Alfavita Newsroom Ο Πάνος Κοκκινόπουλος, ο σκηνοθέτης - σεναριογράφος, ο οποίος ασχολήθηκε επί σειρά ετών με τα εγκλήματα, τις γυναικοκτονίες και την ενδοοικογενειακή βία μέσω των τηλεοπτικών σειρών, («10η εντολή», του «Κόκκινος Κύκλος», «Ου φονεύσεις») μίλησε στον Παναγιώτη Δαλαταριώφ, στο πλαίσιο του «Gazzetta for Her», για τις γυναικοκτονίες και την έμφυλη βία.
Σε ερώτηση του δημοσιογράφου για το αν γίνονται πιο συχνά γυναικοκτονίες σε σχέση με παλαιότερα, ο σκηνοθέτης απάντησε: «Όχι! Κοιτάξτε, εγώ δεν πιστεύω ότι γίνονται πιο συχνά γυναικοκτονίες απ' ότι παλιότερα. Απλά τώρα το μαθαίνουμε πιο γρήγορα. Το μαθαίνουμε αμέσως γιατί οι γυναίκες έχουν μάθει να αντιδρούν, να επαναστατούν, να προσπαθήσουν να ανακτήσουν το «εγώ» τους, να είναι αυτόνομες υπάρξεις κι όχι κτήματα κάποιου ανθρώπου.
Οι γυναικοκτονίες κι η ενδοοικογενειακή βία στην Ελλάδα υπήρχαν πάντα. Μελέτησα ιστορίες από το 1920 και μετά και διαπίστωσα ότι στην Ελλάδα συμβαίνουν κατά κόρων, συνέχεια σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, γιατί στην Ελλάδα είμαστε γιδοβοσκοί, δεν είμαστε κοινωνία, είμαστε φυλή. Οι άνθρωποι ζούσαν στα χωριά, σ' ένα δωμάτιο όλοι.
Όλοι έκαναν ό,τι έκαναν με τους άλλους κι ο άρχοντας πατέρας - αφέντης, τέλος πάντων, ήταν ο κτηματίας. Όπως είχε τα ζώα του είχε και τα παιδιά του και τη γυναίκα του. Ήταν κτήματά του, δεν υπήρχε κανένας έρωτας. Και τώρα αυτός που σκοτώνει και λέει «τη σκότωσα γιατί ήμουν ερωτευμένος και δεν μπορούσα μακριά της», είναι βλακείες. Δεν υπάρχει έρωτας, υπάρχει κτήση».
«Δεν υπάρχει έρωτας, είναι μόνο κτήση»
Ερωτηθείς για το αν αυτό οφείλετε επειδή ζούμε σε μια πατριαρχική κοινωνία, εκείνος είπε: Δεν είμαστε κοινωνία, είναι φυλή. Είμαστε «εγώ κι η οικογένειά μου να είμαστε καλά κι όλοι οι άλλοι να πάνε να...». Δεν περάσαμε Διαφωτισμό, το «Liberté, Égalité, Fraternité (Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη)», δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Κρατάμε το σπίτι μας καθαρό και πετάμε τα σκουπίδια μας από το παράθυρο, γιατί δεν μας ενδιαφέρει τί θα γίνει στο δρόμο.
Μας ενδιαφέρει εμείς να είμαστε καλά. Και το "εμείς", πηγαίνοντας στο θέμα μας είναι «εγώ ο αφέντης να έχω τα πράγματα υπό έλεγχο.
Το παιδί μου θα είναι η συνέχειά μου, η κόρη μου θα είναι η συνέχειά μου και επειδή θα είναι και παιδί μου το κάνω κι ό,τι θέλω - ό,τι πάει να πει αυτό που λέω -, η γυναίκα μου είναι γυναίκα μου και είναι δικιά μου και δεν υπάρχει περίπτωση να φύγει γιατί αν φύγει θα μπει στο χώμα. Τελείωσε! Είναι δικιά μου». Δεν υπάρχει έρωτας, είναι μόνο κτήση.
Ο έρωτας είναι κάτι άλλο για μένα. Είμαστε τριτοκοσμικοί και στην Τουρκία έχει πολλούς σαν εμάς, είμαστε το Ιράν της Ευρώπης ως γνωστόν αλλά ας μην πάμε σ' αυτό το κομμάτι.
Στην ερώτηση αν νιώθει προβληματισμένος για το ζήτημα αυτό απαντά «Μα είμαι. Τί να πω; Ξέρω 'γω... Δεν μπορεί σήμερα μια γυναίκα να μην μπορεί να αποφασίζει για την τύχη και το σώμα της. Δεν γίνεται, δεν γίνεται! Κι όμως δεν μπορεί! Κοιτάξτε και το #metoo: Και στην Αμερική, μπορεί ο Γουαϊνστάιν πήγε φυλακή.. εξαφανίστηκε. Ο Κέβιν Σπέισι δεν ξαναδούλεψε ποτέ, αλλά η παρενόχληση δεν σταμάτησε. Δε θα σταματήσει ποτέ όσο έχουμε πατριαρχική κοινωνία, δεν σταματάμε. Πόσω δε στην Ελλάδα. Και δεν μιλάω μόνο για το δικό μας το χώρο, σ' όλους τους χώρους το ίδιο συμβαίνει.
Όταν ο γιος μεγαλώνει και μέχρι το 40 ζει με τους γονείς του κι η μαμά του μαγειρεύει και του καθαρίζει ψάχνει μια γυναίκα που θα αντικαταστήσει τη μάνα του, την οποία συνήθως θα τη βρει κι η μάνα του. Που είναι ο έρωτας; Ο έρωτας είναι «δίνω». Για μένα, ο έρωτας είναι η απάντηση στην ερώτηση «ποιος είμαι».
