Alfavita Newsroom Αν η υποχρηματοδότηση του δημόσιου σχολείου και οι καταθλιπτικοί μισθοί των εκπαιδευτικών είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση που πρέπει να αντιμετωπιστεί, κι αν οι πληθωρικές τάξεις και οι ευφάνταστοι τρόποι «κάλυψης» των κενών στα σχολεία με το «ξεχείλωμα» των αναθέσεων μαθημάτων (ο φιλόλογος διδάσκει θρησκευτικά, ο θεολόγος ιστορία, ο μηχανικός μαθηματικά και ο μαθηματικός φυσική), που βαθαίνουν το κράτος της αμάθειας, είναι ένα εξόχως σημαντικό ζήτημα, στο οποίο πρέπει να δοθεί απάντηση από εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές, εξίσου σημαντικό θέμα είναι και μια θλιβερή κατάσταση που αθέατα και αθόρυβα έχει διαμορφωθεί στο δημόσιο σχολείο.
Αναφερόμαστε σε δύο ολοένα διογκούμενες ομάδες εκπαιδευτικών που μέσα στους σχολικούς χώρους ονομάζονται υπαινικτικά «μετανάστες» και «ντελίβερι».
Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα από την περίοδο των μνημονίων και μετά, οι ελαστικές μορφές εργασίας "απογειώθηκαν" στη δημόσια εκπαίδευση. Βρισκόμαστε, πλέον, στην εποχή των αναπληρωτών «νομάδων» εκπαιδευτικών (πάνω από 50.000 κάθε χρόνο), η επινόηση των οποίων καταργεί την παιδαγωγική σχέση που είναι απαραίτητη στην εκπαίδευση, η οποία είναι προφανέστατο ότι έχει ανάγκη από μόνιμο προσωπικό και όχι από πλανόδιους εκπαιδευτικούς για να κλείνουν τρύπες του συστήματος (Το 28% των εκπαιδευτικών στα σχολεία της χώρας μας είναι αναπληρωτές που σημαίνει ότι κάθε Ιούνιο απολύονται).
Παράλληλα, οι απανωτές ρυθμίσεις των ηγεσιών του υπουργείου Παιδείας (εδώ και πολλά πολλά χρόνια), έχουν παγιώσει σιγά σιγά την πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των μόνιμων εκπαιδευτικών καθώς χιλιάδες καλούνται να συμπληρώσουν το υποχρεωτικό τους ωράριο κάνοντας... ακροβατικά για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μέχρι και σε πέντε διαφορετικά σχολεία.
Οι «εκπαιδευτικοί–τιραμόλα»... του ψηφιακού σχολείου!
Και για του λόγου το αληθές διαβάστε παρακάτω την περιπέτεια-εβδομαδιαίο γολγοθά κάποιων εκπαιδευτικών (τα στοιχεία είναι ενδεικτικά και σταχυολογημένα τα τελευταία χρόνια):
• Εκπαιδευτικός (1) του 6ου ΓΕΛ Λάρισας: πρώτη και δεύτερη ώρα μάθημα στην Γ΄ Λυκείου σε αίθουσες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (πρώην ΤΕΙ). Τρίτη και τέταρτη ώρα (μετά από πεντάλεπτο διάλλειμα!!), σχεδόν πετώντας, στο Γυμναστήριο του 6ου Γυμνασίου μάθημα στην Β΄ Λυκείου! Πέμπτη ώρα επιστροφή στις αίθουσες του Πανεπιστημίου! Οι εφημερεύοντες εκπαιδευτικοί που είχαν μάθημα τις προηγούμενες ώρες την περιμένουν, διότι δεν μπορούν να αποχωρήσουν και να πάνε για μάθημα στο 3ο ΓΕΛ που, και αυτούς, τους περιμένουν οι μαθητές της Α΄ Λυκείου!
• Εκπαιδευτικός (2) του 6ου ΓΕΛ Λάρισας (τοποθετημένος σε τρία σχολεία για συμπλήρωση του υποχρεωτικού του ωραρίου): δύο πρώτες ώρες σε Γυμνάσιο της πόλης, τέταρτη ώρα σε αίθουσα του 6ου Γυμνασίου, πέμπτη ώρα σε αίθουσα του 3ου ΓΕΛ και έκτη ώρα επιστροφή στο 6ο Γυμνάσιο! Την επόμενη μέρα εμπλέκεται στο πρόγραμμα και το τρίτο σχολείο τοποθέτησης.
• Εκπαιδευτικός (3) του 6ου ΓΕΛ Λάρισας (με οργανική θέση στο 6ο ΓΕΛ, χωρίς αυτοκίνητο) παρακαλεί και υποχρεώνεται σε συναδέλφους (εφόσον έχουν το χρονικό περιθώριο) να τη μεταφέρουν στα τρία σημεία για μάθημα ή να πληρώνει από την τσέπη της ταξί (!),καθώς, όπως γίνεται αντιληπτό, η αστική συγκοινωνία δεν είναι δυνατόν να την εξυπηρετήσει.
