Alfavita Newsroom Το ταξίδι με τη χρονομηχανή
Θάνος Γερονάτσιος, ετών 12
Ευχαριστώ τον δάσκαλό μου, Χρήστο Πλευρίτη,
για το έναυσμα που μου έδωσε.
H αλήθεια είναι πως έχω διαβάσει πολλές ιστορίες στη ζωή μου και τις περισσότερες από αυτές τις θεωρούσα υπερβολικές και εξωπραγματικές. Μέχρι που μια μέρα έζησα κάτι … εκπληκτικό!
Τριγυρνούσα στο Ηρώο του Λαχανά, στο χωριό μου, προσπαθώντας να ζωντανέψω μέσα στο μυαλό μου τη μάχη που έγινε εκεί το 1913. Κάποια στιγμή, άκουσα έναν περίεργο θόρυβο μέσα από τους θάμνους. Πήγα να δω τι ήταν και ξαφνικά γλίστρησα μέσα σε έναν μεγάλο σωλήνα.
Ήταν πολύ σκοτεινά! Δεν μπορούσα να δω τίποτα! Ο γνώριμος ήχος συνεχιζόταν. Περπατούσα χωρίς να ξέρω πού πηγαίνω. Ο ήχος δυνάμωνε και μόλις πήρα την στροφή, είδα κάτι μικρό και φωτεινό σε σχήμα αυγού.
Είχε πάρα πολλά κουμπιά στο εξωτερικό του. Με μεγάλη περιέργεια πήγα κοντά του και πάτησα ένα πράσινο κουμπί. Tότε, το άγνωστο αντικείμενο μεγάλωσε και μια πόρτα άνοιξε. Προχώρησα στο εσωτερικό του και αντίκρισα έναν χώρο στενό με μία καρέκλα και έναν μεγάλο πίνακα αφής.
Σε λίγο, η πόρτα έκλεισε απότομα. Τρομοκρατήθηκα και ταυτόχρονα ένιωθα πολύ ενθουσιασμένος. Κάθισα στην καρέκλα και πρόσεξα ότι ο πίνακας διέθετε πολλά πλήκτρα. Πάτησα ένα από αυτά και τότε, το ωοειδές αυτό αντικείμενο, άρχισε να πετάει κάνοντας περίεργους θορύβους! Ξαφνικά άκουσα μια φωνή να λέει: «Αυτή τη στιγμή ταξιδεύετε 67 εκατομμύρια χρόνια πίσω! Στην εποχή των δεινοσαύρων!». Μόλις το άκουσα, έπαθα σοκ! Άρχισα να φοβάμαι και ήθελα να βρω έναν τρόπο να γυρίσω πίσω.
Πολύ σύντομα έφτασε η στιγμή της προσγείωσης. Άνοιξα την πόρτα και είδα γύρω μου να απλώνεται μια τεράστια έκταση άγονης γης και πολλούς δεινοσαύρους.
Bγήκα και άρχισα να περπατάω προς το άγνωστο. Ξαφνικά ένας τεράααααστιος δεινόσαυρος ερχόταν καταπάνω μου. Ήταν ένας τυραννόσαυρος με ύψος περίπου 7 μέτρα και διπλάσιο μήκος. Άρχισα να τρέχω ενώ αυτός με κυνηγούσε.
Όσο έτρεχα, είδα μια σπηλιά και τρύπωσα γρήγορα μέσα. Η σπηλιά ήταν πεντακάθαρη και στους τοίχους ήταν αποτυπωμένες πολλές ζωγραφιές που απεικόνιζαν ανθρώπους ή ζώα. Φαινόταν σαν κάποιος να κατοικούσε εκεί.
Εγώ ήμουν πολύ κουρασμένος και έτσι με πήρε ο ύπνος.
Όταν ξύπνησα, είδα κάτι αγριάνθρωπους οι οποίοι συνεννοούνταν με νοήματα και περίεργες ζωγραφιές. Φαίνεται πως όση ώρα κοιμόμουν, εκείνοι με παρατηρούσαν και μόλις ξύπνησα μου έφεραν λίγο κρέας. Το έφαγα αθόρυβα και εμφανώς φοβισμένα για τον νέο πολιτισμό που μόλις είχα γνωρίσει.
Κάποια στιγμή, οι «συγκάτοικοί» μου με πλησίασαν και άρχισαν να με ψηλαφούν. Τότε ήταν που πάγωσα από τον φόβο. Μετά από αυτό άρχισαν να συζητούν και ο μεγαλύτερος από αυτούς ήρθε κοντά μου και μου έδωσε ένα ακόντιο. Τους είδα να βγαίνουν από τη σπηλιά κι εγώ για να μη μείνω μόνος μου τους ακολούθησα. Το μονοπάτι ήταν δύσβατο και κουραστικό αλλά άξιζε τον κόπο.
Μεταφερθήκαμε σε μια τεράστια λίμνη με διάφορα παράξενα ζώα.
Παράξενα ζώα. Υπήρχαν πανέμορφα πουλιά και μικροί γλυκούληδες δεινόσαυροι.
Τότε αυτοί άρχισαν να κυνηγάνε με τα ακόντια, τα βέλη και με πολλά άλλα όπλα φτιαγμένα από κόκαλα ζώων. Ο τόπος γέμισε με νεκρούς δεινόσαυρους. Μερικά κουφάρια μεταφέρθηκαν από τους ντόπιους μέσα σε καλάθια και έπειτα πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.
Όταν επιστρέψαμε στη βάση μας, είδα το πιο αποκρουστικό θέαμα που υπάρχει. Όλοι κρατούσαν μαχαίρια και είχαν αρχίσει να βγάζουν τα εντόσθια των ζώων και να τα τρώνε ωμά. Το στομάχι μου ανακατεύτηκε και τότε θυμήθηκα πως το ίδιο πρωί, όταν είχα ξυπνήσει, μου είχαν προσφέρει κάτι αντίστοιχο και εγώ το είχα φάει ανυποψίαστος!
Το απόγευμα, το αίσθημα της αηδίας έφτασε στο αποκορύφωμά του όταν αντίκρισα όλους γύρω μου να αφαιρούν από το κεφάλι τους έντομα που φώλιαζαν μέσα στα μαλλιά τους και να τα τρώνε ένα ένα!
Το βράδυ, όταν ξάπλωσα να κοιμηθώ, θυμήθηκα την οικογένειά μουκαι άρχισα να κλαίω κάτω από τον μεγαλοπρεπή έναστρο ουρανό. Η νύχτα πέρασε γοργά. Είχε ξημερώσει και εγώ έψαχνα για τη χρονομηχανή. Μάταια όμως! Δεν ήταν πουθενά!
Kάθε μέρα που περνούσε ήταν ίδια και απαράλλαχτη με την προηγούμενη. Μια μέρα όμως, καθώς πηγαίναμε για κυνήγι, βρήκαμε μπροστά μας έναν τεράστιο δεινόσαυρο και μάλιστα «Σπινόσαυρο». Είχε ύψος τουλάχιστον 7 μέτρα, μήκος 18 μέτρα και ζύγιζε πάνω από 15 τόνους! Μας επιτέθηκε!
Ένας πρωτόγονος με άρπαξε από το χέρι και πηδήξαμε μαζί στη ράχη του Σπινόσαυρου, όπως και όλοι οι άλλοι!Oδεινόσαυρος κουνιόταν πέρα δώθε ρίχνοντάς τους όλους καταγής! Σε λίγο συνειδητοποίησα ότι ήμουν ο μόνος που είχε απομείνει στη ράχη του.Τότε άρπαξα το ακόντιο και το έμπηξα βαθιά στον λαιμό του. Αυτός έπεσε κάτω νεκρό. Όλοι πανηγύριζαν και με αγκάλιαζαν. Ήμουν γι΄ αυτούς ένας ΗΡΩΑΣ! Ως βραβείο μού πρόσφεραν ένα κολιέ το οποίο είχε πάνω του δόντια από τον δεινόσαυρο που μόλις είχα κατατροπώσει. Το δέχτηκα με ευγνωμοσύνη.
Μόλις επέστρεψα στη σπηλιά, είδα τη χρονομηχανή μου να με περιμένει στην είσοδο! Γεμάτος χαρά και ανακούφιση, αποχαιρέτησα τους φίλους μου με τους οποίους τελικά είχα έρθει κοντά. Ομολογώ πως για λίγο στενοχωρέθηκα. Με γοργά βήματα, μπήκα μέσα στη μηχανή. Όταν έκλεισε η πόρτα, ήμουν πια έτοιμος να γυρίσω στο σπιτικό μου. Ξαφνικά όμως άκουσα έναν αλλόκοτο ήχο! «Ντριιιιιν, ντριιιιιν»! Ήταν το ξυπνητήρι!
Ξύπνησα και βρισκόμουν στο κρεβάτι μου! Ένιωθα περίεργα! Ώστε όλα ήταν ένα όνειρο; Μόλις σηκώθηκα, ένιωσα κάτι να με ενοχλεί στο λαιμό μου. Το έβγαλα. Προς μεγάλη μου έκπληξη, ήταν το τεράστιο δόντι του Σπινόσαυρου! Είχα σοκαριστεί!
Την ιστορία αυτή δεν την έχω πει ποτέ σε κανέναν. Τώρα που σου την αφηγήθηκα, θα ήθελα να την κρατήσεις μυστικό. Και ποιος ξέρει; Μπορεί κάποτε να τη ζήσεις κι εσύ! Αν το κάνεις, δώσε χαιρετίσματα στους φίλους μου και πες τους «Χαιρετισμούς από το παιδί που εξόντωσε τον Σπινόσαυρο». Εκείνοι …. θα καταλάβουν!
TΕΛΟΣ (;)
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 19/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
