Alfavita Newsroom Η νέα διαδικασία τοποθέτησης διευθυντών Εκπαίδευσης αναδεικνύει τις εσωτερικές αντιφάσεις της νέας κυβέρνησης. Προσπαθεί να φέρει κάτι νέο (ψηφοφορία διευθυντών, υποδιευθυντών σχολείων και προϊσταμένων νηπιαγωγείων) αλλά παραμένει δέσμια παλαιότερων πρακτικών, καθώς διατηρεί την αμφισβητούμενη από όλους διαδικασία της συνέντευξης και τη μοριοδότηση πτυχίων, προϋπηρεσίας και διοικητικής εμπειρίας.
Η διαδικασία της συνέντευξης θεωρείται στον εκπαιδευτικό κόσμο από τα πλέον διαβλητά συστήματα, καθώς υπήρξε εργαλείο τοποθέτησης των «δικών τους παιδιών» από προηγούμενες κυβερνήσεις. Έχουν σημειωθεί παρατράγουδα στο παρελθόν, αυθαίρετες βαθμολογίες που «έθαβαν» κάποιους για προσωπικούς ή πολιτικούς λόγους. Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι το Υπηρεσιακό Συμβούλιο (ΠΥΣΠΕ ή ΠΥΣΔΕ), το οποίο διευρυμένο κάνει τη συνέντευξη, ήταν και παραμένει κατά πλειοψηφία διορισμένο από την εκάστοτε κυβέρνηση, με μόλις δύο από τα μέλη του εκλεγμένα από τους εκπαιδευτικούς. Έτσι, παραδοσιακά, «μαγειρεύονταν» οι βαθμολογίες δημιουργώντας πελατειακές σχέσεις και «θάβοντας» πολιτικούς αντιπάλους. Το σύστημα αυτό το πληρώσαμε ακριβά και στα Χανιά, μεταφορικά και κυριολεκτικά σε προηγούμενες κρίσεις διευθυντών σχολείων που κατέληξαν στα δικαστήρια, τα οποία και αποφάσισαν υπέρ κάποιων που είχαν βαθμολογηθεί χαμηλά στη συνέντευξη και τους έδωσαν αναδρομικά χιλιάδες ευρώ. Κόστισε δηλαδή εκτός από την αναταραχή και αρκετές δεκάδες χιλιάδες ευρώ στο ελληνικό Δημόσιο. Γι’ αυτό κανείς σχεδόν πλέον – εκτός από ορισμένους πολιτικούς- δε μιλάει υπέρ της συνέντευξης στη διαδικασία επιλογής διευθυντών σχολείων.
Η άλλη διαδικασία, που υπάρχει κι αυτή στις νέες επιλογές διευθυντών, αυτή της μοριοδότησης πτυχίων, διοικητικής εμπειρίας και προϋπηρεσίας, δείχνει πιο αντικειμενική. Αυτή σίγουρα δε μπορεί να αμφισβητηθεί, αν και κατά το παρελθόν, τα μόρια συγκεκριμένων πτυχίων ή σεμιναρίων αυξομειώνονταν ανάλογα με τα «παιδιά» της εκάστοτε κυβέρνησης. Βέβαια, εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι δεν είχαν όλοι οι εκπαιδευτικοί τη δυνατότητα επιμόρφωσης με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα, όπως εμείς διεκδικούμε. Οι κυβερνήσεις επέλεξαν να γίνεται κλήρωση ή εξετάσεις, οπότε λίγοι τυχεροί είχαν την ευκαιρία να επιμορφωθούν στα Διδασκαλεία (διετής μετεκπαίδευση) των Παιδαγωγικών Τμημάτων, μέχρι που τα έκλεισαν στο ξεκίνημα της κρίσης οι μνημονιακές κυβερνήσεις, περικόπτοντας ταυτόχρονα τις άδειες για όποιους πέρασαν σε μεταπτυχιακά. Τώρα, αυτοί οι λίγοι τυχεροί μοριοδοτούνται. Η διαδικασία της μοριοδότησης πτυχίων και αντικειμενικών προσόντων (ξένων γλωσσών, επιμόρφωσης, γνώσης υπολογιστών κοκ) έχει σίγουρα νόημα όταν πρόκειται για κατάληψη εξειδικευμένων θέσεων, π.χ. σε ένα σχολείο ειδικής αγωγής. Δε μπορεί να στέλνεται εκεί κάποιος χωρίς σχετικά προσόντα, τα οποία πρέπει να αποδεικνύονται με πτυχία, επιμόρφωση και σχετική προϋπηρεσία.