Το πού και με ποιες συνθήκες γίνεται το μάθημα; Στο αμφιθέατρο του 6ου ΓΕΛ (με ζέστη και χώρος μη αεριζόμενος και μη φωτιζόμενος -κρυφό σχολειό), στους διαδρόμους του αμφιθεάτρου (!), στο Γυμναστήριο του 6ου Γυμνασίου (!), σε χώρους του 3ου ΓΕΛ και του, όπως προείπαμε, Πανεπιστημίου, όπου η εφημερία είναι σχεδόν αδύνατη και η ασφάλεια των μαθητών υπό αμφισβήτηση.
Μαθητές και εκπαιδευτικοί έχουν εξαντληθεί, έχουν χάσει την υπομονή τους. Η καθημερινότητα των εκπαιδευτικών είναι μία κόλαση. Τρέχουν πανικόβλητοι να προλάβουν από το ένα σχολείο στο άλλο. Πόσο φιλότιμο να έχουν και πόσο να αντέξουν;
(Τις περιπέτειες των εκπαιδευτικών του ΓΕΛ Λάρισας τις διαβάσαμε πριν από κάμποσους μήνες σε μια ανακοίνωση της ΔΑΚΕ Καθηγητών του Ν. Λάρισας, η οποία την αφιερώνει στο δήμαρχο Λαρισαίων και στους συνεργάτες του, που όπως λέει, «με περίσσεια ανευθυνότητα δεν φρόντισαν το σχολείο να είναι στην ώρα του έτοιμο, ως όφειλαν». Σωστό και αυτό αλλά ας μην ξεχνάμε και την κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική που χρόνια τώρα έχει χιλιάδες εκπαιδευτικούς (περίπου 20%) στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση να στριφογυρίζουν σε 2, 3, 4 και 5 σχολεία).
Οι «εκπαιδευτικοί – μετανάστες»... της εκπαίδευσης
Μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα παρακάτω, σε ένα κατά τα άλλα πανέμορφο νησί του Αιγαίου, μια αναπληρώτρια καθηγήτρια, παίρνει μαζί της το δύο χρονών παιδί της στο σχολείο που διδάσκει μετά την απόρριψή του από τον βρεφονηπιακό σταθμό, καθώς δεν έχει πού να το αφήσει.
Η εκπαιδευτικός βρέθηκε στο νησί με το 20 μηνών αγοράκι της καθώς προσελήφθη εκεί για να διδάξει ως αναπληρώτρια καθηγήτρια. Ωστόσο, είναι αναγκασμένη να πηγαίνει στο σχολείο μαζί με το παιδί της, αφού δεν έχει εναλλακτική λύση για να το αφήσει κάπου.
Αυτό συνέβη γιατί όταν έγινε ο δημόσιος διαγωνισμός για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, η αναπληρώτρια εκπαιδευτικός δεν βρισκόταν καν στο νησί.
Αναπληρωτές: Μια από τις μεγαλύτερες στρεβλώσεις του εκπαιδευτικού συστήματος στη χώρα μας.
Οι αναπληρωτές ουσιαστικά είναι κάτι σαν «χορηγοί» της εκπαίδευσης, αφού τα χρήματα που παίρνουν πάνε όλα σε εισιτήρια και έξοδα διαβίωσης (ενοίκια, φαγητό κ.λπ.). Για αρκετούς χωρίς το «επίδομα» από τη μητέρα και τον πατέρα ή τη δεύτερη «μυστική» δουλειά δεν υπάρχουν στοιχειώδεις συνθήκες επιβίωσης.
Η προσαρμογή αποτελεί λέξη–κλειδί για τη ζωή των αναπληρωτών. Πέρα από το γεγονός ότι κάθε χρόνο αλλάζουν και τόπο διαμονής, συνήθως ο αναπληρωτής εκπαιδευτικός διδάσκει σε δύο και τρία σχολεία. Αυτό σημαίνει, ιδιαίτερα στην επαρχία, δεκάδες χιλιόμετρα καθημερινών μετακινήσεων. Εκτός από τη φυσική εξόντωση και την οικονομική εξαθλίωση, αυτό σημαίνει να αγνοεί ο εκπαιδευτικός ακόμα και τα ονόματα των μαθητών του.
Σημαίνει απρόσωπη εκπαιδευτική διαδικασία και διάλυση των παιδαγωγικών αλλά και των ανθρώπινων σχέσεων μεταξύ δασκάλων και μαθητών, η ανάπτυξη των οποίων είναι απαραίτητος όρος για τη διατήρηση του αναγκαίου κοινωνικού ιστού για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των νέων.
Υπάρχουν και χειρότερα; Ετσι φαίνεται καθώς το βαρέλι δεν έχει πάτο. Ετσι κάποιοι υποστηρίζουν ότι το χειρότερο απ’ όλα είναι αυτή η απάνθρωπη ομηρία των αναπληρωτών τόσα χρόνια, να καλύπτουν μόνιμες ανάγκες και να μην τους διορίζει μόνιμα το υπουργείο Παιδείας. Να μην ξέρει ο αναπληρωτής σήμερα, 45 ετών, 50 ετών, 55 ετών το πού θα διδάσκει του χρόνου, πού θα είναι του χρόνου... Αυτό είναι απάνθρωπο!
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 15/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
