Thumbnail

 

Μετάφραση - Επιμέλεια

Γιώργος Πουλημενάκος

Πώς ο Ομπάμα κέρδισε την επανεκλογή του; Ο φιλόσοφος Jean- Claude Milner πρόσφατα πρότεινε την έννοια της «σταθεροποιτικής τάξης» , που δεν είναι η παλιά άρχουσα τάξη αλλά όλοι όσοι δεσμεύονται για την σταθερότητα και τη συνέχεια του υπαρκτής κοινωνικής, οικονομικής τάξης – η τάξη αυτών που ακόμα και αν καλούν για αλλαγή, το κάνουν για να εξασφαλίσουν ότι τίποτα δεν θα αλλάξει πραγματικά. Το κλειδί για την εκλογική νίκη σήμερα στα ανεπτυγμένα κράτη εδράζεται στην εξασφάλιση αυτής  της τάξης. Απέχοντας πολύ από το να  κάνει κάποιο ριζοσπαστικό μετασχηματισμό ο Ομπάμα κέρδισε αυτές τις κοινωνικές τάξεις και αυτός είναι ο λόγος που επανεξελέγη…

Αλλά μακροπρόθεσμα είναι αυτό αρκετό; Στις σημειώσεις του Προς έναν ορισμό του πολιτισμού ο Βρετανός συντηρητικός TS Eliot σημειώνει ότι υπάρχουν στιγμές οπου η μόνη επιλογή είναι ανάμεσα στην αίρεση και στη μη πίστη, οπου ο μόνος τροπος για να κρατηθεί μια θρησκεία ζωντανή είναι να εκτελέσει μια θρησκευτική διάσπαση. Κάτι παρόμοιο χρειάζονται για να ξεφύγουν  από την εξουθενωτική κρίση  οι δυτικές κοινωνίες. Κάτι που ο ομπάμα δεν έκανε. Πολλοί απογοητευμένοι από την προεδρία του στράφηκαν εναντίον του ακριβώς για το γεγονός  ότι ο πυρήνας της πολύδημοσιευμένης  «ελπίδας» αποδείχτηκε να είναι απλά μια επιβίωση του συστήματος με μηδαμηνές αλλαγές.

Θα πρέπει λοιπόν να γράφουμε ότι ο Ομπάμα δεν είναι τίποτα περισσότερο από τον Μπούς με ανθρώπινο πρόσωπο; Υπάρχουν σημάδια που αμφισβητούν αυτή την απαισιόδοξη οπτική. Παρα το γεγονός ότι οι μεταρυθμίσεις στην υγειονομική περίθαλψη υπέπεσαν σε τόσους πολλούς συμβιβασμούς που  κατέληξαν να μην αλλάζουν τίποτα, η αντιπαράθεση που έγινε είχε τεράστια σημασία. Μια μεγάλη τέχνη της πολιτικής είναι να επιμένει σε ένα συγκεκριμένο αίτημα που ενώ είναι ρεαλιστικό, εφικτό και νόμιμο διαταράσει τον πυρήνα της ηγεμονικής ιδεολογίας. Οι μεταρυθμίσεις στην υγειονομική περίθαλψη ήταν ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση – πώς αλλιώς θα μπορούσε να εξηγηθεί ο πανικός και η οργή που προκλήθηκε στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων. Άγγιξε ένα νεύρο στο Αμερικάνικο ιδεολογικό οικοδόμημα: Την ελευθερία της επιλογής.

Οι μεταρρυθμίσεις στο σύστημα υγείας ελευθέρωσαν αποτελεσματικά ένα μεγάλο μέρος  του πληθυσμού από την αμφίβολη «ελευθερία» στο να ανησυχούν για το ποιος θα τους καλύπτει σε περίπτωση ασθένειας. Το να θεωρείς δεδομένη την ιατρική σου περίθαλψη, το να υπολογίζεις σε  αυτή  όπως υπολογίζεις στο νερό και στο ηλεκτρικό χωρίς να ανησυχείς για το ποιος το παρέχει, σημαίνει ότι οι άνθρωποι δαπανούν περισσότερο χρόνο από τη ζωή τους σε άλλα πράγματα. Το μάθημα που πρέπει να παρθείείναι ότι η ελευθερία της  επιλογής λειτουργεί μόνο εάν ένα πολύπλοκο δίκτυο από νομικές, εκπαιδευτικές, ηθικές και οικονομικές συνθήκες είναι παρούσες ως το αόρατο υπόβαθρο για να ασκούμε την ελευθερία μας. Για το λόγο αυτό, ως μετρητής για την ιδεολογία της επιλογής, θα πρέπει να παίρνονται υπόψιν χώρες όπως η Νορβηγία: Αν και όλοι οι κύριοι παράγοντες σέβονται μια βασική κοινωνική συμφωνία και μεγάλα προγράμματα θεσπίστηκαν σε ένα πνεύμα αλληλεγγύης κοινωνική παραγωγικότητα και η δυναμική είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα, σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση ότι μια τέτοια κοινωνία θα πρέπει λογικά να παραμένει στάσιμη. 

Στην Εύρωπη,το ισόγειο ενός κτηρίου θεωρείται το μηδέν,άρα ο από πάνω όροφος αποτελεί τον πρώτο,ενώ στις Ηνωμένες πολιτείες ως πρώτος όροφος λογίζεται το ισόγειο.Αυτη η φαινομενικά ασήμαντη διαφορά υποδεικνύει ένα βαθύ ιδεολογικό χάσμα:οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι πρίν ξεκινήσει το μέτρημα,πρίν παρθούν οι αποφάσεις και πρίν οποιαδήποτε επιλογή,θα πρέπει να υπάρχει ένα σταθερό παραδοσιακό έδαφος,ένα μηδενικό επίπεδο το οποίο είναι παντοτέ-ήδη δωσμένο και,ως τέτοιο,δεν μπορεί να προσμετρηθεί.Από την άλλη μεριά στις Ηνωμένες πολιτείες,σε έναν τόπο χωρί ςτην κατάληλη ιστορική παράδοση,υποθέτουν ότι κάποιος μπορεί να εκκινήσει απευθείας από μια αυτό-νομιμοποιημένη ελευθερία,με το παρελθόν να διαγράφεται.Αυτό που πρέπει να μάθουν στις Ηνωμένες πολιτείες είναι να λαμβάνουν υπόψιν  τα ιστορικά θεμέλια της ‘’ελευθερίας της επιλογής’’

 

Ο ομπάμα συχνα κατηγορείται ότι  διαιρεί τον αμερικανικό λαό αντί να τον ενώνει έτσι ώστε να βρεί λύσεις συνεργασίας–αλλά μήπως τελικά αυτό είναι που αποτελεί το πιο καλό του στοιχείο?Σε καταστάσεις κρίσης,η διαίρεση ανάμεσα σε αυτούς που συνεχίζουν να θέλουν να πορευτούν με γνώμονα τις παλιές παραμέτρους και σε αυτους που γνωρίζουν ότι χρειάζονται απαραίτητες αλλαγές, είναι επιτακτική ανάγκη.Μια τέτοια διαίρεση,χωρίς οπορτουνιστικούς συμβιβασμούς,αποτελεί το μόνο δρόμο προς την αληθινή ενότητα.Οταν η Μαργκαρετ  Θάτσερ ρωτήθηκε για το ποιο θεωρεί ότι είναι το μεγαλύτερο της επίτευγμα,απάντησε αμέσως:’’Οι νέες συνθήκες  εργασίας΄΄.Και είχε δίκιο:ο θρίαμβος της συνίστατο στο ότι ακόμα και οι πολιτικοί της αντίπαλοι υιοθέτησαν τη βασική οικονομική πολιτική της.Η πραγματική νίκη επί των αντιπάλων  σου πραγματοποιήται όταν αυτοί αρχίζουν να χρησιμοποιούν τη δική σου γλώσσα,με αποτέλεσμα οι δικιές σου ιδέες να διαμορφώνουν τη βάση,το γήπεδο που παίζεται το παιχνίδι.Σήμερα που η νεοφιλέλευθερη ηγεμονία ξεκάθαρα καταρέει,η μόνη λύση είναι να επαναλάβουμε την κίνηση της Θατσερ,αλλα από την αντιθετη κατέυθηνση.

