Η Σύρος βρίσκεται στην «καρδιά» των Κυκλάδων και ο μεγαλύτερος οικισμός της, η Ερμούπολη, είναι η πρωτεύουσα που φημίζεται για τα γραφικά της σοκάκια και τα εντυπωσιακά αρχοντικά που φέρουν έντονο το ενετικό στοιχείο.
Το όνομα Σύρος προέρχεται από τους πρώτους κατοίκους του νησιού, τους Φοίνικες. Προέρχεται από τη λέξη «Σουρ» ή «Οσούρα» που σήμαινε «βραχώδης» στα αρχαία φοινικικά. Ο Όμηρος την αναφέρει στην Οδύσσεια ως «Συρίη», ενώ τον 17ο αιώνα αναφέρεται και ως το νησί του Πάπα: «L’isola del Papa», λόγω του καθολικού δόγματος των κατοίκων της.
Στο νησί υπάρχουν αρκετοί οικισμοί, μεταξύ των οποίων ο ενετικός οικισμός της Άνω Σύρου καθώς και οι προϊστορικοί οικισμοί Καστρί και Χαλανδριανή. Μερικά γνωστά χωριά της Σύρου είναι ο Γαλησσάς, το Κίνι, η Ντελαγράτσια (ή Ποσειδωνία), ο Φοίνικας και η Βάρη.
Η Σύρος «κουβαλάει» μεγάλη ιστορία που ξεκινάει από την προϊστροία, περνάει στην αρχαιότητα, τον Μεσαίωνα, τη Λατινική κατάκτηση, την οικογένεια των Σανούδων, την οικογένεια των Κρίσπων, την Οθωμανική περίοδο, την Ελληνική Επανάσταση, την εγκατάσταση των Μικρασιατών, την Κατοχή κ.α.
Στις προστατευόμενες περιοχές Natura – Ο ιδιαίτερος μορφολογικός πλούτος του νησιού
Το βόρειο μέρος της Σύρου, που ονομάζεται «Απάνω Μεριά», είναι ορεινό και κατοικείται από ελάχιστους κατοίκους. Το τμήμα αυτό εντάσσεται στις προστατευόμενες περιοχές Natura 2000 και διαφέρει μορφολογικά από το υπόλοιπο. Είναι το μοναδικό μέρος που έχει ασβεστολιθικά πετρώματα, σε αντίθεση με το υπόλοιπο νησί που καλύπτεται από ηφαιστειακά πετρώματα. Χαρακτηριστικό του σπάνιου γεωλογικού πλούτου της περιοχής αποτελεί ο Αερόλιθος. Διαθέτει λίγους δρόμους και σηματοδοτημένα μονοπάτια αλλά περιέχει τοπία με βράχια, γεφυράκια και σπηλιές. Από αυτά τα μονοπάτια γίνεται η πρόσβαση στις βόρειες παραλίες της Σύρου (Γράμματα, Λία, Αετός, Βαρβαρούσα) που λόγω της έλλειψης δρόμων, είναι ερημικές και ιδανικές για απομόνωση και ηρεμία. Το νότιο μέρος είναι πεδινό και εκεί βρίσκονται τα περισσότερα χωριά και οι πιο γνωστές παραλίες του νησιού. Οι οικισμοί εκεί είναι ανεπτυγμένοι τουριστικά, ενώ και το οδικό δίκτυο είναι αρκετά καλό. Η πρωτεύουσα Ερμούπολη βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του νησιού.
Νέα άνθηση και τουρισμός
Μετά το 1990 μια νέα ανθηρή περίοδος ξεκινούσε για το νησί. Η Ερμούπολη κατέκτησε μάλλον αναπάντεχα αυξημένη τουριστική κίνηση, κυρίως εσωτερικής προέλευσης. Απέκτησε τη φήμη μιας πόλης - ζωντανού μουσείου χάρη στα εκατοντάδες αρχοντικά ιδιωτικά και δημόσια κτίρια και πλατείες, ενώ ανάλογη ανάπτυξη γνώρισαν και οι μικροί παραθαλάσσιοι οικισμοί του νησιού όπως ο Γαλησσάς, ο Φοίνικας, η Ποσειδωνία, η Βάρη, το Κίνι, οι Αγκαθωπές και άλλοι.
