Η κ. Αιμιλία Σαλβάνου, ιστορικός με ακαδημαϊκή καριέρα, σε άρθρο της, που δημοσιεύτηκε στις 25 Οκτωβρίου 2016 στην Εφημερίδα των Συντακτών και στο οποίο χρησιμοποίησε ως τίτλο περιπαικτικά τον τίτλο άλλου άρθρου συναδέλφου εκπαιδευτικού, που στάθηκε κριτικά απέναντι στο υπόμνημα για την αναδιοργάνωση της μέσης εκπαίδευσης και την είσοδο στα ΑΕΙ-ΤΕΙ και στις θέσεις-δηλώσεις του κ. Λιάκου και που δημοσιεύτηκε δύο μέρες νωρίτερα στην ίδια εφημερίδα , έγινε μια ακόμη τιμητής της δημόσιας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών της και μια ένθερμη μεταξύ άλλων συνήγορος του κ. Αντώνη Λιάκου, του προέδρου της Επιτροπής του λεγόμενου Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία, λες και ο κατά τα λοιπά λαλίστατος κ. Λιάκος χρειάζεται συνήγορο. Λες;
Για να δούμε λοιπόν τι μας λέει η κ. Σαλβάνου και πόσο έγκυρα ή άκυρα είναι αυτά, που μας λέει.
1) Η κ. Σαλβάνου ξεκινά το άρθρο της αναφερόμενη σε «λυσσαλέα επίθεση», που και καλά δέχεται το τελικό πόρισμα-υπόμνημα της Επιτροπής στην οποία πρόεδρος ήταν ο κ. Α. Λιάκος. Μάλιστα μιλά για «παραπληροφόρηση» και για «προσωπικές επιθέσεις», που δέχεται ο κ. Λιάκος. Για ποια «παραπληροφόρηση» μιλά; Το υπόμνημα είναι ξεκάθαρο. Δεν κρύβει τις προθέσεις του. Το λέει ξεκάθαρα παντού και στη σελίδα 27 επίσης: «να αναμορφώσουμε….μειώνοντας».Έτσι προκύπτουν και οι «συναρμογές» γνωστικών αντικειμένων και πολλά άλλα. Αυτή είναι όλη η λογική του. Για να υπερασπιστεί μάλιστα το συγκεκριμένο πόρισμα-υπόμνημα η κ. Σαλβάνου αναφέρεται στον «παθολογικό κισσό» της εκπαίδευσης, στις «χρόνιες αγκυλώσεις» του εκπαιδευτικού συστήματος κλπ. και μιλά γενικά για την «επείγουσα ανάγκη των μεταρρυθμίσεων».Στο ίδιο το υπόμνημα, στο περιεχόμενο του και στις διατυπώσεις του, η κ. Σαλβάνου προφανώς δεν διαπιστώνει καμία «λυσσαλέα επίθεση» στην απρόσκοπτη δημόσια εκπαίδευση για όλους, κανέναν περιορισμό στην παροχή του δημόσιου αγαθού της εκπαίδευσης, καμία παθογένεια σ΄αυτά, που προτείνονται. Προφανώς για την ίδια, που είναι γεννημένη στις Η.Π.Α., η εκπαίδευση δεν είναι-δεν θα πρέπει να είναι;-δημόσιο αγαθό για όλους, αλλά μάλλον εμπόρευμα ανάλογα με την τσέπη του καθενός. Δεν διαπιστώνει επίσης καμία «λυσσαλέα επίθεση» στον εκπαιδευτικό κόσμο, που εργάζεται στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας με πλεόνασμα φιλότιμου. Βέβαια οι άκρως απαξιωτικές διατυπώσεις για τους εκπαιδευτικούς, που υπάρχουν στο υπόμνημα στις σελίδες 18, 28, 33 και 34- και τις οποίες δεν θα επαναλάβω- τη διαψεύδουν. Αλλά πάλι από διάφορες δικές της διατυπώσεις στο άρθρο της και η ίδια φαίνεται να κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με αυτό του υπομνήματος….γι΄αυτό και προφανώς αυτές τις απαξιωτικές διατυπώσεις δεν τις επισημαίνει ούτε έστω ως κάτι άστοχο, αν όχι μεμπτό. Και μετά από αυτές τις απαξιωτικές διατυπώσεις, τις οποίες προφανώς αποδέχεται-κάποιες τις επαναλαμβάνει και η ίδια ατόφιες, περί βολέματος-ξεβολέματος κλπ. - μιλά η κ. Σαλβάνου για «συστηματική προσπάθεια δολοφονίας χαρακτήρων» και για «στοχοποίηση ανθρώπων» υπερασπιζόμενη τον κ. Λιάκο και στηλιτεύοντας όσους κάνουν κριτική στο υπόμνημα και στις δηλώσεις του κ. Λιάκου; Αστεία πράγματα. Ας τις αναζητήσει αυτές και τις δύο-και τη δολοφονία χαρακτήρων και τη στοχοποίηση-στις σελίδες του υπομνήματος. Εκεί θα τις βρει ξεκάθαρα. Ιδίως στις σελίδες 33 και 34.
