Alfavita Newsroom ΕΛΕΝΗ ΖΩΓΡΑΦΑΚΗ – ΤΕΛΕΜΕ (Πρόεδρος της ΟΛΜΕ): Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, κύριε Γενικέ, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές και εκπρόσωποι των φορέων, καταρχάς, θα θέλαμε να κάνουμε μία επισήμανση ό,τι για εμάς ακολουθούνται λίγο ετεροχρονισμένες διαδικασίες. Το λέω αυτό, γιατί στις 15 Ιανουάριου στείλαμε αίτημα συνάντησης της ΟΛΜΕ με τον Υπουργό, ακριβώς με θέμα το λύκειο, δηλαδή, «αλλαγές στο λύκειο, το σύστημα πρόσβασης». Εμείς, θεωρούμε ότι είναι ένα από τα τρία βασικά θέματα και είναι πάρα πολύ βασικό και η συνάντηση ορίστηκε για αύριο Τετάρτη μεσημέρι. Με βάση αυτό, δηλαδή, το ότι θα υπήρχε επίσημη συνάντηση με την πολιτική ηγεσία, που σημαίνει, ότι θα καθορίζαμε το ποιες είναι οι θέσεις, γιατί έχει δημιουργηθεί και ένα σοβαρό ζήτημα, ότι δεν μπορεί να τοποθετείται κάθε φορά η ΟΛΜΕ με βάση τις διαρροές στον τύπο ή τα σχέδια που εκδηλώνονται ή βλέπουν το φως της δημοσιότητας ή ποια είναι τα πορίσματα του διαλόγου στο πρώτο κομμάτι που συμμετείχαμε. Άρα, θέλαμε να ξέρουμε, ποια είναι η επίσημη απόφαση, με την έννοια, του τι γίνεται συνολικά αποδεκτό, ποιο είναι το αποδεκτό σχέδιο και ποια είναι η τελική πρόταση.
Γι’ αυτό και δεν έχουμε κάνει ιδιαίτερη εκτίμηση σαν Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, με βάση την πρόταση που έχει αποστείλει το ΙΕΠ, που σημαίνει για εμάς, ότι αφού αύριο ήταν η επίσημη συνάντηση και η διατύπωση θέσεων από την πλευρά του Υπουργείου, θα συνεδρίαζε το Δ.Σ. και γι’ αυτό επιφυλασσόμαστε για κατάθεση γραφείου υπομνήματος στην Επιτροπή σας. Εμείς, θεωρούμε ότι κάποια πράγματα που είναι δεδομένο και μπορούμε να συζητήσουμε ή να τοποθετηθούμε. Καταρχάς, γίνεται στην πρόταση του ΙΕΠ, μετά τη διαπίστωση της ακύρωσης αν θέλετε της λυκειακής βαθμίδας, που φαίνεται ότι είναι κοινός τόπος, αλλά εδώ θέλουμε να επισημάνουμε, όχι με ευθύνη των εκπαιδευτικών, αλλά του ίδιου του συστήματος, γιατί το σύστημα ακυρώνει την λυκειακή βαθμίδα και έχουμε αναδείξει κατ’ επανάληψη, το πώς αυτές οι εξετάσεις, ο τρόπος που είναι προσανατολισμένες, τα μαθήματα και το πώς γίνονται, στην ουσία έχουν τεράστια ευθύνη για την ακύρωση της λυκειακής βαθμίδας. Άρα και οι εκπαιδευτικοί, αναγκάζονται, να ακολουθήσουν το συγκεκριμένο σύστημα που έχει επιλεγεί από την πολιτεία, γιατί αυτή είναι η δουλειά τους και όχι να διαμορφώνουν άλλα συστήματα και να επιλέγουν άλλες προϋποθέσεις. Μετά από αυτή τη διαπίστωση, λοιπόν, θέτει έξι προϋποθέσεις, με τις οποίες μπορεί να μην διαφωνούμε, αλλά θεωρούμε, ότι σκόπιμα παραγνωρίζει ή αποσιώπα την πρώτη για εμάς προϋπόθεση, που δεν είναι άλλη απ’ την γενναία χρηματοδότηση της εκπαίδευσης. Εμείς, θεωρούμε, ότι αυτή η προϋπόθεση είναι αναγκαία και ικανή, για την όποια προσπάθεια αλλαγών και μεταρρυθμίσεων και στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Δεν θα κουράσω την Επιτροπή με στοιχεία επί του Α.Ε.Π. και νομίζω, ότι αυτά τα είχαμε δώσει και πέρυσι τον Φεβρουάριο που είχαμε κληθεί πάλι στα πλαίσια του εθνικού διαλόγου, όπου εμείς θεωρούμε όμως ότι είναι απολύτως αναγκαία, για να πετύχει οποιοδήποτε σχέδιο αλλαγών. Θα ήθελα να αναφέρω σε συντομία και νομίζω, ότι είναι κατανοητά και δεν χρειάζονται επεξηγήσεις: Τι γίνεται με το θέμα των μόνιμων διορισμών στην εκπαίδευση με βάση τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων; Τι γίνεται με την στελέχωση των υποστηρικτικών δομών; Που καταργήθηκαν μέχρι τώρα. Επίσης, τι γίνεται με το επαρκές επιστημονικό, βοηθητικό και διοικητικό προσωπικό; Είναι περιττό νομίζω να αναφέρω χαρακτηριστικά παραδείγματα και μέσους όρους ευρωπαϊκών δεδομένων από το δίκτυο «ΕΥΡΥΔΙΚΗ» ή από το «education underclass», όπου εκεί έχουμε μέσο ευρωπαϊκό όρο διοικητικών υποστηρικτικών δομών είναι 10,5 και στην Ελλάδα είναι 1,5 ανά 1.000 κατοίκους.
Πιστεύω ότι είναι περιττό να αναφέρω, ότι ο μέσος ευρωπαϊκός όρος βοηθών διδασκόντων, στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι 4,7 και εμείς είμαστε, δυστυχώς, στο 0,4 στην Ελλάδα. Άρα, αναβάθμιση χωρίς να λυθούν τέτοια ζητήματα και για να μην αναφέρω – νομίζω ότι είναι πάρα πολύ γνωστά – το τι γίνεται με τα σχολικά κτίρια, εργαστήρια, βιβλιοθήκες, λειτουργικές δαπάνες κ.λπ.. Επίσης, το τεράστιο ζήτημα της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, που δυστυχώς είναι ανύπαρκτο επί πολλές δεκαετίες και για κάποιους συναδέλφους ή συναδέλφισσες είναι καθ’ όλη τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, δηλαδή, είναι ανύπαρκτη η επιμόρφωση τους και φεύγουν εκπαιδευτικοί με 35 χρόνια υπηρεσίας χωρίς επιμόρφωση. Βέβαια, συνδυάζεται με τα αιτήματα που έχουμε και προφανώς, θεωρούμε, ότι είναι αιτήματα που θα βοηθήσουν στην παρεχόμενη γνώση και εκπαίδευση, για την μείωση του αριθμού των μαθητών στα τμήματα, επαναφορά του διδακτικού ωραρίου της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα προ του 2013 επίπεδα. Με βάση, λοιπόν, αυτό ότι θεωρούμε ότι είναι αναγκαία και ικανή συνθήκη για να προχωρήσουν οποιεσδήποτε αλλαγές, νομίζω ότι πρέπει να δεσμευθούν όλα τα κόμματα της Βουλής ότι η παιδεία, που είναι πολύ βασικό, πρέπει να εξαιρεθεί από τις μνημονιακές δεσμεύσεις.
Δεν μπορεί να συνεχίσει με βάση αυτές τις μνημονιακές δεσμεύσεις και πρέπει να υπάρχει μια συμφωνία πιάσει σε επίπεδο γενναίας αύξησης της χρηματοδότησης με βάθος τριετίας ή πενταετίας, να φτάσουμε επιτέλους τον ευρωπαϊκό πολυδιαφημιζόμενο μέσο όρο του 5% του Α.Ε.Π., όταν για την Ευρώπη αυτοί οι μέσοι όροι είναι πάνω από δεκαετίες, άρα, καταλαβαίνετε τι προβλήματα έχουν λύσει και ξέρετε τι σημαίνει για εμάς αυτή η υποχρηματοδότηση της παιδείας, όχι μόνο τώρα, αλλά όλα τα τελευταία χρόνια. Δεύτερο που θεωρούμε ότι είναι κομβικό ζήτημα, είναι η βασική μας θέση για την δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση και δίχρονη προσχολική αγωγή, δηλαδή για την δεκατετράχρονη, που θα παρέχεται δωρεάν από το δημόσιο σχολείο, θα χωράει όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από φύλο, καταγωγή, θρησκεία, κοινωνική τάξη, εθνικότητα και φυσική κατάσταση. Είναι αποφάσεις που για μας είναι πάρα πολλά χρόνια αποφάσεις από συνέδρια του συνδικαλιστικού μας κινήματος και θεωρούμε ότι κάθε πρόταση πρέπει να την κρίνουμε στις σχεδιαζόμενες πολιτικές αν κινείται σε αυτή την κατεύθυνση, αν κινείται, δηλαδή, στη λογική της επέκτασης της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στην δωδεκάχρονη. Ήδη ο κ. Κουζέλης νομίζω, ανέφερε στοιχεία από την τελευταία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του Σεπτέμβρη του ΄16 ότι μπορεί να είμαστε καλά στα ποσοστά της διαρροής, στο 6,9%, που είναι, όμως, προσέξτε, μόνο για το γηγενή πληθυσμό, στο μέσο όρο 7,9% είμαστε καλά σε σχέση με το 11% του ευρωπαϊκού μέσου όρου των διαρροών και είμαστε η καλύτερη, αν θέλετε, χώρα σε επίπεδο Ε.Ε., για αυτό ακριβώς θεωρούμε ότι μπορεί να εφαρμοστεί και να εφαρμοστεί άμεσα η δωδεκάχρονη η υποχρεωτική εκπαίδευση.
Αν δούμε τα στοιχεία, υπάρχει μια μεγάλη απόκλιση, αφορά, όμως, τους γεννημένους εκτός Ελλάδας, που τα ποσοστά κυμαίνονται στο 24,7%. Άρα, εκεί θεωρούμε ότι με παρέμβαση της Πολιτείας, με ενισχυτικές και υποστηρικτικές δομές, μπορούν και αυτά τα ποσοστά να κατεβούν και να προσεγγίσουμε την υποχρεωτικότητα, γι’ αυτό ζητάμε άμεσα ότι μπορεί να γίνει αυτή η ρύθμιση, άρα να πάμε στη δεκατετράχρονη. Επιπρόσθετα σε αυτά νομίζω ότι είναι γνωστό σε όλους και στην ελληνική κοινωνία το τεράστιο πρόβλημα που υπάρχει και παρατηρείται –τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ είναι δεδομένα- τι σημαίνει υπογεννητικότητα στην Ελλάδα, με όλα αυτά τα προβλήματα. Ανάμεσα στο 2008 και το 2014 που διαθέτουμε τα στοιχεία –που είναι πολύ λίγα αυτά τα στοιχεία- η υπογεννητικότητα σε σχέση με τις γεννήσεις έχει πέσει κατά 22%. Σε μια προβολή που γίνεται σημαίνει ότι τα επόμενα έξι χρόνια θα έχουμε μείωση του μαθητικού