Στη συνάντηση που είχε στη Λέρο η Νίκη Κεραμέως τέθηκαν ζητήματα που απασχολούν την εκπαιδευτική κοινότητα του νησιού και έγινε μια εκτενής ανταλλαγή απόψεων.
Η υπουργός Παιδείας δήλωσε σχετικά: «Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να καταγράφει κανείς ζητήματα εκπαίδευσης, από το να συνομιλεί με τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς. Σε μια εκ βάθρων συζήτηση με όλους τους εκπαιδευτικούς του νησιού της Λέρου για τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να βελτιώσουμε την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης και την καθημερινότητά τους».
Για ποιόν χτυπάει η καμπάνα; Ή μήπως τα λεγόμενα της κυρίας υπουργού εκφράστηκαν με αγνό αυθορμητισμό στα πλαίσια της κοινωνικής αβρότητας και για να χαϊδέψει τα αυτιά των παρισταμένων εκπαιδευτικών είτε αποτέλεσαν απλά και μόνο άσκηση επικοινωνιακής πολιτικής;
Δεν το νομίζω. Τίποτε από τα λεγόμενα ενός πολιτικού προσώπου δεν πρέπει να το αφήνουμε χωρίς να προσπαθούμε να εμβαθύνουμε στις πραγματικές αιτίες από τις οποίες πηγάζουν ή στους σκοπούς που θέλουν να υπηρετήσουν, γιατί συνήθως αυτό γίνεται. Τίποτε δεν λέγεται απλά για να λεχθεί, ειδικά από την νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου, αλλά όλα έχουν την σκοπιμότητά και την χρησιμότητά τους.
Δηλαδή, σύμφωνα με την διαπίστωση της υπουργού, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπαιδευτικών δεν είναι καλύτερες από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς στην καταγραφή και μετάδοση των ζητημάτων της εκπαίδευσης στο υπουργείο; Αυτή μάλιστα η διαπίστωση, την στιγμή κατά την οποία, είχαν πραγματοποιηθεί συναντήσεις της υπουργού με αντιπροσωπείες της Δ.Ο.Ε. και της Ο.Λ.Μ.Ε. το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Άραγε δεν παρουσιάστηκαν σε αυτές τις συναντήσεις οι εκπρόσωποί μας προετοιμασμένοι να μεταφέρουν στην υπουργό τα προβλήματα των εκπαιδευτικών και να εισηγηθούν προτάσεις και λύσεις για αυτά;
Αυτή είναι η πιο απλή ως και απλοϊκή ανάγνωση του θέματος, η οποία αλίμονο αν ισχύει, αλλά δεν το πιστεύω. Πάντα οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποί μας, στις συναντήσεις τους με τον εκάστοτε υπουργό εμφανίζονται άρτια προετοιμασμένοι, με κάποιους αστερίσκους που θα προσπαθήσω να ψηλαφήσω στη συνέχεια. Υπάρχουν, κατά τη γνώμη μου, και άλλες περισσότερο σοβαρές έως και συνομωσιολογικές αναγνώσεις όπως οι παρακάτω:
Πρώτον: Επειδή έρχονται μέτρα και νόμοι για την εκπαίδευση, όπως για τις υποστηρικτικές δομές με την επαναφορά του θεσμού του σχολικού συμβούλου, για την αυτονόμηση των σχολείων με απόπειρα εξεύρεσης κονδυλίων από τις τοπικές κοινωνίες και για την αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών, τα οποία θα ξεσηκώσουν οπωσδήποτε σφοδρές αντιδράσεις από την πλευρά των εκπαιδευτικών, με τα λεγόμενα της υπουργού, περί καλύτερης καταγραφής προβλημάτων μέσω της συνομιλίας με τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, επιχειρεί αυτή, αν όχι να παρακάμψει εντελώς τις συνδικαλιστικές μας οργανώσεις, τουλάχιστον να τις αποδυναμώσει τόσο στα μάτια των εκπαιδευτικών, που να καταντήσουν «ξεδοντιασμένα θηρία». Ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι μέτρα σαν τα παραπάνω, μπορούν με μεγαλύτερη ευκολία να περάσουν, αν η κυβέρνηση έχει να κάνει με έναν έναν τους εκπαιδευτικούς και όχι με τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις. Δηλαδή «διαίρει και βασίλευε». Ακόμα και αν δεν μπορέσει να επιτύχει ολοκληρωτικά τον σκοπό αυτόν, τουλάχιστον με αυτό το επικοινωνιακό «τρικ» να υποσκάψει στα μάτια της κοινωνίας τον ρόλο και τον σκοπό των συνδικαλιστών. Βέβαια έχουν βάλει και αυτοί το «χεράκι» τους για αυτό. Περισσότερα παρακάτω.
Δεύτερον: Οι συνδικαλιστικές μας οργανώσεις έχουν απομακρυνθεί τόσο από τα πραγματικά προβλήματα της εκπαίδευσης, αυτά που αναφύονται καθημερινά στην τάξη και μπροστά από τον μαυροπίνακα, που ενημερώνονται επιφανειακά για αυτά, χωρίς να μπορούν να τα κατανοήσουν, εφόσον δεν τα ζουν, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να τα καταγράψουν, να τα μεταφέρουν αυθεντικά και να διεκδικήσουν την επίλυσή τους αποτελεσματικά.
Υπέρ της πρώτης ανάγνωσης, η οποία κατά την, πέστε το κακιά, πέστε το αγαπημένη μου συνήθεια, αποτελεί αποκύημα της συνομωσιολογικής μου διάθεσης, δεν έχω κάποια άλλα επιχειρήματα να αναφέρω, παρά μόνο το «κούφιο» το κεφάλι μου.
Υπέρ της δεύτερης ανάγνωσης όμως, δυστυχώς υπάρχουν «αποχρώσες ενδείξεις», που συγκροτούν επιχειρήματα αποδοχής της. Δεν θέλω να σας κουράσω με την παράθεση πολλών παραδειγμάτων.
Αρκεί το εξής ένα: Μεγαλύτερο παράδειγμα από την παρατημένη από όλους τάξη των συναδέλφων μας αναπληρωτών εκπαιδευτικών, δεν υπάρχει. Εξηγούμαι: Ποιος πραγματικά από τους συνδικαλιστικούς μας εκπροσώπους και ταγούς, είναι ουσιαστικά ενήμερος και κατανοεί την απίστευτη εγκατάλειψη που γνωρίζει ο κλάδος αυτός των συναδέλφων μας, παρά μόνο εξ ακοής, όπως και όλη η υπόλοιπη κοινωνία γνωρίζει; Τι γνωρίζει; Γνωρίζει ότι η εκμετάλλευση στον κλάδο αυτό αποκτά την απόλυτη σημασία της λέξεώς της. Γνωρίζει ότι κάθε χρόνο ο αναπληρωτής τρέχει σε όλες τις εσχατιές της χώρας για να βγάλει τα προς το ζειν. Γνωρίζει ότι εργάζεται χωρίς καμία νομοθετική εξασφάλιση, όπως οι άλλοι εργαζόμενοι, για την ασθένεια, τον τοκετό, χωρίς ουσιαστικά εργασιακά δικαιώματα. Εργάζεται χωρίς πρόβλεψη για αποζημιώσεις για οδοιπορικά, έρμαιο των εκμεταλλευτών ιδιοκτητών σπιτιών με υπέρογκα νοίκια. Χωρίς θεσμοθετημένη έκπτωση σε εισιτήρια συγκοινωνίας. Εργάζεται χωρίς σταθερότητα και, μετά τις τελευταίες ρυθμίσεις, χωρίς προοπτική για το μέλλον. Γνωρίζει (η κοινωνία όλη) και αν δεν το γνωρίζει, σιγά σιγά το μαθαίνει, ότι ο αναπληρωτής εργάζεται σαν «παραδουλεύτρα» των κατά τόπους διευθύνσεων, που εμφανίζει θέσεις για τοποθέτηση κατά το δοκούν, θέλοντας να ευνοήσει ημετέρους. Και άλλα πολλά προβλήματα, τα οποία εξ ακοής γνωρίζουν οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποί μας και αγωνίζονται για να επιλυθούν.
Πώς αγωνίζονται όμως; Με λόγια ή με έργα; Με τις μνήμες και την πρόταξη του ένδοξου παρελθόντος της Δ.Ο.Ε. και της Ο.Λ.Μ.Ε., όταν οι αγώνες δίνονταν στον δρόμο, με πορείες και με απεργίες και με αυτόν τον τρόπο κατακτούνταν ή εξασφαλίζονταν τα εργασιακά δικαιώματα; Ή με στείρες ανακοινώσεις του στυλ: «Απαράδεκτο το γεγονός της εκμετάλλευσης των αναπληρωτών. Το καταγγέλλουμε». Ε και; Ίδρωσε κανενός το αυτί; Ο αναπληρωτής και πάλι, όπως εδώ και δεκαετίες κάνει, από αύριο θα πάρει το βαλιτσάκι του, σαν παράξενος ταξιδιώτης, με άγνωστο προορισμό και βάρκα την ελπίδα.