2) Η κ. Σαλβάνου γράφει επίσης ότι το σχολείο, το οποίο χαρακτηρίζει ίδρυμα, «ούτε εισάγει αξιόπιστα τους μελλοντικούς επιστήμονες στον επιστημονικό τρόπο σκέψης» και εν πολλοίς «ούτε διαμορφώνει δημοκρατικούς και ανεκτικούς στη διαφορετικότητα πολίτες». Και ορθώς το γράφει, γιατί όντως ούτε το πρώτο κάνει αυτή τη στιγμή-άλλωστε το σχολείο μέχρι σήμερα υπάρχει ακόμη και για τους μελλοντικούς εργάτες κι όχι μόνο για τους μελλοντικούς επιστήμονες και για τους δεύτερους πώς να το κάνει άλλωστε, αφού απουσιάζει συχνά η λογική ακόμη και από τη συγκρότηση των ΑΠΣ και τη δόμηση της γνώσης, που ζητείται και γίνεται εν πολλοίς αποσπασματικά, αφού καταργούνται ή αποσύρονται σταδιακά οι εργαστηριακές εφαρμογές της γνώσης και αφού από τα ΑΠΣ και τα βιβλία των περισσοτέρων γνωστικών αντικειμένων απουσιάζει η σύζευξη θεωρίας και πράξης; Και ούτε και πολυπετυχαίνει το δεύτερο, το οποίο συναρτάται άμεσα με το τι συμβαίνει στην κοινωνική και στην πολιτική ζωή της χώρας. Αλλά αυτά η κ. Σαλβάνου τα αποσιωπά, δεν τα αναφέρει καν. Αλλά και το Νέο Λύκειο, που προτείνει το υπόμνημα της Επιτροπής, πάλι δεν τα κάνει αυτά. Ούτε αυτό το λέει η ιστορικός μας. Ή για να είμαστε ακριβέστεροι, το πρώτο θα το κάνει, αλλά θα αφορά λίγους, αυτούς τους λίγους που θα καταφέρουν να πάρουν το Εθνικό Απολυτήριο με όλες τις προϋποθέσεις του. Δεν θα το κάνει για τους μελλοντικούς εργάτες. Αυτοί στη μεταγυμνασιακή κατάρτιση θα πάνε και στη μαθητεία και αυτό -για τους συντάκτες του υπομνήματος- και πολύ τους είναι. Όσο για το δεύτερο, αυτό θα επιδεινωθεί έτι περαιτέρω από τη στιγμή, που τα πιο σχετικά γνωστικά αντικείμενα με τη δημοκρατία, την ανεκτικότητα κλπ. στα πλαίσια των «συναρμογών» γνωστικών αντικειμένων ουσιαστικά εξαφανίζονται και σύμφωνα με το υπόμνημα γίνονται κάποιες θεματικές τους project στα μαθήματα της αγγλικής και της νεοελληνικής γλώσσας! Ούτε βέβαια αυτά τα επισημαίνει η κ. Σαλβάνου.
3) Όσο για τη μαθητική διαρροή και τη βία(!) στα ελληνικά σχολεία, που σήμερα επισημαίνει η κ. Σαλβάνου, με την εφαρμογή των προτεινομένων είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα αυξηθούν και μάλιστα με γεωμετρική πρόοδο με τους αλλεπάλληλους «κόφτες», που εισάγουν από νωρίς (δ΄γυμνασίου) και την εκτόξευση του ανταγωνισμού-όχι συναγωνισμού- μεταξύ των μαθητών για την δημιουργία των καλύτερων portfolios αρχικά για την απόκτηση των καλύτερων και πληρέστερων προϋποθέσεων για την απόκτηση Εθνικού Απολυτηρίου στη συνέχεια στα πρότυπα του Ι.Β και για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια μετά….σε καιρούς κρίσης και εξάπλωσης της φτώχειας όλα αυτά…Και μετά η κ. Σαλβάνου μέμφεται την εκπαιδευτική κοινότητα για «απομονωτισμό από την πραγματική ζωή». Τι να πει κανείς; …………..