δυναμικού στην πρωτοβάθμια κατά 25%, που σημαίνει η ίδια προβολή αν πάει στη δευτεροβάθμια σημαίνει ακριβώς τα ίδια ποσοστά μείωσης 25% και δυστυχώς, εάν συνεχίσει αυτή η κατάσταση σημαίνει ότι πια έχουμε τεράστιο πρόβλημα σαν χώρα, για να μην αναφερθώ σε επεκτάσεις που υπάρχουν, τι σημαίνει ασφαλιστικό, πώς μπορεί να καταρρεύσει και έχει ήδη καταρρεύσει ασφαλιστικά και άλλα συστήματα σε αυτή την κατάσταση. Για να τοποθετηθούμε και στο ζητούμενο, σας είπα ότι θα στείλουμε αναλυτικό υπόμνημα στην Επιτροπή σας. Δεν αφιστάμεθα –η ΟΛΜΕ- των ευθυνών μας επάνω στο σύστημα στο ίδιο το λύκειο, στο ίδιο το σχολείο και έχουμε επεξεργαστεί προτάσεις εδώ και αρκετά χρόνια, με στόχο ένα σχολείο ριζικά διαφορετικό από το σημερινό, αντίστοιχο με τις σύγχρονες κοινωνικές και οικονομικές ανάγκες, ένα σχολείο βασισμένο σε αξίες όπως ελευθερία, ισότητα, κοινωνική δικαιοσύνη, αειφορία.
Έχουμε διακηρύξει πως για μας η παιδεία είναι δικαίωμα όλων και όχι προνόμιο των λίγων και διεκδικούμε μια παιδεία σε όλες τις βαθμίδες που θα παρέχει σε όλους και σε όλες τα μέσα και τα εφόδια γνωστικά και μορφωτικά για την πολύπλευρη κατανόηση του κοινωνικού γίγνεσθαι και την κριτική και δημιουργική παρέμβασή του σε αυτό. Μια παιδεία που θα διαμορφώνει ενεργούς πολίτες, προσωπικότητες, που θα συγκρίνονται και θα αντιπαρατίθενται με ότι εμπορευματοποιεί και ευτελίζει τον άνθρωπο σαν αξία και μια παιδεία που θα καλλιεργεί την συνειδητή συμμετοχή στα κοινά, στο πνεύμα της συλλογικότητας και της γενικότερης κουλτούρας. Θεωρούμε αυτονόητο ότι η δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι αναγκαίο πέρασμα προς τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα για την παραγωγή. Ο τύπος του αυριανού πολίτη και εργαζόμενου, εξαρτάται σαφώς από το περιεχόμενο και την ποιότητα της εκπαίδευσης. Στο τέλος της ολοκλήρωσης των 12 ετών σπουδών, ο νέος άνθρωπος καλείται να πάρει σημαντικές αποφάσεις όχι μόνο για τον εαυτό του αλλά και για όλη την κοινωνία. Χρέος λοιπόν της δευτεροβάθμιας είναι να ετοιμάσει στο σύνολο τη νέα γενιά που θα ζήσει στη σύγχρονη νεοελληνική οικονομική πολιτική και πολιτισμική πραγματικότητα και στην παγκόσμια υλική και πνευματική άμιλλα. Επομένως, χρειάζεται ορθολογική οργάνωση και διάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος, γρήγορη και ενεργητική μεταμόρφωση όμως του σχολείου και οφείλει να γνωρίσει το σχολείο σε όλους τους μαθητές τα βασικά στοιχεία των εφαρμοσμένων και ανθρωπιστικών επιστημών, αλλά και τα βασικά στοιχεία της βιομηχανικής, αγροτικής παραγωγής και της αναπτυσσόμενης τεχνολογίας. Και φυσικά, δεν συνδέουμε αυτήν την ενιαία μόρφωση με την στενή επαγγελματική ή φροντιστηριοποιημένη προπαίδευση για τα Α.Ε.Ι..