Όμως θα πρέπει να αναρωτηθούμε: Είναι η θέση του διευθυντή σχολείου, και έτι περαιτέρω η θέση του Διευθυντή Εκπαίδευσης μιας ολόκληρης Περιφερειακής Ενότητας (Νομού) μια «ειδική» θέση, στην οποία αρκεί κάποιος να έχει πτυχία και μεταπτυχιακά για να πάει; Ένας διευθυντής εκπαίδευσης έχει να αντιμετωπίσει ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς σε σχολεία, σοβαρά κτηριακά προβλήματα σχολικών μονάδων, συγκρούσεις μεταξύ εκπαιδευτικών, προβλήματα γονέων με εκπαιδευτικούς ή γονέων μεταξύ τους, πρέπει να ασχοληθεί με προβλήματα εκπαιδευτικών (υγείας ή άλλα), με μετακινήσεις εκπαιδευτικών από σχολείο σε σχολείο και σε άλλους νομούς. Αυτά όλα δεν είναι θέμα πτυχίων (τα οποία εννοείται ότι μπορούν να τον βοηθάνε), είναι καθαρά θέμα πολιτικής. Γι’ αυτό η θέση του Διευθυντή Εκπαίδευσης είναι πολιτική. Και στη δημοκρατία οι πολίτες ή οι άμεσα ενδιαφερόμενοι εκλέγουν κάποιους στις πολιτικές θέσεις. Ο διορισμός τους από την όποια κυβέρνηση είναι οπισθοδρόμηση για τη δημοκρατία, διολίσθηση σε ολιγαρχικές πρακτικές.
Συνεπώς, μόνο η εκλογή του Διευθυντή Εκπαίδευσης από τους άμεσα ενδιαφερόμενους εκπαιδευτικούς είναι η πλέον δημοκρατική διαδικασία, χωρίς να μπερδεύεται η διαδικασία με τη συνέντευξη και τα μόρια (πτυχία, επιμόρφωση, διοικητική εμπειρία) που αρμόζουν σε κατάληψη ειδικής επιστημονικής θέσης. Κι επειδή στη δημοκρατία δεν πρέπει να υπάρχουν μονοπρόσωπα όργανα, αυτό που θα πρέπει να γίνεται είναι η εκλογή από τους εκπαιδευτικούς ολόκληρου του πενταμελούς Υπηρεσιακού Συμβουλίου (κι όχι μόνο δυο μελών του και να διορίζει η κυβέρνηση την πλειοψηφία όπως γίνεται τώρα), το οποίο έχει την ευθύνη της Διοίκησης της Εκπαίδευσης σε τοπικό επίπεδο, από τις μεταθέσεις και τις αποσπάσεις των εκπαιδευτικών, μέχρι τη στελέχωση των σχολείων και την επίλυση προβλημάτων.
Η εκλογή αντί του διορισμού της πλειοψηφίας του Υπηρεσιακού Συμβουλίου εννοείται ότι δεν πρόκειται να λύσει όλα τα προβλήματα. Η χρόνια υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης, το οξύτατο στεγαστικό, οι ελλείψεις εκπαιδευτικών, τα αναλυτικά προγράμματα και τα βιβλία, η έλλειψη δωρεάν δεκατιανού, όλα αυτά δε μπορεί να λυθούν χωρίς αλλαγή πολιτικής από την κυβέρνηση αλλά κι από τους Δήμους. Κυβέρνηση και Δήμοι οφείλουν να αποφασίσουν να χρηματοδοτήσουν όπως πρέπει τη δημόσια εκπαίδευση, κάνοντας πέρα μνημόνια και δανειστές, υπερασπιζόμενοι τις κοινωνικές κατακτήσεις αλλά και τις Διακηρύξεις Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Ένα εκλεγμένο τοπικό Συμβούλιο εκπαίδευσης αντί διορισμένων διευθυντών εκπαίδευσης και Υπηρεσιακών Συμβουλίων, σίγουρα θα είχε πολύ πιο αγωνιστική στάση. Κι αυτό είναι που έχουμε ανάγκη σήμερα.
Φώτης Ποντικάκης
Μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ν. Χανίων
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 2/8
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