4) Η ιστορικός μας αν και αναφέρεται κατ΄επανάληψη στην «αγκύλωση» της ελληνικής εκπαίδευσης για δεκαετίες, εντούτοις προτείνει να μην αναλωθούμε στο ποιος φταίει γι΄αυτήν. Γιατί άραγε; Αν δεχτούμε αυτή την αγκύλωση και αν δεν αναζητήσουμε ποιοι ευθύνονται ουσιαστικά γι΄αυτήν και γιατί, τότε ούτε αυτή θεραπεύεται ουσιαστικά, ενδεχομένως να πηγαίνουμε σε μια νέα αγκύλωση- μήπως αυτό είναι το ζητούμενο για κάποιους τελικά;- και είναι πολύ εύκολο βεβαίως, όταν δεν έχει ξεκαθαριστεί τι έχει επί χρόνια συμβεί, να ρίχνουμε την πέτρα του αναθέματος σε όποιον κάνει σήμερα κριτική π.χ. στο υπόμνημα της Επιτροπής ή στις δηλώσεις Λιάκου, που το υπερασπίζεται, είναι πολύ εύκολο, αλλά και αστείο συνάμα και είναι και επιχείρημα του συρμού πια-και ως τέτοιο αναξιόπιστο μάλιστα- να μιλάμε γενικώς για «προνόμια», «μικροπολιτικά συμφέροντα», για «κατεστημένα συμφέροντα» και για «πελατειακές σχέσεις», όταν αναφερόμαστε σε μάχιμους εκπαιδευτικούς της δημόσιας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα.
5) Η κ. Σαλβάνου αναφέρει ότι δεν ακούγονται οι φωνές εκείνων των «εξαιρετικών», όπως γράφει, εκπαιδευτικών-έκανε ήδη αξιολόγηση! Μπράβο γρηγοράδα!- που προσπαθούν «να κρατήσουν το επίπεδο της παρεχόμενης παιδείας υψηλά»; Ναι όντως, των καθημερινά μαχόμενων εκπαιδευτικών της τάξης όντως δεν ακούγονται οι φωνές τους από τους ιθύνοντες. Συνήθως δεν καλούνται αυτοί να συμμετέχουν σε επιτροπές διαλόγου για την παιδεία. Και συμπληρώνει: «Είναι κρίμα να ακούγονται οι φωνές που απαιτούν να μην αλλάξει τίποτα». Από πού προκύπτει ότι δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα όσοι διαμαρτύρονται; Επειδή δεν αποδέχονται τις αντιδραστικές, νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις του υπομνήματος ή άλλες ανάλογες; Όποιος δεν συμφωνεί μ΄αυτές είναι εκ προοιμίου «κακός», μη «εξαιρετικός», κρίνεται από την κ. Σαλβάνου «ανεπαρκής»; Πείτε το μου κι αυτό. Ευτυχώς, που η κ. Σαλβάνου στο άρθρο της αναγνωρίζει σε μας τους εκπαιδευτικούς την «ανάγκη εργασιακής εξασφάλισης» και το «άγχος της επισφάλειας»- την οποία και θεωρεί δεδομένη- ως «απολύτως νόμιμα και κατανοητά». Πάλι καλά.