Σήμερα, η Σύρος εμφανίζεται ιδιαίτερα αναπτυγμένη οικονομικά, ανάπτυξη που στηρίζεται σε πολλές διαφορετικές πηγές. Καθοριστικά συμβάλλουν ο τουρισμός, η λειτουργία του ναυπηγείου (αν και με μειωμένο συγκριτικά προσωπικό), η υψηλή πλέον αγροτική παραγωγή (κυρίως χάρη στην ύπαρξη δεκάδων θερμοκηπίων), η παρουσία πολλών δημόσιων υπηρεσιών (στη Σύρο υπάρχει πια μόνο ένας δήμος που προέκυψε από τη συνένωση των τριών καποδιστριακών του νησιού, ενώ είναι έδρα της Νομαρχίας Κυκλάδων, της Περιφέρειας Νότιου Αιγαίου που περιλαμβάνει τους νομούς Κυκλάδων και Δωδεκανήσου καθώς και του Εφετείου Αιγαίου) και η λειτουργία του τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Επίσης η Σύρος είναι έδρα και του Διοικητικού Πρωτοδικείου Σύρου, το οποίο έχει στην κατά τόπον αρμοδιότητά του όλο τον Νομό Κυκλάδων καθώς και τον γειτονικό Νομό Σάμου (Σάμος, Ικαρία, Φούρνοι).
Η ζωή στην Ερμούπολη παραμένει ζωντανή καθ' όλη τη διάρκεια του χειμώνα και ελάχιστα είναι τα καταστήματα που μένουν ανοιχτά μόνο για την καλοκαιρινή περίοδο.
Τοπικά προϊόντα
Το πιο φημισμένο προϊόν που παράγεται στο νησί είναι το συριανό λουκούμι.[46] Η τέχνη της παρασκευής του έφτασε στη Σύρο με τους πρώτους πρόσφυγες από τη Χίο, ενώ λέγεται ότι η πρώτη «καζανιά» μπήκε το 1832. Η πρώτη επίσημη σφραγίδα λουκουμοποιού (του Σταματελάκη) εμφανίζεται το 1837.
Από τη Μικρασιατική Καταστροφή και μέχρι το τέλος της 10ετίας του 1960, υπήρχαν πολλές βιοτεχνίες λουκουμιών στη Σύρο και πολλά καταστήματα πώλησής του στην Ερμούπολη που απασχολούσαν πολύ προσωπικό. Συνήθως, οι βιοτεχνίες ήταν οικογενειακές επιχειρήσεις και η τέχνη περνούσε από γενιά σε γενιά. Υπάρχουν δε βιοτεχνίες που η ζωή τους άρχισε στη Σμύρνη πολύ πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή και για τέταρτη γενιά συνεχίζεται σήμερα στη Σύρο. Με την πάροδο των χρόνων πλήθυναν και οι ποικιλίες της γεύσης του λουκουμιού: περγαμόντο, μαστίχα, τριαντάφυλλο, ροδοζάχαρη, ινδική καρύδα κ.ά.
Ο πρώτος επίσημος Σύνδεσμος ιδρύθηκε στη Σύρο το 1942 με προστάτιδα την Αγία Γλυκερία που εορτάζει στις 13 Μαΐου (αναφέρεται στο 1ο καταστατικό του Συνδέσμου του). Αργότερα, άτυπα προστάτης Άγιος ορίστηκε ο Άγιος Αθανάσιος (18 Ιανουαρίου) λόγω της ύπαρξης της ομώνυμης πηγής στην Άνω Σύρο.
Το έτερο συριανό προϊόν των λουκουμοποιών είναι η χαλβαδόπιτα που παρασκευάζεται από θυμαρίσιο συριανό μέλι και φρεσκοψημένο αμύγδαλο. Στο νησί παρασκευάζεται επίσης και ντόπιο λουκάνικο, το οποίο περιέχει μάραθο. Επίσης, το τυρί «Σαν Μιχάλη», το οποίο παρασκευάζεται από ντόπιο γάλα της Σύρου και έχει αναγνωριστεί από το 1994 ως προϊόν με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (Π.Ο.Π.).
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη