Οι οξύουροι είναι μια κοινή παρασιτική λοίμωξη που προσβάλλει κυρίως τα παιδιά και προκαλεί ενοχλητικά συμπτώματα, όπως έντονη φαγούρα στην περιοχή του πρωκτού. Ειδικά στα παιδιά, η λοίμωξη αυτή μπορεί να συμβεί σε διάφορες ηλικιακές ομάδες, αλλά είναι συχνότερη στην προσχολική ηλικία, όπου τα παιδιά συχνά δεν τηρούν σωστές πρακτικές υγιεινής. Η αιτία της οξυουρίασης είναι το παράσιτο Enterobius vermicularis, ένα μικρό, λευκό, νηματοειδές σκουλήκι που μπορεί να προσβάλει τον ανθρώπινο οργανισμό. Η θηλυκή μορφή του σκώληκα, κατά τη διάρκεια της νύχτας, βγαίνει από τον πρωκτό για να εναποθέσει τα αυγά της στην περιπρωκτική περιοχή, προκαλώντας τον χαρακτηριστικό κνησμό.
Πώς μεταδίδεται η λοίμωξη
Η μετάδοση της οξυουρίασης γίνεται μέσω της επαφής με τα αυγά του παρασίτου, που βρίσκονται συνήθως κάτω από τα νύχια από το ξύσιμο της πρωκτικής περιοχής. Οι κυριότεροι τρόποι μετάδοσης περιλαμβάνουν:
Άμεση επαφή με μολυσμένα χέρια ή αντικείμενα που φέρουν αυγά, όπως σεντόνια, ρούχα, πετσέτες, παιχνίδια ή είδη υγιεινής.
Αυτολοιμώξεις, όταν τα αυγά καταπονούνται ξανά και πάλι από τα χέρια του παιδιού ή άλλους παράγοντες που βρίσκονται στον περιβάλλοντα χώρο.
Μεταφορά μέσω μολυσμένων επιφανειών, με τα αυγά να παραμένουν ζωτικά για 2-3 εβδομάδες, καθιστώντας τον καθαρισμό των επιφανειών και τη διατήρηση καλή υγιεινής εξαιρετικά σημαντικό για την πρόληψη της μόλυνσης.
Συχνότητα και ομάδες κινδύνου
Η συχνότητα της οξυουρίασης διαφέρει ανάλογα με την περιοχή και τις συνθήκες υγιεινής. Είναι πιο κοινή σε αγροτικές περιοχές, όπου οι υγειονομικές συνθήκες μπορεί να μην είναι οι βέλτιστες. Στην πόλη, αν και τα ποσοστά είναι χαμηλότερα, η αστική ζωή και οι συνθήκες υγιεινής εξακολουθούν να επηρεάζουν τη συχνότητα της νόσου. Οι ομάδες που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από οξύουρους περιλαμβάνουν:
Παιδιά που πηγαίνουν σε παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και σχολεία, λόγω της αυξημένης επαφής με άλλους.
Μέλη οικογενειών ή φροντιστές που έχουν επαφή με μολυσμένα παιδιά, καθώς οι οξύουροι είναι εξαιρετικά μεταδοτικοί.
Άτομα που ζουν σε κοινά καταλύματα, όπως κοιτώνες ή ιδρύματα, όπου η αλληλεπίδραση είναι συχνή.
Παιδιά που συνηθίζουν να βάζουν τα χέρια τους στο στόμα ή να μην πλένουν τα χέρια τους σωστά πριν το φαγητό.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της οξυουρίασης διαφέρουν, με τα πιο συνηθισμένα να είναι:
Νυχτερινός κνησμός στην περιοχή του πρωκτού, ιδιαίτερα εμφανής όταν το παιδί βρίσκεται ξαπλωμένο.
Διαταραχές ύπνου, με το παιδί να ξυπνά συχνά από τον κνησμό.
Ευερεθιστότητα, κλάμα ή αυξημένη νευρικότητα, λόγω της ενόχλησης και της διαταραχής του ύπνου.
