Alfavita Newsroom Του Γιώργου Καραγιάννη
Την αφορμή για το σημείωμα αυτό, μου την έδωσε η αναφορά του «Ημεροδρόμου», την περασμένη εβδομάδα, στην επαίσχυντη συμφωνία του Μονάχου, που υπέγραψαν ο Χίτλερ από τη ναζιστική Γερμανία, ο Μουσολίνι από τη φασιστική Ιταλία, και οι πρωθυπουργοί της Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας, Νέβιλ Τσάμπερλεν και Εντουάρ Νταλαντιέ, στις 29/9/1938, παραδίδοντας την Τσεχοσλοβακία στους ναζί και ενθαρρύνοντας παράλληλα την επιθετικότητα του Χίτλερ.
Από τα αριστερά: Τσάμπερλεν, Νταλαντιέ, Χίτλερ, Μουσολίνι. Στην τελετή για την υπογραφή της «Συμφωνίας του Μονάχου».
Η πολιτική της «μη επέμβασης» και του «κατευνασμού»
Η συμφωνία αυτή αποτέλεσε το αποκορύφωμα της πολιτικής της «μη επέμβασης» (όπως στην περίπτωση της δημοκρατικής Ισπανίας που αφέθηκε αβοήθητη για να πέσει στα νύχια των φασιστών του Φράνκο) και του «κατευνασμού» (με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τη σιωπή για τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας, το Σύμφωνο Φιλίας Τσάμπερλεν- Μουσολίνι και τη σιωπηρή αποδοχή της ενσωμάτωσης της Αυστρίας στη ναζιστική Γερμανία) που ακολουθούσαν οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας.
Χάρτης που περλαμβανόταν στη «Συμφωνία του Μονάχου», όπου φαίνονται (με σκούρο χρώμα) οι περιοχές της Τσεχοσλοβακίας τις οποίες θα προσαρτούσε κατ΄αρχήν η Γερμανία.
Κύριος στόχος η Σοβιετική Ένωση
Πίστευαν έτσι ότι θα στρέψουν την τεράστια στρατιωτική μηχανή της Γερμανίας εναντίον του κοινού εχθρού, που δεν ήταν άλλος από τη Σοβιετική Ένωση.
Οι κυβερνήσεις των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, επηρεασμένες από τον άγριο αντικομμουνισμό των ναζί, πίστευαν ότι η Γερμανία δεν είχε βλέψεις προς την Δύση. Και έτσι, παρά τις προσπάθειες της σοβιετικής κυβέρνησης για την υπογραφή συμφώνων που θα έβαζαν εμπόδια στην πολιτική των ναζί, πίστευαν ότι υποχωρώντας θα πετύχαιναν ως αντίβαρο την εκδήλωση της επιθετικής δράσης του Χίτλερ προς Ανατολάς με τον πόλεμο εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Την ίδια πολιτική άρνησης των σοβιετικών προτάσεων ακολουθούσαν και οι ακραία αντικομμουνιστικές κυβερνήσεις της Πολωνίας και των Βαλτικών χωρών (Λετονία, Εσθονία, Λιθουανία). Τι κατάφεραν; Να φέρουν πιο κοντά τον πόλεμο και να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στο σφαγείο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Επτά μήνες μετά την υπογραφή της συμφωνίας του Μονάχου, στις 17 Απριλίου 1939 , η σοβιετική κυβέρνηση επανήλθε και διατύπωσε την πρόταση για ένα σύμφωνο αμοιβαίας βοήθειας μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας και Σοβιετικής Ένωσης, με τον όρο « να εγγυηθούν οι τρεις δυνάμεις την ακεραιότητα των κρατών εκείνων της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης που βρίσκονταν υπό την απειλή γερμανικής επίθεσης». Ποια ήταν η απάντηση; Την περιέγραψε με δύο λέξεις ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο γερόλυκος του βρετανικού ιμπεριαλισμού, που παρ’ όλα αυτά έβλεπε πιο μπροστά από τους Τσάμπερλεν και Νταλαντιέ τη φύση του γερμανικού κινδύνου: «Μακρά σιωπή»!
