Εν μέσω υγειονομικής κρίσης και «lockdown», ελλείψει ουσιαστικού διαλόγου με τους εμπλεκόμενους φορείς, η κα. Κεραμέως και οι συνεργάτες της αποφάσισαν να προβούν στην κατάθεση του Πολυνομοσχεδίου για την Παιδεία, ενός σ/ν το οποίο παρεμβαίνει και στις τρεις βαθμίδες της Εκπαίδευσης, ενός σ/ν το οποίο δε θίγει, δεν επιλύει κανένα επείγον ζήτημα της Παιδείας –ως προς τι αυτή η εσπευσμένη και σπασμωδική κίνηση, θα μπορούσε κάποιος εύλογα να αναρωτηθεί... Και ενός σ/ν το οποίο συν τοις άλλοις εισάγει έναν ιδιότυπο αυταρχισμό, αφήνει χώρο σε επιχειρηματικά συμφέροντα, επιχειρεί μία από την «πίσω πόρτα» κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, μετατρέπει το σχολείο σε εξεταστικό κέντρο, προτείνει την τιμωρητική αξιολόγηση εκπαιδευτικών, τάσσεται υπέρ της εκδικητικής αντιμετώπισης αναπληρωτών, δημιουργεί σχολεία και κατ’ επέκταση μαθητές δύο ταχυτήτων. Ένα Πολυνομοσχέδιο το οποίο έχει λάβει στη δημόσια διαβούλευση περί των 15,000 σχολίων – αριθμός ρεκόρ, στη συντριπτική τους πλειοψηφία αρνητικών–, με εντονότατες διαφωνίες εκπαιδευτικών, φοιτητών και μαθητών, με ηχηρές κραυγές συνδικαλιστικών φορέων και από τις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης; με σύσσωμη την αντίδραση της αντιπολίτευσης.
Πληθώρα αντιδράσεων, πάμπολλες οι αρνητικές παρεμβάσεις/επεμβάσεις του σ/ν στην εκπαίδευση –ένα πάντρεμα ακραιφνούς νεοφιλελευθερισμού, ιδεοληψιών μα και δοσοληψιών, θα μπορούσε κάποιος αβίαστα να ισχυριστεί. Στον παρόν άρθρο όμως θα σταθώ, όπως γίνεται αντιληπτό και από τον τίτλο, σε ένα ακόμα σημείο το οποίο ενδεχομένως δεν έχει γίνει αντιληπτό, αυτό της στυγνής παραβίασης των δημοκρατικών κεκτημένων των μελών Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.ΔΙ.Π.) των Πανεπιστημίων μας, την καταστρατήγηση, πρακτικά, της Δημοκρατίας στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Ειδικότερα, στο παρόν πολυνομοσχέδιο το άρθρο 68 στερεί από τα μέλη Ε.ΔΙ.Π. τη δυνατότητα του εκλέγειν στις πρυτανικές εκλογές, ενώ τα άρθρα 96 έως και 98 αφαιρούν το ίδιο δικαίωμα και στις εκλογικές διαδικασίες των άμεσων προϊσταμένων τους (Κοσμήτορα, Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο Τμήματος, Διευθυντή Τομέα). Μία άνευ αιτιολογίας καταστρατήγηση δημοκρατικών κεκτημένων που από το 1982, με το νόμο 1268/82, κερδήθηκαν, που, με μόνη εξαίρεση την περίοδο ισχύος του 4009/11, θεωρούνταν αυτονόητα. Και γιατί «άνευ αιτιολογίας»; Τα επιχειρήματα για τις εν λόγω νομοθετικές ρυθμίσεις όπως αναφέρονται στην Αιτιολογική Έκθεση: Το πρώτο, τα μέλη Ε.ΔΙ.Π. δεν έχουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι στα Όργανα του Πανεπιστημίου, πως επομένως μπορούν να ψηφίζουν… Το δεύτερο; Ο νομοθέτης κρίνει ως ανορθόδοξη τη συμμετοχή σε μία εκλογική διαδικασία εκλεκτόρων με διαφορετική ισχύ ψήφου –να επισημάνω πως τα μέλη Ε.ΔΙ.Π. όπως και το λοιπό προσωπικό πλην μελών Δ.Ε.Π. ψήφιζαν με συγκεκριμένη ποσόστωση. «Ισχυρά» επιχειρήματα και τα δύο, δεν «αντιλέγω»!
Έντονοι οι προβληματισμοί για τους λόγους που οδήγησαν το Υπ. Παιδείας σε λήψη τέτοιου είδους αποφάσεων, εντονότερες όμως είναι οι ανησυχίες για το τι μέλλει γενέσθαι από την αναμενόμενη εφαρμογή τους. Σαφέστατα, τα ανωτέρω συνιστούν ένα πλήγμα στη Δημοκρατία στο χώρο του Πανεπιστημίου. Ταυτόχρονα όμως υποβαθμίζουν σε αισθητό βαθμό και το ρόλο των Ε.ΔΙ.Π., επιστημόνων που προσφέρουν διδακτικό έργο παρόμοιο σε πολύ μεγάλο βαθμό με αυτό των μελών Δ.Ε.Π., που στη συντριπτική τους πλειοψηφία παρέχουν πλούσιο ερευνητικό έργο με πλήθος δημοσιεύσεων σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων όπως και συμμετοχές σε ερευνητικά προγράμματα, επιστημόνων με βιογραφικά συγκρίσιμα ακόμη και καλύτερα, σε περιπτώσεις, από αυτά συναδέλφων μελών Δ.Ε.Π. Και τα παραπάνω σε μία στιγμή που διαφαίνονταν προοπτικές για τη δυνατότητα εξέλιξης των μελών Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού σε θέσεις Δ.Ε.Π., σε μία στιγμή που τόσο η Πανεπιστημιακή Κοινότητα, όσο και μερίδα του πολιτικού κόσμου της χώρας που ασχολείται με το θέμα έκριναν πως ωρίμασαν οι συνθήκες για κάτι τέτοιο.
Το πλέον δραματικό όμως είναι το τι υποβόσκει μία τέτοια κίνηση, και σε αυτό πρέπει να σταθούμε με ιδιαίτερη προσοχή. Και ας αναρωτηθούμε. Υποβόσκει τη διάθεση δημιουργίας, εντός του χώρου της ακαδημαϊκής κοινότητας, μίας ελίτ, την ανάδειξη δύο εντελώς διαφορετικών κατηγοριών εργαζομένων, των μελών Δ.Ε.Π. και όλων των υπολοίπων; Υποβόσκει τη μελλοντική καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων μίας μερίδας εργαζομένων των οποίων η προσφορά τους, σε περιπτώσεις, είναι τόσο σημαντική που εδώ και χρόνια ουσιαστικά συντηρεί τη λειτουργία Τμημάτων, δεδομένης της οικονομικής κρίσης και υποστελέχωσης αυτών; Υποβόσκει, τέλος, την επιθυμία συντήρησης ή/και δημιουργίας εντόνων πελατειακών σχέσεων εξάρτησης και υποταγής εντός του χώρου του Πανεπιστημίου;
Πάμπολλες οι αρνητικές παρεμβάσεις στη Εκπαίδευση του παρόντος σ/ν, όπως προείπα. Θα αναρωτηθεί κάποιος, η συγκεκριμένη στην οποία εστιάζει το άρθρο μου είναι τόσο σημαντική; Συγκριτικά με τον Αρμαγεδώννα που έρχεται συνολικά για το χώρο της Εκπαίδευσης, ενδεχομένως όχι. Για τη Δημοκρατία στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο όμως, ναι. Για τη συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων, σίγουρα ναι!
Κώστας Μπαλτζής
Αντιπρόεδρος Συλλόγου Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού Α.Π.Θ.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 18/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