Πόνος στην κοιλιά, ναυτία ή μειωμένη όρεξη, αν και αυτά τα συμπτώματα δεν είναι τόσο κοινά.
Ερεθισμός ή λοίμωξη στην περιγεννητική περιοχή, που είναι πιο συχνά στα κορίτσια.
Σπανιότερα, στα βρέφη μπορεί να παρατηρηθεί ανησυχία και ευαισθησία κατά την αλλαγή πάνας.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η οξυουρίαση μπορεί να είναι ασυμπτωματική και να διαγνωστεί τυχαία κατά την ιατρική εξέταση.
Διάγνωση
Η διάγνωση της οξυουρίασης μπορεί να γίνει με κλινική παρατήρηση, αλλά επιβεβαιώνεται με τη χρήση ειδικών διαγνωστικών μεθόδων, όπως το τεστ με σελοτέιπ. Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει την τοποθέτηση ενός κομματιού σελοτέιπ στην περιπρωκτική περιοχή του παιδιού το πρωί, πριν το μπάνιο ή την αφόδευση, ώστε να συλλεχθούν τα αυγά του παρασίτου. Το δείγμα αυτό εξετάζεται στη συνέχεια υπό μικροσκόπιο.
Επιπλέον, η διαδικασία μπορεί να επαναληφθεί για 3-6 συνεχόμενες ημέρες, καθώς τα θηλυκά σκουλήκια δεν εναποθέτουν αυγά κάθε μέρα.
Θεραπεία
Η θεραπεία της οξυουρίασης είναι σχετικά απλή και περιλαμβάνει την χορήγηση ανθελμινθικών φαρμάκων, όπως η μεβενδαζόλη (Vermox). Η δόση για παιδιά άνω των 2 ετών είναι 5 ml (100 mg) από το στόμα ως μοναδική δόση, με επανάληψη σε 2 εβδομάδες. Ο στόχος της επανάληψης είναι να καταπολεμηθούν τα αυγά που ενδέχεται να εκκολαφθούν και να προκαλέσουν επαναλοίμωξη. Είναι επίσης απαραίτητο να λαμβάνουν προληπτική θεραπεία όλα τα μέλη της οικογένειας, ακόμη και αν δεν παρουσιάζουν συμπτώματα.
Η θεραπεία συνοδεύεται από αυστηρά μέτρα υγιεινής, που περιλαμβάνουν:
Πλύσιμο χεριών πριν το φαγητό και μετά την τουαλέτα.
Καθημερινό καθάρισμα των επιφανειών, όπως τα σεντόνια, τα παιχνίδια και τα ρούχα.
Συχνή αλλαγή εσωρούχων και πιτζαμών, καθώς και κομμένα και καθαρά νύχια.
Απολύμανση των επιφανειών που μπορεί να έχουν μολυνθεί.
Προληπτικά μέτρα
Η οξυουρίαση μπορεί να επανεμφανιστεί εάν δεν τηρηθούν αυστηρά μέτρα καθαριότητας και υγιεινής. Η πιο αποτελεσματική πρόληψη περιλαμβάνει την αποφυγή της επαναμόλυνσης μέσω αυστηρής υγιεινής, όπως το πλύσιμο χεριών και το καθημερινό καθάρισμα των κλινοσκεπασμάτων. Οι γονείς θα πρέπει να εξηγήσουν στα παιδιά να αποφεύγουν το ξύσιμο της περιοχής του πρωκτού και να χρησιμοποιούν βάμβακερα γάντια ή σφιχτά εσώρουχα τη νύχτα για να αποτραπεί η αυτολοιμώξη.
Με την εφαρμογή αυτών των μέτρων, η οξυουρίαση μπορεί να θεραπευτεί πλήρως και να αποτραπεί η επανεμφάνισή της.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
2ος Πανελλήνιος γραπτός διαγωνισμός: Βγήκε η προκήρυξη - Αιτήσεις από 29/4 έως 14/5
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 23/04
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