Η «μεταμόρφωση» της «Μπόκο Χαράμ»

Η «Μπόκο Χαράμ» (που σημαίνει «Η δυτική παιδεία είναι αμαρτία») ξεκίνησε πριν 12 χρόνια σαν οργάνωση υπεράσπισης των φτωχών μουσουλμάνων του νιγηριανού βορρά και αρχικά περιοριζόταν σε επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, τοπικές αρχές και χριστιανικούς ναούς. Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν μετά τον Ιούνη 2009, οπότε είχαμε τη στρατιωτική επιχείρηση πάταξης της οργάνωσης που κατέληξε στη σφαγή 800 μελών της, συμπεριλαμβανομένου και του ιδρυτή, τότε αρχηγού της, Μοχάμεντ Γιούσεφ, που εκτελέστηκε, εν ψυχρώ, από το στρατό, ενώ είχε αιχμαλωτιστεί.

Το 2010 αναλαμβάνει τα ηνία της οργάνωσης ο νυν αρχηγός της, Αμπουμπακάρ Σεκάου, ο οποίος εξαπολύει ολοένα και πιο αιματηρές επιθέσεις όχι πλέον μόνο σε βάρος χριστιανών, αλλά και σε μουσουλμάνους του βορειοανατολικού τμήματος που είναι οι φτωχότεροι της χώρας. Οι μισθοφόροι της «Μπόκο Χαράμ», εκτός από επιθέσεις σε στρατό και αστυνομία προχωράνε σε σφαγές αμάχων, απαγωγές και άλλες εγκληματικές πράξεις και ενισχύονται στην μεθόριο της Νιγηρίας με το Καμερούν και το Τσαντ, μπαινοβγαίνοντας στα σύνορα και διευρύνοντας το λαθρεμπόριο όπλων και το δουλεμπόριο νεαρών κοριτσιών.

Η ανατροπή του Καντάφι στο τέλος του 2011 έφερε και στα δικά τους χέρια αντιαρματικά και αντιαεροπορικά όπλα τελευταίας τεχνολογίας, θωρακισμένα τετρακίνητα οχήματα, αλλά και επικοινωνία και συνεργασία με τις οργανώσεις των AQMI και MUJAO του Μάλι και την «Αλ Σαμπάμπ» στη Σομαλία.

Από το Μάη του 2013, η κήρυξη στρατιωτικού νόμου στις πολιτείες της Βορειοανατολικής Νιγηρίας δεν αποδυναμώνει την οργάνωση, που υπάρχουν στοιχεία πως μεταξύ άλλων συνεργάζεται με πλούσιους τοπικούς άρχοντες, στρατιωτικούς και αστυνομικούς αξιωματούχους, που κάνουν τα στραβά μάτια. Στο στόχαστρο της οργάνωσης έχει μπει τα τελευταία 2,5 χρόνια και το παράρτημα του ΟΗΕ στην πρωτεύουσα Αμπούτζα, ενώ τελευταίες εκθέσεις δυτικών υπηρεσιών αναφέρουν τη συνεργασία της «Μπόκο Χαράμ» με πειρατές που δρουν στο δυτικοαφρικανικό κόλπο της Γουινέας.

Το σίγουρο είναι ότι μέχρι τις εκλογές του 2015 ο «"πόλεμος" στρατού - ισλαμιστών» στη Νιγηρία αναμένεται να κλιμακωθεί, δίνοντας, ενδεχομένως, το πάτημα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να αναπτύξουν στρατεύματα στη χώρα τάχα για να συμβάλουν στην ομαλοποίηση της κατάστασης. Ο,τι δηλαδή βλέπουμε και σε άλλες γωνιές της «μαύρης ηπείρου».