Πανεπιστημιακή αστυνομία. Η θέση «Όχι στην Πανεπιστημιακή αστυνομία» είναι γράμμα κενό, αν δε συνοδεύεται από κάποια πρόταση επίλυσης των προβλημάτων παραβατικότητας, εντός των πανεπιστημιακών χώρων.
Είναι γνωστό και αδιαμφισβήτητο ότι εδώ και πολλά χρόνια παρατηρείται σε κάποια Πανεπιστήμια μια αυξανόμενη συχνότητα παρανομιών, του κοινού ποινικού δικαίου, πατώντας στο Πανεπιστημιακό άσυλο.
Ναρκωτικά, παράνομα όπλα, μολότωφ, ακόμα και περιστατικά σωματεμπορίας έχουν παρατηρηθεί. Ο στρουθοκαμηλισμός των αριστερών ρευμάτων, που έχουν μεγάλη δύναμη στο φοιτητικό κίνημα, άφησε το πρόβλημα να παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις.
Μπορεί να μην αποτελεί το νούμερο ένα πρόβλημα της τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, μπροστά στην υποχρηματοδότηση που και οι σημερινοί κυβερνώντες συνεχίζουν, είναι όμως ένα υπαρκτό πρόβλημα, που δε λύνεται δια της απόλυτης αδράνειας, που η Αριστερά προτάσσει.
Πέρα από τα βαριά περιστατικά (ναρκωτικά, όπλα κ.α.), φαινόμενα ξυλοδαρμού καθηγητών, ή πρόσφατα η διαπόμπευση του Πρύτανη, που του κρέμασαν την κουδούνα, δημιουργούν μια αποτρόπαια εικόνα.
Η Αριστερά στο σύνολο της, κατώτερη των περιστάσεων, δεν άρθρωσε ποτέ λόγο για το δια ταύτα, πέρα από την καταδίκη (χλιαρή ή όχι), κάποιων ακραίων περιστατικών. Αυτό διήρκεσε πολλά χρόνια και φυσικά δε συνάδει με τις βασικές αρχές κι επιδιώξεις της αριστερής ιδεολογίας.
Αγκυλώσεις και εμμονές επισκίασαν, ως συνήθως τα τελευταία χρόνια, την ουσία, που είναι η στήριξη του φοιτητή και του εργαζόμενου γονιού του.
Κάθε κατάληψη είναι σωστή κι αντισυστημική, κάθε «κινητοποίηση» των 10 ατόμων, που κλείνει το πανεπιστήμιο των 1000 ατόμων, πατώντας στο άσυλο, είναι σωστή γιατί είναι κινητοποίηση. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια από τις πολλές εκφάνσεις της αγκύλωσης που χαρακτηρίζει τα αριστερά σχήματα, που δε μπορούν συνήθως να ξεχωρίσουν την ήρα από το στάρι. Τέτοιοι είναι και οι λόγοι που έχουν σχεδόν μηδενική απήχηση στην κοινωνία, μέσα σε τόσο προνομιακό γι αυτά πεδίο (μνημόνια, επίθεση στους εργαζόμενους κ.λ.π.).
Επιτυχία είναι μια μαζική κινητοποίηση ή κατάληψη απέναντι στις κυβερνητικές πολιτικές, που στηρίζεται αφεαυτής στη μαζικότητα και τη δυναμική της. Όχι «κινητοποιήσεις» ελαχίστων, που δεν προσελκύουν κανέναν και στηρίζουν την «επιτυχία τους» στην επίκληση του Πανεπιστημιακού ασύλου. Το καλύτερο που έχουν να κάνουν τα αριστερά σχήματα για το καλο το δικό τους και του τόπου, είναι μια γενναία αυτοκριτική για το γιατί δεν τους ακολουθεί ούτε κουνούπι!
Μέσα σε αυτό το γήπεδο, είναι προφανές ότι οι «νοικοκυραίοι» παίζουν χωρίς αντίπαλο.
Οποιαδήποτε σχεδόν παρέμβαση, για μεγάλο μέρος της κοινωνίας, είναι καλύτερο από τη μη παρέμβαση, για ένα υπαρκτό πρόβλημα. Φτάσαμε έτσι στο σημείο να προσλαμβάνονται πάλι Αστυνομικοί (πόσοι ακόμα;) σε μια χώρα που έχει ελάχιστους γιατρούς και που έχει 10 χρόνια να προσληφθεί εκπαιδευτικός!
Να κουκουλώνονται πολύ σοβαρότερα προβλήματα στην εκπαίδευση, στο όνομα της αστυνόμευσης των Πανεπιστημίων, επειδή πράγματι έχουν προβλήματα παραβατικότητας. Κολέγια για τα πανηγύρια εξισώνονται με Πανεπιστήμια, για να τρώνε οι γνωστοί επιχειρηματίες, δευτεροβάθμια εκπαίδευση της συμφοράς, όλα αυτά περνάνε στο ντούκου!
Παρόλα αυτά στο δια ταύτα, ο αντίλογος στην Πανεπιστημιακή Αστυνομία, τον οποίο κι εγώ αρθρώνω, έχει να κάνει με προτάσεις για τη λύση ενός υπαρκτού προβλήματος. Τα ίδια τα ιδρύματα, όπως στο εξωτερικό συμβαίνει, πρέπει να χρηματοδοτούνται για να έχουν προσωπικό ασφαλείας και να ελέγχονται για το κατά πόσο εφαρμόζονται οι κανόνες ασφαλείας.
Από όσο γνωρίζω από φίλους στο εξωτερικό, υπάλληλοι security που το Πανεπιστήμιο προσλαμβάνει αναλαμβάνουν την προστασία του χώρου. Σε κάθε περίπτωση η Αστυνομοκρατία που λατρεύει η παρούσα κυβέρνηση και που βρήκε ευκαιρία να ξαναεφαρμόσει, σαφώς και δεν υπάρχει στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Τέλος, θέλω να επαναλάβω ότι η αριστερή ιδεολογία δε συνάδει με την ανοχή ή τη χλιαρή καταδίκη αποτρόπαιων περιστατικών, όπως αυτό της πρόσφατης διαπόμπευσης του Πρύτανη.
Οι βασικές αρχές κι επιδιώξεις της Αριστεράς (χτύπημα της ασυδοσίας του κεφαλαίου, ισότητα και ισονομία, χτύπημα του ρατσισμού, επιδίωξη μιας μορφής λαικής εξουσίας), καμία σχέση δεν έχουν με αγκυλώσεις και εμμονές, που την έχουν οδηγήσει στο σημερινό επικοινωνιακό Βατερλώ της, ως προς την απήχηση που έχει στην κοινωνία.
Τάσος Σκάβδης
Φυσικός ΓΕΛ ΚΑΡΛΟΒΑΣΙΟΥ
Πανεπιστημιακή αστυνομία: Ηχηρό «όχι» από συλλόγους μελών ΔΕΠ
Κατά των διατάξεων του νομοσχεδίου που αφορούν την αστυνόμευση και θίγουν το αυτοδιοίκητο των ιδρυμάτων και την ακαδημαϊκή ελευθερία τάχθηκαν σύλλογοι μελών ΔΕΠ στη διάρκεια διαδικτυακής συνεδρίασης
Γιγαντώνεται το κύμα αντιδράσεων κατά των ρυθμίσεων της κυβέρνησης για την επιβολή αστυνομοκρατίας στα πανεπιστήμια. Ηχηρό «όχι» στην ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας λένε και σύλλογοι καθηγητών στα ΑΕΙ.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συλλόγου Μελών ΔΕΠ του Πάντειου Πανεπιστημίου, πραγματοποιήθηκε διαδικτυακή συνάντηση στην οποία συμμετείχαν με αποφάσεις των οργάνων τους δέκα σύλλογοι (Πάντειο, Αιγαίου, Θεσσαλίας, ΕΜΠ, Ιωαννίνων, ΠΑΔΑ, Πατρών, ΠΤΔΕ-ΕΚΠΑ, ΣΘΕ-ΕΚΠΑ, Φιλοσοφικής-ΕΚΠΑ) και παραβρέθηκαν εκπρόσωποι άλλων έξι για να ενημερωθούν, καθώς και πλήθος μελών ΔΕΠ και φοιτητών.
Στη συνεδρίαση υπήρξε η κοινή διαπίστωση ότι τα πανεπιστήμια επιτελούν σοβαρό διδακτικό και ερευνητικό έργο, δεν είναι κέντρα ανομίας, και δεν χρήζουν αστυνόμευσης και πειθάρχησης. Αντίθετα έχουν ανάγκες σε υποδομές, προσωπικό (διδακτικό, ερευνητικό και διοικητικό) καθώς και σε στήριξη της ερευνητικής δραστηριότητας.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 3/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