Αντίθετα, η εκπαίδευση πρέπει να παρεμβαίνει δυναμικά στις μεταβολές που συντελούνται στην παραγωγή και στην κοινωνία. Πιστεύουμε ότι για όλους είναι ζητούμενο η διαμόρφωση ενεργών πολιτών μέσω της ανάπτυξης της κριτικής σκέψης, πολιτών όμως που θα αντιστέκονται σε πρότυπα απασχολησιμότητας με αμοιβές κάτω από τα όρια της φτώχιας και της εξαθλίωσης. Που θα αντιστέκονται σε εξαρτήσεις, βίαιες συμπεριφοράς, κοινωνικούς διαχωρισμούς, φαινόμενα bullying. Που θα αντιστέκονται σε φαινόμενα αδιαφορίας για την ανθρώπινη ζωή και την ύπαρξη, αδιαφορίας για περιβάλλον, κατασπατάληση, εξάντληση φυσικών πόρων. Πολιτών, τελικά, που θα αντιστέκονται στην παντοκρατορία των αγορών και της οικονομίας, πάνω από πολιτικούς και κοινωνικούς θεσμούς, που υποκαθιστούν και ισοπεδώνουν κάθε έννοια δημοκρατίας και συλλογικής βούλησης των πολιτών και των λαών. Με βάση τα παραπάνω και την θέση μας για ενιαία δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση συν δίχρονη προσχολική αγωγή που ζητάμε την άμεση καθιέρωση της. Δεν μπορούμε να δεχτούμε την πρόταση για ένταξη μόνο της πρώτης λυκείου στην υποχρεωτική εκπαίδευση με όσα αυτό επισύρει και τι σημαίνει με τους τύπους των σχολείων, με το απολυτήριο του γυμνασίου τι θα γίνει και τι τίτλο σπουδών θα δίνει η Α΄ λυκείου. Θεωρούμε ότι από τη σημερινή κατάσταση των δύο τύπων λυκείου, προφανώς χρειάζεται μια μεταβατική περίοδος που θα καθοριστεί με σαφήνεια χρονική, χρονοδιάγραμμα, ώστε να γίνει σύγκλιση των δύο τύπων με ταυτόχρονη αναβάθμιση κυρίως της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης.
Στο μεταβατικό διάστημα οι τίτλοι των δύο κύκλων λυκείου πρέπει να είναι ισότιμοι, να εξασφαλίζεται σ’ αυτό το διάστημα οριζόντια κινητικότητα των μαθητών υπό προϋποθέσεις. Να υπάρξει σαφώς περιορισμός της ύλης, αναδιάρθρωση των αναλυτικών προγραμμάτων. Αλλαγή στις μεθόδους διδασκαλίας με παράλληλη επιμόρφωση, ώστε να συνδεθεί το σχολείο με τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας και του τόπου. Η θέση μας προφανώς είναι η αποδέσμευση και είναι γνωστή του λυκείου και η ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Γι’ αυτό το μεταβατικό διάστημα και μέχρι να γίνει αυτό κατορθωτό προτείνουμε η πρόσβαση στην τριτοβάθμια να γίνεται μετά την αποφοίτηση από το λύκειο. Έχει θεσμοθετηθεί τώρα με πανελλαδικές εξετάσεις λόγω της γνωστής εξασφάλισης της αξιοπιστίας του συστήματος σε περιορισμένο αριθμό μαθημάτων και πιθανά όπως είναι με διαφορετικό συντελεστή βαρύτητας για ορισμένα από αυτά.
