηρικτικό και συμβουλευτικό για το σύνολο των μαθητών. Ο αντίκτυπος θα είναι συνολικά θετικός. Από τη μία θα παρατηρηθεί άνοδος του αυτοσυναισθήματος και της αυτοεικόνας των ΑμεΑ και από την άλλη οι μαθητές της τυπικής εκπαίδευσης θα μάθουν να σέβονται τη διαφορετικότητα, ενώ θα έχουν επίσης τη δυνατότητα να δέχονται τις υπηρεσίες των ειδικών».
Την ίδια άποψη ενστερνίζεται και ο Νέστορας Λαδάς, εκπρόσωπος του Δικτύου Ειδικών Σχολείων και πατέρας ενός δεκατριάχρονου παιδιού με σύνδρομο Down. «Αρχή της λύσης δεν είναι τα μπαλώματα στο ήδη υπάρχον σύστημα. Είναι η εξαρχής αναδόμησή του μέσα σε ένα ανθρώπινο και κοινωνικό πλαίσιο. Μοναδική λύση είναι η ενσωμάτωση των μαθητών ΑμεΑ σε ένα κοινό σχολείο, το κόστος της οποίας είναι πολύ χαμηλότερο από την ύπαρξη δύο ξεχωριστών συστημάτων, καθώς όλα τα κονδύλια που αυτή τη στιγμή πηγαίνουν στην ειδική εκπαίδευση θα διοχετεύονται σε ένα κοινό σύστημα».
Ενα «ζωντανό» παράδειγμα συνεκπαίδευσης μας έρχεται από τη Ζάκυνθο, όπου δύο παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ολοκληρώνουν φέτος την Α’ Γυμνασίου στο Μουσικό σχολείο, που απέδειξε ότι η αποδοχή και ο σεβασμός της διαφορετικότητας μόνο προς θετικά μπορεί να λειτουργήσει. «Δίνουμε μεγάλο αγώνα, για να μείνουν τα παιδιά στο σχολείο, παρά τη μεγάλη αντίσταση που βρίσκουμε από τους διευθυντές των σχολείων τυπικής εκπαίδευσης. Το Μουσικό Ζακύνθου αποδέχτηκε, στήριξε και βοήθησε σημαντικά τους δύο μαθητές, οι οποίοι λειτουργούν εξαιρετικά μέσα σε αυτό το πλαίσιο», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Γεράσιμος Χριστόφορος-Λιβάνης, πρόεδρος Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες Νομού Ζακύνθου.
• Το Σάββατο 23 Μαΐου οργανώνεται επιστημονική ημερίδα του 1ου Ειδικού Δ.Σ. Δραπετσώνας με θέμα: «Ενα και ενιαίο σχολείο ανοιχτό για όλους τους μαθητές: Συν-εκπαιδεύομαι, Συν-εργάζομαι, Συν-δημιουργώ», στο Αμφιθέατρο, στο ισόγειο του Πανεπιστημίου Πειραιά, από τις 9.00 έως τις 17.00.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα των Συντακτών
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 5/8
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
