παιδιά, αξιολόγηση, μαθητές, έκθεση Πισσαρίδη
Αξιολογήστε τους Έλληνες εκπαιδευτικούς όχι μόνο σαν επιστήμονες και δασκάλους, αλλά και σαν επαγγελματίες οδηγούς, σαν ψυχολόγους, σαν φύλακες και σωματοφύλακες, σαν μάντεις, σαν νομικούς κ.λπ., γιατί όλα αυτά υποχρεώνονται να είναι στο σχολείο εξ αιτίας της εγκατάλειψης του υπουργείου

Νίκησε λοιπόν η κυρία υπουργός και πέτυχε στο μονομελές πρωτοδικείο της Αθήνας την δικαστική αναγνώριση του παράνομου και καταχρηστικού χαρακτήρα της αποχής-απεργίας των εκπαιδευτικών από τις διαδικασίες της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων και των ιδίων. Εξάλλου πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, εφόσον η κυρία Κεραμέως είναι έγκριτη νομικός. Λίγες προσδοκίες και ελπίδες διατηρώ για την τύχη της έφεσης των εκπαιδευτικών συνδικαλιστικών ομοσπονδιών στο εφετείο Αθηνών. Στον πόλεμο αξιολόγηση ή θάνατος που κήρυξε η κυρία υπουργός, το υπουργείο παιδείας βγήκε νικητής. Πολέμησε δε με λύσσα για το καλό μας.

Έπειτα από αυτή την εξέλιξη, πολλοί, μάλλον πολιτικά πλησίον της κυβερνώσας παράταξης, αφρόνως έσπευσαν να θριαμβολογήσουν και να αποδώσουν τα εύσημα στην κυβέρνηση και το υπουργείο, για την δικαστική δικαίωσή τους.

Δεν θα προσθέσω και πολλά και δεν θα προωθήσω τον δημόσιο διάλογο, αν παραθέσω και εγώ με την σειρά μου χιλιοειπωμένα πράγματα για τα δεινά που επιφυλάσσονται για την δημόσια εκπαίδευση μετά από αυτά. Θα αρκεστώ στα κυριότερα. Πάντως τα πράγματα δεν είναι για θριαμβολογίες και διθυράμβους από κανέναν:

Στην πραγματικότητα η αυτοαξιολόγηση - αξιολόγηση εκπαιδευτικών μονάδων και εκπαιδευτικών, όπως νομοθετήθηκε, αποτελεί το πρώτο βήμα για την παραχώρηση σιγά σιγά του ελέγχου των σχολικών μονάδων στις τοπικές αρχές, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό και για τις εργασιακές σχέσεις και την ελαστικοποίησή τους.

Σχολείο στον δήμο σημαίνει περιορισμένη χρηματοδότηση και ως εκ τούτου προσπάθεια προσέλκυσης ιδιωτικών χορηγιών και κεφαλαίων, γεγονός που θα γεννήσει την ανάγκη μεταφοράς των λειτουργικών και χρηματοδοτικών υποχρεώσεων του υπουργείου παιδείας στα σχολεία, στους γονείς και στους εκπαιδευτικούς και ως εκ τούτου με ευκολία κατόπιν στους Ο.Τ.Α..

Με λίγα λόγια προδιαγράφεται μία πορεία από το δημόσιο σχολείο στο σχολείο της αγοράς. Αυτά άλλωστε είναι και τα κελεύσματα των «θεσμών - δανειστών» (Ε.Ε., Ε.Κ.Τ. και Δ.Ν.Τ.) και της δεξαμενής σκέψης τους, του Ο.Ο.Σ.Α.. Μην ξεχνάμε ότι σε πολλές χώρες, οι σχολικές μονάδες ανήκουν στους δήμους.

Στην Αγγλία για παράδειγμα, δεν υπάρχει δημόσιο σχολείο παρά μόνο τοπικό σχολείο υπό τον έλεγχο των κομητειών και των επαρχιών, το οποίο είναι τόσο υποβαθμισμένο που οι ελάχιστοι μαθητές που έχουν όρεξη για μάθηση, αναγκάζονται να πλησιάζουν τις καρέκλες τους στους διδάσκοντες για να τους ακούνε και οι υπόλοιποι θορυβούν. Εκεί μόνο στα ιδιωτικά σχολεία προσφέρεται υποφερτή εκπαίδευση. Φανταστείτε την δυσχερή θέση των Ελλήνων εκπαιδευτικών, όταν θα αξιολογούνται όχι για την διδακτική τους επάρκεια αλλά πρώτα και κύρια για την ικανότητά τους να προσελκύσουν δωρεές και χορηγούς για το σχολείο.

Έτσι θα έλθει με γοργά βήματα η μετάβαση από το δημόσιο σχολείο στο ιδιωτικό και στο σχολείο της αγοράς, μέσω της συνεχούς υποβάθμισης της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.

Από την μελέτη των συστάσεων του Ο.Ο.Σ.Α. που περιέχονται στην πρόσφατη έκθεσή του για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα προκύπτει μία προσπάθεια να αναδειχθεί ως αναγκαιότητα η απόδοση μίας διακριτής ταυτότητας στο κάθε σχολείο ξεχωριστά. Μετά από αυτό δεν χρειάζεται να ασχοληθεί κανείς με τις πολυσέλιδες «γαρνιτούρες» με πολύπλοκους συλλογισμούς και δήθεν πρωτοποριακές σκέψεις που περιέχονται στην έκθεση, τάχα για την βελτίωση του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.

Δεν χρειάζεται και πολύ εμβάθυνση για να κατανοήσει κάποιος γνώστης των πραγμάτων και δεν αναφέρομαι φυσικά σε εμένα, παρά το ότι είμαι εκπαιδευτικός της τάξης και του καθημερινού μόχθου, που χρειάστηκα αρκετή σκέψη και επανειλημμένες αναγνώσεις για να καταλήξω σε αυτό το συμπέρασμα, ότι ολόκληρη η πρόσφατη έκθεση του Ο.Ο.Σ.Α. και οι συστάσεις της, μπορεί να συμπτυχθεί σε λίγες φράσεις: «Αποκέντρωση όλων των σχολείων οικονομική και διοικητική, αυστηρή αξιολόγηση όλων, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, αυξημένο υποχρεωτικό και διδακτικό ωράριο και σκληρός ανταγωνισμός για την προσέλκυση περισσοτέρων μαθητών και ως εκ τούτου χρημάτων και χορηγιών».

Όλα αυτά ενδεδυμένα με ολίγον «εξορθολογισμό και βελτίωση της διακυβέρνησης και της χρηματοδότησης της ελληνικής εκπαίδευσης» οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια και μάλιστα τάχιστα, στην πλήρη απομάκρυνση της παιδείας από το δημόσιο χαρακτήρα, όσο και αν κάποιοι είτε δεν θέλουν να το δουν είτε το βλέπουν, αλλά με κοντόφθαλμη σκέψη, ελπίζουν να μην τους προλάβει.

Σύμφωνα με αυτήν λοιπόν την πρόσφατη έκθεση του Ο.Ο.Σ.Α. η υπέρτατη «σύσταση» στο Ελληνικό υπουργείο παιδείας συμπυκνώνεται στην εξής φράση, όπως μεταφράστηκε από την Αγγλική: «Για την ευημερία του κάθε σχολείου ξεχωριστά η διακυβέρνηση και χρηματοδότηση πρέπει να συνδέονται. Αυτό απαιτεί συγκρότηση ενός οράματος για την εκπαίδευση που θα είναι εξολοκλήρου προσανατολισμένο στο μέλλον, σαφή εικόνα για τους διαθέσιμους πόρους, ανάπτυξη και υποστήριξη των οργάνων που συγκροτούν το σχολείο, απόδοση στα σχολεία μιας διακριτής ταυτότητας και δικών τους δυνατοτήτων. Απαιτεί επίσης τη δημιουργία σώματος μόνιμων εκπαιδευτικών το οποίο μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη ισχυρών εκπαιδευτικών θεσμών και να παρέχει εκπαίδευση υψηλού επιπέδου στους μαθητές τους».

Βάλτε σε όλα τα παραπάνω τα κουπόνια (voucher – επιλογή από τον πελάτη των υπηρεσιών και των παρόχων εκπαίδευσης), την ελεύθερη επιλογή σχολείου και αφενός μεν την οικονομική εμπλοκή των Δήμων στα τοπικά σχολεία, αφετέρου δε την βαρύνουσα συμμετοχή των σχολικών συμβουλίων στην διοίκηση των σχολικών μονάδων και αναλογιστείτε την μεταφορά της φράσης «ό,τι πληρώσεις παίρνεις» κατ’ αναλογία φυσικά, από την αγορά και στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Με λίγα λόγια: Η σχολική μονάδα που αξιολογήθηκε αρνητικά, θα αποτελείται κατά το πλείστο από μαθητές υποβαθμισμένου βιοτικού και οικογενειακού επιπέδου, των οποίων οι γονείς δεν έχουν την δυνατότητα να προσφέρουν τίποτε παραπάνω από το κουπόνι τους. Ενώ αντίθετα η διοίκηση και το «μάνατζμεντ» του σχολείου θα ψάχνει τρόπους να αναβαθμίσει την αξιολόγηση του σχολείου για να προσελκύσει μαθητές και να μην συγχωνευθεί ή κλείσει, με αποτέλεσμα την απόλυση όλων. Στην προσπάθειά του αυτή τι πρώτα θα πράξει από το να συρρικνώσει όσο περισσότερο μπορεί τις δαπάνες του (λέγε με μισθοδοσία) για να τροφοδοτεί οικονομικά διάφορα προγράμματα, διαφήμιση, μαθητείες και επιμορφώσεις, προκειμένου να γίνει ελκυστικότερο;

Έτσι πάει περίπατο και η περίφημη διαπίστωση του τωρινού πρωθυπουργού, παρουσιάζοντας το πρόγραμμα του κόμματός του για την παιδεία, όταν ήταν αξιωματική αντιπολίτευση, ότι το σχολείο είναι ο κυριότερος κοινωνικός ανελκυστήρας. Ποιο φτωχό παιδί θα μπορέσει να δεχθεί την κατάλληλη μόρφωση από το σχολείο που του επιφυλάσσει η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του, για να «πάρει το ασανσέρ» και να ανέβει τους «ορόφους της κοινωνίας»;

Η πρόσφατη έκθεση του Ο.Ο.Σ.Α., μας ξεκαθαρίζει το τοπίο: «Η Ελλάδα διαθέτει ένα αφοσιωμένο σώμα εκπαιδευτικών με μέτριες επιδόσεις. Υπάρχει ανάγκη για ένα περιβάλλον εντός του οποίου μπορεί να βελτιώνεται το σχολείο. Το περιβάλλον αυτό απαιτεί: Βελτίωση της διοικητικής διαχείρισης των εργαζομένων όσον αφορά την κατανομή τους, στήριξη των ατομικών και συλλογικών διαδικασιών  επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών και των διευθυντών, συγκρότηση μιας στρατηγικής αξιολόγησης για τη λογοδοσία και τη βελτίωση των σχολείων. Επιπλέον, αναγκαίοι όροι για την επιτυχία των στόχων αυτών είναι η ανάπτυξη πρακτικών εργαλείων και διαδικασιών για την αξιολόγηση των σχολείων και των διευθυντών όπως επίσης έγκυρες και αξιόπιστες αξιολογήσεις των μαθητών.».

Πως θα επιτευχθεί η περιβόητη και επιθυμητή από τον Ο.Ο.Σ.Α. σύνδεση της διακυβέρνησης και χρηματοδότησης του κάθε σχολείου ξεχωριστά, εάν το Δημόσιο συνεχίσει να έχει υπό την εποπτεία του την δημόσια παιδεία και παραμείνει ο εργοδότης των εκπαιδευτικών;

Προχωρώ τώρα σε ένα σημαντικό κομμάτι του όλου ζητήματος, το οποίο κατά την γνώμη μου δεν έχει προσεγγιστεί επαρκώς από όλους τους εμπλεκομένους. Ποιοι πραγματικά είναι οι Έλληνες εκπαιδευτικοί για τους οποίους θα εφαρμοστεί η αξιολόγηση;

Αρχικά τονίζω ότι πρόκειται για ανθρώπινα όντα και όχι για αριθμούς. Οι Έλληνες εκπαιδευτικοί είναι επιστήμονες απόφοιτοι Α.Ε.Ι. ή ανωτέρων σχολών, πολλοί από αυτούς με μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς τίτλους, άλλοι δε με πολύχρονη πείρα και τριβή στα σχολικά έδρανα με την μυρωδιά της κιμωλίας να μας ακολουθεί και στο σπίτι τους ακόμα.

Ποιούς πρόκειται να αξιολογήσετε και πώς;

Εκπαιδευτικούς που δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα; Ούτε υπολογιστές, ούτε γραφεία, ούτε αθλητικό και εποπτικό υλικό, ούτε σωστά σχολικά κτίρια, ούτε γενικά υποδομές ούτε υποστηρικτικό προσωπικό; (φροντιστές, επιστάτες, τραπεζοκόμους, ψυχολόγους κ.λπ.).

Εκπαιδευτικούς που δεν έχουν σταθερή υπηρεσιακή κατάσταση και τρέχουν από σχολείο σε σχολείο, μη γνωρίζοντας που θα βρίσκονται την  επόμενη σχολική χρονιά; Που και την ίδια σχολική χρονιά τρέχουν από σχολείο σε σχολείο για να συμπληρώσουν ωράριο; Πως θα αξιολογηθούν αυτοί, με ποιούς γονείς και μαθητές θα συνεργαστούν, με ποιους συναδέλφους θα αναπτύξουν συνεργασίες και θα αξιολογηθούν για τις ικανότητές τους αυτές; Την μια χρονιά π.χ. τους μαθητές, γονείς και συναδέλφους της Μυτιλήνης και την άλλη της Καβάλας; Τυχαίες οι περιοχές.

Εκπαιδευτικούς που για να μετακινηθούν για τις υπηρεσιακές τους ανάγκες, όσοι έχουν, βάζουν το προσωπικό τους μέσο μετακίνησης, χωρίς να αποζημιώνονται ποτέ για αυτό;

Εκπαιδευτικούς που δεν τους παρέχεται εργασιακή ασφάλεια, έρμαια υποχρεωτικών μετακινήσεων εντός ή και εκτός της περιφερείας;

Εκπαιδευτικούς που έχουν να αντιμετωπίσουν μαθητές με ιδιαίτερα προβλήματα, μαθησιακά και άλλα, χωρίς, στις περισσότερες των περιπτώσεων, την παρέμβαση ειδικευμένου προσωπικού ειδικής αγωγής;

Εκπαιδευτικούς που κάθε χρόνο έχουν να προετοιμάσουν τους μαθητές τους για ένα κάθε φορά διαφορετικό σύστημα εξετάσεων είτε για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είτε και στην εκπόνηση εργασιών για τον προβιβασμό τους;

Εκπαιδευτικούς αποδέκτες μηνύσεων από κάθε λογής κακόμοιρους και αδαείς, έρμαια εκμετάλλευσης επιτηδείων;

Ε τότε αξιολογήστε τους Έλληνες εκπαιδευτικούς όχι μόνο σαν επιστήμονες και δασκάλους, αλλά και σαν επαγγελματίες οδηγούς, σαν ψυχολόγους, σαν φύλακες και σωματοφύλακες, σαν μάντεις, σαν νομικούς κ.λπ., γιατί όλα αυτά υποχρεώνονται να είναι στο σχολείο εξ αιτίας της εγκατάλειψης του υπουργείου. 

Πόσα ακόμα να παραθέσω; Δεν είναι αυτά αρκετά για τους κρατούντες για να καταλάβουν ότι συστήματα αξιολόγησης του νόμου της κυρίας υπουργού παιδείας είναι ανεφάρμοστα στην δική μας δεινή πραγματικότητα; Αυτά τα πλαίσια αξιολόγησης ίσως να ήταν ανεφάρμοστα ακόμα και στα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα του κόσμου, πόσο μάλλον στο δικό μας, το υποχρηματοδοτούμενο και συνεχώς συρρικνούμενο προς όφελος των ιδιωτικών κεφαλαίων – εκπαιδευτικών επιχειρήσεων κολοσσών, που περιμένουν στη γωνία για να αρπάξουν το μερίδιο αγοράς της εκπαίδευσης που εποφθαλμιούν.

Αν όμως όλα αυτά δεν είναι αρκετά για όσους θριαμβολογούν προκειμένου να σκεφτούν βαθύτερα και να αναστοχαστούν, τότε λίγη ειλικρίνεια δεν βλάπτει εκ μέρους του υπουργείου για να μας ξυπνήσει.

Ας μας αντικρύσει όλους κατάματα και να μας ομολογήσει: «Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, διότι αυτό απαιτούν οι δανειστές και οι θεσμοί, (ποτέ μην τους ξεχνάτε αυτούς, βρίσκονται πάντα ανάμεσά μας), αυτό απαιτούν το Δ.Ν.Τ., ο Ο.Ο.Σ.Α. και η Ε.Ε.».

Ας μην κοροϊδευόμαστε με βαρύγδουπους τίτλους και μεγάλα λόγια του τύπου: Όλα γίνονται για το δημόσιο σχολείο, την δωρεάν δημόσια εκπαίδευση και την αναβάθμισή της και οι κακοί και τεμπέληδες εκπαιδευτικοί αντιδρούν γιατί δεν θέλουν να δουλέψουν, ενώ οι συνδικαλιστικές τους ομοσπονδίες αντιδρούν σε κάθε τι θετικό.

Τέλος, για να σας προλάβω, δεν είμαι ικανή, ούτε έχω την κατάλληλη κατάρτιση για να προτείνω αναλυτικά το σύστημα αξιολόγησης που ταιριάζει στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Αυτό ας το κάνουν οι ειδικοί. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η αξιολόγηση, εφόσον επιλυθούν τα μακροχρόνια προβλήματα, πρέπει να διακρίνεται αρχικά από ειλικρίνεια στόχευσης και κατόπιν από αντικειμενικότητα.

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 18/11

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

kozani
Κυρ. Πιερρακάκης: «Αυτή είναι η ομορφότερη και πιο σύγχρονη πανεπιστημιούπολη στη χώρα»!
«Στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Δυτικής Μακεδονίας συζητήσαμε με εκπαιδευτικούς πώς μπορεί το Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και...
Κυρ. Πιερρακάκης: «Αυτή είναι η ομορφότερη και πιο σύγχρονη πανεπιστημιούπολη στη χώρα»!
amfitheatro.jpeg
Έγιναν 108 τα Τμήματα ΑΕΙ που μαζί με το πτυχίο παραχωρούν και μεταπτυχιακό τίτλο!
Έγιναν 108 τα τμήματα που απονέμουν ενιαίο και αδιάσπαστο τίτλο σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου (integrated master)
Έγιναν 108 τα Τμήματα ΑΕΙ που μαζί με το πτυχίο παραχωρούν και μεταπτυχιακό τίτλο!