6) Διαστρεβλώνουμε εξόφθαλμα λέει η κ. Σαλβάνου τα πορίσματα του διαλόγου όσοι κάνουμε κριτική-μα δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα εμείς, φωνάζουν αυτά από μόνα τους-«για τα οποία στο κάτω-κάτω εργάστηκαν περισσότεροι από 120 ειδικοί επιστήμονες», συνεχίζει. Αυτό το «κάτω-κάτω» είναι το πρόβλημα… Και συγνώμη, που θα το πω λόγω υπενθυμίσεων των ημερών-μάλλον είναι υπερβολική, αναντίστοιχη η αναλογία-αλλά και ο φασισμός και ο ναζισμός είχαν πολλούς στυλοβάτες, ειδικούς προπαγάνδας κλπ, αλλά αυτό δεν τους καθιστά αποδεκτούς, ούτε τον ένα, ούτε βεβαίως τον άλλο. Για να λέμε την αλήθεια, σε τέτοιου τύπου εργασίες δεν μετράει η ποσότητα των συμμετεχόντων ή ο αριθμός των σελίδων, αλλά η ποιότητα του περιεχομένου της εργασίας, η στόχευσή της και τα αποτελέσματα, που αυτή παράγει, αφού εφαρμοστεί…που θα έπρεπε αυτά να προβλέπονται. Και αυτό το «120 ειδικοί επιστήμονες» κάπως μου κάνει και δεν μπορώ να κρατηθώ και να μην το πω: 120 και κανένας δεν βρέθηκε να διορθώσει, να ρετουσάρει λίγο το φοβερό κείμενο του υπομνήματος, να πατήσει εκείνο το έρημο το space βρε αδερφέ και να εξαφανίσει εκείνο το απίστευτο «όλο το σώμα γνώσεων που πρέπει να προσπελάσουν οι μαθητές» (σελ.29 του υπομνήματος); Ήμαρτον. Κοντεύω να μείνω καραφλή…και δεν είμαι και φιλόλογος. Και σ’ αυτούς τους 120 η κ.Σαλβάνου συμπεριλαμβάνει και σχολικούς συμβούλους, αλλά η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων (ΠΕΣΣ) σε σχετική ανακοίνωση της στην οποία επικρίνει το σχετικό υπόμνημα διευκρινίζει ότι η ίδια δεν κλήθηκε σ΄αυτή την Επιτροπή διαλόγου και δεν συμμετείχε.
7) Αναφέρεται η κ. Σαλβάνου καυστικά σε «προσπάθεια ευτελισμού» της αντιδικτατορικής δράσης του κ. Α. Λιάκου και της «αδιάλειπτης παρουσίας του ως δημοσίου διανοούμενου» στις δεκαετίες της Μεταπολίτευσης. Μιλά για ανήθικη επίθεση στον κ. Λιάκο. Κι εγώ η αφελής και ταπεινή εκπαιδευτικός ρωτώ: Αυτός λοιπόν ο ομότιμος πια καθηγητής του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Ε.Κ.Π.Α., αυτός ο διανοούμενος μ΄αυτό το ένδοξο παρελθόν, που βεβαίως καθόλου δεν το αμφισβητώ, πως πορεύεται σήμερα και τι λόγο αρθρώνει στην κρισιμότητα των καιρών που ζούμε; Μόνο για την ανάγκη του Ι.Β. έχει να μιλήσει; Αυτό μόνο μας λείπει; Ο άνθρωπος που άλλοτε αγωνίστηκε για τη δημοκρατία, σήμερα μιλά άδικα και απαξιωτικά για τους εκπαιδευτικούς λέγοντας στους περισσότερους εξ αυτών ότι έχουν «παρεισφρήσει» στην εκπαίδευση; Μιλά στο υπόμνημα για «κάμψη αντιστάσεων» και για «στρατολόγηση»; Συγνώμη, που θα το πω ευθέως, αλλά αυτή η διατύπωση παραπέμπει σε φασίστα. Θυμίζει το του Παττακού «ό,τι δεν λύνεται, κόβεται». Πως καταδέχτηκε ο κ. Λιάκος να παραδώσει ένα τέτοιο υπόμνημα στον υπουργό Παιδείας και μάλιστα να το υπερασπίζεται; Πως ο άλλοτε αγωνιστής της δημοκρατίας έγινε σήμερα υπέρμαχος ενός αριστοκρατικού, ελιτιστικού σχολείου για λίγους; Σε τέτοιους μάλιστα καιρούς, που κανείς θα περίμενε λογικά εντελώς άλλα από αυτόν. Πραγματικά απορώ…..ΚΡΙΜΑ. Η γιαγιά μου έλεγε «τα στερνά τιμούν τα πρώτα» και είχε πολύ δίκιο τελικά.
