Νίκος Μάστορας Η ιστορία που θα μας διηγηθεί στη συνέχεια ο εκπαιδευτικός Β.Δ (τα πλήρη στοιχεία του στη διάθεσή μας) δεν απέχει πολύ από διήγηση που θα μπορούσε να έχει αναπτυχθεί σε μια ιστορία του Κάφκα.
Οπως στη «Δίκη», ο Γιόζεφ Κ. βλέπει την ζωή του να συντρίβεται από τη μια στιγμή στην άλλη όταν ένα πρωί συλλαμβάνεται χωρίς να γνωρίζει τον λόγο που κατηγορείται και όλες του οι προσπάθειες για να αποδείξει την αθωότητα του πέφτουν στο κενό, έτσι κι ο Β.Δ, από εκεί που πίστευε ότι του οφείλονται ευχαριστίες, κατέληξε να αντιμετωπίζει ΕΔΕ για 3 παραπτώματα.
Οπως η ιστορία του Γιόζεφ Κ. περιστρέφεται γύρω από το ανθρώπινο αδιέξοδο, με την εξουσία να παίζει καταλυτικό ρόλο καθώς την καταχρώνται οι πιο ισχυροί στερώντας από τους αδύναμους δικαιώματα και ελευθερίες, έτσι κι ο Β.Δ βρίσκεται εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση που υπερβαίνει τη λογική και αγγίζει το παράλογο, αφού ανάμεσα στα παραπτώματά του είναι ότι .. συνόδευσε μαθητές οι οποίοι είχαν δηλώσει αποχή ( είχαν ενημερώσει τους γονείς τους και έχουν καταχωρηθεί οι απουσίες) για παράσταση διαμαρτυρίας στο δημαρχείο, ενώ (πώς τόλμησε!) έστησε και ψηφοδόχο για να αξιολογηθεί το Υπουργείο -που απαιτεί την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, αλλά όχι του ιδίου.
Ντροπή του να κάνει τέτοια «εγκλήματα». Αλλά ας αφήσουμε καλύτερα τον ίδιον να μας διηγηθεί την περιπέτεια του Γιόζεφ Κ...λάθος, του Β.Δ. Να θυμίσουμε μόνο, ότι δεν είναι ο μόνος. Παρόμοιες καταστάσεις βιώνουν εκπαιδευτικοί σε όλη τη χώρα, και τελευταία στον Πειραιά.
Μήπως ο νέος υπουργός Παιδείας να κάνει μια ΕΔΕ για ...όλες τις ΕΔΕ που έχουν εμπλέξει εκπαιδευτικούς τελευταία;
Η εξιστόρηση μιας σχεδόν καφκικής περιπέτειας
Πριν μιλήσω για ΕΔΕ και ανεπίδοτες ευχαριστίες, θα ξεκινήσω από μερικές δικές μου παραδοχές, κάτι σαν αξιώματα, που, νομίζω πως, όσες και όσοι νοιάζονται για την εκπαίδευση, χωρίς πολλά πολλά θα τις προσυπογράψουν. Μία/ένας εκπαιδευτικός είναι δημόσια/ος λειτουργός. Δεν είναι στρατιωτάκι να δέχεται εντολές και να βαράει προσοχές. Έχει το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να εκφράζει ελεύθερα την άποψή της/του με καλή προαίρεση, να ασκεί κριτική - όχι στρογγυλεμένη, όχι μασημένη αλλά ξεκάθαρη - και στους προϊσταμένους με σκοπό την βελτίωσή τους χωρίς να διστάζει με το φόβο ενδεχόμενης τιμωρίας. Παράλληλα στο σχολείο οφείλει να δημιουργεί τις προϋποθέσεις, ώστε οι μαθήτριες και οι μαθητές με τις οποίες/τους οποίους συνεργάζεται να ενθαρρύνονται να εκθέτουν τις απόψεις τους.
Άλλη παραδοχή: σκοπός της εκπαίδευσης είναι η ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας της μαθήτριας ή του μαθητή, έτσι ώστε να αποτελέσει χρήσιμο μέλος της κοινωνία. Αυτό σημαίνει πως ο νέος άνθρωπος με τη δική μας διακριτική βοήθεια, την υποστήριξη, την ενθάρρυνση, όχι μόνο θα προσπαθήσει να προσαρμοστεί στο κοινωνικό σύνολο, υιοθετώντας τις παραδεδεγμένες αξίες και προάγοντας τη συνοχή του, άλλα θα προσπαθήσει να βελτιώσει και τα κακώς κείμενα.
Άλλη παραδοχή: σοβαρό παράπτωμα ενός εκπαιδευτικού είναι η κακοποίηση ενός παιδιού είτε σωματικά είτε ψυχικά καθώς και κάθε απόπειρα να γίνει αυτό. Αν υπάρχουν υπόνοιες ή σαφείς ενδείξεις, άμεσα ο εκπαιδευτικός να απομακρύνεται από το σχολείο του και να ξεκινάει έρευνα. Επίσης, αν αδιαφορεί για τη διδακτική πράξη, η οποία είναι η ξεκάθαρη υποχρέωση του. Τα άλλα, παραδείγματος χάρη εκπαιδευτικός όχι τόσο συνεπής με τα ωράρια και τις υπηρεσίες, είναι ήσσονος σημασίας και μπορούν να λύνονται ενδοσχολικά με τη συνεργασία της διευθύντριας/του διευθυντή σχολείου με το σύλλογο των εκπαιδευτικών. Εάν και σε αυτή την περίπτωση, βέβαια, δεν ευοδωθούν οι επανειλημμένες προσπάθειες νουθεσίας, νομίζω, ας ακολουθεί αναφορά, καταγγελία.
Διενεργήθηκε ΕΔΕ για εμένα για τρεις λόγους.
Πρώτον γιατί συνόδευσα μαθήτριες μαθητές οι οποίοι είχαν δηλώσει αποχή ( είχαν ενημερώσει τους γονείς τους και έχουν καταχωρηθεί οι απουσίες) για παράσταση διαμαρτυρίας στο δημαρχείο λόγω του κτηριακού προβλήματος το οποίο χρονίζει στο σχολείο μας (δύο λυόμενα εδώ και χρόνια στο προαύλιο και δύο ψευδοαίθουσες, μέρη διαδρόμου που έχουν διαμορφωθεί με γυψοσανίδες σε χώρους διδασκαλίας).
Η μετακίνηση έγινε τηρώντας τους κανόνες ασφαλείας. Δίνω ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό, γιατί είμαι μέλος σε πρωτοβουλίες για τα δικαιώματα των πεζών και την οδική ασφάλεια. Κατηγορούμαι ότι υποκίνησα τους μαθητές και τις μαθήτριες να διαπράξουμε από κοινού αυτό το έγκλημα. Ερώτηση: μήπως υπονοείται ότι μαθήτριες και μαθητές 17 χρονών - που έχουν μάλιστα το δικαίωμα να ψηφίσουν στις επικείμενες εκλογές - είναι πρόβατα, άγονται και φέρονται από τις βουλές ενός καθηγητή σε παρατυπίες που "κοστίζουν" απουσίες;
Μήπως επιθυμούμε οι μαθήτριες και οι μαθητές να κάθονται στα αυγά τους, να απολαμβάνουν με μία φραπεδιά στο χέρι τα κακώς κείμενα και να λένε και "ευχαριστώ". Μήπως μετά την εγκληματική τραγωδία στα Τέμπη που έχει σχέση με ασφάλεια και με υποδομές σε δημόσιο χώρο έπρεπε να σταλεί ευχαριστήριο σε μένα (χωρίς βεβαίως να το αποζητώ) και πολύ περισσότερο στο τμήμα αυτό; Μήπως και τα παιδιά ενίοτε αναλαμβάνουν αξιόλογες πολιτικές πρωτοβουλίες - από την άποψη ότι προσπαθούν να αλλάξουν τα κακώς κείμενα - και έχουμε το δικαίωμα ίσως και το χρέος να τα στηρίζουμε;
Το δεύτερο για το οποίο "κατηγορήθηκα" είναι ότι έστειλα επιστολή στο Υπουργείο και στη Διεύθυνση Α' Αθήνας διαμαρτυρόμενος για ποιο λόγο ζητούν τα δελτία από τα απουσιολόγια στα οποία καταχωρίστηκαν οι απουσίες κατά τη διάρκεια της κατάληψης, πράγμα που δεν είχε γίνει σε γειτονικό σχολείο και πράγμα που δείχνει την έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι στο σύλλογο διδασκουσών και διδασκόντων του σχολείου μας.
Ερώτηση: δεν μπορεί κάποιος εκπαιδευτικός να εκφράζει τη διαμαρτυρία του με κόσμιο τρόπο και να ζητάει εξηγήσεις από τις προϊστάμενες αρχές; Μήπως και πάλι θα μπορούσε να σταλεί απάντηση με ένα μικρό "ευχαριστώ" (που επισημαίνεται αυτό το ατόπημα ) και γρήγορα να διορθωθεί με μία ειλικρινή "συγνώμη";
Τρίτον: με δική μου πρωτοβουλία, μέρα κατάληψης του σχολείου και, ενώ οι μαθήτριες και μαθητές ψήφιζαν αν θα συνεχίσουν την κατάληψη ή όχι (έχω εκφραστεί και με κείμενα αλλά και προφορικά ότι είμαι κατά των καταλήψεων αλλά υπέρ άλλων μορφών διεκδίκησης), έστησα ψηφοδόχο για να αξιολογηθεί το Υπουργείο με κλίμακα βαθμολογίας από 1 έως 10. Ψήφισαν 72 , σχεδόν αποκλειστικά παιδιά. Η εφορευτική επιτροπή, αποτελούμενη από μένα και δύο παιδιά, αφού έκανε τους υπολογισμούς διαπίστωσε ότι το Υπουργείο βαθμολογείται με 2,05 στα 10. Επισήμανση: 12 ψήφοι ακυρώθηκαν, επειδή η βαθμολογία ήταν από 0 έως - 10 , δηλαδή όχι στην ζητούμενη κλίμακα. Επομένως η βαθμολογία θα έπεφτε ακόμη πιο κάτω. Μήπως έπρεπε να σταλεί ευχαριστήριο στους μαθητές που ψήφισαν και σε εμένα που οργάνωσα την ψηφοφορία - αξιολόγηση και μάλιστα αντικειμενικότατη, γιατί δίνεται ανατροφοδότηση και σαφές το μήνυμα για ανάγκη άμεσα το Υπουργείο να βελτιώσει την απόδοση του. Μήπως, επίσης, πρέπει άμεσα να ενημερωθεί ο κηδεμόνας του;
Επίσης, υπήρχε η υπόνοια ότι δεν έκανα webex, παρότι το έχω δηλώσει ξεκάθαρα ότι έκανα και δεν υπάρχει καμία καταγγελία εις βάρος μου από γονέα ή μαθητή. Όχι μόνο αυτό αλλά και τις ώρες αυτές βρισκόμουν στο σχολείο. Άλλωστε στο συστεγαζόμενο γυμνάσιο συνεχίζονταν τα μαθήματα - έγιναν δυο-τρεις μέρες κατάληψη από όσο θυμάμαι - σε σχέση με το δικό μας που η κατάληψη κράτησε περισσότερο. Μήπως χρειάζεται το Υπουργείο να κάνει μία γενναία ενδοσκόπηση να αναζητήσει τις δικές του ευθύνες, για ποιο λόγο γίνονται καταλήψεις; Μήπως ένα ευχαριστώ για την αντικειμενική δίκαιη αξιολόγηση; Δικό μου λάθος, κοντά στην αυτοκριτική μου, ότι δεν ζήτησα και περιγραφική αξιολόγηση. Ίσως παρασύρθηκα από την αριθμολαγνική - σχεδόν σε όλα τα επίπεδα - προσέγγιση του Υπουργείου.
Αντί, λοιπόν, να εισπράξω ευχαριστώ - τα οποία ουδέποτε ζήτησα - εισέπραξα μία πλούσια ΕΔΕ. Λέω πλούσια, γιατί κατέθεσαν αρκετές/οι συναδέλφισσες και συνάδελφοι από το σχολείο μου (κάποιες/οι κλήθηκαν να δώσουν και συμπληρωματικές καταθέσεις) και κλήθηκαν ένας γονέας και τρία παιδιά. Θεωρώ απαράδεκτο, για να μην χρησιμοποιήσω βαρύτερη έκφραση, παραδείγματος χάριν "αθλιότητα" , να μπλέκονται παιδιά. Χάνεται κάθε ίχνος παιδαγωγικής διαχείρισης και αγάθης προαίρεσης, αφού εργαλειοποιούνται και γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης παιδιά, για να στοιχειοθετηθούν όσο το δυνατόν εγκυρότερα οι παραπάνω "εγκληματικές" πράξεις μου. Το θετικό είναι ότι έγινε ανάκληση και τα παιδιά δεν έδωσαν το παρών μετά από τη σθεναρή αντίδραση των γονέων και της τοπικής ΕΛΜΕ, που βρίσκονται συνεχώς στο πλευρό των συναδελφισσών και των συναδέλφων.
Εισέπραξα, επίσης, στα πλαίσια της ΕΔΕ, μία υποχρεωτική απόσπαση διαρκείας περίπου τεσσάρων εβδομάδων σε άλλο σχολείο. Εύκολα συνειδητοποιεί κάθε συναδέλφισσα και κάθε συνάδελφος την αναταραχή που προκλήθηκε στο σχολείο μου αλλά και στο σχολείο στο οποίο αποσπάσθηκα, αφού έγινε ένα είδος ιδιότυπης ανταλλαγής εκπαιδευτικών. Ανέλαβα δηλαδή τα μαθήματά συναδέλφισσας και σε εκείνη αντίστοιχα ανατέθηκε η διδασκαλία των δικών μου μαθημάτων! Η υποχρεωτική απόσπαση κράτησε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα (θα μπορούσε να κρατήσει μέχρι και τρεις μήνες) και αυτό χάρη στις άοκνες προσπάθειες του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του σχολείου μας, του συλλόγου εκπαιδευτικών, των μαθητριών και μαθητών και της τοπικής ΕΛΜΕ.
Συνεχίζοντας: χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από την ομαδική των εκπαιδευτικών που υπηρετούν στο σχολείο μου και έχει ανοιχτεί στην πλατφόρμα viber αλλά και στοιχεία από τα emails. Θεωρώ αντιδημοκρατικό να χρησιμοποιούνται τα προσωπικά αυτά στοιχεία - το εννοώ σαν να γίνεται καταπάτηση ασύλου - γιατί με πολλές συναδέλφισσες και πολλούς συναδέλφους έχω αναπτύξει σχέση εμπιστοσύνης, άρα είναι διαδικτυακός χώρος στον οποίο θέλουμε να μπορούμε να εκφραζόμαστε ελεύθερα. Αλλά , βέβαια, δεν πρέπει να μας παραξενεύει ιδιαίτερα αυτή η πρακτική, αφού τείνει να διαμορφωθεί μια γενικότερη κουλτούρα αξιολόγησης, και όχι μόνο στο χώρο της Παιδείας, που στα εργαλεία της ανήκουν και οι πάσης φύσεως παρακολουθήσεις. Θα μπορούσε να ακολουθηθεί αυτό, μόνο εάν υπήρχαν ενδείξεις για προτροπή σε ρατσιστικές ενέργειες ή τρομοκρατικές επιθέσεις, ενέργειες τις οποίες απεχθάνομαι.
Η απόφαση του προϊσταμένου μετά τη διενέργεια της ΕΔΕ μου επιδόθηκε πριν από 2 εβδομάδες περίπου. Μου επιβάλεται πρόστιμο δύο ημερομίσθιων (είχα το δικαίωμα να καταθέσω ένσταση πράγμα που έκανα χθες). Στην απόφαση αναφέρεται ότι η πρωτοβουλία μου για την αξιολόγηση της επίδοσης του υπουργείου δεν αρμόζει σε δημόσιο υπάλληλο, όπως και η προτροπή μου να συμμετέχουν άλλες/οι σε αυτή, και ότι αυτές οι ενέργειες υπερβαίνουν το όριο των αρμοδιοτήτων μου. Επίσης, αναφέρεται ότι έχει καταστρατηγηθεί η ιεραρχία όσον αφορά την προώθηση της ηλεκτρονικής επιστολής μου με την οποία εξέφραζα τη διαμαρτυρία μου για τα δελτία απουσιών και ότι θα έπρεπε να σταλεί μέσω του σχολείου και όχι απευθείας. Μου αναγνωρίζεται γενικώς ότι δεν υπήρχε δόλος στις ενέργειές μου, αλλά έδειξα αμέλεια (sic).
Απορία: τόσο ξόδεμα ενέργειας από πολλές και πολλούς για την "αμέλεια" μου και εν τέλει για μια ψωροποινή, μια ποινή κουτσουλιά, που σε πρώτη ανάγνωση, σα να μη θέλει να ξεσήκωσει αντιδράσεις αλλά να υπαινιχθεί: "ε δεν είναι και αθώος!". Σα να θέλει να στείλει ένα μήνυμα: "μην προσπαθήσετε και άλλοι να κάνετε παρόμοια, γιατί θα ταλαιπωρηθούν πολλοί". Και σαν μία κίνηση καλής θέλησης, μία ενέργεια επιεικούς αντιμετώπισης ενός παραστρατήσαντος υπαλλήλου. Που μπορεί να χαρεί, να κάνει κέρασμα στις συναδέλφισσες συναδέλφους του σχολείου, διότι γλίτωσε τα χειρότερα. Και ίσως πει και ευχαριστώ στους θεράποντες μικρούς και μεγάλους της χρηστής διοικήσεως.
Αυτό που αποκαλύπτεται όμως, κατά τη γνώμη μου, είναι η αδυναμία της διοίκησης παρά τις απεγνωσμένες της προσπάθειες και παρά τις προσπάθειες παγίδευσης, που ένιωσα ότι υπήρχαν σε αρκετές φάσεις κυρίως πριν από την ΕΔΕ, να στοιχειοθετήσει μια ισχυρή κατηγορία που θα επέσυρε αντίστοιχη ισχυρή ποινή και ένα δυνατό μήνυμα - ταρακούνημα στους "απείθαρχους" υπαλλήλους. Η ψοφοδεής ποινή όμως αποκαλύπτει ότι η διοίκηση τέτοιου τύπου δεν διαθέτει κανένα ηθικό έρεισμα και χρειάζεται επειγόντως αλλαγή. Χρειάζεται να αντικατασταθεί με μία διοίκηση που να εμπνέει και να στηρίζει σε όλα τα επίπεδα την/τον εκπαιδευτικό.
Η απόφαση δείχνει κυρίως τι μπορεί να γίνει, όταν υπάρχει η σθεναρή αντίσταση της τοπικής ΕΛΜΕ και της ΟΛΜΕ σε συνεργασία με το σύλλογο εκπαιδευτικών των σχολείων, τις/τους γονείς και τις μαθήτριες και μαθητές συχνά με τέτοιου είδους αφορμές ή όπως με τις τρεις συναδέλφισσες από το σχολείο του Γαλατσίου που διώκονται για τη συμμετοχή τους στην απεργία αποχή ή το τελευταίο με τους εφτά συναδέλφους συναδέλφισσες από την ΕΛΜΕ Πειραιά που διώκονται για κινητοποιήσεις ή έκφραση κριτικής προς το Υπουργείο. Δείχνει τι μπορεί να κάνει η ομοψυχία, η αλληλεγγύη, το θάρρος και η επιμονή.
Παρότι είμαι από αυτούς που πεισματικά θεωρούσαν ότι το πολίτευμα μας είναι δημοκρατία, έστω με βασικές ελλείψεις, έχω αρχίσει να αμφιβάλλω σοβαρά. Φτάνουν στα αυτιά μου οι κραυγές του Κλεισθένη και του Σόλωνα όλο και με μεγαλύτερη ένταση: Αιδώς.
Θα συνεχίσω να εκφράζω ελεύθερα την άποψη μου, προσπαθώντας με σθένος να παραμείνει καλοπροαίρετη. Όπως έκαναν, κάνουν και θα συνεχίσουν να κάνουν με συνέπεια αμέτρητες/οι εκπαιδευτικοί, συνδικαλιζόμενες/οι και μη, και στο μέλλον. Δεν εγγυώμαι όμως ότι θα το κάνω το ίδιο κομψά και ενίοτε στρογγυλεμένα, όπως γενικά έκανα μέχρι τώρα. Είμαι πεπεισμένος ότι οποιαδήποτε άλλη στάση σημαίνει ότι αφήνουμε να θρονιάσουν στην Παιδεία μας ο φόβος, η αδικία και πως επιβραβεύουμε τον απολυταρχισμό και την αναλγησία.
Β.Δ.
Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Γιατί στη Θεσσαλονίκη χρησιμοποιούν τη φράση «με λες» αντί για «μου λες»
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Είσαι άνεργος στο κέντρο της Αθήνας; ΠΑΡΕ ΤΩΡΑ έκτακτο επίδομα 1000 ευρώ
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