Το σύμφωνο Ρίμπεντροπ- Μολότοφ
Έντεκα μήνες μετά το Μόναχο, στις 23/8/1939, υπογράφτηκε στη Μόσχα το γνωστό σύμφωνο « μη επίθεσης» Ρίμπεντροπ- Μολότοφ ( έχει σημασία να τονιστεί ότι δεν ήταν σύμφωνο «αμοιβαίας βοήθειας» αλλά «μη επίθεσης»). Από τότε και μέχρι σήμερα στη Δύση το σύμφωνο αυτό έχει αποτελέσει ένα από τα κυριότερα όπλα στην αντικομμουνιστική εκστρατεία και στην προσπάθεια διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας.
Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο κατ’εξοχήν εκφραστής του βρετανικού ιμπεριαλισμού, που όμως έβλεπε πιο καθαρά το ναζιστικό κίνδυνο
Στην προσπάθεια αυτή και στα εκατομμύρια των σελίδων που έχουν γραφτεί για αυτό το σύμφωνο αποκρύπτεται μια απλή αλήθεια: Πως οι σοβιετικοί, από τη στιγμή που απέτυχαν οι προσπάθειες τους για μια συμφωνία με τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία, έπρεπε να βρουν τρόπους ώστε να καθυστερήσουν την αναπόφευκτη γερμανική επίθεση και να κρατήσουν όσο μπορούν πιο μακρυά τις στρατιές της Βέρμαχτ.
Πολύ περισσότερο που γνώριζαν πως στόχος των Άγγλων και Γάλλων ιμπεριαλιστών παρέμενε η καταστροφή της Σοβιετικής Ένωσης. Και ένα από τα στοιχεία που αποκρύπτουν όλοι αυτοί οι δυτικοί ιστορικοί είναι τα σχέδια των Αγγλογάλλων για επίθεση στη Σοβιετική Ένωση. Την ώρα που οι χιτλερικοί θα χτυπούσαν από τη Δύση οι Αγγλογάλλοι θα χτυπούσαν από την Ανατολή, στον Καύκασο με τα τεράστια αποθέματα πετρελαίου. Και αυτή την επιδίωξη δεν την έκρυβαν.
Η αποκάλυψη του στρατηγού Βεϊγκάν
Τους πρώτους μήνες του 1940, κι ενώ ο πόλεμος που είχε κηρυχτεί από την 1η Σεπτεμβρίου 1939, είχε βαλτώσει στο δυτικό μέτωπο (o αποκληθείς «γελοίος πόλεμος» αφού οι αντίπαλοι στρατοί παρέμεναν ανενεργοί, κρατώντας απλώς τις θέσεις τους), ο γνωστός Αμερικανός δημοσιογράφος των Τάιμς της Νέας Υόρκης Σάιρους Σούλτσμπεργκερ, ένα πρόσωπο με προσωπική γνωριμία και φιλία με πολλούς σημαντικούς ηγέτες σε όλο τον κόσμο, που τα άρθρα και τα ρεπορτάζ του επηρέαζαν την αμερικανική πολιτική, βρέθηκε στην Συρία, που τότε βρισκόταν υπό γαλλική κατοχή.
Σάιρους Σουλτσμπέργκερ
Εκεί μίλησε με τον στρατηγό Βευγκάν επικεφαλής των γαλλικών δυνάμεων στην Ανατολή. Στη διάρκεια της συζήτησης ο Βεϊγκάν ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για τα σχέδια επίθεσης κατά της Σοβιετικής Ένωσης μέσω του Καυκάσου:
Ο στρατηγός Βεϊγκάν στο γραφείο του
«Κουβέντιασα με διοικητές στρατιωτικών μονάδων στην Ιερουσαλήμ, τη Δαμασκό και τη Βηρυτό. Ο στρατηγός Βεϊγκάν, ο στραγγισμένος κοντούλης αρχηγός του Γαλλικού Στρατού της Ανατολής, μίλησε με αντιπάθεια για τους Άγγλους, περιφρονητικά για τους Αμερικανούς, και με βεβαίωσε πως η Γαλλία θα συντρίψει τον Χίτλερ την ίδια εκείνη Άνοιξη. Μίλησε επίσης για μια πιθανή επίθεση των Συμμάχων μέσω του Καυκάσου, κατά των ρωσικών πετρελαιοπηγών κοντά στο Βακού και το Γκρόζνυ. Παραδέχτηκε ωστόσο πως οι Τούρκοι, που είχε συζητήσει μαζί τους αυτό το σχέδιο, είχαν δείξει σημαντική έλλειψη ενθουσιασμού. Ο Βεϊγκάν είχε έξι εντυπωσιακές μεραρχίες, και περηφανευότανε για την υποτιθέμενη ισχύ τους. Η έπαρση του και το μαχητικό πνεύμα του επιτελείου του ήταν έντονα. Πρόσεξα πως αυτό το επιτελείο μαζευότανε κάθε βράδι σ’ ένα καμπαρέ, γνωστό με το όνομα Κίτ- Κάτ Κλαμπ, που εμφανιζόταν μια καλλίπυγος Φινλανδή χορεύτρια, φορώντας μονάχα τρία ψεύτικα πετράδια».