8) Επικαλείται με καμάρι η κ.Σαλβάνου για να υπερασπιστεί το υπόμνημα-σε μια απέλπιδα προσπάθεια κατά την άποψη μου- τις επιμορφώσεις των εκπαιδευτικών. Ως τι τις επικαλείται; Ως πρωτοπόρα πρόταση; Είναι παλιά. Επιμορφώσεις ακούμε και επιμορφώσεις δεν βλέπουμε, τουλάχιστον σχετικές και όχι αν δεν βάλουμε βαθιά το χέρι στην ομολογουμένως ρηχή μας τσέπη. (Τι να πιάσεις σε μια τέτοια τσέπη; Ψίχουλα. Οπότε…) Αλλά το υπόμνημα κι αυτό το ξεκαθαρίζει απολύτως. Μιλά για επιμορφώσεις ομοτέχνων εντός της σχολικής μονάδας. Για μια νέα αλληλοδιδακτική δηλαδή. Τι; Χαζός ήταν ο Καποδίστριας, που την καθιέρωσε…θα μου πείτε σε άλλες εποχές…προφανώς κατά μια έννοια συγκρίσιμες. Άλλωστε ως γνωστόν «πενία τέχνας κατεργάζεται».
9) Η κ. Σαλβάνου μας μιλά επίσης για τον περιορισμό της παραπαιδείας, που φέρνει και καλά το υπόμνημα Λιάκου, όπως αναφέρει και το ίδιο . Για την παραπαιδεία, τη φροντιστηριοποίηση, που θα οργιάσει μέσα κι έξω από το σχολείο για την παρακολούθηση του ανώτερου επιπέδου, για τη σύνταξη διπλωματικών και λοιπών εργασιών, για τον εμπλουτισμό των ατομικών φακέλων των μαθητών, για την καλύτερη παρακολούθηση, πληρέστερη κάλυψη της τράπεζας θεμάτων και των ιδιαίτερων παράλληλα αναλυτικών προγραμμάτων των σχολικών μονάδων, δεν λέει τίποτα. Αυτά δεν τα βλέπει. Όλοι οι υπόλοιποι, οι εκπαιδευτικοί της σχολικής τάξης, που τα βλέπουμε, οι των φροντιστηρίων, αλλά και οι εκτός, ε μάλλον θα έχουμε οφθαλμαπάτες, δεν εξηγείται αλλιώς.
10) Η κ. Σαλβάνου είδε και την κατάργηση των Πανελλαδικών στο υπόμνημα Λιάκου. Και οι εξετάσεις για Εθνικό Απολυτήριο στα πρότυπα του Ι.Β. τι είναι; Οι εξετάσεις με τράπεζα θεμάτων σε τρείς τάξεις (δ΄γυμνασίου και και α΄ και β΄ λυκείου ή στη β΄και γ΄ λυκείου, αν παραμείνουμε τελικά στο 3ετές λύκειο, αλλά στη λογική του Ι.Β. στην οποία υπάρχει μεγάλη εμμονή κάποιων) σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο τι είναι; Είναι ενδεχομένως άλλου τύπου πανελλαδικές ή περιφερειακές εξετάσεις…που μάλιστα δεν διασφαλίζουν κατά 100% την είσοδο σε ΑΕΙ Ή ΤΕΙ, αλλά κατά 80%, αφού το άλλο 20% το καθορίζουν οι σχολές, οι οποίες με ένα τέτοιο μοντέλο δευτεροβάθμιας, λυκείου και εισαγωγής είναι βέβαιο ότι θα συρρικνωθούν κι άλλο.
11) Στο τέλος του άρθρου της η κ. Σαλβάνου αναρωτιέται πως «δηλητηριάζεται η ατμόσφαιρα». Την προτρέπω να ξαναδιαβάσει προσεκτικά και χωρίς αγκυλώσεις το υπόμνημα της Επιτροπής διαλόγου, στην οποία πρόεδρος ήταν ο κ. Λιάκος και ο οποίος είναι υπέρμαχος του, να ξαναδιαβάσει και το δικό της άρθρο και τότε θα καταλάβει. Όσο για το δικό μου κείμενο, ας το πετάξει στα σκουπίδια. Άλλωστε δεν περιμένω να τύχει μιας άλλης αντιμετώπισης το κείμενο μιας αφελούς και ταπεινής εκπαιδευτικού, που ως τέτοια βεβαίως δεν είναι «εξαιρετική»- άλλωστε ποια σχέση μπορεί να έχει μια ταπεινή εκπαιδευτικός με τα «υψηλά»;-και που δεν ανήκει βεβαίως στην ομάδα των 120 ειδικών επιστημόνων.
Έφη Ψωίνου
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη