ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΛΙΑΣ

Όσο μεγαλώνει μεγαλώνοντας μαζί σου, όλο και πιο πολύ σε απασχολεί

Συχνά η αλλαγή χρήσης είναι το μαγικό ραβδί με το οποίο ένα γνωστό «σημείο» μεταμορφώνεται σε άγνωστο και από εκεί και πέρα είναι υπόθεση του χρόνου...

Το κρύο τσουχτερό, σε περονιάζει, η υγρασία φτάνει μέχρι τα κόκκαλα, η βροχή δεν έχει τελειωμό, λάσπες παντού, το ξεροβόρι δεν σε αφήνει σε ησυχία

«Αναφέρεται συχνά ότι ό,τι αγγίζει το σχολείο μετά από τη σχολική αποφοίτησή μας, δύσκολα θα μας ξανα-απασχολήσει»

«Καταθέτω μια παρέμβασή μου  για το Εθνικό Απολυτήριο (Ε.Α.) ως αποτέλεσμα της εμπειρίας, που απέκτησα από τον θεσμικό ρόλο μου ως Προέδρου της ΟΛΜΕ...

«Ήταν το καθρεφτάκι μαζί με την τσατσάρα μέσα στην τσέπη μας συνέχεια και προσέχαμε μη σπάσει, γιατί δεν υπήρχε περιθώριο να πάρεις άλλο και ούτε...

Τώρα ο χρόνος έχει συμπυκνωθεί ή μάλλον έχει μηδενιστεί.

«Δεκέμβριος 2024 ταξίδευα από Αμαλιάδα για Αθήνα, στο δρόμο βροχή αλλά δυστυχώς χωρίς τα σύννεφα να είναι μαζί μου»

«Και ακόμα, μπορεί να λείπει η ποίηση από την ξεχωριστή ομορφιά του χειμώνα;»

Tα μικρά παιδιά και οι νέοι γνωρίζουν πριν από καθετί τη διάχυτη βία. Την προσλαμβάνουν ως αναπόσπαστο στοιχείο της καθημερινής ζωής και της...

Είμαστε σε μεγάλο βαθμό εγκλωβισμένοι μέσα στο σκληρό και ολοκληρωτικό περίγραμμα των προκαταλήψεων. Δύσκολα τις αμφισβητούμε. Και αυτό, όχι γιατί...