Είναι τόσο αποστασιοποιημένοι οι συνδικαλιστικοί μας ταγοί από τον θεσμό του αναπληρωτή, ίσως πολλοί εξ αυτών δεν ήταν ποτέ τους αναπληρωτές, αλλά διορίζονταν άμα την αποφοίτησή τους, που πιστεύουν ότι αρκεί μόνο το παραπάνω; Είναι τόσο εκτός σύγχρονης πραγματικότητας που πιστεύουν ότι οι αγώνες δίνονται μόνο στο πεζοδρόμιο και όχι και ταυτόχρονα με την χρησιμοποίηση όλων των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας, όπως ακόμα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Εάν αυτό πιστεύουν, δηλαδή ότι οι αγώνες δίνονται μόνο στους δρόμους, τότε τι έπραξαν στην κατεύθυνση αυτή; Έκαναν τίποτε παραπάνω παρά να ακολουθούν και να μετέχουν σιωπηρά στις κινητοποιήσεις των οργανώσεων των αναπληρωτών; Για να μην το επεκτείνω: Θυμάστε κάποια κινητοποίηση γενικά στην εκπαίδευση, τα τελευταία δέκα χρόνια των μνημονίων και πιο πριν, που να απέφερε καρπούς; Που να έπεισε την κοινωνία για το δίκαιο των αιτημάτων της, ούτως ώστε να επιτύχει τον σκοπό της; Μήπως, λέω εγώ, γιατί δεν συνοδεύονταν από την επικοινωνιακή προώθησή της, μέσω όλων των διαθέσιμων τρόπων επικοινωνίας και με επιχειρηματολογία που να ξεφεύγει από τον ξύλινο συνδικαλιστικό λόγο και να «μιλά» στην καρδία του κόσμου και της κοινωνίας;
Παρένθεση: Οι αγώνες δίνονται παντού και στον δρόμο και με το «πληκτρολόγιο». «Ο λόγος κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα σπάει». Μία άρτια τεκμηριωμένη «ανοιχτή επιστολή», με όλα τα ουσιαστικά επιχειρήματα, μία εξώδικη δήλωση με όλα τα επιχειρήματα ενδεδυμένα και με την νομική τους τεκμηρίωση και στήριξη, που συμπεριλαμβάνονται και εισηγήσεις για την επίλυση των προβλημάτων, η οποία δημοσιοποιείται σε μεγάλο κύκλο ενδιαφερομένων και εμπλεκομένων, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη επίλυσης του προβλήματος, ειδικά αν συνδυαστεί με κινητοποίηση του στυλ του ένδοξου παρελθόντος. Ένα παράδειγμα που άμεσα μου έρχεται στο μυαλό: Ο Ρήγας Φεραίος με τον «πύρινο» του γραπτό λόγο μίλησε στις καρδιές των υπόδουλων Ελλήνων και συνέβαλε αποφασιστικά στον ξεσηκωμό και την απελευθέρωσή τους. Για αυτό είναι ευρύτερα γνωστός και όχι για τους αγώνες του στους δρόμους και στις μάχες, τους οποίους επίσης έδωσε. (Παρεμπιπτόντως στην ομάδα που διατηρούμε στο Facebook – «Παιδεία και Εκπαίδευση, φίλοι, μέλη και παράγοντες, παράθυρο στο μέλλον» - μπορεί ο κάθε εκπαιδευτικός αναπληρωτής και μόνιμος, να αναφέρει τους προβληματισμούς του για να γίνουν αντικείμενο συζήτησης και επικοινωνίας τους στους αρμοδίους και την κοινωνία: https://www.facebook.com/groups/paideiakaiekpaideysi/ ).
Η επίλυση των προβλημάτων της εκπαίδευσης απαιτεί κάτι πολύ περισσότερο από τον αυτόματο πιλότο των ευκαιριακών κινητοποιήσεων, με την μορφή αγγαρείας ή των επιστολών με καταγγελτικό και ξύλινο λόγο για να τα ακούει το παραταξιακό μας ακροατήριο. Απαιτεί παράθυρο στην κοινωνία και στο μέλλον. Απαιτεί με διορατικό και εμπνευσμένο λόγο μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που είτε το θέλουμε είτε όχι αποτελεί ένα μέσο ευρύτερης διασποράς των ιδεών και των απόψεών μας, αλλά και με αγώνες στους δρόμους να επιτύχουμε το επιδιωκόμενο και ποιό είναι αυτό; Η κοινωνία, στην συντριπτική της πλειοψηφία, να εκτιμήσει το έργο των εκπαιδευτικών και των συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων και να μας εμπιστευτεί ανεπιφύλακτα ό,τι πολυτιμότερο έχει, τα παιδιά της και με αυτόν τον τρόπο να σταθεί αρωγός μας απέναντι στις κυβερνήσεις για την επίλυση των προβλημάτων μας. Παράθυρο στο μέλλον η χρήση οποιουδήποτε μέσου επικοινωνίας για τον παραπάνω σκοπό και παράθυρο στην κοινωνία η μετάδοση της επιχειρηματολογίας μας, με απλό και εύληπτο λόγο, με εισήγηση λύσεων και όχι τον καταγγελτικό και ξύλινο λόγο της διεκπεραιωτικής εκπροσώπησής μας.
Επομένως μπορείτε να μου πείτε υπέρ ποιάς ανάγνωσης των λεγομένων της κυρίας υπουργού ψηφίζετε; Υπέρ της δόλιας απαξίωσης των συνδικαλιστικών μας οργανώσεων ή υπέρ της διεκπεραιωτικής άσκησης εκ μέρους τους, του ιερού καθήκοντος του εκπροσώπου και προστάτη των εργασιακών δικαιωμάτων μας; ΄Η μήπως και τα δύο;
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