Οι εξετάσεις να διεξάγονται υπό την ευθύνη της δευτεροβάθμιας και η ύλη προφανώς θα καθορίζεται κεντρικά από Υπουργείο και θα αντιστοιχεί η εξεταστέα με την διδακτέα. Αντίστοιχες εξετάσεις με ανάλογο σύστημα θα πραγματοποιούνται για τους αποφοίτους και των δύο τύπων λυκείων και οι υποψήφιοι θα έχουν απεριόριστες ευκαιρίες συμμετοχής στη διαδικασία της πρόσβασης. Για εμάς το σημαντικό είναι με βάση και τις προϋποθέσεις που θέσαμε και είναι πολύ καθοριστικές και οι οικονομικές προϋποθέσεις, ότι δεν μπορούμε να θεσμοθετούμε αλλαγές στα χαρτιά, αλλά αυτό που ήδη τονίζεται εισηγητικά στις προϋποθέσεις, ότι θέλουμε σταδιακότητα εφαρμογής και μέτρα που θα ενισχύουν την εκπαιδευτική κοινότητα, πρέπει πιστεύουμε να αποδείξει η Πολιτεία, ότι παίρνοντας αυτά τα μέτρα ενδιαφέρεται, ότι μέσω της σταδιακότητας και της αποδοχής, όχι μόνο από τους εκπαιδευτικούς, αλλά από την ίδια την κοινωνία, ότι το καινούργιο σύστημα θα φέρει αλλαγές προς όφελος της νέας γενιάς που θα τους κάνει ικανούς να ανταποκριθούν. Νομίζω, ότι υπό αυτό το πρίσμα μπορούμε, να δούμε όλες τις αλλαγές με προτεραιότητα στα αναλυτικά προγράμματα, στα βιβλία και ό,τι άλλο είναι να συντηχθεί. Ευχαριστώ.
ΕΛΕΝΗ ΖΩΓΡΑΦΑΚΗ – ΤΕΛΕΜΕ (Πρόεδρος της ΟΛΜΕ): Όσο αφορά την ερώτηση του κυρίου Κωνσταντόπουλου για το αν η ΟΛΜΕ έχει εγκαταλείψει τη θέση της σε σχέση με την επαγγελματική εκπαίδευση τρία χρόνια και ένα χρόνο, που σημαίνει αυτό που λέγαμε εμείς μεταλυκειακό έτος, προφανώς δεν την έχει εγκαταλείψει και επιμένουμε σε αυτή. Αν μιλάμε τώρα για το οραματικό πεδίο, που σημαίνει ότι θα έχουμε για μας τη δεκάχρονη υποχρεωτική και θα περάσουμε και από το στάδιο σύγκλισης των τύπων των σχολείων μέχρι να φτάσουμε στον ενιαίο τύπο σχολείου, προφανώς μετά θα δεις ποιες θα είναι οι βαθμίδες και τι θα κάνεις και σε σχέση με την εξειδίκευση που θα χρειάζονται κάποια πράγματα ή τους δρόμους που θα οδηγούν στην τριτοβάθμια. Δεύτερη ερώτηση είναι για το αν συμφωνούμε με μείωση αντικειμένων και ωρών στο λύκειο και τη συνδυάζω με την ερώτηση του κ. Μηταφίδη για το θέμα και του στόχου της ελεύθερης πρόσβασης, πρέπει να κάνουμε βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Εμείς θέλουμε να πούμε ότι στην προσπάθεια της αναβάθμισης του λυκείου, που το θεωρούμε πολύ κεντρικό και κομβικό ζήτημα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια λέμε ότι πρέπει να γίνουν πολύ μεγάλες και ριζικές αλλαγές στο λύκειο. Η κριτική που κάνουμε είναι ότι είναι λάθος να ξεκινάς από το ωρολόγιο πρόγραμμα, γιατί οι αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα με τα ίδια αναλυτικά προγράμματα, περιεχόμενο και διδακτικές μεθόδους, προφανώς, δεν θα φέρουν καμία αλλαγή στο λύκειο για να αντιμετωπίσουν τις παθογένειες. Άρα, λοιπόν, θεωρούμε ένα κομβικό στοιχείο τη σταδιακότητα εφαρμογής με επιμόρφωση εκπαιδευτικών μετά από συζήτηση και, δεύτερον, επειδή το έχει ανάγκη η νέα γενιά και το σχολείο, πρέπει να συνομολογείται ότι πρέπει να εκπαιδεύονται βήμα-βήμα σε όλες τις βαθμίδες, γιατί δεν μπορεί να ξεκινάει αυτό μόνο από το λύκειο.
Πρέπει να προϋπάρχει και στις προηγούμενες βαθμίδες. Άρα, λοιπόν, πρέπει πρώτα να πάμε σε αναλυτικά προγράμματα – και αυτά θέλουν ένα χρόνο – στις μεθόδους διδασκαλίας, πώς θα εφαρμοσθούν και πώς θα υπάρχει ενιαίο πρόγραμμα που θα ξεκινάει με βάση και τα γνωστικά αντικείμενα και το τι θέλουμε, θα ξεκινάει από το δημοτικό σε σχέση με τις ηλικίες και θα προσαρμόζεται στις ηλικίες του γυμνασίου. Κάποια πράγματα θα πρέπει να ολοκληρώνονται χωρίς επαναλήψεις, άρα θα προχωράς μετά σε εμβάθυνση. Αν χρειαστεί, δεν είμαστε αρνητικοί στο ότι πρέπει να ενοποιηθούν αντικείμενα, αλλά είναι θέμα και επιστημονικών επιτροπών και βάσει των αναγκών του σήμερα, άσχετα με τα εργασιακά δικαιώματα και τι γίνεται με τις ειδικότητες. Όσο αφορά το ζήτημα, η πρόταση της ΟΛΜΕ περιλαμβάνει σε αυτό το μεταβατικό διάστημα να παραμείνουν οι πανελλαδικές εξετάσεις με τα χαρακτηριστικά που έχουν τώρα υπό το Υπουργείο Παιδείας, όπως σας είπα.
Νομίζω ότι, για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα των ταυτόχρονων αλλαγών και στο λύκειο με τα αναλυτικά προγράμματα, αλλά και για να ισχυροποιείται και το σχολείο, επειδή συμφωνούμε με την εκτίμηση ότι ο τρόπος οργάνωσης των πανελλαδικών εξετάσεων καθορίζει όλη τη μορφή του λυκείου, πρέπει να γίνουν στοχευμένες παρεμβάσεις, γιατί δεν μπορεί να απαιτεί το Υπουργείο ή η Επιτροπή Εξετάσεων στις οδηγίες να απαντά στη σελίδα τάδε, παράγραφος τάδε μέχρι τάδε, γιατί, αν είναι αυτές οι απαιτήσεις των πανελλαδικών εξετάσεων, προφανώς, όποια προσπάθεια αλλαγής και να γίνει στο λύκειο την ακυρώνουμε. Βλέπουμε και είναι και δεδομένο ότι το ζήτημα της πρόσβασης ή εισαγωγής στην τριτοβάθμια είναι και επιθυμία – και εγώ νομίζω ότι πρέπει να παλέψουμε με πάρα πολλά ζητήματα για να αλλάξει το λύκειο – και έχει πολύ ισχυρή κοινωνική βάση ή πεποίθηση, αυτό το παλιό που έρχεται από πολύ παλιά στην ελληνική κοινωνία «μάθε παιδί μου γράμματα», που σημαίνει να ξεπεράσεις οικονομικές, κοινωνικές και ταξικές ή οποιεσδήποτε ανισότητες. Είναι πολύ ισχυρό, άρα πρέπει και όσο αφορά τον προσανατολισμό της κοινωνίας και σε σχέση με τις επιλογές, να δούμε συνολικά αυτά τα ζητήματα. Το αδιάβλητο δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο, τα θέματα, το τι εξετάζεις και ποια ύλη εξετάζεις. Είναι άλλο τα χαρακτηριστικά του αδιάβλητου και άλλος ο τρόπος και το τι απαιτείς από τις πανελλαδικές εξετάσεις. Βέβαια, δεν υποτιμάμε και το τυχαίο του κάθε τρίωρου που μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για ένα μαθητή που πρέπει και αυτά στην πορεία σιγά-σιγά να απαλύνονται και να μην είναι το τυχαίο γεγονός.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 05/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