Η στρατιά των καμπαρέ
Στην πορεία βεβαίως οι Γάλλοι αξιωματικοί που περνούσαν την ώρα τους στα καμπαρέ της Βηρυτού και της Δαμασκού δεν είχαν την ευκαιρία να δοξασθούν πολεμώντας τους άθλιους μπολσεβίκους. Σημειώνει με ειρωνεία ο Σουλτσμπέργκερ:
«Ο στρατός της Ανατολής δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ στις επιχειρήσεις που είχε προοριστεί. Ο Βεϊγκάν γύρισε στη Γαλλία διοργανώνοντας την παράδοση. Ο στρατός που άφησε πίσω του πολέμησε μονάχα σε μια μάχη – κατά των Βρετανών και των Ελεύθερων Γάλλων, το 1941. Νικήθηκε» (Τα αποσπάσματα σε εισαγωγικά από τον πρώτο τόμο του βιβλίου του Σουλτσμπέργκερ «Πολιτικά Παρασκήνια της εποχής μας», σελ. 129, μετάφραση Κοσμά Πολίτη, εκδόσεις Α. Καραβία-Α. Δημητριάδη, Αθήνα 1972).
Απόσπασμα των γαλλικών στρατευμάτων στη Συρία (1940).
Βεβαίως αυτά που περιέγραφε με τη μεγαλύτερη ευκολία σε ένα δημοσιογράφο ο Βεϊγκάν δεν ήταν δυνατόν να μην τα γνώριζαν και οι Σοβιετικοί και έπρεπε να πάρουν τα μέτρα τους. Και τα πήραν, με τελικό αποτέλεσμα την εικόνα της κόκκινης σημαίας στην καρδιά του Βερολίνου. Και αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να χωνέψουν οι «ιστορικοί» του αντικομμουνισμού. Γι αυτό και κρύβουν αλήθειες σαν αυτή που αποκάλυψε ο Βεϊγκάν στον Σουλτσμπέργκερ.
Σημείωση πρώτη: Ο στρατηγός Μαξίμ Βεϊγκάν, κλασσικός εκφραστής της γαλλικής στρατιωτικής αριστοκρατίας, βρέθηκε το 1920 στην Πολωνία οργανώνοντας τον στρατό των Πολωνών αντιδραστικών στις μάχες του κατά του Κόκκινου Στρατού. Στη συνέχεια διορίστηκε ύπατος αρμοστής στη Συρία και τις παραμονές του πολέμου διοικούσε τα γαλλικά στρατεύματα στη Μέση Ανατολή.
Η δοσίλογη κυβέρνηση του Βισύ. Στην πρώτη σειρά στο κέντρο, με το μαύρο κουστούμι, ο Πετέν και δίπλα του ο στρατηγός Βεϊγκάν
Μετά τη γερμανική επίθεση του Μαΐου 1940, ανακλήθηκε στη Γαλλία και ανέλαβε αρχηγός του Στρατού. Μαζί με το στρατάρχη Πετέν προετοίμασε την συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς και συμμετείχε ως υπουργός άμυνας στη δοσιλογική κυβέρνηση του Βισύ. Μετά τον πόλεμο συνελήφθη και κρατήθηκε ως δοσίλογος. Όμως το 1946 τον άφησαν ελεύθερο.
Σημείωση δεύτερη: Εξαιρετικά ενδιαφέρον για την περίοδο που εξετάζουμε είναι το βιβλίο του τότε πρεσβευτή της Σοβιετικής Ένωσης στη Μεγάλη Βρετανία Ιβάν Μάισκι ( εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»). Και όσοι δεν αρκούνται στις αναμνήσεις ενός κομμουνιστή διπλωμάτη μπορούν να βρουν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα στοιχεία στο πρώτο τόμο του βιβλίου του Ουίνστον Τσόρτσιλ «Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος» ( σελ. 237 έως 329 σε μετάφραση Αντώνη Σαμαράκη, εκδόσεις Ελληνική Μορφωτική Εστία).
Πηγή: imerodromos.gr
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 18/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