Τελικά, η τόση προβολή τέτοιων εγκλημάτων, αφήνει θετικό ή αρνητικό αποτύπωμα;
Θετικό γιατί παλιά όλα αυτά ήταν από κάτω. Οι γυναίκες δεν μιλούσαν και πολλές πέθαναν γιατί υφίσταντο το ξύλο, τον ξυλοδαρμό και την καταπίεση. Δεν τολμούσαν, τώρα τολμούν. Η δημοσιότητα κάνει καλό και είναι πολύ κι όλο αυτό που κάνετε εσείς τώρα. Πρέπει όλο αυτό να αλλάξει. Η ελευθερία του ενός σταματάει εκεί που ξεκινάει του άλλου. Το σώμα μου μού ανήκει. Το σώμα της, της ανήκει. Τελεία, παράγραφος. Το σώμα της δεν ανήκει στον άλλον,. ανήκει στον εαυτό της και το κάνει ό,τι θέλει. Και δεν δικαιολογείται το ότι φορούσε μίνι κι άλλος πήγε και την... Ελεος! Πού ζούμε! «Ήταν ντυμένη προκλητικά», λένε οι δικηγόροι στα δικαστήρια και τα λένε.
Ο βιασμός δεν είναι θέμα σεξουαλικό, δεν γίνεται για το σεξ. Είναι θέμα εξουσίας
Θεωρείτε ότι εσείς έχετε δώσει κάτι στο να αλλάξει όλο αυτό; τον ρωτά ο δημοσιογράφος: Όχι, σε καμία περίπτωση. Εγώ προσπαθώ να εξηγήσω τους λόγους που γίνονται αυτά τα πράγματα, όχι για να δώσω μηνύματα. Μηνύματα δινει ο Πάπας, αλλά θεωρώ ότι αυτό που γίνεται τώρα είναι πάρα πολύ καλό.
Δηλαδή, η ιστορία της Τοπαλούδη είναι χαρακτηριστική. Είναι δύο άνθρωποι που τα είχαν όλα ή θεωρούσαν ότι τα είχαν όλα. Ο ένας από τους δύο έστω. Πίστευαν ότι είναι πάνω από τον Θεό. Όταν κάνεις πολλές φορές κάτι που οι άλλοι δεν μπορούν, δηλαδή το να δίνεις χάπι βιασμού και να βιάζεις, κάνεις πολλές φορές κάτι που μόνο ο Θεός μπορεί να κάνει ή κάποιος πολύ δυνατός. Κάποιος που είναι υπέρ... κάτι. Ετσι αισθάνεσαι κι εσύ Θεός, αισθάνεσαι παντοδύναμος. Η λογική του serial killer είναι ότι «κάνω επαναληπτικά αυτό που μόνο ο Θεός μπορεί να κάνει». Όταν τους πιάνουν, από εκεί που ήταν Θεοί γίνονται αμνοί και πολλοί απ' αυτούς γίνονται και Χριστιανοί. Υπάρχει μια ψυχοπαθολογία, ένας έντονος ναρκισσισμός... (...) Θέλω να πω ότι είναι κοινωνιοπαθείς όλοι αυτοί. Δεν είναι τρελοί καθόλου, ξέρουν πολύ καλά ότι αυτό που κάνουν είναι λάθος, αλλά δεν μπορούν να μην το κάνουν. Αισθάνονται τόσο δυνατοί που μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Αυτό ισχύει και για διάφορούς μεγαλοηθοποιούς και σκηνοθέτες που τώρα είναι στη φυλακή. Όταν έχεις τόση δύναμη κάνεις πράγματα, που αν δεν έχεις αυτήν τη δύναμη δεν μπορείς να τα κάνεις.
Δεν έχουν καμία ενσυναίσθηση. Δεν τους ενδιαφέρεται τί αισθάνονται οι άλλοι. Τελεία. Δεν τους αφορά. Ενδιαφέρονται μόνο για το τί αισθάνονται αυτοί. Αισθάνονται ηδονή και γι' αυτό το κάνουν. Και ξέρετε, ο βιασμός δεν είναι θέμα σεξουαλικό, δεν γίνεται για το σεξ. Είναι θέμα εξουσίας. Όλο το θέμα του βιασμού είναι θέμα εξουσίας.
Αναφερόμενος στις ιστορίες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας σχολιάζει:
Από τις δέκα ιστορίες που διαβάζω, οι οκτώ είναι:
«Αντρας δέρνει γυναίκα, γυναίκα αντιδρά, άντρας σκοτώνει γυναίκα.
Αντρας δέρνει γυναίκα, γυναίκα φεύγει, άντρας σκοτώνει γυναίκα.
Αντρας δέρνει γυναίκα, δέρνει τα παιδιά, αλκοολικός, σκοτώνει παιδί, σκοτώνει γυναίκα.
Άντρας δέρνει γυναίκα - είναι μοτίβο σ' όλα - γυναίκα τρελαίνεται κι εκεί που κοιμάται τον κάνει κομματάκια μ' ένα τσεκούρι».
Από τις δέκα ιστορίες οι οκτώ είναι τέτοιες. Η Ελλάδα βρίθει τέτοιων ιστοριών διότι ο άντρας θεωρεί τη γυναίκα του κτήμα του και δεν μπορεί να διανοηθεί και δεν του το επιτρέπει ο ναρκισσισμός του ότι αυτή η γυναίκα μπορεί να τον εγκαταλείψει - πόσω δε για κάποιον άλλον.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