Ο  yurodivy είναι η ρώσικη ορθόδοξη εκδοχή του ιερού ανόητου οποίος προσποιείται παράνοια προκειμένου να παραδώσει ένα μήνυμα τόσο επικίνδυνο  για αυτούς που είναι στην εξουσία, ώστε  εάν δηλωθεί άμεσα θα προκαλούσε βάναυση αντίδραση.Μήπως τα προεκλογικά tweets του Ντόναλντ Τράμπ δεν ακούγονται ακριβώς σαν το παραλήρημα ενός ιερού ανόητου:’’Ας παλέψουμε σα μανιασμένοι για να σταματήσουμε αυτην την τεράστια και αηδιαστική αδικία!’’Αυτές οι εκλογές είναι ολοκληρωτική απάτη  και παρωδία.Δεν έχουμε δημοκρατία.Θα πρέπει να κάνουμε πορεία στην Ουάσιγκτον και να σταματήσουμε αυτην τη παρωδία. Θα πρέπει να κάνουμε επανάσταση σε αυτή τη χώρα!’’

Παρόλο που ο Τράμπ δεν είναι σε καμία περίπτωση ριζοσπάστης αριστερός,είναι έυκολο να διακρίνουμε  στα tweets του κάποια αμφιβολία για την ‘’τυπική αστική δημοκρατία’’-αμφιβολία που συνήθως αποδίδεται στους ριζοσπάστες αριστερούς:οι επιφανειακές ελευθερίες απλά μεταμφιέζουν την εξουσία των ελίτ οι οποίες ενισχύουν τη βούλησή τους μέσω του ελέγχου τω μμε και της χειραγώγησης.Υπάρχει ένας κόκκος αλήθειας σε αυτό.Η δημοκρατία μας πρέπει να επανιδρυθεί αποτελεσματικά.Πρέπει να εκμεταλευτούμε κάθε ευκαιρία που θα μας φέρει πιο κοντά στο στόχο,ακόμα και τις πιο μικρες χαραμάδες μέσα από τις οποίες σα να φάνηκαν κάποιοα ίχνη φωτός από την πρώτη θητεία του ομπάμα.Σκοπός μας είναι στη δέυτερή του θητεία να διατηρήσουμε την υφιστάμενη πίεση για να ανοίξουμε ακόμα παραπάνω αυτές τις χαραμάδες

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 7/8

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

εκπαιδευτικοσ
Αιρετός: Να σταματήσει άμεσα ο εμπαιγμός στους εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας
«Αυτή τη στιγμή, λίγο πριν εκπνεύσει η προθεσμία για τη δήλωση περιοχών, είναι πολλοί οι συνάδελφοι που βρίσκονται σε απόγνωση και ανασφάλεια»
Αιρετός: Να σταματήσει άμεσα ο εμπαιγμός στους εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας
david_lynch
Ντέιβιντ Λιντς: Aποσύρεται από τη σκηνοθεσία – «Είμαι καθηλωμένος στο σπίτι»
Διευκρινίζει ότι δεν αποσύρεται μετά την αποκάλυψη ότι είναι πολύ άρρωστος για να σκηνοθετεί δια ζώσης
Ντέιβιντ Λιντς: Aποσύρεται από τη σκηνοθεσία – «Είμαι καθηλωμένος στο σπίτι»
ΔΥΠΑ ΟΑΕΔ
ΔΥΠΑ: Αναρτήθηκαν οι προσωρινοί πίνακες αποτελεσμάτων για την πρόσληψη 60 εργασιακών συμβούλων ΣΟΧ
Προσωρινοί πίνακες αποτελεσμάτων για την πρόσληψη 60 εργασιακών συμβούλων ΣΟΧ στη ΔΥΠΑ
ΔΥΠΑ: Αναρτήθηκαν οι προσωρινοί πίνακες αποτελεσμάτων για την πρόσληψη 60 εργασιακών συμβούλων ΣΟΧ